Χουλιγκανισμός: Οι ήρωες του Μάτριξ θυσιάζονται για Ανώνυμες Εταιρείες!

Τα συλλυπητήρια στην οικογένεια του θύματος είναι αυτονόητα. Το ίδιο και η θλίψη για την απώλεια μιας ζωής – ειδικά όταν πηγαίνει στράφι για μια ΠΑΕ, δηλαδή μια Ανώνυμη Εταιρεία.
Δεν είναι αυτονόητη η ηρωοποίηση οποιουδήποτε πηγαίνει προετοιμασμένος για τα χειρότερα και καταλήγει να τα υποστεί. Αυτά τα ολίγα και συγχαρητήρια στον Ντέμη Νικολαΐδη για την πρωτοποριακή στάση του. Οι άλλοι πρόεδροι τι πράττουν;
Η σκέψη μου ωστόσο δεν μπορεί παρά να ταξιδέψει και στα σπίτια των οικογενειών που χάσανε έναν άνθρωπο, ένα στήριγμα, μια αγκαλιά σε εργατικό ατύχημα.
Εκεί που ο βιοπαλαιστής Έλληνας ή ξένος πέφτει στην ιερή μάχη για το μεροκάματο.
Πόσες ώρες άραγε αφιέρωσαν οι δακρύβρεχτοι σαλτιμπάγκοι των ΜΜΕ για τους νεκρούς εργάτες της… ολυμπιακής προετοιμασίας;
Ρητορικό το ερώτημα. Όλοι μας γνωρίζουμε την απάντηση.
Η αληθινή ζωή δεν έχει θέση στις δύο διαστάσεις του Matrix. Ούτε οι αληθινοί άνθρωποι. Οι «μικροί ήρωες της καθημερινότητας» του Μικρούτσικου είναι άμοιροι χασομέρηδες στα παγιδευμένα με κάμερες σπίτια. Τα αληθινά συναισθήματα δεν υπάρχουν στην αυτοκρατορία του τίποτα.
Οι ήρωες του Matrix ζουν και πεθαίνουν σφιχταγκαλιασμένοι με την παντιέρα μιας Ανώνυμης Εταιρείας, με το κουρελόπανο ενός επιφανούς απατεώνα.
Το Matrix δεν θέλει οι τρόφιμοί του να έχουν επαφή με την γη (πατρίδα), τον ουρανό (Θεό) και με τον εαυτό του. Το Matrix θέλει κινούμενους σκελετούς που καταναλώνουν μία ποσότητα βαρείας ύλης και αποδίδουν χιλιαπλάσια. Αυτό θέλει το Matrix.
Κατά τα λοιπά, η χθεσινή ημέρα ήτο χαρίεσσα (που θα ‘γραφε κι ο θείος Όμηρος).
Ο φιλέλλην Γιώργος Παπανδρέου, εμφανώς τρακαρισμένος, πάλεψε στα μαρμαρένια αλώνια του Mega με την Έλλη Στάη.
Ο αγώνας ήλθε ισόπαλος αφού σκόραραν μόνο οι καναπέδες που ήταν πιο κόκκινοι κι από τα μάτια νυσταλέου πανελίστα.
Στο Βιετνάμ της Ζούγκλας συναπάντησε ο Νίκος Χατζηνικολάου τον Θέμο Αναστασιάδη αλλά δεν σημειώθηκε αναμέτρηση, παρά μόνο ανταλλαγή τροχιοδεικτικών βολών.
Δεν πρέπει να μας εκπλήσσει το θέαμα.
Στο παρελθόν έχουμε δει εντυπωσιακότερες συναντήσεις και συμφωνίες τύπου Γιάλτας. Χαρακτηριστικά παραδείγματα: Η συνύπαρξη Τράγκα και Κακαουνάκη, η συνάντηση Παπανδρέου και Μητσοτάκη και η συμφωνία Σοφούλη – Σκλάβαινα.
Θα κλείσουμε τη σημερινή μας παρέμβαση στα λιμνάζοντα χωρικά ύδατα του Γιουνανιστάν με μια ανησυχητική είδηση: Ο Κώστας Μητσοτάκης συναντήθηκε με τον πρωθυπουργό.
Σαν να μην έφτανε αυτό έκανε δηλώσεις στήριξης της κυβέρνησης και σχολίασε περί του σκανδάλου των ταμείων: «το μαχαίρι θα φτάσει στο κόκκαλο».
Ξέρετε γιατί θα φτάσει στο κόκκαλο; Επειδή δεν έμεινε καθόλου ψαχνό…