Στά πεδία τοῦ φωτός

Σὰν σήμερα τὸ 2014 πέθανε ἕνας ἀπὸ τους ἐκλεκτότερους των ἐκλεκτῶν της φυλῆς μας: ὁ Ὀδυσσεὺς Χατζόπουλος. Εἰς μνήμην του ἡ ἀναδημοσίευση ἀπὸ ἀνάρτηση τοῦ ἰστολογίου τῆς 29ης Ἰουνίου 2014.

Χθες έφυγε από την επίγεια Ελλάδα, με κατεύθυνση την ουράνια πατρίδα, ένας άνθρωπος που ήρθε με αποστολή να φωτίσει τον λαό και να μας δείξει με το δάχτυλο προς την πλευρά του φωτός. Ο Οδυσσέας Χατζόπουλος ήταν ένας από τους μεγαλύτερους εχθρούς που αντιμετώπισε ποτέ ο σκοταδισμός και οι δυνάμεις που θέλουν αγράμματα ανθρωπάκια, αριθμούς, πρόβατα για άρμεγμα και σφάξιμο. Για να καταφέρει να στρέψει την προσοχή μας στις μεγάλες αλήθειες και στην άχρονη ουσία των πραγμάτων ξεπέρασε όλες τις προσδοκίες, τις στατιστικές, τα εμπόδια. Τύπωσε περισσότερους από 800 τόμους έργων της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, γνωρίζοντας εξαρχής ότι αρκετοί (ίσως η πλειοψηφία) επρόκειτο να...

πουλήσουν περίπου 10 με 20 αντίτυπα έκαστος. Κι όμως, το έκανε.

Ο ιδρυτής, ιθύνων νους και μαέστρος των εκδόσεων Κάκτος ποτέ δεν υπολόγισε το πλήθος των αποδεκτών της θεότρελης απόπειράς του να φωτίσει το γένος των Ελλήνων. Σε μία συνέντευξη που μου είχε παραχωρήσει το 2000 είχε, μεταξύ άλλων, πει: «Η προγονική κληρονομιά είναι τόσο δυνατή, που αν την μάθουν κάποιοι -εννοώ αριθμό από 5.000 έως 50.000 ανθρώπους-, φοβούνται τότε ότι κάτι θα γίνει, κάτι θα αλλάξει. Οι άνθρωποι θα γίνουν πραγματικά αναρχικοί. Κάποιος που έχει ψηφίσει μία φορά και διαβάσει τα "Πολιτικά" του Αριστοτέλη, αμφιβάλλω αν θα συνεχίσει να ψηφίζει. Οι κομματάρχες δεν θέλουν ολοκληρωμένους ανθρώπους. Θέλουν πρόβατα, ψάχνουν για πελάτες».

Νοήμονες ανθρώπους γύρευε με τον φανό του Κάκτου. Τους λίγους, που θα έκαναν τη μεγάλη επανάσταση με τα όπλα της γνώσης. Αυτούς ήθελε να εξοπλίσει με την αρχαία ελληνική γραμματεία. Δεν πόνταρε στις μάζες. Ούτε στο κράτος, το οποίο θεωρούσε αμετανόητα και συστηματικά ανθελληνικό, και πρότεινε ως ιδανική μέθοδο για την κατάλυσή του και την υγιή επανίδρυσή του την επαφή των πολιτών με τον ελληνικό Λόγο.Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1941 και μέχρι τη θανή του παρέμεινε έφηβος. Σκληρός στην κριτική του και αδυσώπητος στην αποτίμηση των πεπραγμένων των διαχειριστών της μοίρας της πικρής και υπέροχης γης μας. Με οξύτατη αίσθηση του χιούμορ και αδιάκοπη διάθεση για πειράγματα και απόκτηση νέων εμπειριών και γνώσεων. Οπως ακριβώς ήταν οι έφηβοι της κλασικής Αθήνας: απόλυτοι, γελαστοί, μαχητικοί, φιλομαθείς.

Οι Δαρείοι και οι Ξέρξες που αντιμετώπισε, πάμπολλοι. Από τους βαλτούς «βιβλιοκριτικούς», που ισχυρίζονταν ότι οι μεταφράσεις του δεν ήταν καλές και ότι οι εκδόσεις του δεν έτυχαν της... δέουσας επιμέλειας, μέχρι τους γελοίους δημοκόπους, οι οποίοι όλο έταζαν ότι θα έμπαινε η σειρά της ελληνικής γραμματείας του Κάκτου στα σχολεία και στις δημόσιες βιβλιοθήκες και ουδέποτε έκαναν κάτι γι' αυτό.

Η κηδεία του αξέχαστου φίλου θα γίνει την προσεχή Τρίτη στις 16.30 από το Τρίτο Νεκροταφείο Αθηνών. Καλό κατευόδιο, πολυμήχανε Ελληνα Οδυσσέα. Η βαρεία ύλη και οι δούλοι της δεν έχουν πλέον καμία εξουσία επάνω σου.

Οι επίγονοι του Χίτλερ του ζητούσαν αποζημίωση 800.000€

Ο Νίτσε έγραψε ότι ο εχθρός σου σε προσδιορίζει. Στο πρόσωπο του Χατζόπουλου χαράχτηκε και τούτη η πραγματικότητα. Τελευταίος μεγάλος αντίπαλος, το ίδιο το γερμανικό κράτος! Οπως είχε γράψει η «κυριακάτικη δημοκρατία» (Χριστούγεννα του 2011) το κρατίδιο της Βαυαρίας υπέβαλε αγωγή «εναντίον του εκδότη του Κάκτου Οδυσσέα Χατζόπουλου, με την οποία οι... εταίροι μας στην Ευρωπαϊκή Ενωση του ζητούν να τους αποζημιώσει με 800.000 ευρώ επειδή μετέφρασε και κυκλοφόρησε χωρίς την άδειά τους το βιβλίο του Αδόλφου Χίτλερ "Ο Αγών Μου"».

Ηξεραν ποιον χτυπούσαν οι δεσμώτες μας. Γνώριζαν καλά ποιον έπρεπε να ταλαιπωρήσουν δικαστικά και να εξοντώσουν οικονομικά. Τον άνθρωπο, που ήδη από το 2000, σε συνέντευξη στον υπογράφοντα το παρόν είχε δηλώσει τα εξής: «Το παιχνίδι είναι σικέ. Καταλήγει στην καταστροφή. Η καταστροφή λέγεται ΟΝΕ! Η καταστροφή λέγεται euro!»

Από την «δημοκρατία»