Σελίδες

Κυριακή, Φεβρουαρίου 28, 2010

Ιακώβ, Ησαύ, Αγγέλα, Γιωργάκης και Obama


Στην Γένεση της Παλαιάς Διαθήκης διαβάζουμε μια διδακτική ιστορία.
Πώς ο Ησαύ, ο δίδυμος αδελφός του Ιακώβ παραχώρησε τα πρωτοτόκιά του έναντι πινακίου φακής.
Ο Ησαύ ήταν το πρώτο παιδί που βγήκε από την κοιλιά της Ρεβέκκας, της συζύγου του Ισαάκ.
Δευτερόλεπτα αργότερα ακολούθησε ο Ιακώβ, ο οποίος κρατούσε τον Ησαύ από την φτέρνα (αξιοπρόσεκτος ο συμβολισμός).
Σύμφωνα με την παράδοση, ο πρωτότοκος υιός –έστω και με διαφορά δευτερολέπτων στην περίπτωση των διδύμων- δικαιούνταν την πατρική περιουσία.
Όμως, στην περίπτωση του Ησαύ δεν ίσχυσε ο άγραφος νόμος επειδή οι αντιστάσεις του πρωτότοκου στην επείγουσα ανάγκη για φαγητό δεν ήταν ισχυρές.
Όταν μια ημέρα ο Ησαύ επέστρεφε ξεθεωμένος από το χωράφι παρακάλεσε τον αδελφό του Ιακώβ να του δώσει να φάει.
Ο Ιακώβ μαγείρευε φακές και για να του δώσει μια… μερίδα απαίτησε από τον Ησαύ να του ορκιστεί ότι του παραχωρεί τα πρωτοτόκια, δηλαδή το δικαίωμα στην πατρική κληρονομιά και όλα τα συνδεόμενα προνόμια.
Ο Ησαύ το δέχτηκε και απώλεσε, με δική του απόφαση και ευθύνη, τα πρωτοτόκια για ένα πιάτο φαγητό – και μάλιστα φακές…
Αν το καλοσκεφτούμε, σ’ αυτό το επεισόδιο της Γενέσεως (κεφ. 25, στ. 28-34) έχουμε το πρώτο καταγεγραμμένο κρούσμα αισχροκέρδειας και τοκογλυφίας στην Αγία Γραφή στη χειρότερη δυνατή μορφή της.
Αδελφός εκμεταλλεύεται αδελφό που βρίσκεται στην ανάγκη και τον υποχρεώνει να του εκχωρήσει τα πάντα (με όρκο) για ένα ευτελές αντίτιμο.
Τι θέλει να πει ο ποιητής; Πολλά θέλει να μας πει αλλά το βασικότερο για τη συγκυρία που περνάμε είναι ένα:
Ποτέ δεν πας σε διαπραγματεύσεις όταν βρίσκεσαι σε απόλυτη ανάγκη και οι αντιστάσεις σου είναι ισχνές.
Θα παραδώσεις γη και ύδωρ για ένα πιάτο φαγητό.
Τα πρωτοτόκια της πατρίδας μας είναι ιερά και όποιος τα διαπραγματεύεται θα εκπλαγεί δυσάρεστα με όλα όσα θα ακολουθήσουν τα παζαρέματα.

5 σχόλια:

  1. Ανώνυμος2/28/2010 9:28 μ.μ.

    Το τελευταίο πρωτοχρονιάτικο μήνυμα του του 1/1/2008

    «Αγαπητά μου Παιδιά,

    ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΤΙ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ που δεν τιθασσεύεται, αυτό είναι η αέναη κίνηση του χρόνου. Το σήμερα γίνεται χθες εν ριπή οφθαλμού, και το αύριο σήμερα και χθες. Κι εμείς παρασυρόμεθα προς το τέρμα της πορείας μας, εκόντες άκοντες, παρακολουθούντες τα γεγονότα που περνούν από μπροστά μας, χωρίς αναστρέψιμη ελπίδα. Αυτή είναι η μοίρα των θνητών. Κι αλλοίμονο σ' εκείνους που δεν έχουν ακόμη βρη την απάντηση στο πρόβλημα του θανάτου. Την απάντηση τη δίδει μόνο η χριστιανική πίστη.

    Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΓΕΝΝΑ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ. Κι εμείς συμπράττουμε σ' αυτό, άλλοι για το καλό και άλλοι για το κακό. Η ελευθερία μας είναι το κριτήριο της ευθύνης μας. Μακάριοι οι έχοντες προοπτική αιωνιότητας στη ζωή τους. Αλλοιώς είναι σάρκες, έκδοτοι σε πάθη ατιμίας, πρόθυμοι για κάθε τι που ευτελίζει την ύπαρξή μας. Ο κόσμος θα ήταν διαφορετικός αν κάθε άνθρωπος θυμόταν την θεία καταγωγή του και ευθυγράμμιζε τη ζωή του με τις αρχές που απορρέουν από αυτή. Δυστυχώς όμως αυτό δεν συμβαίνει.

    ΚΑΘΕ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ συμβατική αφετηρία μιας νέας προσπάθειας. Κανείς ασφαλώς δεν θέλει να ζη σ' ένα κόσμο παρακμής, αντιφάσεων, αλληλοσυγκρουομένων συμφερόντων, αδικίας και αμοραλισμού. Η κατάσταση δεν αλλάζει μαγικά και μηχανικά. Χρειάζονται να πολλαπλασιασθούν οι άνθρωποι που κάνουν Αντίσταση. Που παραμένουν πιστοί στις παραδόσεις μας, στις αξίες μας, στην ιστορία μας και στους αγώνες μας. Οι αναθεωρητές πολύ κακή συγκυρία επέλεξαν για να γκρεμίσουν από τις καρδιές των Ελλήνων τα κάστρα των θυσιών.

