Γαϊδουρογάιδαρος χωσιματίας λουφαδόρος αναζητεί κορόιδα συνεργάτες

Υπάρχει μια μορφή εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο που δεν αναφέρεται συχνά ούτε της αποδίδεται ο ψόγος που της πρέπει.
Εκδηλώνεται σ’ όλες τις δραστηριότητες του κοινωνικού βίου και αναπτύσσεται ανάλογα με το βαθμό υπανάπτυξης του κράτους, των θεσμών, των οικονομικών δομών και των σχέσεων.
Μιλάμε για το ξεζούμισμα συναδέλφου από συνάδελφο.
Ενώ το ξεθέωμα υπό τον φόβο της εργοδοσίας δυστυχώς θεωρείται πλέον αυτονόητο, το να σου φεύγει η ούγια στη δουλειά επειδή οι… ομόβαθμοί σου είναι κηφήνες και γαϊδούρια ξεσαμάρωτα, πάει πολύ!
Σίγουρα το έχετε συναντήσει, αγαπητοί αναγνώστες, τούτο το άθλιο παίγνιο με τα νεύρα και τις αντοχές σας.
Ο ένας να κοιμάται κι ο άλλος να θυμάται – όλες τις υποχρεώσεις και τα προς εκτέλεση έργα.
Πρόκειται για δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία η οποία έχει δυστυχώς επικρατήσει και στον ιδιωτικό τομέα με αποτέλεσμα να διαψεύδονται όλες οι στατιστικές.
Στο Ευρωβαρόμετρο οι Έλληνες εμφανίζονται ως οι εργατικότεροι Ευρωπαίοι ενώ στην πραγματικότητα η όποια παραγωγή της χώρας βγαίνει με τον ιδρώτα, το αίμα και το άγχος του ημίσεως (και βγάλε) εργατικού δυναμικού.
Ο ένας τα ξύνει κι άλλος ιδρώτα κι αίμα χύνει.
Ο ένας ποντάρει στο φιλότιμο του συνεργάτη κι ο άλλος έχει παραγωγικότητα σταχανοβίτη εργάτη.
Ο ένας απλά παρευρίσκεται στη δουλειά κι ο άλλος δουλεύει πραγματικά.
Ειδικά εν όψει των θερινών διακοπών όπου το «χώσιμο» πάει σύννεφο θα έχετε διαπιστώσει πως η νωθρότητα των γαϊδουρογάιδαρων βαράει ταβάνι και η αποδοτικότητα που πρέπει να εμφανίσουν οι ολίγοι φιλότιμοι κορυφώνεται εξίσου.
Ωστόσο, οι αφελείς τζίτζικες κάνουν ένα στρατηγικότατο λάθος.
Παρεξηγούν την ευγένεια, το φιλότιμο και την καρτερικότητα, συγχέοντας τις εν λόγω αρετές με τη βλακεία.
Το ωραίον είναι πως η απανταχούσα θα χτυπήσει τις ξερές κι αγύριστες κεφάλες τους ακριβώς μόλις νιώσουν απόλυτα βέβαιοι πως το μαγκανοπήγαδο των «κορόιδων» πρόκειται να συνεχιστεί επ’ άπειρον.
Οψόμεθα εις Φιλίππους…