Διανύουμε τις πρώτες ημέρες του 2009.
Στην επικαιρότητα κυριαρχεί η σύγκρουση στη λωρίδα της Γάζας.
Αν γυρίσουμε τους δείκτες του ρολογιού χίλια χρόνια πίσω, στο έτος 1009 μ.Χ., πάλι θα δούμε ότι τα βλέμματα του Δυτικού – Χριστιανικού κόσμου είχαν στραφεί στην ίδια περιοχή.
Ο Αιγύπτιος χαλίφης Αλ Χακίμ Μπι Αμρ Ιλλάχ (996-1021), διέταξε εκείνο το έτος να καταστραφεί ολοκληρωτικά ο Ναός του Παναγίου Τάφου.
Ο Αλ Χακίμ ήταν γιος χριστιανής αλλά η θρησκεία της μητέρας του, του προκαλούσε αλλεργία.
Αλλεργία του προκαλούσε και το θαύμα του Αγίου Φωτός το οποίο αποτελούσε πόλο έλξης βυζαντινών και δυτικών αξιωματούχων στην περιοχή καθώς και πηγή άντλησης μεγάλων πόρων που άφηνε εν είδη προσκυνήματος η χριστιανική αριστοκρατία στο ναό του Παναγίου Τάφου.
Ο ίδιος αποκαλούσε το θαύμα του Αγίου Φωτός «απάτη» και στα πλαίσια του γεωπολιτικού και θρησκευτικού ανταγωνισμού διέταξε την καταστροφή του Παναγίου Τάφου.
Η πυρπόληση των πρώτων κτισμάτων προκάλεσε τόσο μεγάλη αγανάκτηση στην Ευρώπη ώστε οδηγηθήκαμε στην Πρώτη Σταυροφορία.
Ο Αλ Χακίμ δεν ήθελε το ναό ενός ανταστηθέντος Θεανθρώπου στα πόδια του επειδή επιδίωκε να αναλάβει το ρόλο του!
Είκοσι χρόνια έπειτα από την διαταγή καταστροφής του ναού, ο Αλ Χακίμ υποστήριξε δημόσια, στο Κάιρο, ότι ήταν ο απεσταλμένος του Θεού στη γη, ο «Εκλεκτός».
Επίσης προειδοποίησε όλους τους μουσουλμάνους ότι αποτελούσε την τελευταία εμφάνιση και μετενσάρκωση του Θεού!
Δύο από τους αρωγούς του στην προσπάθειά του να πείσει τους υπόλοιπους μουσουλμάνους για τον ειδικό ρόλο του ήταν ο Χάμζα Ίμπν Άλι και ο Νταράζι.
Κάπως έτσι δημιουργήθηκε η σέκτα του Δρούζων μουσουλμάνων (Δρούζος = παραφθορά του Νταράζι), οι οποίοι υπάρχουν μέχρι σήμερα.
Σήμερα στο Ισραήλ κατοικούν περί τους 118.000, στον Λίβανο υπολογίζονται σε 300.000 και στη Συρία βρίσκεται μια ακμαία κοινότητα που αριθμεί 850.000 ψυχές.
Η ιστορία της περιοχής είναι εξαιρετικά περίπλοκη…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου