Κυριακή, Ιουλίου 26, 2009

Βάσει σχεδίου το μπουρλότο στην Ηλεία και ο άγριος Δεκέμβρης !

Στην Espresso της Κυριακής δημοσιεύτηκε μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη με τον Σάββα Καλεντερίδη, το στέλεχος της ΕΥΠ που είχε αναλάβει την δύσκολη (και από παντού προδομένη) αποστολή να βοηθήσει τον Κούρδο ηγέτη Αμπντουλάχ Οτσαλάν να ξεφύγει από τους Τούρκους διώκτες του. Ο κατάσκοπος που αγάπησαν οι Έλληνες μιλάει για πολλά και σημαντικά. Αξίζει να δώσουμε προσοχή στα λόγια του.

Τον Φεβρουάριο του 1999, ο Σάββας Καλεντερίδης είχε τον βαθμό του ταγματάρχη. Τυπικά ανήκε στα Τεθωρακισμένα, αλλά ήταν από καιρό ενταγμένος στο δυναμικό της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών. Αποστολή του, η συλλογή και επεξεργασία πληροφοριών που αφορούσαν την Τουρκία. Του ανατέθηκε η επικίνδυνη αποστολή να συνοδεύσει τον Αμπντουλάχ Οτσαλάν, ηγέτη του κουρδικού απελευθερωτικού κινήματος PKK, από την Ελλάδα στην Κένυα. Από εκεί έπρεπε να τον φυγαδεύσει σε τρίτη χώρα, για να τον γλιτώσει από τους Τούρκους διώκτες του, οι οποίοι επιζητούσαν τη σύλληψη του ανθρώπου που «επιβουλευόταν την εδαφική ακεραιότητα» της γείτονος. Εκεί ο δαιμόνιος Ελληνας κατάσκοπος είδε μπροστά στα μάτια του να διαδραματίζεται ένα (στημένο) γεωπολιτικό παιχνίδι παγκοσμίων διαστάσεων. Ενα αληθινό θρίλερ. Ο Οτσαλάν τελικά έπεσε στα χέρια των Τούρκων. Ομως, η ελληνική κοινή γνώμη συμπάθησε τον Καλεντερίδη επειδή κατάλαβε ότι ήταν αμέτοχος ευθυνών για το όνειδος της παράδοσης του Κούρδου ηγέτη στους Τούρκους. Οταν τελείωσε η περιπέτεια της Κένυας, υπέβαλε την παραίτησή του από τις Ενοπλες Δυνάμεις -και από την ΕΥΠ ασφαλώς. Η συζήτηση μαζί του ήταν διαφωτιστική. Μάθαμε πράγματα για τη ζωή του, τις τωρινές δραστηριότητές του, τον φίλο του Δημήτρη Μελισσανίδη, τη σχέση των Τούρκων με τις δασικές πυρκαγιές και την πιθανή ανάμειξη της ΕΥΠ στην εξιχνίαση υποθέσεων διασπάθισης δημοσίου χρήματος!


Οι πρώτες αναμνήσεις

Γεννήθηκε το 1960 σ' ένα χωριό στις Σέρρες. Στη Βέργη. Εκεί πέρασε τα παιδικά του χρόνια. Αγροτοκτηνοτροφική η οικογένειά του, προσφυγική. Πόντιοι οι πρόγονοι. Ξεριζώθηκαν από τον τόπο τους αμέσως μετά τους Βαλκανικούς πολέμους. Το 1914. Τότε που ξεκίνησαν οι διωγμοί και η γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου. Ποιες ήταν οι πρώτες εικόνες του από τη ζωή;
<
«Η μία είναι όταν γεννήθηκε ένα ξαδελφάκι μου. Ημουν πάρα πολύ μικρός. Οι γυναίκες τότε γεννούσαν στο χωριό. Ακουγα τις φωνές της γυναίκας που γεννούσε. Βρισκόμουν έξω από την πόρτα. Ηθελα να μπω μέσα να δω τι γίνεται. Η μαμή και οι άλλες γυναίκες με διώχνανε. Αλλη ανάμνηση, ίσως εντονότερη από την πρώτη, ήταν ο θάνατος μιας ηλικιωμένης που ήταν νονά μας. Είχε βαφτίσει κάποιον από την οικογένεια. Κάποτε μου είπαν ότι πέθανε. Ελεγα “τι σημαίνει πέθανε;”. Με προβλημάτισε πολύ. Απορούσα πώς γίνεται ένας άνθρωπος τη μια στιγμή να υπάρχει και την άλλη να λείπει. Αυτές οι δύο αναμνήσεις χαράχτηκαν ανεξίτηλα στη μνήμη μου επειδή έχουν σχέση με τα δύο κορυφαία γεγονότα. Τη γέννηση και τον θάνατο».


«Προφυλακή» η ΕΥΠ

Σε τι αποδίδει τα αρνητικά συναισθήματα που προκαλούνται σχεδόν ενστικτωδώς στον μέσο πολίτη όποτε γίνεται μνεία στην ΕΥΠ;
«Οι υπηρεσίες πληροφοριών είναι οι προφυλακές του έθνους. Ετσι πρέπει να είναι και στην Ελλάδα έτσι είναι! Σέρνει ωστόσο βαρίδια από το παρελθόν, όταν πολιτικές και γεωπολιτικές συνθήκες επέβαλαν στην υπηρεσία να ασχοληθεί με εσωτερικά ζητήματα. Τότε μπορεί να δημιουργήθηκαν μερικές ανεπιθύμητες σχέσεις ή ακόμη και σχέσεις υποτέλειας με ξένες υπηρεσίες. Μετά λόγου γνώσεως όμως λέω ότι η ΕΥΠ είναι μία από τις πιο έντιμες υπηρεσίες της Ελλάδας. Αυτοί που υπηρετούν εκεί είναι από τους πιο έντιμους δημοσίους υπαλλήλους της χώρας. Η ΕΥΠ έχει πολύ μεγάλες και πολλές επιτυχίες, οι οποίες δεν μπορούν για ευνόητους λόγους να προβληθούν, διότι θα “καούν”. Ο κόσμος μαθαίνει μόνο τις αποτυχίες».

Υπάρχουν «αυτονομημένα κέντρα», όπως ακούμε συχνά; Κατά την άποψή του κάτι τέτοιο είναι 100% ανακριβές:
«Δεν υπάρχουν αυτονομημένα κέντρα στην ΕΥΠ. Οποτε κάποιος το ισχυρίζεται πρέπει να είμαστε καχύποπτοι και με αυτό που ισχυρίζεται και με το πρόσωπο που το λέει. Συνήθως θέλουν να φορτώσουν πολιτικές αποτυχίες σ' έναν φορέα που δεν μπορεί να απαντήσει επίσημα και έχει καταντήσει σάκος του μποξ».


Η διαφθορά

Ο Σάββας Καλεντερίδης δεν φείδεται καλών σχολίων για την ανάμειξη της ΕΥΠ στην εξάρθρωση του συνδικάτου του εγκλήματος, που σχεδίασε και υλοποίησε την απαγωγή του εφοπλιστή Περικλή Παναγόπουλου: «Οφείλουμε να πιστώσουμε σε όλα τα στελέχη της ΕΥΠ που ενεπλάκησαν -διοίκηση και προσωπικό- τα εύσημα για τη μεγάλη επιτυχία. Η εμπλοκή έγινε για λόγους καθαρά τεχνικούς. Με βάση τον νόμο η ΕΥΠ έχει το δικαίωμα να κάνει υποκλοπές με άδεια εισαγγελέα και καλό θα είναι να παραμείνει η μοναδική υπηρεσία που θα συνεχίσει να το κάνει. Αν εμπλακούν και άλλοι στις νόμιμες συνακροάσεις, θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να γίνεται έλεγχος κατά πόσο γίνονται με νόμιμο τρόπο».

