Αποχή από τις μάχες των παρασίτων

 

Ο άνθρωπος έχει πολλή ενέργεια αλλά το πολύ δεν είναι άπειρο. Η δύναμή μας είναι πεπερασμένη. Από όσα ψυχικά εφόδια διαθέτουμε λίγα αφιερώνουμε σε υποθέσεις που στ’ αλήθεια μας αφορούν. Οι ημέρες μας έρχονται και παρέρχονται σε πεδία ξένα, σε μάχες που δεν σχετίζονται με την ύπαρξη και την εξέλιξή μας, σε υποθέσεις αλλότριες.

Μαγνητιζόμαστε σαν τις νυχτοπεταλούδες από φωτιές που άναψαν αλλού και στριφογυρίζουμε γύρω από την υπνωτιστική κάψα μέχρι να εξαντληθούμε, να καψαλιστούν τα φτερά μας και να παραδοθούμε στην μοιραία περιδίνηση μέχρι την πρόσκρουσή μας στο έδαφος.

Όποιος θέλει να εξοικονομήσει χρόνο και δυνάμεις για τα σημαντικά, για εκείνα που εφάπτονται με τον χώρο του και σχετίζονται με όσα τον πραγματικά αφορούν, μαθαίνει να αδιαφορεί για τη μαζική

κακοφωνία του περιβάλλοντος. Η κακολογία των συναναστροφών, ο θόρυβος της πολιτικής, ο ορυμαγδός του διαδικτύου και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, οι κλαγγές των μικρών και μεγάλων πολεμικών μετώπων που ανοιγοκλείνουν απατηλά μπροστά στα μάτια του, όλα ένα μεγάλο μηδενικό που διακυμαίνεται.

Η επιβολή της παύσης των θορύβων για την υποδοχή της σοφής σιγής είναι αποστολή του ανθρώπου που επιδιώκει να ΕΙΝΑΙ αυθεντικά. Η Σιγή είναι εξίσου δεινή δασκάλα με την Ανάγκη. Η μια μας κλωτσά από τη σίγουρη βάρκα του εφησυχασμού στην άγρια θάλασσα της επιβίωσης και μας διδάσκει να επιπλέουμε δίχως σωσίβιο κι η άλλη δεν είναι τίποτε άλλο παρά η επιτροπή υποδοχής, ο πρόδρομος της αλήθειας. Όταν επικρατήσει η σιγή μπορούμε να αφουγκραστούμε τον αληθή εαυτό μας (που κι αυτός είναι κομμάτι του απείρου όλου) να μας ψιθυρίζει όσα πρέπει να ακούσουμε.

Συμμετέχοντας σε μάχες άλλων, πυροβολώντας στο σκοτάδι εναντίον εχθρών που δεν υπάρχουν, χάνουμε το νόημα, τον προσανατολισμό μας, στερούμαστε το νόημα της δικής μας ζωής γιατί στέψαμε βασίλισσες τις υποθέσεις των άλλων.

Μην σκορπίζεστε σαν άμμος. Μην ασχολείστε με τίποτε αν δεν έχετε ακούσει την εσωτερική σας φωνή να υποδεικνύει τον δρόμο, τον εντελώς δικό σας, εκείνον που εσείς πρέπει ν΄ ακολουθήσετε. Τίποτε στ’ αλήθεια δεν έχει σημασία εκτός από την αλήθεια την ίδια. Κι αυτήν δεν θα σας την πει άλλος. Πρέπει να γίνετε ΕΝΑ, αδιάσπαστοι και απερίσπαστοι και κάνετε ησυχία για να ακούσετε τον εαυτό σας που θα την πει.