Ἡ Ἀκρόπολις ἀνάμεσα στήν Σκύλλα καί τήν Χάρυβδη

Πανό τοῦ ΚΚΕ μολύνουν αἰσθητικά καί πνευματικά τό ἱερό τῆς Ἀθηνᾶς.

Μόνο τό ΚΚΕ ἔχει βεβηλώσει τήν Ἀκρόπολη κρεμώντας πανό μέ βρόμικη ἰδεολογική μπουγάδα. Τώρα, ὅμως, ζήλεψε κι ἡ Gucci.

Παράξενα τά πέλαγά μας. Ἀπό τήν μία ἔχουμε τό σινιέ πειρατικό τῆς νεοφιλελεύθερης ἁρμάτας πού ξεκίνησε ἀπό τόν λιμένα τοῦ Αρπαχτοβούργου μέ σκοπό νά κουρσέψει ὅ,τι βρει μέχρι τις μακρινές θάλασσες τοῦ Κονομιστάν. 

Αὐτοί εἶναι μονόφθαλμοι καί ἑκατόγχειρες καί ἀντιμετωπίζουν κάθε τί πού δέν τούς ἀνήκει σάν λάφυρο. Στόχος τους εἶναι ἀφοῦ θά ἔχουν σκοτώσει τόν ἰδιοκτήτη τοῦ πολύτιμου «ἀντικειμένου» νά σκοτώσουν καί τό ἴδιο λάφυρο, κοψοχρονιά, στόν πρῶτο σαράφη πού θά δώσει τό κατιτίς του. 

Ἡ Ἀκρόπολις, καλή ὥρα, ἄς πουληθεῖ βρέ ἀδελφέ. Τί τά ’χουμε τά μάρμαρα νά κάθονται καί δέν τά βγάζουμε στίς ροῦγες νά πᾶνε νά ἐπιδειχθοῦν, νά ἐπιδείξουν μόδες καί γυρνώντας νά μᾶς
φέρουν καί τήν εἴσπραξη. Στίς λερές νεοφιλελέ γαλέρες ὅλα πωλοῦνται ὅλα ἐνοικιάζονται ὅλα τοῖς μετρητοῖς καί μερικά μέ δόσεις. Ὁπότε χαρά τους θά εἶναι ἄν ἡ πασαρέλα τοῦ Γκούτσι ξεκινᾶ ἀπό τά Προπύλαια, περνάει μέσα ἀπό τόν Ναό τῆς Ἀπτέρου Νίκης, ὕστερα ἀπό τό Ἐρέχθειο (ἐντός τοῦ ὁποίου οἱ μοντέλες θά ἀλλάζουν κιλότες) καί καταλήγει στόν Παρθενώνα. 

Τά ἐπιχειρήματα ὅτι ἡ Ἀκρόπολις εἶναι τό τέμενος τῆς λατρείας τῆς Παλλάδος Ἀθηνᾶς, χῶρος ἱερός καί πάνσεπτος καί δέν ἁρμόζουν οἱ πασαρέλες ἔναντι ὁποιουδήποτε τιμήματος οὔτε πού τά ἀκοῦνε οἱ ρεσαλταδόροι τοῦ χρήματος.

Ἀπό τήν ἄλλη ὑπάρχουν οἱ ρεμαλορέμαλοι πού σκούζουν ὅτι ὅλα εἶναι δημόσια κι ἀνοιγοκλείνουν τήν Ἀκρόπολη λές κι εἶναι τσιφλίκι τους κι ὅποτε τούς καπνίσει ἁπλώνουν πάνω της τά λερωμένα ἰδεολογικά τους σώβρακα μέ τά σιχαμένα συνθήματα. Αὐτοί δέν ἐνδιαφέρονται γιά τά ἱερά καί τά ὅσια. Ὁ ἔλεγχος τούς νοιάζει. Αὐτόν δέν θέλουν νά χάσουν καί τό δημόσιο, πού τό ἐλέγχουν σχεδόν ἀπόλυτα, εἶναι ὁ ἰδανικός γαϊδούρειος ἵππος μέσα στόν ὁποῖον κρύβονται. 

Κι ἀνάμεσα στό κακό καί στό χειρότερο, τίς δυό παρατάξεις ποῦ κυβερνοῦν, διασύρουν καί χρεοκοποῦν τήν Ἑλλάδα μᾶς, ὑπάρχουμε κι ἐμεῖς οἱ πολλοί. Καί βδελυσσόμαστε ἐξίσου ἀμφότερα τά στρατόπεδα τῆς ἐθνικῆς καντήφλας καί θέλουμε τά ἱερά νά παραμένουν ἱερά καί τά ὅσια νά μήν ρίχνονται στά σκυλιά.