Επίσης, ο βετεράνος κατάσκοπος θεωρεί θετική εξέλιξη την αλλαγή διοικητή στην ΕΥΠ και πετάει μια είδηση-βόμβα: «Η ΕΥΠ θα ασχοληθεί με τη διαφθορά» μας αποκαλύπτει! Αυτό βεβαίως το εξέφρασε ως προσωπική εκτίμηση, αλλά δικαιούμαστε να υποθέσουμε ότι δεν το λέει στην τύχη: «Η χώρα έχει υποστεί πολλά στο παρελθόν από εμπλοκή των κρατικών υπηρεσιών στην κοινωνικοπολιτική ζωή. Επίσης, επειδή επίκειται εκ των πραγμάτων σε τεχνικό επίπεδο περαιτέρω εμπλοκή της υπηρεσίας και σε ζητήματα διαφθοράς και διασπάθισης του δημοσίου χρήματος ένας δικαστικός επικεφαλής της υπηρεσίας ίσως και να δίνει την έξωθεν καλή μαρτυρία. Ενας δικαστικός, όπως ο κ. Παπαγγελόπουλος, όντας επικεφαλής της ΕΥΠ θα μπορούσε να δώσει αρτιότερες απαντήσεις σε πιθανές κατηγορίες και μομφές για έκνομη δράση της υπηρεσίας σ' αυτόν τον τομέα».


Τούρκοι εμπρηστές

Με αφορμή την ένταση που υπάρχει στις σχέσεις Ελλάδας - Τουρκίας έγινε λόγος και για τις δασικές πυρκαγιές. Ο κ. Καλεντερίδης αποκάλυψε ότι στο παρελθόν το τουρκικό παρακράτος ασκούσε «πολιτική» βάζοντας φωτιές στην Ελλάδα:

«Είναι βέβαιο ότι μας έβαζαν φωτιές. Εχουμε μία ομολογία. Ο Γιασάρ Οζ ήταν μέλος τουρκικής παρακρατικής οργάνωσης που ήταν συνάμα συμμορία της μαφίας. Στο εσωτερικό της Τουρκίας έκαναν δολοφονίες και χτυπήματα σε κουρδικούς στόχους. Κάποια στιγμή συνελήφθη με δέκα κιλά ηρωίνης. Νομίζω το 1997. Οταν τον έπιασαν οι αρχές ασφαλείας και τον οδηγούσαν στη φυλακή, βρίσκονταν αρκετοί τηλεοπτικοί σταθμοί εκεί με τις κάμερές τους. Παρ’ όλο που του είχαν κλείσει το στόμα για να μη μιλήσει, εκείνος πρόλαβε και φώναξε: “Οταν έβαζα φωτιές στην Ελλάδα ήμουν καλός και τώρα με κλείνετε φυλακή;”. Τότε είχα προτείνει η Ελλάδα να ζητήσει δικαστική συνδρομή από την Τουρκία, να πάει κάποιος δικός μας εισαγγελέας να ανακρίνει τον Γιασάρ Οζ και να ασκηθεί ποινική δίωξη για ανθρωποκτονία από πρόθεση. Αν θυμάμαι καλά, σε πυρκαγιά στην Ικαρία είχαμε δεκατρείς νεκρούς και αυτό το ενδεχόμενο των εμπρησμών από τους Τούρκους παρακρατικούς έπρεπε οπωσδήποτε να εξεταστεί. Επίσης, δεν θα ξεχάσω ποτέ ένα πρωτοσέλιδο της εφημερίδας “Turkiye”, το 1995, όπου είχε μια τεράστια φωτογραφία από την πυρκαγιά στην Πεντέλη και έγραφε “Είδατε τι πάθατε;” Στην ουσία μας έστελναν μήνυμα ότι μας έκαψαν αυτοί».


Ασύμμετρες απειλές

Είχε δίκιο λοιπόν ο κ. Πολύδωρας, όταν το 2007 μιλούσε για «ασύμμετρες απειλές»;

