Εισαγωγή (για τη μετάφραση – ελεύθερη απόδοση στα ελληνικά). Το παρόν κείμενο δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στα γερμανικά*. Αποτελεί καρπό της μακρόχρονης γνώσης της νοοτροπίας των δυτικοευρωπαίων (ο συγγραφέας ζει στη Γερμανία). Συνεγράφη ως μια απάντηση στην παραπληροφόρηση, που γίνεται προσφάτως στις γερμανόφωνες χώρες. Αποτέλεσμα (ή μήπως στόχος;) της συνειδητά ή ασυνείδητα εσφαλμένης παρουσίασης της πραγματικότητας είναι η δυσφήμιση της Ελλάδας και της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας στο διεθνή χώρο. Με την παρούσα δημοσίευση γίνεται προσπάθεια να ενημερωθούν οι ενδιαφερόμενοι για ορισμένες αλήθειες, που κάποιοι τις παρασιωπούν. Επειδή η εσφαλμένη πληροφόρηση κατά της Ορθόδοξης Εκκλησίας, από τα Μ.Μ.Ε., είναι πιο έντονη και πιο συστηματική στον ελληνικό χώρο, κρίθηκε σκόπιμη η δημοσίευσή του και στην ελληνική γλώσσα.
Τον τελευταίο καιρό εμφανίζονται στα γερμανικά Μ.Μ.Ε. (Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης) διάφορες αναφορές για την οικονομική κρίση στην Ελλαδα. Σε μερικές περιπτώσεις αναμιγνύονται οι ειδήσεις με εσφαλμένες πληροφορίες και με μια ανθελληνική προπαγάνδα. Παρουσιάζονται ακόμη και προσβλητικές εικόνες ή σχόλια, που σε τελική ανάλυση, είναι υποτιμητικά τόσο για τους Έλληνες όσο και για τους Γερμανούς. Επιπλέον, επιβαρύνουν την παραδοσιάκη και γνήσια φιλία μεταξύ των Ελλήνων και των Γερμανών, που ζουν στις δύο χώρες, έχοντας αρμονικές σχέσεις μεταξύ τους.
Προσφάτως διαδίδονται από τα γερμανικά Μ.Μ.Ε. μερικές επιπλέον εσφαλμένες πληροφορίες, που έχουν ως στόχο την Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδος (η Εκκλησία αυτή γίνεται τακτικά, στις περισσότερες περιπτώσεις χωρίς να φέρει ευθύνη, στόχος επιθέσεων από μέρους των ελληνικών Μ.Μ.Ε.). Με έναν έντονα δυσφημιστικό τρόπο και χωρίς να παρουσιάζεται σωστά η πραγματικότητα, αναφέρεται ότι:
α) οι ιερείς πληρώνονται από το κράτος και
β) η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν πληρώνει φόρους.
Σκοπός του σύντομου αυτού κειμένου είναι να ενημερωθεί ο κάθε ενδιαφερόμενος για την αλήθεια, ανεξάρτητα από την εθνικότητά του, και την πολιτική ή θρησκευτική του προτίμηση.
1) Είναι γνωστό, ότι στη Γερμανία, τόσο οι Καθολικοί όσο και οι Προτεστάντες είναι υποχρεωμένοι να πληρώνουν εκκλησιαστικό φόρο. Απαλλάσονται απο την υποχρέωση πληρωμής φόρου αυτού, μόνο στην περίπτωση που επισήμως δηλώσουν ότι παύουν να είναι μέλη του θρησκευτικού οργανισμού στον οποίο ανήκουν (εγκαταλείπουν τον ρωμαιοκαθολικισμό ή τον προτεσταντισμό αντιστοίχως). Στην Ελλάδα, υπάρχει μια διαφορετική κατάσταση: οι Ορθόδοξοι χριστιανοί δεν είναι υποχρεωμένοι να πληρώνουν φόρο στην Εκκλησία. Η Ορθόδοξη Εκκλησία από την ίδρυσή της (πριν 2.000 χρόνια) στηρίζεται αποκλειστικά στις δωρεές των πιστών. Το ίδιο ισχύει για τους Ορθοδόξους σε όλο τον κόσμο. Παρά το γεγονός αυτό (μια κατάσταση που είναι αδιανόητη για τις γερμανικές συνθήκες, δηλαδή για το γερμανικό τρόπο ζωής και σκέψης), η Ορθόδοξη Εκκλησία κατά τη διάρκεια της δισχιλιετούς πορείας της αντιμετώπισε επιτυχώς και ξεπέρασε όλων των ειδών τις κρίσεις (σταυροφορίες, πολέμους, 400-500 χρόνια τουρκικό ζυγό στην Ελλάδα, βίαιους εξισλαμισμούς, διωγμό των χριστιανών στις πρώην κομμουνιστικές χώρες, κ.τ.λ.).
2) Μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας από τον τουρκικό ζυγό, ιδρύθηκε το νέο Ελληνικό κράτος. Οι αγώνες για την απελευθέρωση ξεκίνησαν το 1821 και διεξήχθεισαν με την τεράστια βοήθεια των Ορθοδόξων Μοναχών και Ιερωμένων. Διάρκεσαν περίπου 80-90 χρόνια (μέχρι να απελευθερωθεί και η Βόρεια Ελλάδα). Η Ορθόδοξη Εκκλησία έδωσε με τη δική της θέληση στο Ελληνικό κράτος, σε διάφορες χρονικές περιόδους, ένα μεγάλο μέρος της περιουσίας της (η περιουσία αυτή προέρχεται αποκλειστικά και μόνο από τις δωρεές των πιστών). Μερικές δεκαετίες αργότερα, μεταξύ του 1900 και 1930, και κατά τη Μικρασιατική καταστροφή, χρειάστηκε να αποκατασταθούν στη Ελλάδα περισσότεροι από 1.500.000 πρόσφυγες. Το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού πληθυσμού από τη σημερινή βόρεια Τουρκία (Πόντος) και τη δυτική Τουρκία (Μικρά Ασία) εξαναγκάστηκε να εγκαταλήψει τον τόπο διαμονής του. Περισσότεροι από 1.500.000 άνθρωποι εκδιώχθηκαν και έχασαν όλη τους την περιουσία. Επιτράπηκε να μείνουν στην Τουρκία κυρίως οι Έλληνες χριστιανοί που έγιναν μουσουλμάνοι. Αυτός ο διωγμός αποκαλείται ως ωραιολογία - κατ' ευφημισμόν "ανταλλαγή πλυθησμών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας".
Οι διωγμένοι Έλληνες ήρθαν στη σημερινή Ελλάδα. Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδας τους χάρισε ένα τεράστιο μέρος της περιουσίας της. Παραχωρήθηκε δωρεάν στους πρόσφυγες χώρος για να κατοικήσουν και γη για να καλλιεργήσουν. Η περιουσία αυτή ανήκε σε μοναστήρια, ενορίες και μητροπόλεις, που τη χρησιμοποιούσαν (μέχρι την άφιξη των προσφύγων) για να συντηρηθούν. Η πραγματικότητα αυτή είτε αποσιωπάται από τα Μ.Μ.Ε. είτε είναι άγνωστη σε πολλούς. Η Ορθόδοξη Εκκλησία πάντοτε αγωνίστηκε με όλα τα νόμιμα και έντιμα μέσα για να υποστηρίξει το Ελληνικό κράτος. Χάρι σε αυτή τη βοήθεια (π.χ. με τη δωρεά χρημάτων, εκτάσεων γης ή ακινήτων) ιδρύθηκαν πανεπιστήμια, σχολεία, νοσοκομεία κ.τ.λ. Επιπλέον, το Ελληνικό κράτος έκανε ορισμένες συμφωνίες (που δεν τις τήρησε) με την Ορθόδοξη Εκκλησία και απέσπασε - απαλλοτρίωσε και άλλα τμήματα της εκκλησιαστκής περιουσίας (επαναλαμβάνεται και πάλι: δηλαδή τις δωρεές των πιστών). Οι εκτάσεις γης και τα ακίνητα που αφαιρέθηκαν, χρησιμοποιούνταν μέχρι τότε από τις ίδιες τις ενορίες ή ενοικιάζονταν σε τρίτους για την κάλυψη των αναγκών των ενοριών.
