Οι αθλητές είναι τυχεροί

Οι αθλητικές διακρίσεις των τελευταίων ημερών ίσως και να είναι μια ασύνειδη (και γι´αυτό ισχυρή) αντίδραση τμήματος των διαρκώς αγωνιζομένων και πειθαρχημένων Ελλήνων στο ενδεχόμενο της πιθανής, πιθανότατης εξαφάνισης του έθνους μας από τα κατάστιχα των ζώντων συλλογικών οντοτήτων.

Οι αθλητές, αυτοί που κατορθώνουν να ξεπερνούν κάθε τόσο τα όρια του σώματός τους συνέλαβαν στον αέρα την απειλή και έκαναν αυτό που γνωρίζουν να κάνουν με μια δόση έξτρα φανατισμού και εντονότερης στοχοπροσήλωσης. Περιττό να αναφερθούν ξανά τα θερμά ευχαριστώ και οι εύφημες μνείες. Τις άκουσαν πολλάκις και τα ακούσματα, αν δεν είναι πυθαγορείου επιπέδου, δεν προσφέρουν κάτι άξιο λόγου και σκέψης.

Πολλοί από τους οικείους τους, ωστόσο, διατύπωσαν δικαιολογημένα παράπονα για την

100.000 clicks!

«Βελανιδιές στήν θέση τῶν πεύκων». Αὐτό εἶναι τό πρῶτο ἄρθρο τοῦ ἱστολογίου πού ξεπέρασε τά 100.000 clicks. Ἕνα μεγάλο εὐχαριστῶ σέ ὅλους ὅσοι τό διαβάσατε καί κατανοήσατε τήν ἀνάγκη νά ἀλλάξει ρότα ἡ χώρα στό μεῖζον ζήτημα τῆς δεντροφύτευσης!

Ὅταν ἡ Αὐγή τοῦ ΣΥΡΙΖΑ ἐπέχαιρε γιά τήν πυρπόληση τῶν Ἀθηνῶν

Στίς εἰκόνες βλέπουμε τό ἡμερολόγιο τῆς Αὐγῆς, τοῦ κομματικοῦ ὀργάνου τοῦ ΣΥΡΙΖΑ, τό ὁποῖο εἶχε ὡς κεντρικό θέμα τήν "ἐξέγερση" τοῦ Δεκεμβρίου 2008.
Ἀνατριχίλα προκαλεῖ ὁ μήνας ποῦ "κόσμησαν" μέ τό φλεγόμενο χριστουγεννιάτικο δέντρο τῆς πλατείας Συντάγματος οἱ ἀρρωστημένοι ἐγκέφαλοι πού ἐμπνεύστηκαν αὐτό τό ἡμερολόγιο. Ὁ μοιραῖος Ἰούλιος, σάν αὐτόν πού μόλις πέρασε καί

Re-liability

Ἡ ἐπιχείρηση ἀποκατάστασης τῆς ἀξιοπιστίας τῆς κυβέρνησης ἰσοῦται μέ μία ἐπιχείρηση ἀποκατάστασης τῆς παρθενίας τῆς Μεσσαλίνας

Θεία τιμωρία καί ἀνθρώπινη ἡγεσία

«Ἡ Τελική Κρίση». Πίνακας τοῦ Φλαμανδοῦ ζωγράφου Frans Floris (1517– 1570).

«Καὶ ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ ἐκπορεύεται ῥομφαία ὀξεῖα δίστομος, ἵνα ἐν αὐτῇ πατάσσῃ τὰ ἔθνη· καὶ αὐτὸς ποιμανεῖ αὐτοὺς ἐν ῥάβδῳ σιδηρᾷ· καὶ αὐτὸς πατεῖ τὴν ληνὸν τοῦ οἴνου τοῦ θυμοῦ τῆς ὀργῆς τοῦ Θεοῦ τοῦ παντοκράτορος. Καὶ ἔχει ἐπὶ τὸ ἱμάτιον καὶ ἐπὶ τὸν μηρὸν αὐτοῦ ὄνομα γεγραμμένον, βασιλεὺς βασιλέ ων καὶ κύριος κυρίων».
«Καί ἀπό τό στόμα τοῦ ἐξέρχεται λόγος σάν δίκοπο κοφτερό μαχαίρι, γιά νά χτυπήσει μέ τήν δύναμιν τοῦ προστάγματός του τά ἔθνη. Καί αὐτός θά ποιμάνῃ τούς λαούς μέ σιδερένια ράβδον. Καί αὐτός πατᾶ τό πατητήρι πού παράγει τό κρασί ἀπό τό θυμό τῆς ὀργῆς τοῦ Θεοῦ τοῦ Παντοκράτορα. Καί ἐπάνω στό ἔνδυμά του, στό μέρος ὅπου αὐτό καλύπτει τόν μηρό του, εἶναι γραμμένο τό ὄνομα "Βασιλεύς βασιλέων καί Κύριος κυρίων"».
Ἀποκάλυψις Ἰωάννου, Κεφ. 19, στ. 15-16

Τό «κινοῦν ἀκίνητον», ὁ ἀριστοτέλειος Θεός, διοικεῖ τό σύμπαν μέ τόν μοναδικό διαθέσιμο τρόπο: διά τοῦ κινήτρου. Πρίν τή ζωή ὑπάρχει κίνηση καί αὐτή κατευθύνει πρός τό ἕνα ἤ τό ἄλλο σημεῖο. Ἡ ἴδια ἡ ἔννοια, ἡ οὐσία τοῦ κινήτρου μέ τά δικά μας τά πεπερασμένα ἀναλυτικά ἐργαλεῖα, μεταφράζεται ὡς