Ὅλοι οἱ γνωρίζοντες τό παραδέχονται, ἀλλά ὅλοι οἱ ἔχοντες ἐξουσία (ὡς συνήθως) ἀδιαφοροῦν. Στην Ἑλλάδα ἀναδασώνουμε λάθος!
«Tα πεῦκα εἶναι οἱ μεγάλοι ἔνοχοι: Ἔχουμε μία μανία μέ τά πεῦκα. Τα φυτεύουμε παντοῦ. Στα στρατόπεδα τά βάζουν δίπλα στίς πυριτιδαποθῆκες. Τα πεῦκα ὅμως ἔχουν ένα… μειονέκτημα. Χρειάζονται, προκαλοῦν τή φωτιά. Ἀνήκει στό DΝΑ τούς. Στο Πήλιο, πού δέν ἔχει πεῦκα, πῆγαν οἱ δασολόγοι καί φύτεψαν. Τά πεῦκα αὐτά ἔχουν καεῖ ἕως τώρα τρεῖς φορές. Στήν Πάρνηθα τά πεῦκα ἔκαψαν τά ἔλατα. Ἀπό τή ρητίνη βγαίνει τό εὔφλεκτο νέφτι». Αὐτά ἔγραφε στό -ἱστορικῆς πλέον σημασίας- ἄρθρο του ὁ ἀείμνηστος καθηγητής διαχείρισης οἰκοσυστημάτων Νίκος Μάργαρης (1943-2013) γιά τά πεῦκα. Μέ τί θά μπορούσαμε νά τά ἀντικαταστήσουμε;
Ἡ βελανιδιά εἶναι ἕνα δέντρο πού συνδέεται ἱστορικά μέ τήν Ἑλλάδα, δέν εἶναι εὔφλεκτο, φυτρώνει εὔκολα ἔπειτα ἀπό πυρκαγιά, ἀλλά προτιμοῦνται τά πεῦκα στίς ἀναδασώσεις, τά ὁποία εἶναι ὅ,τι πρέπει γιά
γρήγορες ἐξαπλώσεις μεγαλειώδους ἐκτάσεως καί ἐντάσεως πυρκαγιῶν.
Στήν ἐφημερίδα «Ἡ Καθημερινή» στίς 10 Σεπτεμβρίου 2009 δημοσιεύτηκε ἄρθρο πού, μεταξύ ἄλλων, ἀποκάλυπτε ὅτι στά ἁρμόδια γραφεῖα τοῦ ὑπουργείου Ἀγροτικῆς Ἀνάπτυξης εἶχε κατατεθεῖ πρόταση γιά τήν ἀποκατάσταση τῶν περιοχῶν πού κάηκαν στίς πυρκαγιές τῆς Ἀττικῆς μέ βελανιδιές. Αὐτή ἡ πρόταση εἶχε ὑιοθετηθεῖ καί ἀπό τήν Πανελλήνια Ἕνωση Δασολόγων. Ὁ κ. Βαγγέλης Ευθυμίου, συντάκτης τῆς πρότασης, εἶχε πεῖ στήν ἐφημερίδα ὅτι «τά περισσότερα εἴδη βελανιδιᾶς καίγονται πιό δύσκολα ἀπό τά πεῦκα ποῦ ἐπικρατοῦν στά δάση τῆς Ἀττικῆς, ἐνῶ χάρη στό τεράστιο ριζικό σύστημα πού ἀναπτύσσει (σ.σ.: μπορεῖ νά φτάσει ἕως τά 10 μέτρα βάθος) ἡ βελανιδιά λειτουργεῖ καί σάν μία μεγάλη ἀποθήκη νεροῦ. Μέ τή διαπνοή τῶν φύλλων αὐξάνει τήν ὑγρασία στό περιβάλλον καί ταυτόχρονα ψύχει τήν ἀτμόσφαιρα. Ἔτσι, σέ μεγάλες ἐκτάσεις γύρω ἀπό τήν Ἀττική θά μποροῦσε μακροπρόθεσμα νά λειτουργήσει ὡς τό τέλειο κλιματιστικό γιά τό λεκανοπέδιο».
Ἐπίσης, στήν ἱστοσελίδα τοῦ Συλλόγου Φίλων τῆς Βελανιδιᾶς καί Περιβάλλοντος Ἀμαδρυάδα (http://www.velanidodasos.gr/oaktree/) ἀναφέρεται ὅτι «λόγω τοῦ ἐκτεταμένου ριζικοῦ συστήματος τά ἄτομα τῆς βελανιδιᾶς φύονται σέ ἀραιές ἀποστάσεις μεταξύ τούς, γεγονός πού ἐπιτρέπει ἐνδιάμεσα τήν ἀνάπτυξη πολύ πλούσιας θαμνώδους καί ποώδους βλάστησης, λόγω τῶν ἐξαιρετικῶν συνθηκῶν καί τοῦ μικροκλίματος ποῦ ἐπικρατεῖ ἐκεῖ».
Ἀφοῦ διαπράξαμέ ὅλα τά λάθη, ἄς κάνουμε ἐπιτέλους τό σωστό.
Πολύ σωστα
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ σωστά τα λες αλλα δυστυχώς όλα κομπίνες είναι
ΑπάντησηΔιαγραφήΕαν υπάρχουν στοιχεία θα δούμε οτι τα εξοδα για τις κατασβέσεις πυρκαγιών θα ανέρχονται κάθε χρόνο
ΑπάντησηΔιαγραφήσε εκατομύρια άρα σε βάθος χρόνου πρέπει να αρχίσει η διακλάδωση των δασών με ένα σύστημα ύδρευσις και όταν
θα χρειάζεται να ανεργοποιείται για την κατάσβεση των πυρκαγιών , διότι τα δάση είναι η ζωή μας και για
τούτο όσο και αν
είναι το κόστος πρέπει όλοι να το υποστούμε
Πολυ σωστα ολα αλλα λαθος τα μάθανε και λαθος τα μαθενουν οπως και πολλα αλλα στην Ελλάδα και σε αλλες χωρες αλλα εδω τα βλεπω απο Πρώτο χερι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚ. Χριστοφόρου το σχόλιό σου με ενδιαφέρει. Την ιδέα την σκέφτομαι χρόνια, έχω βρεί ελάχιστες αναφορές. Για το κόστος έχω κάνει κάποιους χοντρικούς υπολογισμούς και δεν φαίνεται υψηλό. Η διεύθυνση στο Facebook είναι Αντώνης Πορίχης, το email porihisa@yahoo.com
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι στη νοτια ευβοια που ειχε βελανιδιες, τις εκαψαν και εβαλαν ανεμογεννητριες. δεν υπαρχει σωτηρια
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πευκο με το πολυτιμο ρετσινι που το κανει ευφλεκτο,το καθιστα το πλεον ανθεκτικο στο θαλλασινο νερο.Με αυτο η ναυσιπλοια μας με την ξυλοναυπηγικη,εδω και 4000-5000 χρονια υπερασπιζοταν τη χωρα μας.Ειναι πολυτιμη τροφη της μελισσας και αναπαραγωγικο μεσο της πεταλουδας(ψυχης)
ΑπάντησηΔιαγραφήΧάρηκα πολύ με την ανάρτηση! Επιτέλους και μια διαφορετική πρόταση.. Δάσος Ιτιών υπάρχει στην Ελλάδα; Ή Ιτιά πόσο θα έστεκε ως άλλη λύση;
ΑπάντησηΔιαγραφή