3) Στα πλαίσια των προαναφερθέντων παροχών της εκκλησιαστικής περιουσίας, πού γίνονταν με τη βούληση της Εκκλησίας (ή σε ορισμένες περιπτώσεις χωρίς τη βούλησή της), ανέλαβε το Ελληνικό κράτος, σαν ένα είδος αντισταθμίσματος, να πληρώνει τους μισθούς των ιερωμένων. Χρειάζεται να τονισθεί, ότι τα χρήματα τα οποία πληρώνει το κράτος στους ιερείς, είναι ένα μικρό μόνο μέρος της οικονομικής αξίας που αντιστοιχεί στην εκκλησιαστική περιουσία, την οποία έλαβε ή απέσπασε το κράτος από την Εκκλησία.
Επιπλέον, το Ελληνικό κράτος αναχρηματοδοτείται με την παρακράτηση του 30% των εσόδων της Εκκλησίας από τα κεριά, τα οποία ανάβουν οι πιστοί με την ελεύθερη βούλησή τους, όταν επισκέπτονται τους ναούς. Τα έσοδα αυτά τα χρησιμοποιεί η Εκκλησία για την κάλυψη των εξόδων των ναών και των μητροπόλεων.
Λόγω των προαναφερθέντων, είναι η πληρωμή των μισθών των ιερέων από το Ελληνικό κράτος νόμιμη και αποδεκτή – κατανοητή.
Με τον τρόπο αυτό γίνεται αντιληπτό, ότι η εσφαλμένη παρουσίαση του θέματος, που κάνουν τα Μ.Μ.Ε. (ότι δηλαδή "το κράτος πληρώνει τους μισθούς των ιερέων ") αποτελεί ένα μικρό μέρος της όλης πραγματικότητας. Οι ιερείς λαμβάνουν ένα ασήμαντο μόνο μέρος της οικονομικής αξίας της περιουσίας, που η Εκκλησία λιγό ή πολύ χάρισε στο κράτος, και μάλιστα με βάση επίσημες συμφωνίες (μεταξύ Εκκλησίας και κράτους).
4) Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδας είναι, από νομικής απόψεως, μέρος του κράτους (χαρακτηρίζεται ως Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου – Ν.Π.Δ.Δ.). Γι' αυτό το λόγο, και λαμβάνοντας υπ' όψιν τις προαναφερθέντες παροχές της Εκκλησιαστικής περιουσίας (από την Εκκλησία προς το κράτος) συμφωνήθηκε ότι η Εκκλησία δεν υποχρεώνεται να πληρώνει φόρο στο κράτος. Η πληρωμή φόρου από ένα Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου (Εκκλησία) προς ένα άλλο (το κράτος), είναι σα να παίρνει κάποιος χρήματα από τη μια τσέπη του παντελονιού του και να τα βάζει στην άλλη: τα χρήματα μένουν στον ίδιο άνθρωπο. Πέραν τούτου, τα χρήματα που δέχεται η Ορθόδοξη Εκκλησία (δηλαδή οι δωρεές των πιστών) χρησιμοποιούνται για κοινωφελείς – φιλανθρωπικούς σκοπούς: για την ενίσχυση ορφανών, ηλικιωμένων, απόρων, άλλων ανθρώπων, που χρειάζονται βοήθεια, κ.τ.λ.
Με τον τρόπο αυτό δίνεται απάντηση και επανορθώνεται και η δεύτερη εσφαλμένη πληροφορία , που παρουσιάζουν τα Μ.Μ.Ε. ("η Εκκλησία δεν πληρώνει φόρους").
