Μπρος γκρεμός και πίσω Ρέμος

Κατόπιν του περιστατικού με τον Σόιμπλε ασχολήθηκα με τον συμπαθέστατο Ρέμο, η φωνή του οποίου είναι μακράν ποιοτικότερη του πολιτισμού των θαμώνων των κέντρων όπου άδει. Αποφαίνομαι. Μια χαρά τα λέει ο νέος. Ε, κι αν του ξεφεύγει καμιά χοντράδα, ας είναι. Συγχωρεμένος.
ΥΓ: οι στίχοι είναι καθαρά μαγικοί: "βρέξε ουρανέ εγωισμό να μην με δει να κλαίω", "βρέξε ουρανέ ωκεανό, να 'χω να κρύβομαι". Επικλήσεις κανονικές σε Τιτάνες. Κι οι εσωτεριστές καψουρεύονται κυρίες και κύριοι!