Από Antenna 972 σε Easy 972

Άλλαξε όνομα ο ANT1 Radio 972. Έγινε, λέει Easy 972. Εύκολος, δηλαδή. Αλήθεια είναι. Τα τελευταία χρόνια ακολούθησε τον εύκολο δρόμο που σε οδηγεί στο ναδίρ της εκτίμησης του κοινού, του άυλου τίτλου που δεν μπορεί να αγοραστεί με χρήματα ή «βαριές» υπογραφές. Oι «βαριές» υπογραφές σε ένα πράγμα ειδικεύτηκαν τις τελευταίες δεκαετίες. Να ντελαλίζουν τα συμφέροντα εκείνων που χρεοκόπησαν την Ελλάδα. Η εκτίμηση και η εμπιστοσύνη δεν είναι αποτελέσματα ευφυών ή ηλιθίων αποφάσεων οποιασδήποτε ιδιοκτησίας και των εισηγήσεων ελληνόφωνων ή αλλοδαπών «μάνατζερ». Είναι αυτό που μένει έπειτα από χιλιάδες εργατοώρες με κούραση, εντάσεις, απογοητεύσεις, χαρές και συλλογική προσπάθεια. Είναι η μικρή και πολύτιμη απόδοση μιας επένδυσης στην αλήθεια, το παρεμβατικό πνεύμα και την ποιότητα – όπως νοείται από τον Δήμο η τελευταία.

Πόση εκτίμηση να έχει απομείνει σ’ έναν σταθμό που κλυδωνιζόταν επί σειρά ετών δίχως προσανατολισμό, δίχως πολλοί εκ των ιθυνόντων να έχουν κάποια στοιχειώδη σχέση με την αισθητική και οποιοδήποτε ιδεολογικό πρόταγμα; Ρέμος και ιδεολογία; Ωραίο θέμα για ανέφικτο διδακτορικό. Τι ήθελαν να κάνουν όλοι τούτοι και γύρευαν εκτίμηση; Η πραγματικότητα απεφάνθη για αυτό που επιδίωκαν (οι περισσότεροι στις κρίσιμες θέσεις, για να μην τους αδικήσω όλους): ήθελαν να βγάλουν χρήματα. Η λέξη «ενημέρωση», η λέξη «πολιτική» και η λέξη «κοινωνία» χρησιμοποιήθηκαν εργαλειακά για να βγουν χρήματα. Θεμιτό αλλά όχι αξιοθαύμαστο. Το ίδιο ονειρεύονται και μερικά δισεκατομμύρια στον πλανήτη μας. Ως προσωπικό «στοίχημα» μπορεί να κινητοποιεί τον καθένα ξεχωριστά αλλά όχι όλους μας, μαζί. Μόνο στις ταινίες ενδέχεται να αγωνιά ο θεατής για τον εάν ο Ομάρ Σαρίφ θα πάρει τούτη και την άλλη παρτίδα στο baccarat chemin de fer.

Το κωμικοτραγικό της υπόθεσης είναι ότι δεν κατάφεραν ούτε χρήματα να βγάλουν, παρόλο που είχαν τόσα μέσα και ανθρώπους στη διάθεσή τους. Τουλάχιστον αυτό ισχυρίζονταν κάθε χρόνο οι μαθητευόμενοι μάγοι-κήνσορες του ραδιοφώνου: «έχουμε ζημιά», ανακοίνωναν και πάντοτε ανακάλυπταν την ίδια λύση. Να διώξουν ανθρώπους. Ίσως αν είχαν φύγει εκείνοι πρώτοι να είχαν παραμείνει όσοι είχαν δώσει το στίγμα του πρωταγωνιστή στον σταθμό. Και με τα πολλά, έχοντας διώξει σχεδόν τους πάντες, αποφάσισαν να αλλάξουν όνομα. Ίσως αυτό να είναι η πρώτη κίνηση που έγινε στον σταθμό με αμιγώς ιδεολογικά κριτήρια. Οικονομικά φαντάζει δύσκολο να είναι διότι πώς στέλνεις στον κάλαθο των απορριμμάτων ένα όνομα (brand name, που λένε οι… ειδήμονες στον καταποντισμό σταθμών) που ακουγόταν επί περισσότερα από 25 χρόνια; Αλλάζει όνομα η Coca Cola όταν ένα προϊόν της δεν περπατάει; Βελτιώνει το προϊόν.

Οπότε, ίσως να είναι συναισθηματικό, ψυχολογικό και ιδεολογικό το κίνητρο πίσω από την μετονομασία. Είναι δυνατόν να συνδέεται η λέξη ΑΝΤ1 με τόσο χαμηλών προδιαγραφών καταστάσεις; Μπορεί και να είναι. Η τηλεόραση δεν δίστασε να ταυτιστεί με ολάκερο Σουλεϊμάν… Τέλος πάντων, έτσι συνοψίσθηκαν τόσα χρόνια ιστορίας. Σε ένα Easy 972. Δεν νομίζω ότι ο ΑΝΤ1 972, έτσι όπως είχε αποσκελετωθεί, θα λείψει σε πολλούς. Υγιές θα ήταν να μην λείψει σε κανέναν – ακόμα κι αν βρισκόταν στον κολοφώνα της δημιουργικότητάς του. Η νοσταλγία κατά βάση είναι άρρωστο συναίσθημα – κάπως σαν την νεκροφιλία.

Υγιές, κατά την προσωπική μου άποψη, είναι το παρελθόν να μας δίνει έμπνευση και αποφασιστικότητα για να προλάβουμε να δράσουμε. Η κίνηση είναι ζωή και η ζωή έχει τη δική της, ασταμάτητη δυναμική. Βρίσκει τις δικές της νέες ισορροπίες και δημιουργεί νέες συνήθειες, παραδόσεις και εθισμούς. Όποιος δεν το πιστεύει ας σκεφτεί το εξής απλό: Τόσοι σπουδαίο Έλληνες έχουν πεθάνει και το… brand name Ελλάς συνεχίζει να υπάρχει. Μπορεί στη θέση του Αλέξανδρου να κάθισε ο ΓΑΠ και στη θέση του Καποδίστρια ο Καραμανλής, αλλά παρά ταύτα υπάρχουμε ως Έλληνες. Και το ραδιόφωνο θα συνεχίσει να υπάρχει – όσο το επιτρέπει η τεχνολογία και η καθυστέρηση της ανακάλυψης ενός άλλου μέσου, το οποίο θα είναι ακόμα ευκολότερο στην παρακολούθηση: π.χ., η… εμφύτευση σκέψεων, πληροφοριών και τραγουδιών που θα κατεβάζει ο χρήστης από τη νοόσφαιρα.

 Πάπαλα ο ΑΝΤ1 972. Για να είναι… πάπαλα, έτσι του έπρεπε. Καλά να πάθει και Θεός σχωρέστον. Αφού δεν θα λείψει σε εκείνους που τον γέννησαν θα ήταν αστείο να λείπει από εμάς. Easy to forget…