Είναι πιθανό, η προβολή διαστεβλωμένων πληροφοριών ή ενός μικρού μόνο μέρους της πραγματικότητας, που οδηγεί σε μια αρνητική στάση κατά της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ελλάδος, να γίνεται ευχαρίστως αποδεκτή από ορισμένες ομάδες ανθρώπων ή να εξυπηρετεί τα συμφέροντα αντιχριστιανικών κύκλων. Παραπλανεί όμως άλλους καλοπροαίρετους πολίτες, που δεν γνωρίζουν την πραγματικότητα, και τους οδηγεί σε εσφαλμένα συμπεράσματα.
Υπό αυτές τις συνθήκες ο καθένας μπορεί να αναρωτηθεί:
είναι η διαστρέβλωση των πληροφοριών – ειδήσεων (και μέσω αυτής η χειραγώγηση των ανθρώπων) σύμφωνη με τα ανθρώπινα δικαιώματα;
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
*Σημείωση. Πηγή του αρχικού κειμένου στα γερμανικά:
Finanzkrise: Griechenland, Deutschland, Orthodoxie, Tagarakis Christos, 20 Μαρτίου 2010.
http://vatopaidi.wordpress.com/2010/03/20/finanzkrise-griechenland-deutschland-orthodoxie/
http://www.impantokratoros.gr/67E5C75C.de.aspx
http://edition-hagia-sophia.blogspot.com/2010/03/griechenland-finanzkrise-und-orthodoxie.html
Κείμενα του ιδίου (Ταγαράκης Χρήστος)
- Είναι η γιόγκα σωματική άσκηση (γυμναστική); Χρήστος Ταγαράκης, Ερευνητής Αθλητιατρικής, Γερμανικό Πανεπιστήμιο Αθλητισμού Κολωνίας, Γερμανία. Αντίβαρο, Σάββατο, 29 Αυγούστου 2009.
- Βιβλιοπαρουσίαση: Είναι η γιόγκα σωματική άσκηση - γυμναστική; Χρήστος Ταγαράκης, Εκδόσεις Διάλογος, Αθήνα 2010.
Επιπλέον κείμενα του συγγραφέα στα ελληνικά, αγγλικά και γερμανικά υπάρχουν στο τέλος του σύντομου σχολίου:
- Ο Άγιος Νικόδημος Αγιορείτης, οι σύγχρονοι Γέροντες και η παγκοσμιοποίηση. Ταγαράκης Χρήστος, 18 Νοεμβρίου, 2009 — VatopaidiFriend.
Πηγή στο διαδίκτυο: vatopaidi.wordpress.com
Κατά τον Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Ανθιμο "η μισθοδοσία του ιερού Κλήρου είναι μόνιμη οφειλή του ελληνικού κράτους προς την Εκκλησία, που με τον απαγχονισμό επτά Πατριαρχών, το μαρτύριο και τον θάνατο εκατό επισκόπων και χιλιάδων κληρικών, μοναχών και λαϊκών χριστιανών της, εκράτησε αδούλωτο το Γένος των Ελλήνων και του εχάρισε την ελευθερία του." http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_23/03/2010_395155
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπίσης να προσθέσω ότι τεράστιες εκτάσεις γης παραχωρήθηκαν στην Εκκλησία και σε μοναστήρια από Τούρκους την εποχή της τουρκοκρατίας.Τρανό παράδειγμα οι εκτάσεις που διεκδικεί η Μονή Πεντέλης με τουρκικό φιρμάνι. Πώς μπορείς να διεκδικείς κάτι το οποίο στο έδωσε κάποιος που το είχε κλέψει από κάποιον άλλον;
Καλή σας μέρα. Συγνώμη που καταχρώμαι της σελίδας αυτής,
ΑπάντησηΔιαγραφήαλλά δεν βρήκα άλλο τρόπο για να σας ζητήσω μια χάρη. Προ έτους, αν δεν κάνω λάθος, κατέβασα τον "Μακρυγιάννη" από ενα σφάλμα το έχασα, μήπως μπορείτε να μου πείτε σε ποιο αρχείο να ψάξω για να το ξανακατεβάσω; Σας ευχαριστώ Τάσσος
Σας ευχαριστώ. Τάσσος
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπιτρέψτε μου ένα μικρό αντίλογο:
ΑπάντησηΔιαγραφήΔε νομίζω πως χρειάζεται να επιχειρηματολογήσω για το ότι η Χριστιανική εκκλησία, από τη γέννησή της, ήταν μια καθεστωτική εκκλησία. Αρκεί να ξαναθυμηθούμε την ιστορία του «Εν τούτω νίκα» και το Μεγάλο Κωνσταντίνο μαζί με τη μαμά του, την Αγία Ελένη.
