Πώς οι Έλληνες ψηφοφόροι τιμούν τον Κεμάλ Ατατούρκ

19 Μαΐου σήμερα. Ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου από τα ασιατικά ΕςΕς του Χίτλερ της Ανατολής Κεμάλ Ατατούρκ.
Οι εκκαθαρίσεις ξεκίνησαν με σχέδιο, πρόγραμμα και σύστημα το 1914 και συνεχίστηκαν τουλάχιστον ως το 1923.
Σύμφωνα με την πλειονότητα των μελετητών της περιόδου (πλην Τούρκων) οι σφαγιασθέντες Έλληνες αλλά και εκείνοι που απώλεσαν τη ζωή τους από την πείνα και τις κακουχίες των βίαιων μετακινήσεων ανέρχονται σε 330.000
Για να πάρετε μια ιδέα από τη φρίκη του πράγματος φανταστείτε 10 (περίπου) γήπεδα ποδοσφαίρου με τη χωρητικότητα του Καραϊσκάκη στις εξέδρες των οποίων κάθονται πτώματα.
Φανταστείτε την οσμή της καμένης σάρκας, τη φρίκη, τους λυγμούς, τις οιμωγές, τις απέλπιδες εκκλήσεις για βοήθεια, τα γρυλίσματα των δίποδων κτηνών την ώρα που βίαζαν και σκότωναν, τον ήχο από τις οπλές των αλόγων, τους πυροβολισμούς.
Φέρτε στο νου σας το σαρδόνιο χαμόγελο των αρχιτεκτόνων της γενοκτονίας όταν μάρκαραν χάρτες μ’ αφανισμένα χωριά και τα νυχτερινά γιορτάσια του θανάτου.
Προσπαθήστε να αναλογιστείτε τον εαυτό σας την ώρα του χαμού.
Τι θα κάνατε;
Κρυμμένοι στο κελάρι, βουβοί, τρεμάμενοι και ξάφνου το μικρό σας το μωρό να βάζει τα κλάματα και να τραβάει την προσοχή των γκρίζων λύκων.
Σκεφτείτε τη ζωή χειρότερη απ’ το θάνατο.
Ερειπωμένους ανθρώπους, ξυπόλητους, απάτριδες να σέρνουν τα φαντάσματά τους στις εσχατιές του πουθενά.
Πηχτό σκοτάδι στο μυαλό. Δαντική κόλαση επί της Γης.
Κι οι Δυτικοί σε αίθουσες συνεδριάσεων να χαράσσουν γραμμές σε χάρτες πίνοντας κοκτέιλ.
Γραμμές που έταμαν τα άκρα του Ελληνισμού.
Γραμμές που έγιναν ταφόπλακες για μυριάδες αθώους, ανήμπορους, αδικαίωτους.
Αυτό αφήσαμε να συμβεί, όλοι εμείς οι άθλιοι, οι ξεφτιλισμένοι, τα ανθρωπάρια.
Αυτό προσποιούμεθα πως δεν ξέρουμε, πως δεν διαβάσαμε, δεν ακούσαμε, δεν είδαμε, δεν μας είπαν.
Και ψηφίζουμε καταθέτες στεφάνων στον τάφο του Κεμάλ.