Ζάπινγκ στα κόμματα

Μια από τις πρώτες συμβουλές που ακούς μόλις ασχοληθείς με τα λεγόμενα «θερμά μέσα» είναι η ακόλουθη:

«Προς Θεού μην προκαλέσεις τον τηλεθεατή ή ακροατή και τους πεις αν δεν είναι ευχαριστημένος να προτιμήσει άλλο σταθμό. Θα αντιδράσει με αστραπιαίο ζάπινγκ και αλλαγή συχνότητας».

Είναι σωστή η συμβουλή. Ο τηλεθεατής και ο ακροατής, σε αντίθεση με τον παραδοσιακό ψηφοφόρο, αν του την «χαλάσεις» έστω και για λίγο, πάει αλλού.

Υπάρχουν κι αλλού πορτοκαλιές, όπως λέει ο Λυμπερόπουλος στη διαφήμιση της πορτοκαλάδας.

Συνεπώς, αν δέχεσαι παράπονα ή αιτήματα ακροατών-τηλεθεατών πρέπει είτε να αλλάξεις τη ρότα σου ή να τους πεις με τον ευγενέστερο δυνατό τρόπο ότι «δεν είναι άμεσα εφικτή η ικανοποίηση του αιτήματός τους» αλλά θα το εξετάσεις.

Σε καμία περίπτωση δεν θα στραβώσεις μαζί τους τόσο πολύ ώστε να ξεστομίσεις το αυτοκτονικό: «αν δεν σας αρέσει μαντάμ αλλάξτε σταθμό!».

Αν το κάνεις η μαντάμ θα αποσυντονίσει τη συχνότητά σου για μεγάλο χρονικό διάστημα, ίσως επ’ αόριστον.

Αυτό λοιπόν το εγκληματικό σφάλμα που αποφεύγουν ακόμα και οι δόκιμοι δημοσιογράφοι, το έκανε με τσαμπουκαλεμένο ύφος κιόλας, ο πρωθυπουργός στη ΔΕΘ δύο φορές!

Επιπλέον, επειδή φάνηκε να του αρέσει η πρώτη πιστολιά που έριξε ο ίδιος στο πόδι του, την επομένη ημέρα πυροβόλησε και το δεύτερο!

«Δεν πρόκειται να υποθηκεύσω την προοπτική της χώρας στο βωμό μιας πρόσκαιρης κυβερνητικής δημοτικότητας». Κώστας Καραμανλής προς τους εκπροσώπους των παραγωγικών ομάδων (ΔΕΘ, 6 Σεπτεμβρίου 2008).

«Δεν θα θυσιάσω το συμφέρον του τόπου και τη συνέπεια στις κυβερνητικές προτεραιότητες χάρη μιας πρόσκαιρης δημοτικότητας. Αυτή είναι η πυξίδα μας». Συνέντευξη Τύπου, ΔΕΘ 7 Σεπτεμβρίου 2008.

Με τούτα και μ’ εκείνα, ο εν δεινή οικονομική και ψυχολογική κρίση ευρισκόμενος ψηφοφόρος αποφάσισε να ξεκολλήσει –αφού προκλήθηκε- και να κάνει ζάπινγκ στα κόμματα.

Περαστικά κύριε πρόεδρε και συγχαρητήρια στους συμβούλους σας.