«Αυτός ο όρος δεν στερείται βασιμότητας. Το 2007, όταν βρίσκονταν σε εξέλιξη οι φωτιές στην Πελοπόννησο και την Εύβοια, κάποιοι προσπάθησαν να κάψουν τον Υμηττό. Παράλληλα γίνονταν και παραπλανητικά τηλεφωνήματα στην Πυροσβεστική, με αναφορές για ανύπαρκτες πυρκαγιές, ώστε να την υποχρεώσουν να διασπείρει τις δυνάμεις της. Αυτό το γεγονός είναι χειροπιαστό. Τα τηλεφωνήματα στην Πυροσβεστική καταγράφονται και από τη στιγμή που η ανάκριση δεν κατάφερε να εντοπίσει από πού προέρχονταν, μπορούμε να σκεφτούμε ότι υπήρχε ένα κέντρο που κατηύθυνε τις ενέργειες. Και μιλάμε για ένα κέντρο που είχε την τεχνογνωσία να κάνει μυστική δράση και να μην αφήνει ίχνη. Συνεπώς, υπήρχε ένα οργανωμένο σχέδιο - τουλάχιστον για την υπόθεση που αναφέραμε. Το σχέδιο εκπονήθηκε και ετέθη σε εφαρμογή είτε από κέντρο στην Ελλάδα, που θεωρεί το κράτος ως αντίπαλη οντότητα και προσπαθεί να το εξουθενώσει, είτε από μια ξένη χώρα».


Ο Δεκέμβρης '08

Ο κ. Καλεντερίδης σήμερα είναι ιδιοκτήτης του εκδοτικού οίκου «Ινφογνώμων», που εδρεύει στην οδό Φιλελλήνων 14 στο Σύνταγμα. Εκδίδει κυρίως εξαιρετικούς ιστορικούς - ταξιδιωτικούς οδηγούς αλλά και πολιτικά βιβλία. Από τον «Ινφογνώμονα» κυκλοφόρησε και το βιβλίο με τις αναμνήσεις του από την υπόθεση Οτσαλάν. Τον Δεκέμβριο του 2008, κατά τη διάρκεια των ταραχών, ο «Ινφογνώμων» παραλίγο να καταστραφεί:

«Τότε ήρθαν δύο παιδιά να το σπάσουν. Βγήκα έξω και τους είπα να μην το κάνουν. Εκείνοι, περιέργως, έφυγαν. Νέοι άνθρωποι ήταν. Ο ένας ήταν 19 κι ο άλλος 22 χρόνων περίπου. Δεν μπορώ να μπω στη λογική των “ξένων κέντρων”. Ομως, όπως τα έζησα από πρώτο χέρι διαπίστωσα ότι εκείνο το βράδυ εξελίχθηκε μια οργανωμένη επιχείρηση. Για παράδειγμα, αυτοί που ήρθαν να μου σπάσουν το βιβλιοπωλείο είχαν μια ολοκαίνουργια βαριοπούλα. Πρόσφατα αποκτηθείσα. Δεν ήταν από οικοδομή. Και το απέναντι μαγαζί το σπάσανε με καινούργια βαριοπούλα. Αυτό και μερικά άλλα στοιχεία μου έκαναν εντύπωση».


Μη μιλάτε σε τηλέφωνο, αστρολόγους και μέντιουμ

Ποιες συμβουλές θα έδινε ο πρώην πράκτορας Σ. Καλεντερίδης σε όποιον θέλει να διαφυλάξει τα προσωπικά του δεδομένα;
«Αποφύγετε το τηλέφωνο. Το ιδανικό θα ήταν να μην το χρησιμοποιείτε καθόλου, αλλά αφού αυτό είναι ακατόρθωτο, περιορίστε τις εκμυστηρεύσεις σας σε κατ' ιδίαν συναντήσεις. Επίσης, να μην έχετε καμία εμπιστοσύνη σε αστρολόγους, μέντιουμ, μάγους κ.λπ. Είναι αδιανόητο να κάνετε εκμυστηρεύσεις και να μοιράζεστε τα απόρρητά σας με τέτοιου είδους επαγγελματίες - αν και θεωρώ ότι άνθρωποι που εγκλωβίζονται σ' αυτούς τους κύκλους είναι ήδη χαμένοι. Εχουν μια τέτοια ανισορροπία μερικοί απ' αυτούς και αποκτούν τόσο μεγάλη ψυχολογική εξάρτηση από τους… μάγους, που τα προσωπικά τους δεδομένα αποτελούν λεπτομέρεια».


