Ακολουθεί αντιγραφή από τα επίσημα πρακτικά της συνεδρίασης της Βουλής, όπου ο Μάκης Βορίδης εκφράστηκε με σκληρό τρόπο ενάντια στο χάρισμα των δανείων του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών:
"Μετοχικό Ταμείο Στρατού: τι εξοικονομεί το κράτος από αυτό; Τι κόβουμε τώρα; Κόβει εδώ μερίσματα Μετοχικού Ταμείου Στρατού, Μετοχικού Ταμείου Αεροπορίας, Μετοχικού Ταμείο Ναυτικού –αυτό κάνει- που δικαιούνται χήρες και ορφανά αποθανόντων αξιωματικών των αντιστοίχων Σωμάτων. Αυτό κάνει με αυτήν τη ρύθμιση. Ποιο είναι το δημοσιονομικό όφελος; Κάνει εκτίμηση μέσα και είναι 5 εκατομμύρια το χρόνο, στην τετραετία υπολογίζει ότι θα είναι καμμιά εικοσαριά εκατομμύρια.
Δηλαδή, ακούστε τώρα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Πλειοψηφίας, τι σας ζητά να ψηφίσετε η Κυβέρνηση. Θα κόψετε αυτό το συγκεκριμένο κονδύλι, για το οποίο έχουν πληρώσει μερίσματα οι άνθρωποι αυτοί όλα αυτά τα χρόνια, αλλά στο αμέσως επόμενο ή μεθεπόμενο άρθρο θα δώσετε 10 εκατομμύρια για το συμβιβασμό με την ισραηλιτική κοινότητα και θα δώσετε και 85 εκατομμύρια στο Μέγαρο Μουσικής.
Εσείς να πάτε να το εξηγήσετε αυτό στους ανθρώπους. Να πάτε να εξηγήστε τη διαχείριση των χρημάτων που κάνετε. Να πάτε να τους πείτε ότι τα κόψαμε από τις χήρες και τα ορφανά, γιατί έπρεπε να τα δώσουμε στο Μέγαρο Μουσικής. Να πάτε να το εξηγήσετε αυτό για να καταλάβουμε το πως όλα εντάσσονται μέσα σε μία συγκεκριμένη αντίληψη δημοσιονομική.
Αυτή είναι η δημοσιονομική πειθαρχία. Έτσι την εννοεί η Κυβέρνηση. [...] Προχωρώ στο άρθρο 45. Σ’ αυτό το σχέδιο νόμου, ορυμαγδό για την επιχειρηματικότητα, καταστροφή για την επιχειρηματικότητα, υπονομευτικό του ανταγωνισμού, αρνητικό για τις επενδύσεις, αφού έχουν γίνει όλα αυτά, αφού κόβουν και τα μερίσματα για τις χήρες και τα ορφανά, τι ερχόμαστε να πούμε; Ακούστε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τι ζητάει η Κυβέρνηση από τη Βουλή των Ελλήνων. Ζητάει να εγκρίνει 85 εκατομμύρια για το Μέγαρο Μουσικής. Έχει πολιτιστική συνεισφορά το Μέγαρο Μουσικής; Βεβαίως. Επιχορηγείται από τον προϋπολογισμό; Βεβαίως. Υπήρξε περικοπή του δικού του προϋπολογισμού; Μάλιστα. Όπως υπήρξε περικοπή και για όλους τους φορείς.
Τι έρχονται και σας λένε τώρα για να το ψηφίσετε; «Μα, ξέρετε η Νέα Δημοκρατία υπέγραψε μία σύμβαση εγγυήσεως κι έχει αναλάβει ευθύνες». Σωστά. Κακώς την υπέγραψε; Ενδεχομένως κακώς την υπέγραψε.
Αν –λέει- δεν πληρωθεί η τράπεζα από το Μέγαρο Μουσικής που αδυνατεί, θα καταπέσουν οι εγγυήσεις. Μάλιστα, θα
καταπέσουν οι εγγυήσεις. Δεν θα είναι υποχρεωμένο το δημόσιο να πληρώσει; Θα είναι. Δεν είναι αυτό το Μέγαρο Μουσικής φορέας Γενικής Κυβέρνησης, δεν συνυπολογίζονται οι οφειλές του στο γενικό χρέος, ούτως ή άλλως; Μάλιστα, συνυπολογίζονται. Άρα, που είναι το κακό; Ας δώσουμε 85 εκατομμύρια!
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το επαναληπτικό κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Να πω, λοιπόν, που είναι το κακό. Το κακό είναι ότι ναι μεν μπορεί να υποχρεωθεί το ελληνικό δημόσιο να πληρώσει 85 εκατομμύρια, αλλά πληρώνοντάς τα ως εγγυητής αποκτά δικαίωμα αναγωγής κατά του Μεγάρου Μουσικής.
Λέει τώρα εκεί ο κύριος Υπουργός: Ναι, άρα θα πρέπει να βγάλω καταλογιστική πράξη, να τα βεβαιώσω και να πάω να τα εισπράξω, αλλιώς δεν θα μπορούν να πάρουν φορολογική ενημερότητα.
Και ρωτώ: Τι εμποδίζει το Μέγαρο Μουσικής να ρυθμίσει τα 85 εκατομμύρια, όπως όλοι οι φορολογούμενοι; Τι το εμποδίζει; Δεν έχει λεφτά. Μάλιστα. Μας φέρατε εδώ τον προϋπολογισμό του; Μας φέρατε έκθεση πεπραγμένων; Μας φέρατε να μας πείτε γιατί αύριο το πρωί δεν θα δημιουργηθεί η ίδια κατάσταση; Τίποτα απ’ όλα αυτά. Απλά να ψηφίσει η Βουλή να πάρει 85 εκατομμύρια το Μέγαρο την ώρα των περικοπών!
Φέρνετε όμως, μία διάταξη και λέτε: Θα έχουμε τώρα την πλειοψηφία στο διοικητικό συμβούλιο και αν το αρνηθούν, δεν θα τους τα δώσουμε. Δεν ξέρω τι θα απογίνει, αλλά το ζήτημα της Βουλής δεν ήταν η πλειοψηφία στο διοικητικό συμβούλιο. Το ζήτημα της Βουλής θα πρέπει να είναι το να υπάρχει λογοδοσία σε κάτι εντελώς αδιαφανές και είναι τελείως απαράδεκτο να έρχεται εδώ να ζητάει λεφτά, ουσιαστικά με αυτόν τον τρόπο".
Διαβάστε το σύνολο των πρακτικών της συνεδρίασης της Ολομέλειας της Βουλής της 22ας Μαρτίου 2011 εδώ...
22 Μαρτίου 2011...Που είσαι νιότη πούδειχνες πως θα γινόμουν άλλος...
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ τοποθέτηση του κ. Βορίδη είναι πολύ σωστή.
ΑπάντησηΔιαγραφή