Σελίδες
▼
Τετάρτη, Νοεμβρίου 14, 2007
«Κολύμπι στη στεριά» και αποφατικός λόγος
«Έμαθα κολύμπι στη στεριά».
Κολοσσιαία ατάκα αποσταγμένης μαγκιάς και ακριβών εμπειριών ήτο η συγκεκριμένη. Ο Κώστας κι εγώ την ακούσαμε, κυριολεκτικά και μεταφορικά, χθες στην εκπομπή από ακροατή μας.
Κολύμπι στη στεριά μας είπε πως έμαθε ένας άνθρωπος που ηχούσε ιδιαιτέρως καμένος από τον άγριο κόσμο της ελεύθερης αγοράς.
Ο διδαχθείς κολύμπι στην ξηρά πήρε τηλέφωνο για να βγει ζωντανά στον αέρα και να μεταφέρει «στην πόλη και στον κόσμο» -όπως λέει κι ο Πάπας- την αγανάκτησή του για τις εκλογές στο ΠΑΣΟΚ.
«Μια ευκαιρία είχανε οι χαβαλέδες να δούνε προκοπή με τον Σκανδαλίδη και βγάλανε τα ίδια!».
Οφείλω να ομολογήσω ότι αν συνεχίζαμε τον διάλογο για κάνα δεκαλεπτάκι ακόμα, ο «κολύμπι στη στεριά» θα με είχε ψήσει να βγω στους δρόμους με αφίσες Σκανδαλίδη κολημένες στην πλάτη μου.
Η πολιτική ανάλυση όταν είναι λιτή, εξαιρετικά λιτή και αποφατική, τότε πείθει.
Ο βαρύμαγκας και (κατά δήλωσίν του) βέρος, αναμπάμ μπαμπαντάμ, Αθηναίος, ήταν τόσο λιτός που μετέδιδε το μήνυμά του χωρίς παρεμβολές.
Το μήνυμα, καλώς ή κακώς, στην εποχή μας ακολουθεί τους νόμους της τηλεόρασης.
Καλύτερα να λες ένα πράγμα με ύφος που δεν επιδέχεται αντιρρήσεων παρά να πνιγείς μέσα σ’ έναν ωκεανό από μισόλογα.
Η άρνηση, όταν δεν συνοδεύεται από πολλά-πολλά είναι πιασάρικη.
Αυτός ο «αποβουτυρωμένος» αποφατικός λόγος μπορεί να θυμίζει κάτι ανάμεσα σε φασισμό, σταλινισμό και θρησκευτική αίρεση αλλά πάντα πιάνει.
Μπορεί να γίνεται από δόλο, σοφία ή λειψή νοημοσύνη.
Το λαμόγιο δεν λέει πολλά για να μην καρφωθεί.
Ο σοφός δεν λέει πολλά επειδή είναι φωτισμένος και διά τούτο λιτός. Κι ο βλάκας δεν λέει πολλά επειδή απλά δεν μπορεί.
Ο μάγκας είναι μια κατηγορία από μόνος του. Δεν λέει πολλά επειδή προτιμάει τις πράξεις.
Κρίμα που δεν βγήκε ο Σκανδαλίδης! Θα μαθαίναμε κολύμπι στη στεριά.
Σας έχω ακούσει άπειρες φορές αλλά επικοινωνώ πρώτη φορά μαζί σας. Μου αρέσει πολύ ο συνδυασμός χιούμορ, Πατριωτισμός και ενημέρωση που εκπέμπετε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛαμβανομένου υπόψη και του σχολίου για το βιβλίο «Η Αρχή της Λευκής Σημαίας-Πώς Να Χάσετε Έναν Πόλεμο Και Γιατί» του Σιμόν Τζαμπάρ και προκειμένου για το ΠΑ.ΣΟ.Κ(έπονται και οι λοιπές πολυσυλλεκτικές κατεστημένες δυνάμεις) έχω να πω τα εξής:
Πολλές φορές οι λανθασμένες ή και κακότροπες ενέργειες του νικητή τον έχουν στιγματίσει συγκεντρώνοντας τη συμπάθεια, δικαιολογημένη ή μη, στο πρόσωπο του ηττημένου. Ας θυμηθούμε επιπλέον τον ορισμό της Πύρρειας νίκης από το ιστορικό προηγούμενο της στρατιωτικής επιτυχίας του Ηπειρώτη βασιλιά Πύρρου που όντας νικητής στο πεδίο της μάχης υπέστη αποδεκατισμό τού στρατού του και αφανισμό σε επόμενη αναμέτρηση. Ο Γιώργος Παπανδρέου θα κάνει ότι δεν έκαναν οι συμπαθείς διωχθέντες Εβραίοι που μετατράπηκαν σε διώκτες , θα διδαχθεί από τα λάθη του παρελθόντος; Ο Ευάγγελος Βενιζέλος θα διαχειριστεί σωστά τη σημερινή ήττα του, κεφαλαιοποιώντας τα εσωκομματικά εκλογικά κεκτημένα; Νοιάζονται οι ανωτέρω πολιτικοί και οι λοιποί του πολιτικού κατεστημένου για Πατρίδα και Δημοκρατία, για Έθνος και λαό, για συμμετοχικές διαδικασίες που αφορούν όμως μόνο τις καρέκλες τους, αγνοώντας τα εθνικά και κοινωνικά ζητήματα; Γελάσαμε ρε παιδιά! Ας το καλό μας! Δεν το παίζω απολιτικός, έχω σαφή άποψη που εκφράζω μέσα από το ΛΑ.Ο.Σ εδώ και 7 χρόνια υπέρ λαού, κοινωνίας και Έθνους των Ελλήνων.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
http://karachalios-spiros.blogspot.com
Είναι σαν αυτό που λέει ο άλλος:
ΑπάντησηΔιαγραφή-Ξέρεις ποιός είμαι εγώ ρε;
-Όχι
-Ε, άμα δεν ξέρεις μην μιλάς!
Καλησπέρα! (τι καλησπέρα, θα κοιμάστε τέτοια ώρα, Καληνύχτα!!!).
:)
Πάντως ο συγκεκριμένος δεν έμαθε κολύμπι στη στεριά επί Σκανδαλίδη.
ΑπάντησηΔιαγραφή