«Ο Μελισσανίδης με στήριξε»

Η κατάσταση έπειτα από το φιάσκο Οτσαλάν ήταν δύσκολη. Ευτυχώς, για τον κ. Καλεντερίδη βρέθηκαν άνθρωποι να τον στηρίξουν: «Η απόφαση να παραιτηθώ ήταν δύσκολη. Με στήριξαν η οικογένειά μου, οι φίλοι, οι γνωστοί και χιλιάδες άγνωστοι σε εμένα Ελληνες. Ειδική μνεία οφείλω να κάνω στον Δημήτρη Μελισσανίδη. Με στήριξε ηθικά και υλικά σ' αυτήν την ιδιαίτερη περίοδο της ζωής μου. Με βοήθησε, με πήρε κοντά του και με περιβάλλει με μια εμπιστοσύνη η οποία με κολακεύει και με τιμά. Το παρατσούκλι “Τίγρης” τού ταίριαζε μέχρι πριν από κάποια χρόνια. Τώρα είναι ένας επιχειρηματίας με διεθνή εμβέλεια και ακτινοβολία».


«Υπόθεση Οτσαλάν: Πολιτικοί τον έφεραν, πολιτικοί τον έδωσαν»

Η παράδοση του Οτσαλάν στους Τούρκους δεν έχει πάψει ποτέ να τον απασχολεί: «Ο τίτλος που θα έβαζα στην περιπέτεια του Κούρδου ηγέτη είναι “πολιτικοί τον έφεραν, πολιτικοί τον έδωσαν”».
Ποιος είχε, άραγε, την έμπνευση να τον στείλουμε στην Κένυα;

«Δεν ήταν υπηρεσιακή η απόφαση. Ηταν πολιτική. Θυμάμαι τον αείμνηστο τον Σταυρακάκη (σ.σ.: τότε διοικητής της ΕΥΠ) που είχε παρέμβει σε τηλεοπτική εκπομπή και με οργίλο ύφος είχε πει ότι η Κένυα ήταν ιδέα του υπουργείου Εξωτερικών. Οχι του υπουργού, σημειώστε το αυτό, αλλά του υπουργείου. Θυμάμαι και τις τότε δηλώσεις του κ. Πάγκαλου ότι όλα έγιναν εν γνώσει και με τη συναίνεση του πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη. Γιατί όμως η υπόθεση Οτσαλάν χρεώθηκε στο υπουργείο Εξωτερικών; Ενας καταζητούμενος έρχεται στην Ελλάδα. Κανονικά με τέτοια θέματα ασχολείται το υπουργείο Εσωτερικών, το οποίο είναι η προϊστάμενη αρχή της ΕΥΠ. Ποτέ δεν μάθαμε γιατί ανατέθηκε στο υπουργείο Εξωτερικών να χειριστεί την υπόθεση. Αυτή η απάντηση είναι κρίσιμη για την κατανόηση των εξελίξεων».


ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΙΑΚΟΣ

Δευτέρα, Ιουλίου 20, 2009

Προτείνεται ανεπιφύλακτα: The Matador


Πρωταγωνιστεί ο Πιρς Μπρόσναν σε ρόλο που αφενός του πάει αφετέρου δεν τον έχουμε συνηθίσει.

Υποδύεται τον σεξομανή βλαχάμπουρα...

...πληρωμένο δολοφόνο, ο οποίος αντιμετωπίζει ένα σοβαρό πρόβλημα.

Η δουλειά τον έχει αγχώσει πάρα πολύ. Δεν είναι ο μόνος, αλλά το επιτήδευμά του χρειάζεται μονίμως άριστες επιδόσεις και μηδενικές αστοχίες. Αλλιώς οι εντολείς του θα διατάξουν τη δική του εξόντωση.

Όμως ο δικός μας έχει "στομώσει" εντελώς και θέλει βοήθεια.

Ένα χτύπημα του απομένει για να περάσει το υπόλοιπο της ζωής του στον τόπο που από μικρός ονειρευόταν.

Στην Ελλάδα! Αλήθεια, ο ΕΟΤ την έχει πάρει χαμπάρι την ταινία;

Δευτέρα, Ιουλίου 13, 2009

Ήσυχες και βαρετές ημέρες στις Βερσαλλίες

Ρόδα, τσάντα και Μαφία


«Γιγαντάκιας, ριχτάδικο, Σόοιλε, Βρωμού ή βρωμοσκυλάκια ή απατεώ, μαγκίτη ή μαγκιτάκο ή βασανάκι ή κοντός, τζιτζίκα μου».

