Σπάνια πουλιά, ατσάλινα

Οι στεναχωρημένοι άνθρωποι κοιτούν κάτω. Οι απελπισμένοι και όσοι προσεύχονται κοιτούν πάνω. Το ίδιο και οι εξεγερμένοι.

Στην Ουκρανία είναι φως φανάρι τι συμβαίνει. Όργιο παρέμβασης Ανατολής και Δύσης σε μια χώρα που σπαράσσεται. Στο όργιο, το φως προέρχεται από το φανάρι που κρατούν τα ΜΜΕ που στηρίζουν άλλα τη Ρωσία και άλλα τις ΗΠΑ και τις παραδουλεύτρες της υπερδύναμης (Ευρωπαϊκή Ένωση, ΜΚΟ και λοιποί συγγενείς). Ποιος θα νικήσει; Κανένας εκτός από κάποιους βαρεμένους «πεφωτισμένους» γραφειοκράτες που θρονίζουν τις νερουλές και σπυριάρικες «έδρες» τους σε πανάκριβες πολυθρόνες, την ώρα που σχεδιάζουν πόσοι θα
πεθάνουν από πείνα, κακουχίες, εμφυλίους, πανδημίες και ακραία καιρικά και άκαιρα φαινόμενα.
Ωστόσο, η Τέχνη και η Θρησκεία, επειδή πάντοτε δηλώνουν την παρουσία τους στον ανθρώπινο τραγέλαφο, έσκασε μύτη και το αγαπημένο ελικόπτερο. Αυτό με το οποίο υποτίθεται ότι το έσκασε ο Βίκτορ Γιανουκόβιτς, ο αποπεμφθείς πρόεδρος της Ουκρανίας. Είτε αληθεύει η είδηση είτε όχι, η θέα ενός ελικοπτέρου σε είδηση για φευγιό οποιουδήποτε εξουσιαστή είναι ανακουφιστική. Μαγεία σωστή! Ποίημα!
Τέτοιες στιγμές η πίστη σου στο θείο δυναμώνει και οι Μούσες σου σιγοψιθυρίζουν ότι το θέαμα τούτο είναι η πεμπτουσία ενός μνημειώδους καλλιτεχνικού δημιουργήματος.

Σώβρακα

Η εικόνα του ελικοπτέρου και η φημολογούμενη παρουσία εντός του, του μέχρι πρότινος πανίσχυρου προέδρου (οποιουδήποτε προέδρου), σου γεννούν εικόνες εκστατικές. Ο «πανίσχυρος» αυθέντης καταϊδρωμένος, με το βλέμμα γυάλινο από ατόφιο πανικό, αλαφιασμένος και λαχανιασμένος να κουβαλάει τις βαλίτσες με τα σώβρακα, τα κλεμμένα μετρητά, τα απόρρητα με τις αποδείξεις για τα ανομήματά του και τα 30 κινητά και δορυφορικά «ασφαλή» τηλέφωνα για τις κρυπτογραφημένες κλήσεις του.
Κοιτάει κι αυτός τους αιθέρες να δει αν βρέχει, αν φυσάει πολύ και δεν μπορεί να σηκωθεί το ελικόπτερο, αν έχει συννεφιά, αν σηκώθηκε σμήνος καταδιωκτικών αεροσκαφών να τον καταρρίψει. Μια φωνάζει και μια ξεσπάει σε λυγμούς, περιμένοντας κι αυτός εις μάτην μια ξένη δύναμη να του δώσει διαβεβαιώσεις για την ασφάλειά του. Όπως κι εκείνος έδινε ψεύτικες διαβεβαιώσεις στους υποτελείς του ότι τα πράγματα θα πάνε καλύτερα.
Και με τα μάτια της ψυχής του βλέπει το τέλος να πλησιάζει. Την απόλυτη συμφορά να έρχεται καλπάζοντας με το μαύρο άτι της για να τον καταπιεί. Και στο φόντο το μοιραίο, το αναπόδραστο. Αριστούργημα το έργο. Προτείνεται μετά πάθους!