    ΣΤΑΘΗΤΕ ΟΛΟΙ ΟΡΘΙΟΙ στις επάλξεις σας και μη ξεπουλήσετε τα πρωτοτόκια μας. Διδάξτε στα παιδιά σας την αλήθεια, όπως την εβίωσαν οι αείμνηστοι Πατέρες μας. Ο λαός μας ξέρει να υπερασπίζεται τα ιερά και τα όσιά του. Το έχει κατ' επανάληψιν αποδείξει. Και θα το αποδείξει και πάλι. Αντίσταση και Ανάκαμψη. Για να ξαναβρούμε ο,τι έχουμε χάσει, για να υπερασπισθούμε ο,τι κινδυνεύει. ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟ ΤΟ 2008 - ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ»...
    Με πατρική αγάπη και ευχές

    Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ο Χριστόδουλος και ο Τάσσος Παπαδόπουλος ήταν οι τελευταίοι Έλληνες ηγέτες. Απέμειναν οι ολίγιστοι, οι αρλεκίνοι, οι ατλαντικοί, οι Γερμανόφιλοι και οι καθαρόαιμοι Αμερικανοί. Μόνο στον Θεό ελπίζουμε. Στους ανθρώπους των υψηλών δωμάτων όχι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος2/28/2010 10:11 μ.μ.

    Κάπου βαθιά στον καθένα μας υπάρχουν κρυμμένοι οι έλληνες.
    Και περιμένουν.
    Τό 'δειξε ο Θοδωράκης και ο Σολωμός.Τό 'δειξε ο Καποδίστριας και ο Τρικούπης.Τό 'δειξε η ιστορία μας.
    Και όταν θα έρθει η ώρα...οι γύπες και οι κόρακες που χαμοπετούν και πηδοκοπάνε,τα ερπετά και οι φιλήδονες μαϊμούδες που τώρα ξερογλείφονται,θα τρέχουν να σωθούν.Γιατί οι έλληνες είναι αετοί. Πικραμένοι αλλά περήφανοι.
    Στον κίνδυνο και στις αναμετρήσεις λίγο ωφελούν οι αριθμοί και οι ποσότητες,όπως είπε ο βασιλιάς Δημάρατος στον Ξέρξη,(Ηρόδοτ.Η'.,102),και πολύ η αρετή και η ποιότητα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανώνυμος3/01/2010 12:14 π.μ.

    Οι δύσκολες συγκυρίες της χώρας μας μου έφεραν στο νου κάποιες στροφές από το ποίημα "ΥΜΝΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΊΑΝ" ΤΟΥ Διον. Σολωμού, όπου σε πολλά σημεία η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ταυτίζεται με την ΕΛΛΑΔΑ.

    (στρ.5)Δυστυχής! Παρηγορία
    Μόνη σου έμενε να λες
    Περασμένα μεγαλεία,
    Και διηγώντας τα να κλαις.

    (στρ.10)Μοναχή τον δρόμο επήρες,
    Εξανάλθες μοναχή.
    Δεν είν' εύκολαις οι θύραις
    Εάν η χρεία ταις κουρταλή.

    (στρ.11)Άλλος σου έκλαψε εις στα
    στήθια,
    Αλλ' ανάσασιν καμμιά.
    Άλλος σού έταξε βοήθεια,
    Και σε 'γέλασε φρικτά.

    (στρ.12)Άλλοι, ωιμέ! στη συμφορά
    σου
    Οπού εχαίροντο πολύ,
    Σύρε ναύρης τα παιδιά σου,
    Σύρε, ελέγαν οι σκληροί.

    (στρ.14)Ταπεινότατη σου γέρνει
    Η τρισάθλια κεφαλή,
    Σαν πτωχού που θυροδέρνει,
    Κ' είναι βάρος του η ζωή.
    ............................
    Οι ιστορικές συνθήκες δεν ταυτίζονται, αλλά ίσως κάποια σημεία να ανταποκρίνονται στη σημερινή πραγματικότητα.
    Τότε δεν την βοήθησαν την Ελλάδα, κάποιες "μεγάλες δυνάμεις" μάλιστα υπονόμευσαν τον αγώνα της. Τελικά στηρίχθηκε μόνο στα παιδιά της.
    Σήμερα, αν την βοηθήσουν, θα ζητήσουν...βαριά ανταλλάγματα. Θα τους τα δώσουμε; Τους ηγέτες που κάνουν τις διαπραγματεύσεις εμείς τους εκλέγουμε.
    (ΚΑΤΕΡΙΝΑ)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμος3/01/2010 11:00 μ.μ.

    Ειναι άξιο λόγου πως συχνά πυκνά θυμόμαστε την ιστορία μας!
    Δεν Ανησυχώ!!!
    Δεν Φοβάμαι!!!
    Γνωρίζω!!!
    Και η Γνώση μου δίνει σιγουριά,ασφάλεια και δύναμη!
    Μετά απο αποτυχημένες γενιές,βλέπω την γενιά των 35ρηδων και νιώθω πως όλα θα πάνε καλά!

    Αργικεραυνος

    ΑπάντησηΔιαγραφή