Όλα τα παραπάνω, όπως ήδη γνωρίζετε δεν είναι ονόματα αλόγων που τρέχουν σε κούρσες του ιπποδρόμου.

Είναι παρωνύμια. Παρατσούκλια του υποκόσμου που ενδέχεται να έχουν διασυνδέσεις με τον… υπερκόσμο της οικονομικής, πολιτικής ή όποιας θεσμικής εξουσίας.

Οι απομαγνητοφωνημένες συνδιαλέξεις από τις νόμιμες υποκλοπές της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών δεν φανερώνουν μόνο την εγκληματική δραστηριότητα της συμμορίας που οργάνωσε και πραγματοποίησε την απαγωγή του Περικλή Παναγόπουλου.

Αποκαλύπτουν και κάτι άλλο, αρκετά… καταθλιπτικό για την κοινωνία μας:

Την αισθητική βιντεοταινίας που χαρακτηρίζει αυτόν τον κόσμο που είναι παράλληλος με τον δικό μας αλλά συχνότατα εφάπτεται – είτε το θέλουμε είτε όχι.

Αν ακούς τα παρατσούκλια χωρίς να παρασύρεσαι από τις φωτογραφίες των δραστών ή τα πρόσωπα των τηλεπαρουσιαστών τότε νομίζεις ότι κάπου μέσα στο σπίτι του ξεχάστηκε μια συσκευή βίντεο ανοιχτή και παίζει φτηνή βιντεοταινία της δεκαετίας του ‘80.

Αυτό προς έκπληξη και απογοήτευση όλων των σινεφίλ που περίμεναν τον κόσμο της νύχτας να έχει το στάιλινγκ και τη διαλεκτική δεινότητα που χαρακτήριζε την ταινία «Ο Νονός».

Στην ιστορική κινηματογραφική τριλογία, μαφιόζικος λεκτικός κώδικας υπήρχε αλλά συνοδευόταν από δωρική «οικονομία» στη διατύπωση και από μια φιλοσοφική διάθεση των αρχινονών (ακόμα και μερικών από τους μπράβους τους).

Στην ελληνική εκδοχή των «γιγαντάκηδων» δεν είχαμε αυτά τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα.

Είχαμε προβληματική αργκώ, συνεννόηση με διαλυμένα ελληνικά, ανέμελη αντιμετώπιση του θανάτου (των άλλων), αποθέωση του χρήματος και καμία φιλοσοφική διάθεση.

Οι περισσότεροι από τους συνομιλούντες, ηλικιακά, είναι παιδιά της δεκαετίας του ’80.

Οι υπόλοιποι είναι πνευματικά τέκνα αυτής της δεκαετίας που σάρωσε την Ελλάδα και κατακερμάτισε ό,τι είχε απομείνει ακέραιο και σωστό.

Αυτό ενέπνευσε αρκετούς να πουν ότι «έχουμε ως χώρα και τη μαφία που μας αξίζει».

Τρίτη, Ιουλίου 07, 2009

Ηθικόν δίδαγμα ληφθέν εκ της κατακλυσμικής επικαιρότητος

Ολόκληρος ο κόσμος μια Πρέβεζα


Θάνατος είναι οι κάργες που χτυπιούνται
στους μαύρους τοίχους και τα κεραμύδια,
θάνατος οι γυναίκες, που αγαπιούνται
καθώς να καθαρίζουνε κρεμμύδια.

Θάνατος οι λεροί, ασήμαντοι δρόμοι
με τα λαμπρά, μεγάλα ονόματά τους,
ο ελαιώνας, γύρω η θάλασσα, κι ακόμη
ο ήλιος, θάνατος μες στους θανάτους.

Θάνατος ο αστυνόμος που διπλώνει
για να ζυγίση μια "ελλειπή" μερίδα,
θάνατος τα ζουμπούλια στο μπαλκόνι,
κι ο δάσκαλος με την εφημερίδα.

Βάσις, Φρουρά, Εξηκονταρχία Πρεβέζης.
Την Κυριακή θ' ακούσουμε την μπάντα.
Επήρα ένα βιβλιάριο Τραπέζης
πρώτη κατάθεσις δραχμαί τριάντα.

