Μια μέρα θα τον δικάσω τον υπολογιστή μου και θα τον καταδικάσω χωρίς να προλάβει να απολογηθεί (γιατί θα έχει κολλήσει). Ύστερα από την απαγγελία της ετυμηγορίας, το άγημα θα τον οδηγήσει αλυσοδεμένο στην Χαλυβουργική. Θα τον παραδώσω στην γέεννα του πυρός και όταν τα τσιπάκια του θα δακρύζουν σιλικόνη, αφρίζοντας, θα του πετάξω ένα μαραμένο ρόδο, λέγοντάς του αντίο. Θα χαμογελάσω αλλά θα αφήσω και έναν υπόγειο λυγμό. Θα του στείλω ένα νοερό φιλί και θα επιστρέψω στη δουλειά με 9θέσια λιμουζίνα. Στα γυαλισμένα λουστρίνια μου θα υπάρχει λίγη, τοσοδούλα σκόνη πυριτίου και κάπνα. Η ζωή θα συνεχιστεί κάπως αλλιώς. Το επόμενο πισί θα ενημερωθεί για την εξέλιξη προς παραδειγματισμό.
Τον περασμένο Οκτώβριο το ίδιο έπαθα κι εγώ με Pc μόλις 3 ετών και πολύ γνωστής κατασκευάστριας του εξωτερικού. Ο καινούργιος είναι εγχώριος , δεν ελπίζω να μου κρατήσει πολύ περισσότερο απ΄όσο διαρκεί η εγγύηση του (όλα τα αγαθά σήμερα κατασκευάζονται με τις ίδιες προδιαγραφές : να διαρκούν όσο και η εγγύηση τους , μετά πάμε για άλλα ...)
ΑπάντησηΔιαγραφήOnce you go mac you NEVER go back
ΑπάντησηΔιαγραφή