Glacier - Glacier 1985

Ἀχρείαστες φιγοῦρες πάνω ἀπὸ τὴν Ἀκρόπολη

 

Ἡ εἴδηση, ὅπως μεταδόθηκε ἀπὸ τὸ Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορεῖο Εἰδήσεων εἶχε ὡς ἑξῆς: «Σμήνη μεικτοῦ σχηματισμοῦ  ἀεροσκαφῶν (RAFALE, F16, F4, MIRAGE) τὰ ὁποία συμμετεῖχαν στὴν ἄσκηση Ἡνίοχος 2021, πραγματοποιοῦν διέλευση πάνω ἀπὸ τὴν Ἀκρόπολη». 

Ἡ σχετικὴ φωτογραφία εἶναι ἐντυπωσιακὴ ὄχι λόγω τῶν ἀεροσκαφῶν (ὅλα ὡραία δείχνουν εἴτε ἂν πρόκειται γιὰ Harrier εἴτε Sukhoi εἴτε F-16) ἀλλὰ λόγω τῆς Ἀκρόπολης. Κι αὐτὸ ἀκριβῶς εἶναι τὸ θέμα. Εἶναι ἀπαράδεκτο νὰ αδειοδοτεὶ τὸ Ὑπουργεῖο Ἐθνικῆς Ἀμύνης τέτοιου εἴδους πτήσεις πάνω ἀπὸ τὸ ἱερότερο μνημεῖο τοῦ Δυτικοῦ πολιτισμοῦ. 

Ὁ κ. Παναγιωτόπουλος ἀλλὰ καὶ ἡ κ. Μενδώνη θὰ ἔπρεπε νὰ μὴν θέτουν σὲ κίνδυνο τὴν Ἀκρόπολη δίνοντας τὸ ἐλεύθερο νὰ πραγματοποιοῦνται ἐγγὺς τοῦ μνημείου πτήσεις μαχητικῶν ἀεροσκαφῶν. 

Ἄν θέλαμε νὰ κάνουμε ἐπίδειξη ἰσχύος, οὐσιαστικῆς ὅμως καὶ όχι… λεβεντοηλίθιας, θὰ πραγματοποιούσαμε δοκιμὴ

ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: «Διψῶ»

Ἀρχιμανδρίτου Παύλου Ντανᾶ, Ἱεροκήρυκος

«Μετά τοῦτο εἰδώς ὁ Ἰησοῦς ὅτι πάντα ἤδη τετέλεσται, ἵνα τελειωθῇ ἡ γραφή, λέγει «Διψῶ» (Ἰωαν. 19,28).

Πλησιάζει τό τέλος τοῦ φρικτοῦ καί μεγάλου δράματος τοῦ Γολγοθᾶ. Ὁ Πάναγνος Υἱός τῆς Παρθένου, καρφωμένος πάνω στό Σταυρό, διερχόταν τίς τελευταῖες στιγμές τῆς ἐπιγείου ζωῆς του. Στιγμές ἀγωνίας, θλίψεως καί ὀδύνης. Ὅλες οἱ προφητεῖες γύρω ἀπό τό Πάθος τοῦ Ἰησοῦ εἶχαν ἐκπληρωθεῖ. Ὑπολειπόταν ἀκόμη μία, τήν ὁποία ὁ Μεγαλομάρτυρας τοῦ Γολγοθᾶ, παρά τή δριμύτητα τῶν πόνων του, δέν λησμονεῖ. Ὁ προφητάναξ εἶχε προαναγγείλει, μεταξύ ἄλλων, ὅτι θά δινόταν καί ξύδι στή «δίψα» τοῦ Ἐσταυρωμένου Λυτρωτοῦ μας^. «καί ἔδωκαν εἰς τό βρῶμά μου χολήν καί εἰς τήν δίψαν μου ἐπότισάν με ὄξος» (Ψαλ. 68,22). Καί ὁ Ἰησοῦς, λοιπόν, μέ κατάξερο τό στόμα Του, τό ὁποῖο τόσες ψυχές δρόσισε, πρόφερε τή λέξη «Διψῶ». Ἡ λέξη μικρή, ἀλλά πολύ συγκινητική. Σ’ αὐτή κρύβεται ὠκεανός θλίψεων καί διαπεραστικῶν πόνων, ἀλλά καί κόσμος οὐρανίων πόθων.

Ποῦ ὀφείλεται ἡ δίψα τοῦ Κυρίου μας;

     Ὁ Κύριος «Διψᾶ» στόν Κῆπο τῆς Γεθσημανῆ. Μετά τό Μυστικό Δεῖπνο καί τίς πολύτιμες ὑποθῆκες πρός τούς μαθητάς Του, ἀκολουθεῖ ἡ ὑπερφυής προσευχή Του πρός τόν Οὐράνιο Πατέρα Του. Στόν Κῆπο τῆς Γεθσημανῆ, ζεῖ στιγμές καί ὧρες ἀγωνίας, τό μέγεθος τῆς ὁποίας ἐξωτερικεύει ἡ

«Όσα ζούμε, είναι όνειρο του Θεού»

 «Κρατούμενε, η ελευθερία είναι έννοια σχετική. Αν δεν έχεις ασφάλεια η ελευθερία σού είναι άχρηστη. Επιπλέον, το καλό του κοινωνικού συνόλου είναι μεγαλύτερο αγαθό από την περίφημη προστασία της ιδιωτικής ζωής. Σε τελική ανάλυση προέχει το δημόσιο συμφέρον. Το κοινό καλό. Ναι, το σώμα μας δεν μας ανήκει, ανήκει στην κοινωνία.