Περπατώντας αργά στην προκυμαία,
"Υπάρχω;" λες, κ' ύστερα "δεν υπάρχεις!"
Φτάνει το πλοίο. Υψωμένη σημαία.
Ισως έρχεται ο Κύριος Νομάρχης.

Αν τουλάχιστον, μέσα στους ανθρώπους
αυτούς, ένας επέθαινε από αηδία...
Σιωπηλοί, θλιμμένοι, με σεμνούς τρόπους,
θα διασκεδάζαμε όλοι στην κηδεία.

Σημεία των καιρών


Την ημέρα που κηδευόταν ο τελευταίος ΕΛΛΗΝΑΣ, ο Τάσσος Παπαδόπουλος, ο τηλεοπτικός σταθμός Star προτίμησε να μεταδώσει ζωντανά την εξώδιο ακολουθία του Μπάμπη Λαζαρίδη, ιδιοκτήτη του νυχτερινού κέντρου Mούσες. Τώρα μεταδίδει live την κηδεία του Michael Jackson.
Το έτος είναι 2009. Ο τόπος, για καθαρά τυπικούς λόγους, αποκαλείται "Ελλάς". Δεν είναι όμως. Περισσότερο φέρνει σε Neverland.

Σάββατο, Ιουλίου 04, 2009

Παρασκευή, Ιουλίου 03, 2009

Michael Jackson: Το πλαστικό είδωλο της σύγχρονης Βαβυλώνας



Η υπόθεση του Μάικλ Τζάκσον είναι μία από τις πολλές συνηθισμένες περιπτώσεις «αστέρων» που δεν μπόρεσαν να διαχειριστούν την επιτυχία τους.
Δεν διαφέρει σε πολλά από δεκάδες άλλους τοπικούς ή διεθνούς εμβελείας επιτυχημένους καλλιτέχνες που η τύχη τούς σημαδεύει πιο άσχημα από την ατυχία και γκρεμίζει το βίο τους με πάταγο.

Φτωχός, μαύρος, δύσκολα παιδικά χρόνια με προίκα μια δόση ταλέντου.

Γίνεται αντιληπτός από τη βιομηχανία που ήθελε να υπηρετήσει και «τρουπώνει».
Τα υπόλοιπα τα ανέλαβε ο κολοσσιαίος μηχανισμός κατανάλωσης και εντυπώσεων της αυτοκρατορίας.

Της σύγχρονης Βαβυλώνας που ονομάζεται ΗΠΑ.

Ως συνήθως, πριν αντικρίσεις τους φαντάρους μιας μεγάλης δύναμης να κατεβάζουν τη σημαία σου από τη Βουλή σου και να ανεβάζουν τη δική τους, εσύ τους έχεις προλειάνει το έδαφος.
Αγοράζοντας τα προϊόντα τους. Διαλύοντας τη γλώσσα σου με δικές τους λέξεις.
Ακούγοντας τη μουσική τους. Παρακολουθώντας τις ταινίες τους.
Διαβάζοντας τα βιβλία τους. Σκεπτόμενος, τέλος, παρόμοια με εκείνους.

Πριν τα τανκς της αυτοκρατορίας, τα μαύρα της ελικόπτερα, τους πεζοναύτες της, έρχονται οι φορτωτικές με τα cds της. Παραλαμβάνεις γιγαντοαφίσες με τα ινδάλματά της. Ακούς σαχλές εκφωνήσεις ειδήσεων της αυτοκρατορίας από τους ημεδαπούς μιντιακούς κουίσλιγκ.

Ο Μάικλ Τζάκσον ήταν ένα προϊόν της αυτοκρατορίας.

Μια πνευματική πολιορκητική μηχανή που κάρφωσε την αστερόεσσα στο νου εκείνων που δεν αξιώθηκαν να σκέφτονται για λογαριασμό των εαυτών τους.
Δανείζονται λόγια, εκφράσεις, συμπεριφορές και ντυσίματα τρίτων και ζουν ζωές που σχεδιάστηκαν από άλλους.
Η κρίσιμη μάζα της αυτοκρατορίας έτσι πρέπει να είναι.

