Το σύνδρομο των Παρισίων

Σουβενίρ διακυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ: Τασία Χριστοδουλοπούλου, Σία Αναγνωστοπούλου.

Τι παθαίνεις όταν περιμένεις να δεις την Μπριζίτ Μπαρντό στα νιάτα της και σου προκύπτει η Λαγκάρντ; Ο,τι βλέπεις στη φωτό!

Υπάρχει μια ψυχολογική διαταραχή, που αποκαλείται «το σύνδρομο των Παρισίων». Αυτή η διαταραχή περιγράφηκε και ταξινομήθηκε από τον Ιάπωνα ψυχίατρο Χιροάκι Οτα το 1986. Ο κ. Οτα προέβη στην επιστημονική διαπίστωση επειδή εργαζόταν στο Παρίσι και χρειάστηκε να βοηθήσει πολλούς συμπατριώτες του, τουρίστες στην πόλη του φωτός, οι οποίοι αποκαρδιώθηκαν από αυτό που έβλεπαν. Στην Ιαπωνία το Παρίσι αντιμετωπίζεται, ακόμα και σήμερα, περίπου με όρους επίγειου παραδείσου. Οι Ιάπωνες έχουν την εντύπωση ότι στην πρωτεύουσα της Γαλλίας κυκλοφορούν μόνο πανέμορφοι, ευγενέστατοι άνθρωποι, ντυμένοι με την τελευταία λέξη της μόδας και ότι ο χώρος εκεί είναι προσεγμένος και πεντακάθαρος.

Οταν φτάσουν στον περιπόθητο προορισμό τους και καταλάβουν ότι
και εκεί βρίσκονται αγενέστατοι τύποι, εγκληματικότητα, γειτονιές με αδιάφορες και λερές πολυκατοικίες, λαθρομετανάστες και άλλα πολλά παρόμοια, παθαίνουν σοκ! Μερικοί εξ αυτών εμφανίζουν συμπτώματα όπως: αποπροσωποποίηση, παραισθήσεις, ταχυκαρδίες, απότομη εφίδρωση, αποπροσανατολισμός, μανία καταδίωξης, αποπραγματισμός. Η διάψευση του παριζιάνικου ονείρου κοστίζει (συναισθηματικά) στους Ασιάτες φίλους μας περισσότερο κι από όσο κόστισε στον ΓΑΠ η τούμπα με το ποδήλατο.

Γιάνης

Κι εδώ οι βαρουφίτσες, οι λαφαζανίστας, οι ζωικοί και οι πάσης φύσης αλεξηκιώτες περίμεναν αντιστάσεις, νταηλίκια, πλάνα βήτα (Τρίτη-Πέμπτη τρώμε βλίτα), χαρτοπολέμους από σκισμένα μνημόνια και τι είδαν τελικά; Μια μνημονιάρα από δω ως την Οκινάουα. Μια επιστολή στο ΔΝΤ σχεδόν ερωτικής φύσεως. Μια αστραφτερή άμαξα του «ΟΧΙ» να γίνεται κολοκύθα και «"ναι σε όλα" και σας περικαλώ, κυρίαι και κύριοι πιστωταί». Μέχρι ο Τσακαλώτος σιδέρωσε σακάκι κι άλλαξε την υπογραφή του για τα μάτια της Μέρκελ.

Το αποτέλεσμα τούτων στη μαζοψυχή είναι το σύνδρομο της Κουμουνδούρου - πρωτοξαδελφάκι του συνδρόμου των Παρισίων.

Το κακό της υποθέσεως είναι ότι οι Ελληνες που πόνταραν τα ρέστα τους στον Γιάνη με το ένα ν δεν μπορούν να πάνε στην ιαπωνική πρεσβεία να ζητήσουν βοήθεια για να γυρίσουν στο Τόκιο, όπως κάνουν οι στρεσαρισμένοι Ιάπωνες στο Παρίσι. Αντιθέτως, ο Βαρούφας μπορεί ανά πάσα στιγμή να την κοπανήσει για τα ξένα (αν ζορίσουν κι άλλο τα πράγματα).