Όχι στην συναίνεση

Η πολλή συναίνεση βλάπτει. Βαλτώνεις.
Οι συγκρούσεις παράγουν ενέργεια.
Πάρτε για παράδειγμα τις διαφημιστικές καμπάνιες των εταιρειών κινητής τηλεφωνίας. Μέχρι πρότινος δεν βλέπαμε πολλές.
Αφενός έχουμε την οικονομική κρίση. Αφετέρου υπάρχει ο προγραμματισμός εν όψει της θερινής περιόδου, όπου "φορτσάρουν" οι εν λόγω εταιρείες στις προσπάθειές τους να προσελκύσουν κοινό.
Ωστόσο, τώρα διαπιστώνουμε μια "έκρηξη" επικοινωνίας.
Τα σποτάκια στην τηλεόραση και το ραδιόφωνο διαδέχονται το ένα το άλλο, σε πυκνή τάξη! Γιατί συνέβη αυτό το ευχάριστο για τους ιδιοκτήτες των ΜΜΕ;
Για τον απλούστατο λόγο ότι μία από τις εταιρείες κινητής τηλεφωνίας αποφάσισε να "φλερτάρει" με πελάτες των υπολοίπων βγάζοντας στην κυκλοφορία ένα διαφημιστικό σποτ όπου σύγκρινε τιμές και προσφερόμενες παροχές.
Φυσικά σ' αυτό το σποτ "νικήτρια", ήτοι πιο συμφέρουσα για τον καταναλωτή, αναδεικνυόταν η πολυεθνική που κυκλοφόρησε το σποτ.
Οι άλλες εταιρείες δεν άφησαν την "πρόκληση" αναπάντητη και γέμισαν κι εκείνες τα αδειανά διαφημιστικά slots των καναλιών με σποτάκια όπου "νικούσαν" εκείνες και όχι η πολυεθνική που έριξε την πρώτη… τηλεβολή.
Πέρα από τους ιδιοκτήτες των ΜΜΕ κερδισμένο θα βγει και το κοινό από αυτή την αντιπαράθεση.
Πρώτα και κύρια επειδή θα θυμηθεί να ελέγξει εκ νέου ποια εταιρεία, ποιο συμβόλαιο και ποια "καρτοκινητά" είναι πιο φτηνά, αξιόπιστα και ταιριαστά στις ανάγκες του.
Οι καταναλωτές, θα βάλουν χαρτί και μολύβι κάτω, θα κάνουν τις προσθαφαιρέσεις και τους υπολογισμούς τους και θα λάβουν τις αποφάσεις τους.
Αν δεν έπεφτε η πρώτη "τουφεκιά" δεν θα γινόταν τίποτα από τα παραπάνω.
Ό,τι συμβαίνει στον χώρο του εμπορίου και της διαφήμισης έχει εφαρμογή και στον χώρο της πολιτικής.
Η συναίνεση δεν είναι αυτοσκοπός στην δημοκρατία. Απόλυτη συναίνεση και τάξη υπάρχει στα νεκροταφεία και στις απολυταρχίες.
Όσοι δεν ενθουσιάζονται ούτε με τα νεκροταφεία ούτε με τις απολυταρχίες, συγκρούονται, διαφωνούν.
Καλό είναι να το θυμόμαστε αυτό…