Τό διαδίκτυο τῆς ὑπερκαταιγίδας

Ὁ κόσμος τοῦ ἴντερνετ δέν εἶναι πλέον ἄγνωστος. Χαρτογραφήθηκε, ἀλλά δείχνει ἀφιλόξενος ἕνεκα τῶν θεομηνιῶν πού τόν πλήττουν ἀνελέητα 

Τό σημαντικότερο ἀπό τά κήτη, τά λαβράκια καί τά ἀφρόψαρα τῆς ἐπικαιρότητος εἶναι ὅτι ἑτοιμάστηκε τό Μητρῶο Online Media. Δηλαδή, ὑπάρχει πλέον στήν Ἑλλάδα ἕνα μητρῶο μέ ἱστοσελίδες πού ἔχουν ταυτοποιηθεί, ὑπάγονται σέ εταιρίες καί μποροῦν νά πάρουν κρατική διαφήμιση. 

Τό περιεχόμενο τούτης τῆς εἰδήσεως μοιάζει μέ τόν γύλο, τόν ἰχθύν. Παρδαλός καί μικρούλης καί ὄχι τόσο δύσκολος στό ψάρεμα. Το ὄνομα, μάλιστα, τοῦ γύλου ἔχει γίνει διάσημο ἀπό
τήν ἑλληνική ταινία «Ἡ σωφερίνα», ὅπου ὁ ἀλησμόνητος Βασίλης Αὐλωνίτης γράφει κινηματογραφική ἱστορία ἐνσαρκώνοντας ὑπέροχα τόν ρόλο τοῦ «Γύλου» (τό παρατσούκλι τοῦ ἰδιοκτήτου τοῦ παραθαλάσσιου ἑστιατορίου «Ἡ Τρύπια Βάρκα»).

Ὁ γύλος εἶναι μικρούλης, ἔχει ἐπιστημονική ὀνομασία Coris julis καί γιά ἕναν ἀνεξήγητο λόγο θυμίζει τό ἑλληνόφωνο διαδίκτυο. Εἶναι πολύχρωμος γάρ. Καί πράσινο ἔχει καί ροζουλί δείχνει καί πορτοκαλοκόκκινη γραμμή διαθέτει (ὅ,τι πρέπει γιά νά στόν περιγράφει ἡ Μοιραράκη) καί -πάνω ἀπ' ὅλα- ἔχει στενόμακρη κατασκευή, μικρά μάτια, μυτερό ρύγχος καί μυτερά, πυκνά δόντια! Δαγκώνει ὁ μπαγάσας! Ὅπως τά σάιτ, σύμφωνα μέ τά ὁποία ἔχουμε ἕναν Ἀρμαγεδδώνα ἀνά δίωρο, ἕναν πυρηνικό πόλεμο κάθε μισάωρο, μία συνταρακτική ἀποκάλυψη ἀνά δεκάλεπτο καί ἕνα σούργελο ἀνά τρίλεπτο.

Πόσες φορές φέτος τόν χειμώνα χτύπησε ἀνελέητα μία φαντασιακή ὑπερκαταιγίδα τήν πατρίδα μᾶς; Πόσες φορές ἕνας πολιτικός (φίλος τῆς παρδαλῆς ἰστοσελίδας) «διέσυρε» ἤ «ἐξευτέλισε» ἤ «τέλειωσε» ἤ «ἰσοπέδωσε» τόν τάδε πολιτικό ἀντίπαλο; Πόσες φορές ἔγινε «ὁριστικά ρόμπα» ὁ παραδείνα διάσημος πού λησμόνησε νά συμπεριφερθεῖ... γενναιόδωρα στήν ἐνημερωτική, μαχητική καί ἀποκαλυπτική ἱστοσελίδα πού ὑπάρχει ἐπειδή ἁπλά ἀντιγράφει εἰδήσεις ἄλλων καί βάζει ἄσχετους, κραυγαλέους καί ἀνορθόγραφους τίτλους γιά νά τραβήξει τήν προσοχή κοπαδιῶν ξεσαλωμένων ἀναγνωστῶν;

Κι ὅμως, παρότι δημοσιεύουν ἀντιγραφές, στίς «δικές τους» εἰδήσεις διαψεύδονται σχεδόν καθημερινά, ἡ γλώσσα πού χρησιμοποιοῦν παραπέμπει σέ Νεάντερταλ, δέν παύουν νά τραβοῦν τήν προσοχή. Ὅπως ἀκριβῶς κάνουν καί οἱ μουσαντένιες ὑπερκαταιγίδες πού, ἄν συνέβαιναν, θά βύθιζαν ἀκόμα καί τήν Κιβωτό τοῦ Νῶε. 

Ζήτω στούς γύλους τῶν ψηφιακῶν ὠκεανῶν!