«Μα δεν είναι καλό; Πούλησε εκατομμύρια δίσκους. Τον ακούνε σε όλο τον κόσμο», αντιτείνουν οι αυθεντικά αφελείς ή οι προσποιούμενοι τους αφελείς.
Ότι πουλάει πολύ είναι αυτόχρημα καλό; Ότι είναι συγκυριακά δημοφιλές είναι θετικό;
Ακριβώς το ίδιο θα έλεγε και ο Αδόλφος Χίτλερ για τις εκδοτικές πιένες του «Ο Αγών Μου».


*Στην φωτογραφία βλέπουμε το τεράστιο πλαστικό άγαλμα του Michael Jackson που στήθηκε σήμερα στο χωριό Ρέγκενσντορφ, που βρίσκεται βορειοδυτικά της Ζυρίχης της Ελβετίας. Έχει ύψος 12 μέτρων και βάρος 4 τόνων. Είναι, όπως ο θανών, γνήσιο δημιούργημα μιας αυτοκρατορίας που έχει αποθεώσει το κούφιο μέγεθος, την απεριόριστη μάζα και περιφρονεί την ουσία ενώ ταυτόχρονα δεν χάνει την ευκαιρία να εξυμνεί τον Ελληνισμό που υποτίθεται ότι "την ενέπνευσε και την επηρέασε". Ταλαίπωροι Αμερικάνοι. Η πρωτεύουσά σας είναι η Βαβυλώνα. Την Αθήνα δεν την είδατε ποτέ.

Τετάρτη, Ιουλίου 01, 2009

Ινστιτούτο ομορφιάς «Η Θέμιδα»




Ακολουθεί πολιτική διαφήμιση

Νιώθετε κουρασμένος; Οι δυνάμεις σας, σας εγκαταλείπουν; Η μεταφορά μετρητών από τη Siemens σας έχει εξουθενώσει; Ο αγώνας για την οικοδόμηση του σοσιαλισμού είναι απαιτητικός; Υπάρχει λύση. Διαβάστε τι συνέβη σε έναν εκλεκτό μας πελάτη.


ΠΡΙΝ
Σε αυτή την φωτογραφία βλέπετε έναν αθώο άνθρωπο, όπως σίγουρα και αναμφίβολα και αναντάν-μπαμπαντάν είναι ο κύριος Θεόδωρος Τσουκάτος. Είναι βλοσυρός, κακόκεφος, καταπονημένος από την κακία του κόσμου και πονεμένος από τον ιοβόλο φθόνο των μικρόψυχων και αποτυχημένων που δεν τους αξίωσε η ζωή να σταθούν δίπλα σε μια μορφή του Ελληνισμού όπως ο Κώστας Σημίτης.
Ο κύριος Θεόδωρος Τσουκάτος, ταπεινός και καταφρονεμένος, στρέφει τις ελπίδες του στο ύστατο αποκούμπι της πατρίδας: την ανεξάρτητη και ανεπηρέαστη Ελληνική Δικαιοσύνη που δεν έχει αφήσει ούτε μία αδικία ατιμώρητη. Η Ελληνική Δικαιοσύνη λειτουργεί ως spa ψυχών και αναρρωτήριο σωμάτων. Για να δούμε, θα τα καταφέρει στην δύσκολη περίπτωση Τσουκάτου;

ΜΕΤΑ

Τα κατάφερε! Ο αθώος άνθρωπος, όπως σίγουρα και αναμφίβολα και αναντάν-μπαμπαντάν είναι ο κύριος Θεόδωρος Τσουκάτος, εξέρχεται του γραφείου του ανακριτού εμφανώς ανανεωμένος, αναζωογονημένος, άλλος άνθρωπος! Τώρα, μπορεί ελεύθερος να συνεχίσει τον εθνωφελή βίο του. Το Ινστιτούτο ομορφιάς «Η Θέμιδα» εξασφαλίζει τέτοια φάτσα σε όλους όσοι διαθέτουν τόλμη, αρετή, εγγύηση 100 χιλιάδων ευρώ και ήταν αρκετά χειροδύναμοι ώστε να κουβαλούν τις σακούλες με τα τούβλα της Siemens.