Η
πολυδιάσπαση του πατριωτικού χώρου
υπήρξε η κύρια αιτία της προσωρινής μου
απόσυρσης από την ενεργό συμμετοχή μου
στα δρώμενα της ευρύτερης Δεξιάς. Η
πολιτική πολυδιάσπαση είναι πάντως ένα
γενικότερο φαινόμενο των ημερών που
υπερβαίνει τα όρια της Δεξιάς και της
Αριστεράς.
Η βιαιότητα της σύγκρουσης
των πολιτικών οντοτήτων της χώρας με
τον αστεροειδή της οικονομικής κατάρρευσης
δημιούργησε βαρυτιακές αστάθειες στο
εσωτερικό τους, με αποτέλεσμα τον
κατακερματισμό τους. Και τούτο διότι
μπροστά στην αμεσότητα των προβλημάτων
προκρίθηκε, ως κριτήριο επαναπροσδιορισμού
της πολιτικής τους, η ακολουθητέα
οικονομική στρατηγική αντιμετώπισης
της Κρίσης.
Οι αντιδικίες και τα
ψευτοδιλήμματα περί μνημονίων και
αντιμνημονίων, λόγω της άρνησής τους
να κοιταχτούν στον καθρέφτη, δημιούργησαν
τις μείζονες εσωτερικές κρίσεις που
οδήγησαν στην αυτοδιάσπασή τους, εν
ονόματι της επίλυσης της Κρίσης.
Η
Κρίση όμως δεν είναι οικονομική. Η
οικονομική κατάρρευση δεν είναι παρά
το επιφαινόμενο μιας μακρόχρονης
διαβρωτικής υπονόμευσης των θεμελίων
της κοινωνίας μας, η οποία εφθάρη εθνικά,
θρησκευτικά, πολιτισμικά, ηθικά και
ψυχολογικά. Εκεί βρίσκονται τα βαθύτερα
προβλήματα της χώρας και αυτούς τους
πυλώνες απαιτείται να αναστηλώσει εξ’
υπαρχής μια ανασυνταγμένη, διευρυμμένη
και συντονισμένη πατριωτική παράταξη.
Μια παράταξη στην οποία κινητήριος
μοχλός των πολιτικών της αναφορών και
αποφάσεων οφείλει να είναι η εθνική
ιδεολογία και όχι τα δεύτερα συνθετικά
της τα σχετικά με επιλογές οικονομικών
προτύπων (εθνικοφιλελευθερισμός,
εθνικοκοινωνισμός και τα συναφή), τα
οποία εν πολλοίς καλύπτουν προσωπικές
διαφοροποιήσεις, πολλές φορές με
ευκαιριακά ή και ιδιοτελή κριτήρια, με
στόχο την αναρρίχηση στην εξουσία.
Κάτω
από αυτό το πρίσμα, οι επικείμενες
εθνικές εκλογές πιθανόν να αποδειχθούν
ευεργετικές, εάν αποτελέσουν τον καταλύτη
της επαναδημιουργίας ενός μείζονος
εθνικού χώρου μέσα από την συμπίεση που
θα προκαλέσει το σοκ των αποτελεσμάτων
τους. Κάπως έτσι δημιουργούνται και τα
άστρα στο κοσμικό διάστημα, μέσα από τα
κύματα σοκ που προκαλούνται από τον
εκρηκτικό θάνατο γηραιότερων αστεριών
που πνέουν τα λοίσθια. Για να δημιουργηθεί
ένας καινούργιος κόσμος, ένας παλιός
πρέπει να πεθάνει. Ας βοηθήσουμε την
φύση στο έργο της.
Χρίστος
Γούδης
(Λαϊκός
Παρατηρητής)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου