Απάντηση επί προσωπικού σ' έναν «ψύχραιμο-αντιλαϊκιστή»

Χθες στο Facebook έγραψα αυτό: «Ο Σόιμπλε, μόλις ξεστόμισε το "ανόητε", έπρεπε να φάει μια καλοζυγισμένη σφαλιάρα. Τίποτε λιγότερο». Δεν ήταν δα καμιά σοφία, δελφικό επίγραμμα ή βαθυστόχαστη ανάλυση. Ήταν μια άποψη περί αντιδράσεως πρωτόγονης μεν αλλά εθνικά επιβεβλημένης. Οι ξένοι δεν δικαιούνται να μας προσβάλλουν ούτε να μας κουνούν το δάχτυλο – ειδικά όταν έχουν λεηλατήσει πολλάκις αυτό τον τόπο και στην πάροδο των αιώνων έχουν μαράνει με θάνατο και σκλαβιά μερικές δεκάδες εκατομμυρίων από τα άνθη του Γένους μας.
Μαζί με τις επιδοκιμασίες περί της φάπας στον Σόιμπλε ήρθαν και οι διαφωνίες. Αναμενόμενο. Όλοι οι άνθρωποι διαφέρουν στην αντιμετώπιση των πραγμάτων. Ακόμα και στα θεωρούμενα ως αυτονόητα. Όμως, μερικοί, προερχόμενοι μάλιστα από την ταχαμουδήθεν «εθνική» δεξιά πήραν καραμπαμπάμ το μέρος του Σόιμπλε! Στάσις ευθέως, οριζοντίως, καθέτως και πλαγίως προδοτική: «Ο φιλήκοος των ξένων είναι προδότης» έλεγε ο Καποδίστριας. Βρε δεν το καταλαβαίνουν αυτό με τίποτα. Ο ΓΑΠ, το συγκουβέρνο Σαμαρά – Βενιζέλου και
ο αποκεκαλυμμένος ΣΥΡΙΖΑ έχουν καθαγιάσει διά πράξεων και λόγων την γερμανοφροσύνη πολλών ελληνοφώνων.
Ένας «ψύχραιμος» που το παράκανε έλαβε πιο «αλμυρή» (όχι χυδαιότητες αλλά κατά τι πιο ευθεία και αλουστράριστη από το σύνηθες) απάντηση και ένα unfriend από το φατσοβιβλίο.
Και μπήκε στον κόπο ο άνθρωπος να μου στείλει αυτές τις… παραινέσεις. Διαβάστε τες με προσοχή. Το γέλιο κάνει καλό:
«Η προσχώρηση σου στο λαϊκισμό και στη δαιμονοποίηση των ξένων για τα προβλήματα του ελληνισμού εξηγει κ την επαγγελματικη σου οπισθοδρομηση. Πιστεύω ότι πραγματικά είσαι ένας μορφωμένος άνθρωπος και έχεις να προσφέρεις πολλά και στη δημοσιογραφία κ στη πολιτιστικη αναταση που τοσο χρειαζεται η πατριδα. Ξεκόλλα από τις αντιμνημονιακές εμμονες. Ξεκόλλα και από την ενοχοποίηση των ξένων για τα προβλήματα μας Αποτίναξε το λαϊκισμό Τότε μόνο θα γίνεις πιο χρησιμος Και για τον εαυτό σου κ για το τοπο. Μέχρι τότε όντως δεν έχουμε καμία συνάφεια . Το προσβλητικό ύφος της απάντησης σου αποδεικνύει την ένδεια των επιχειρημάτων σου Κρίμα γιατί σε είχα αλλά και σε έχω ακόμα σε εκτίμηση».

Η απάντησή μου: 

1) Να λογίζεις κύριε ότι έχω έκπαλαι προσχωρήσει μόνο στα κάτωθι στρατόπεδα: στην άποψή μου και την κρίση μου. Αυτά με τους ισμούς δεν τα πιάνω και δεν τα υπολογίζω. Φλούδες και νέφη είναι δι’ εμέ τα οργουελικά σου ελληνικάνικα.
2) Αν για τους ξένους αποτελεί πράξη «δαιμονοποίησης» να γράφω την αλήθεια τότε μην στεναχωριέσαι. Έχουν εσένα και τους ομοίους σου για εξορκιστές και φεύγει η εικόνα του Βελζεβούλη που δημιουργώ εγώ για δαύτους. Μα τι κρίμα κι άδικο να υπενθυμίζω την πείνα, την φτώχεια, τις εκτελέσεις, τα βασανιστήρια από τους φίλους και εταίρους μας τους Ούννους και το μισό τρις του αναγκαστικού δανείου που μας χρωστούν και δεν το δίνουν.
3) Επαγγελματική οπισθοδρόμηση βλέπεις μόνο εσύ ίσως επειδή δεν ασκώ την «δημοσιογραφία» του τύπου «Germany calling, Germany calling σας ομιλεί ο Λόρδος Haw-Haw» (William Joyce). Επειδή με έβαλες σε σκέψεις περί της σταδιοδρομίας μου πρέπει να σου πω ότι αναστοχάστηκα την διαδρομή μου και αποφαίνομα: διάγω την δημιουργικότερη, ποιοτικότερη και παραγωγικότερη περίοδό μου και είμαι αληθινά υπερήφανος για κάθε λέξη που υπογράφω στην «δημοκρατία» - μια Ελληνική εφημερίδα που τιμώ, σέβομαι, αγαπώ και υπερασπίζομαι.
4) Να «ξεκολλήσω» και να προσφέρω;Ευχαριστώ, δεν είμαι φίλος (του Μνημονίου), δεν θα πάρω. Δεν μπορώ να φύγω από το κέντρο βάρους της αληθείας και της συνείδησής μου. Δεν θέλω να προσφέρω σε κανέναν αυτά που εννοείς διότι για το νου μου είναι «ισόκυρα» με το έργο Εφιάλτη. Ούτε θέλω να μου προσφέρουν οτιδήποτε κάνοντας αυτά που προτείνεις. Τούτη η στρούγκα τέτοιο τυρί βγάζει και τέτοιο θα βγάζει μέχρι να μάθουν οι κορμοράνοι χασαποσέρβικο.
5) Τιμές και εκτιμήσεις δεν γυρεύω από κανέναν ούτε... αποτάσσομαι αυτά που θεωρώ ιερά και αδιαπραγμάτευτα. Όποια συμπάθεια προαιρείται έκαστος μου αποδίδει. Αν δεν προαιρείται, καλή του ώρα.

Με την τιμή που σου αρμόζει,

Π. Λιάκος