Τό μόνο πού μᾶς ἔλειπε

Ἀριστερά ὁ ΓΑΠ. Δεξιά ὁ Λάβκραφτ.

«Ἡ κόλαση εἶναι ἄδεια καί ὅλοι οἱ διάβολοι εἶναι ἐδῶ». 

Οὐίλιαμ Σαίξπηρ, «Τρικυμία», Πράξη 1η, 2η Σκηνή.

Δέν εἶν’ νεκρό, αὐτό πού μπορεῖ αἰώνια νά περιμένει. Με τό πέρασμα τῶν παράδοξων αἰώνων ἀκόμα καί ὁ θάνατος μπορεῖ νά πεθάνει». Αὐτή εἶναι μία ἀπό τίς ἱστορικότερες φράσεις πού παρήγαγε ὁ ἐξαίσιος νοῦς τοῦ Χάουαρντ Φίλιπς Λάβκραφτ (1890-1937), τοῦ Ἀμερικανοῦ συγγραφέα ὁ ὁποῖος ἔκανε ἀποδοχή κληρονομιᾶς τοῦ μεγαλειώδους, ὑποβλητικοῦ καί «ἀτμοσφαιρικοῦ» τρόμου τῶν ἱστοριῶν τοῦ Ἔντγκαρ Ἄλαν Πόου (σ.σ.: κακῶς τόν γράφουμε Πόε, ἡ προφορά εἶναι Πόου).

Ὁ Λάβκραφτ πῆρε τό λεπτοφυές, αἰθέριο καί μακάβριο στιλ τοῦ Πόου καί τό ἐξακόντισε σέ σφαῖρες ἐξωδιαστατικές, σέ σύμπαντα ἀπροσπέλαστα, ἐκτός τῶν νόμων τῆς
φύσης πού γνωρίζουμε, μέ μή εὐκλείδεια γεωμετρία καί ὄντα πού σέ σκοτώνουν ἀπό φρίκη, ἀκόμα κι ἄν ὑποπτευθεῖς τήν ὕπαρξη τους. Τί νά πρωτοδιαβάσεις ἀπό Λάβκραφτ καί νά μή σοῦ σηκωθεῖ ἡ τρίχα σάν τῆς γάτας πού ἀνταριάζεται ἀπό τήν ἠχώ ἀλυχτήματος θηριώδους σκύλου; «Τό χρῶμα πού ἦρθε ἀπό τό Διάστημα», «Στά Βουνά τῆς Τρέλας», «Ἡ Περίπτωση τοῦ Τσαρλς Ντέξτερ Γοόρντ», «Τό Πλάσμα στό Κατώφλι», «Οἱ Ἀρουραῖοι μέσα στούς Τοίχους», «Φυλακισμένος μέ τούς Φαραώ» (τό ἔγραψε μαζί μέ τόν Χάρι Χουντίνι), «Το Μοντέλο τοῦ Πίκμαν» εἶναι μερικά ἀπό τά ἀριστουργήματά του.
Ἔ, λοιπόν, ἐμεῖς τά μαθητούδια τῆς σχολῆς Λάβκραφτ καί Πόου μόλις χθες ἀνακαλύψαμε ὅτι ὑπάρχει ἀκόμα ἕνας τρόμος πιό ἰσχυρός, πιό θανάσιμος κι ἀπάνθρωπος ἀπό ἐκείνους πού φαντάστηκαν ὅλοι οἱ συγγραφείς στό γνωστό τρισδιάστατο σύμπαν ἀλλά καί σέ ἀρκετά ἀπό τά παράλληλα σύμπαντα ὅπου ἴσως (σέ ἕνα ἀπό αυτά) ὁ σοσιαλισμός λειτούργησε γιά δέκα λεπτά τῆς ὥρας: ὁ τρόμος αὐτός ὀνομάζεται Γιῶργος Παπανδρέου! Ὁ Τζέφρυ ὁ Ἀποτρόπαιος. Τό στοιχειό πού χορεύει μία βδελυρή μείξη ζεϊμπέκικου καί μπρέικ ντάνς.

Ὁ Τζέφρυ, πού λέτε, σέ μία ἀποστροφή (πόσο ταιριαστή ἡ λέξη) τῶν λόγων του ὑπαινίχθηκε ὅτι δέν ἀποκλείει συγκυβέρνηση μέ τή Ν.Δ. - ἀρκεῖ νά ἀλλάξει ἡ χώρα! Ποιά χώρα, βρέ, πού μετά τό πέρασμά σου φυτρώνουν μόνο οἱ «Μύκητες ἀπό τόν Γιογκόθ» πού φαντάστηκε ὁ Λάβκραφτ; Με τόν ἀπήγανο καί μακριά!