-Προτιμώ την ελευθερία, είπε σταθερά ο Τζέισον»

Γιώργος Σταφυλάς, Outlaw, εκδόσεις Όστρια, Αθήνα:2021, σελ. 81

Το εναρκτήριο απόσπασμα προέρχεται από το νέο μυθιστόρημα του Γιώργου Σταφυλά, το οποίο κατατάσσεται στο είδος  της επιστημονικής φαντασίας. Εκεί περιγράφει μια εφιαλτική δυστοπία του μέλλοντος, όπου η Νέα Τάξη έχει επικρατήσει απόλυτα – και τα μόνα σημεία του παγκόσμιου χάρτη που βρίσκονται εκτός της δικαιοδοσίας της είναι απομακρυσμένες περιοχές, περιτριγυρισμένες από δάση και έλη, κρυμμένες καλά από τη φύση και προστατευμένες από την έλλειψη οικονομικού ενδιαφέροντος των εξουσιαστών να τις ελέγξουν.

Ο συγγραφέας, μυθιστόρημα του οποίου («Η Συγκάλυψη») δημοσιεύτηκε σε συνέχειες στην «δημοκρατία», είναι σαφώς επηρεασμένος από την παγκόσμια λαίλαπα του αυταρχισμού, που εκδηλώθηκε μαζί με το

PARADISE LOST - Ghosts

 

 Life endures, it serenades

Obliteration through wars

Unholy fire seduces

The undead lust withstands

For the fire burns, deep within mistrust

For the ghosts, the ones to break me

For Jesus Christ

For Jesus Christ

Life is charged, prepared in rage

Fooled generations no more

Unholy fire reduces

The undead lust demands

For the fire burns, deep within mistrust

For the ghosts, the ones to break me

For Jesus Christ

For Jesus Christ

Could you feel the same?

Would you feel the pain?

For the fire burns deep within mistrust

For the ghosts, the ones to break me

For Jesus Christ

For Jesus Christ

Ο… αμέριμνος πρωθυπουργός

Η απόσταση του Κυριάκου Μητσοτάκη από το λαϊκό αίσθημα είναι αντιστρόφως ανάλογη με εκείνην που επιβάλλει το αξίωμά του. Ο κ. Μητσοτάκης απέχει από τον τρόπο ζωής, τις πεποιθήσεις, το περί δικαίου αίσθημα, από τον βιωμένο πολιτισμό και τη λαϊκή ψυχή όσο και ο δυσπερίγραπτος Γιώργος Παπανδρέου.

Ο φωτογραφικός φακός της «δημοκρατίας» τον απαθανάτισε να παίζει τένις, ανέμελος και χαρωπός, την ίδια ώρα που ανακοινώνονταν από τον ΕΟΔΥ 93 νεκροί, 802 διασωληνωμένοι και 4.033 κρούσματα μέσα σε ένα εικοσιτετράωρο!

Ο κ. Μητσοτάκης, με την επιλογή του να παίξει τένις την ώρα που ανακοινωνόταν ο θλιβερός απολογισμός των κυβερνητικών επιδόσεων στον χειρισμό της πανδημίας, δεν έκανε κάτι παράνομο. Το αγαπημένο του άθλημα, το τένις, επιτρέπεται τούτες τις ημέρες της μεγάλης δοκιμασίας – σε αντίθεση με

Νὰ μὴν ἀγανακτοῦμε!

Ὅταν ὅλα δείχνουν ἐξοργιστικὰ καὶ σὲ «βγάζουν ἀπὸ τὰ ροῦχα σου», τότε πρέπει μόνο νὰ δρᾶς, ἀκαριαία καὶ γαλήνια.

Ἡ περίοδος ποὺ διάγουμε εἶναι ἰδανικὴ γιὰ νὰ μετατρέψει κανονικοὺς ἀνθρώπους σε… τουρσιά. Νιώθουμε ἐγκλωβισμένοι σὰν τὰ λάχανα, τὶς πίκλες, τὶς πιπεριὲς στὰ σπίτια-δοχεία καὶ «βράζουμε», ζυμωνόμαστε ἀδιάκοπα στὸ ἁλμυρὸ ζουμὶ μας. Ἄν κάτι βοηθᾶ στὴ διαιώνιση τῆς ὑπάρχουσας κατάστασης, εἶναι ἀκριβῶς αὐτὸ: ἡ ἀνήμπορη ἀγανάκτηση.

Τον Ἰούλιο τοῦ 2013 εἶχα περιγράψει στὴν «κυριακάτικη δημοκρατία» τὴν ἐπιβλαβῆ γιὰ τὴν κοινωνία ἐπίδραση αὐτοῦ τοῦ συναισθήματος: «Στὴν Ἑλλάδα, ἑκατομμύρια ἄνθρωποι ἔχουν ἐγκλωβιστεῖ στὸ