Στα πλαίσια αυτά, τόσο η Καθολική εκκλησία όσο και η Ανατολική Ορθόδοξη εκκλησία είχαν στενό πάρε – δώσε με τις εκάστοτε κοσμικές εξουσίες. Ίσως να είναι πιο φανερό στον καθολικισμό, που έφτασε να ιδρύσει και κράτος. Το Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης, από την άλλη, διαχρονικά δεχόταν το διορισμό του Πατριάρχη από τον εκάστοτε αυτοκράτορα, που με τη σειρά μεταχειριζόταν την εκκλησία ως στυλοβάτη της εξουσίας του. Ως αντάλλαγμα, είχε παραχωρηθεί αφορολόγητο στα μοναστήρια και την εκκλησία γενικότερα, αφορολόγητο που είχε φτάσει στα όρια του «ασύδοτον» εκεί κατά τον 6ο – 8ο αιώνα, με στίφη καλόγερων να περιέρχονται την ύπαιθρο καταπιέζοντας τους (αποκαλούμενους) ειδωλολάτρες…
Ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, εκεί γύρω στην άλωση, είχε έρθει σε βαθιά ρήξη με τον Πατριάρχη, το Γεννάδιο Σχολάριο. Γιατί ο Παλαιολόγος ήταν διατεθειμένος να προχωρήσει σε ένωση εκκλησιών με αντίτιμο στρατιωτική βοήθεια από τους Δυτικούς, ενώ ο άλλος έχανε τα αξιώματά του. Όταν έγινε η άλωση, η Ανατολική Ορθόδοξη εκκλησία δεν έχασε κανένα από τα δικαιώματά της και ο Γεννάδιος Σχολάριος συνέχισε ως ο πρώτος Πατριάρχης της υπό τους Οθωμανούς εκκλησίας. Αλήθεια, ποιος είχε συμφέρον να ανοίξει την Κερκόπορτα;
Τα καλά όμως ξεκινάνε από εδώ και πέρα. Οι Οθωμανοί είχαν παραχωρήσει ένα είδος αυτοκυβέρνησης στους υπηκόους τους κατά το θρήσκευμα. Έτσι υπήρχε το Ρουμ Μιλιγιέτ, θα το μεταφράζαμε «το έθνος των Ρωμιών» που σήμαινε «το έθνος των Χριστιανών» για τους Οθωμανούς, με κεφαλή τον Πατριάρχη και (εδώ είναι το καλό!) με δικαστική εξουσία πάνω σε ΟΛΟΥΣ τους ορθόδοξους! Με άλλα λόγια, οι αστικές διαφορές ανάμεσα σε ορθόδοξους λυνόταν από τον εκάστοτε μητροπολίτη.! Εξακολουθείτε μήπως να έχετε απορία πως έφτασε η (αποσχισθείσα, το 1929 νομίζω, από το Πατριαρχείο) Εκκλησία της Ελλάδος να κατέχει κάπου το 70% της έγγειας ιδιοκτησίας του νέου Ελλαδικού Κράτους κατά την απελευθέρωση; Ή για πιο λόγο αντέδρασαν τόσο πολύ οι μητροπολιτάδες στην Επανάσταση του 1821; Το συμφέρον τους κοιτάγανε οι άνθρωποι, το συμφέρον τους …διαχρονικά!
Όταν έγινε η ανταλλαγή των πληθυσμών, αφαιρέθηκε από την Εκκλησία μεγάλο μέρος της κτηματικής της περιουσίας για να πάει σε ακτήμονες πρόσφυγες. Το περί «προσφοράς» ακούστε το βερεσέ, δεν είχαν άλλη λύση…
Αυτά τα ολίγα, προς το παρόν.