Κάντο μόνος σου

Όταν θέλεις να κάνεις μια δουλειά σωστά συνήθως την κάνεις μόνος σου ή όταν δεν την κατέχεις απευθύνεσαι σε ειδικούς.
Όταν αναθέτεις σε τρίτους εργασίες που κατέχεις και συνάμα μπορείς να τις κάνεις δίχως βοήθεια τότε απογοητεύεσαι από το αποτέλεσμα.
Κάτι τέτοιο έχει συμβεί στην Ελλάδα και στους Έλληνες την τελευταία εικοσαετία.
Παρέδωσαν τα του οίκου τους σε τρίτους και περίμεναν να δρέψουν τους καρπούς της αλλότριας προσπάθειας.
Έπρεπε να έρθει το 2010 για να διαπιστώσουμε ότι τα πράγματα δεν ήρθαν όπως τα περιμέναμε.
Χιλιάδες αλιείς παρέδωσαν τα όμορφα πλοιάριά τους στα διαλυτήρια ένεκα ευρωπαϊκής ντιρεκτίβας και κάποιας αμοιβής.
Κι ύστερα κάθονταν άπραγοι, απελπισμένοι και άνεργοι.
Χιλιάδες αγρότες και κτηνοτρόφοι παρέδωσαν τη διαχείριση των υπαρχόντων τους σε μετανάστες εργάτες για να κερδίσουν περισσότερο χρόνο για αργή, σχόλη και φλογερές γνωριμίες με θηλυκούς εκπροσώπους του ανατολικού μπλοκ.
Επαναπαύτηκαν στις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις και σήμερα πένονται.
Εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες έχτισαν ή επισκεύασαν οικίες με φτηνούς ανειδίκευτους «μάστορες» που ήρθαν εδώ και τώρα οι «πονηροί» καλούνται να πληρώσουν τις κακοτεχνίες.
Αναρίθμητοι εργοδότες (μικροί και μεγάλοι) απασχόλησαν με «μαύρη» εργασία εργατικό δυναμικό και τώρα καλούμαστε όλοι να πληρώσουμε το λογαριασμό των προβληματικών ασφαλιστικών ταμείων.
Το κράτος που παραπονείται για το «σάλιο» που δεν υπάρχει, πρωτοστάτησε στην εκμετάλλευση της «μαύρης» εργασίας με τα ολέθρια ολυμπιακά έργα.
Εκατοντάδες χιλιάδες μανάδες παρέδωσαν την σκυτάλη της ανατροφής των παιδιών τους στην τηλεόραση της… Τζούλιας Αλεξανδράτου και στην νταντά που δεν ξέρει γρι ελληνικά.
Τα αποτελέσματα τα βλέπουμε και είναι σχεδόν αδύνατον να τα αντιμετωπίσουμε.
Οπότε, θα ήταν μια καλή ιδέα να ακολουθήσουμε την πεπατημένη.
Να ξαναπάρουμε τον έλεγχο της ζωής, της οικογένειας και της πατρίδας μας στα χέρια μας.
Αυτό θα ήταν η πρώτη (και η καλύτερη δυνατή) κίνηση για την ανάκαμψη του συλλογικού μας βίου.