ΣΥΜΜΑΧΗΤΕΣ ΚΑΙ ΣΥΜΜΑΧΗΤΡΙΕΣ ΤΟΥ ΕΞΑΠΟΔΩ

Τον «κύριο» στη φωτό, που πρωταγωνίστησε στην ταινία «Η νύχτα με τις μάσκες», μπορεί να τον δείτε και υποψήφιο…

Eγράφη χθες, ισχύει και σήμερα: «Εχομεν πλέον την φρικτή υποψία ότι η σύγχρονη πολιτική ιστορία της Ελλάδος είναι πιστότατη εκτέλεσις σεναρίου ταινίας χαμηλού προϋπολογισμού και χαμηλών αισθητικών προδιαγραφών, το οποίο γράφει ωρομίσθιος βοηθός σεναριογράφου - ίσως φοιτητής, κατά τη διάρκεια των θερινών διακοπών του».

Τα παραπάνω μπορεί να τα επιβεβαιώσει η ενασχόληση, έστω για δέκα λεπτά καθ’ εκάστην, με την τρέχουσα πολιτική επικαιρότητα. Οι Αμερικανοί και οι λοιποί επικυρίαρχοι μάλλον ασχολούνται με τα καθ’ ημάς (τα πολιτικά, κυρίως) και στο πλαίσιο του χαβαλέ. Θέλουν να δουν αν θα πιάσει και το επόμενο ακραίο κόλπο, περιμένουν ελάχιστα και στο φινάλε διαπιστώνουν έκπληκτοι ότι πιάνει ακόμα και αυτό! Τούτο το τυπικό έχει ακολουθηθεί τόσο πολλές φορές, ώστε πλέον γίνεται από μόνο του˙ δεν χρειάζεται να το

σχεδιάσει κάποιος, να το «στήσει», να δαπανήσει φαιά ουσία (μόνο χρήμα χρειάζεται). Η καλπάζουσα παρακμή έχει γίνει συνήθεια στην πολιτική σκηνή, νόμος ισόκυρος με εκείνον της βαρύτητας. Αφήνεις τα πράγματα να κυλούν και βλέπεις ότι το τρισχειρότερο είναι εφικτό.

Υποψήφιοι και εκλεγμένοι διαφημίζουν ανοιχτά τις θέσεις της Τουρκίας, τη «μακεδονικότητα» των Σκοπιανών, υπερασπίζονται τους Αλβανούς δολοφόνους του Βορειοηπειρώτη ήρωα Κωνσταντίνου Κατσίφα, υποστηρίζουν τη νομιμοποίηση των ναρκωτικών, την κτηνοβασία, την αιμομιξία, την αποποινικοποίηση της βλασφημίας, της περιύβρισης νεκρού, νομοθετούν υπέρ των ξένων και του διαβόλου αυτοπροσώπως!

Αξίζει τον κόπο να κάνετε μια βόλτα στο διαδίκτυο (να το… γκουγκλάρετε, που λένε, και να ψάξετε στη βιντεοθήκη του YouTube) για να δείτε πόσο πολλοί -και πολλές- λένε ηδονικά τη φράση «θα συμμαχούσα και με τον διάβολο για να κάνω το τάδε και το δείνα». Σχεδόν κανείς δεν έχει πει ότι είναι άμεση ανάγκη για την Ελλάδα να συμμαχήσει ολόψυχα με τον Χριστό. Στον διάολο πάει αμέσως ο νους τους, ας πάνε λοιπόν όσο ταχύτερα γίνεται να τον συναντήσουν και να μας αφήσουν επιτέλους ήσυχους.

Ούτως ή άλλως, δεν θα ξεμείνουμε από σαλεμένους. Εχουμε πολλούς τέτοιους…