Το διάβασα, το επιμελήθηκα, το ξαναδιάβασα και δεν το χορταίνω. Αναφέρομαι στο άρθρο του GEO που κυκλοφορεί, το οποίο εξιστορεί τις έρευνες που γίνονται ακόμα και σήμερα στην (βυθισμένη) πόλη Κάνωπο, με επικεφαλής τον Γάλλο Φρανκ Γκοντιό.
Ο συντάκτης του σχετικού θέματος στο GEO, Τομπίας Ζικ, αναφέρει σχετικά:
«Πριν από 2.000 χρόνια, κατά την εποχή των τελευταίων φαραώ, η Κάνωπος θεωρούνταν πόλη ιερή. Μέχρι τη στιγμή που η περιοχή βυθίστηκε στη θάλασσα, στην πόλη συνέρρεαν χιλιάδες προσκυνητές. Το 2000 μια ομάδα αρχαιολόγων εντόπισε τα ερείπιά της στo βυθό του Αμπουκίρ. Μέχρι σήμερα έχει ανελκύσει δεκάδες ευρήματα, συνθέτοντας κομμάτι κομμάτι την ιστορία του ιερού τόπου».
Που χρωστάει την φήμη και την εξέλιξή της η Κάνωπος; Παραθέτω κατά λέξη απόσπασμα από το άρθρο:
«H ΚΑΝΩΠΟΣ χρωστά την εξέλιξή της σε ιερή πόλη στο γεγονός ότι βρισκόταν σε μικρή απόσταση από την αρχαία ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ, την πόλη-σταυροδρόμι των αρχαίων πολιτισμών.
Σ’ ένα ακρωτήριο στο βορειοδυτικό άκρο του Δέλτα του Νείλου, ο Μέγας Αλέξανδρος έβαλε το 331 π.Χ. τα θεμέλια για τη δημιουργία της Αλεξάνδρειας, της πόλης που έμελλε να γίνει το έμβλημα της εξουσίας του και το κέντρο μιας τεράστιας αυτοκρατορίας».
Αναρωτιέμαι, όταν περάσουν χιλιάδες χρόνια, ποιο απομεινάρι από τα σύγχρονα δημιουργήματα του ελληνικού χώρου, θα αξίζει έρευνες, ανασκαφές, σκάφανδρα, κονδύλια και εργατοώρες για να το βρει κάποιος επιστήμονας ή (έστω) χομπίστας.
Βλέπω με δέος το σπουδαίο φωτογραφικό υλικό του Κριστόφ Γκέριγκ με τις απτές παρακαταθήκες του ελληνικού (ή ελληνιστικού αν προτιμάτε) πολιτισμού και νοσταλγώ εποχές που δεν έζησα.
Διαβάζω για τους Πτολεμαίους και θλίβομαι για την Αλεξάνδρεια που χάσαμε όλοι μας, ανέτοιμοι μπρος στον καιρό και ήκιστα θαρραλέοι.
Περισσότερα: http://www.geo-magazine.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου