Απόσπασμα από το βιβλίο: πώς ο γέρων Παΐσιος χειρίστηκε την υπόθεση ενός φιλόδοξου βουλευτή που ήθελε να κάνει τους μοναχούς... διανομείς σταυρωμένων ψηφοδελτίων με το όνομά του!
Δυστυχώς, η εφημερίδα ήδη το πρωί του Σαββάτου, από πολύ νωρίς, είχε εξαντληθεί τόσο στις συνοικίες, όσο και σε όλο το μήκος της λεωφόρου Μαραθώνος, που την αναζήτησα εγώ, μαζί με μένα μάλιστα και πολλοί άλλοι. Στη Ν. Μάκρη ένας περιπτεριούχος μου είπε ότι από το πρωί την ζητά πολύς κόσμος, αλλά τις λίγες που είχε τις έδωσε σε πελάτες του που τις είχαν παραγγείλει από την Παρασκευή. Η αλήθεια είναι ότι εγώ έχω πάνω από δέκα βιβλία που έχουν έκδοθεί για τον μακαριστό Γέροντα είτε από το Άγιον Όρος είτε από τη Ιερό Ησυχαστήριο στη Σουρωτή Θεσσαλονίκης, όπου βρίσκεται και ο τάφος του. Όσα και αν διαβάσεις γι' αυτόν Γέροντα δεν χορταίνεις. Στο πρόσωπό του, στον τρόπο της ζωής του, στα λόγια του παίρνει σάρκα και οστά το του Παύλου "ουχί εμώρανεν ο Θεός την σοφίαν του κόσμου τούτου;" Πάντως είναι παρήγορο ότι, παρά τις περί του αντιθέτου απόψεις, επιβεβαιώνεται αυτό που ο Μίλτος Σαχτούρης τόσο όμορφα, λιτά και συμβολικά τονίζει στο ποίημά του "Το ψωμί" " Ένα τεράστιο καρβέλι, μια πελώρια φραντζόλα ζεστό ψωμί, είχε πέσει στο δρόμο από τον ουρανό. ένα παιδί με πράσινο κοντό βρακάκι και με μαχαίρι έκοβε και μοίραζε στον κόσμο γύρω, όμως και μια μικρή, ένας μικρός άσπρος άγγελος, κι αυτή μ' ένα μαχαίρι έκοβε και μοίραζε κομμάτια γνήσιο ουρανό κι όλοι τώρα τρέχαν σ' αυτή, λίγοι πηγαίναν στο ψωμί, όλοι τρέχανε στον μικρόν άγγελο που μοίραζε ουρανό! Ας μην το κρύβουμε. Διψάμε για ουρανό."
Δυστυχώς, η εφημερίδα ήδη το πρωί του Σαββάτου, από πολύ νωρίς, είχε εξαντληθεί τόσο στις συνοικίες, όσο και σε όλο το μήκος της λεωφόρου Μαραθώνος, που την αναζήτησα εγώ, μαζί με μένα μάλιστα και πολλοί άλλοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτη Ν. Μάκρη ένας περιπτεριούχος μου είπε ότι από το πρωί την ζητά πολύς κόσμος, αλλά τις λίγες που είχε τις έδωσε σε πελάτες του που τις είχαν παραγγείλει από την Παρασκευή.
Η αλήθεια είναι ότι εγώ έχω πάνω από δέκα βιβλία που έχουν έκδοθεί για τον μακαριστό Γέροντα είτε από το Άγιον Όρος είτε από τη Ιερό Ησυχαστήριο στη Σουρωτή Θεσσαλονίκης, όπου βρίσκεται και ο τάφος του.
Όσα και αν διαβάσεις γι' αυτόν Γέροντα δεν χορταίνεις. Στο πρόσωπό του, στον τρόπο της ζωής του, στα λόγια του παίρνει σάρκα και οστά το του Παύλου "ουχί εμώρανεν ο Θεός την σοφίαν του κόσμου τούτου;"
Πάντως είναι παρήγορο ότι, παρά τις περί του αντιθέτου απόψεις, επιβεβαιώνεται αυτό που ο Μίλτος Σαχτούρης τόσο όμορφα, λιτά και συμβολικά τονίζει στο ποίημά του
"Το ψωμί"
" Ένα τεράστιο καρβέλι, μια πελώρια φραντζόλα ζεστό ψωμί, είχε πέσει στο δρόμο από τον ουρανό.
ένα παιδί με πράσινο κοντό βρακάκι και με μαχαίρι έκοβε και μοίραζε στον κόσμο γύρω,
όμως και μια μικρή, ένας μικρός άσπρος άγγελος, κι αυτή μ' ένα μαχαίρι έκοβε και μοίραζε
κομμάτια γνήσιο ουρανό
κι όλοι τώρα τρέχαν σ' αυτή, λίγοι πηγαίναν στο ψωμί, όλοι τρέχανε στον μικρόν άγγελο που μοίραζε ουρανό!
Ας μην το κρύβουμε.
Διψάμε για ουρανό."
(Κ)