Κακόπιστοι ἰσχυρίζονται ὅτι οἱ Εὐρωπαῖοι ἀπαιτοῦν, γιά νά κλείσει ἡ «ἀξιολόγηση», τῆς Παναγιᾶς τά μάτια. Οὐδέν ψευδέστερον τούτου. Οἱ εὐρωκράτες, πού ἀκοῦνε τή λέξη Ἐκκλησία καί βγάζουν ἀφρούς (ἐνῶ τό Ἰσλάμ τούς καλοφαίνεται), δέν θά ζητοῦσαν κάτι πού σχετίζεται μέ τόν χριστιανισμό. Ἁπλά θέλουν νά νομοθετήσουμε μέχρι τό τέλος τοῦ σύμπαντος κόσμου ὅτι θά τούς πληρώνουμε μαλλιοκέφαλα μέχρι νά μείνουμε γλόμποι. Ξηγημένα πράγματα.
Ἄν ὑιοθετήσουμε τή φιλοευρωπαϊκή ὀπτική τῶν πραγμάτων (ἤτοι τόν ευρωλιγουρισμό εἰς τό μάξιμουμ), θά καταλήξουμε στό συμπέρασμα ὅτι τό νονιλίκι πού ἐπιβλήθηκε στήν Ἑλλάδα δέν εἶναι κάτι τό ἐχθρικόν. Κάθε ἄλλο. Εἶναι «μέ τήν καλή ἔννοια», ὅπως λέει κι ὁ
Ἠλίας Ψινάκης ὅταν καντηλιάζει κάποιον πού δέν τοῦ πολυαρέσει. Τό νονιλίκι μέ τήν «καλή ἔννοια», ἄν προέρχεται ἀπό συμμάχους καί ἑταίρους εἶναι σωτήριον γιά τήν πατρίδα. Νά, σάν συνήθεια - κακή ὥρα ὅπως ἡ ενδοοικογενειακή βία.
Τρῶς ξύλο καί βρισιές ἀπό τό ταίρι σου, ὄχι ἀπό κάναν ἄγνωστο. Σοῦ δίνει καί λεφτά. Κι ὁ ἀντρούλης πού γυρνάει σκνίπα στό μεθύσι στό σπίτι βρίζοντας καί βλαστημώντας δίνει λεφτά γιά τό αὐριανό σοῦπερ μάρκετ τήν ὥρα πού σφαλιαρίζει τήν ἀγαπημένη του, τό στεφάνι του, κορόνα στό κεφάλι του, πού τήν λατρεύει τοὐλάχιστον μία φορά τό ἑξάμηνο (τίς ὑπόλοιπες μέρες τή βαριέται, τήν ἀντιπαθεῖ, τήν ὀνειδίζει).
Αὐτό εἶναι ἡ Ἑλλάς. Μία κακοπαντρεμένη μέ τόν Εὐρωπαῖο ψυχάκια καί μέθυσο πού τήν κακοποιεῖ, τῆς τρώει τήν προῖκα, τήν βρίζει καί τήν εἰρωνεύεται καί ἐκτονώνει ὅλα τά ἀπωθημένα, τά κόμπλεξ καί τά σύνδρομα πάνω της. Ὅμως, πάνω ἀπ' ὅλα οἱ... θεσμοί! Αὐτός ὁ γάμος μέ τόν Βόλφγκανγκ, τό προξενιό δηλαδή, πρέπει νά κρατήσει. Εἶναι καιροί γιά διαζύγια; Πώς θά ζήσουμε δίχως τό χαρτζιλίκι τοῦ βάναυσου, μέθυσου, συμπλεγματικοῦ καθάρματος; Ὅλα κι ὅλα. Καί τί θά πεῖ ἡ κοινωνία; Κάτσε στ' ἀβγά σου, καλή μου. Βολέψου στήν ὡραία σου κόλαση. Ζωή εἶναι, θά περάσει. Γι' αὐτό ἔγιναν οἱ ζωές. Γιά νά περνοῦν μέσα σέ κολάσεις μέ ἀντίτιμο ἕνα χαρτζιλίκι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου