Σελίδες

Δευτέρα, Ιανουαρίου 28, 2008

Θα σε θυμόμαστε με αγάπη και θαυμασμό



Η φωτογραφία τραβήχτηκε στις 21 Ιουνίου του 2000, στη λαοσύναξη του Συντάγματος. Ήμουν κι εγώ εκεί και προσπαθούσα να ενώσω την φωνή μου εναντίον του Σημίτη και των ομοίων του που τα έβαλαν με την πίστη μας και κατέληξαν στο πτυελοδοχείο της Ιστορίας. Ο λαός θα θυμάται τον Χριστόδουλο με αγάπη. Ταύτισε την πορεία του με ό,τι αγιότερο και τιμιότερο: με τον Χριστό και την πατρίδα. Οι Σημίτηδες ταυτίστηκαν οριστικά και αμετάκλητα με τις φούσκες του Χρηματιστηρίου, την προδοσία στα Ίμια και την παράδοση του Οτσαλάν στους Τούρκους. Απολογούμαι για την χολή αλλά δεν μπορώ να μην εκφράζω ό,τι πιστεύω και νιώθω. Ο Θεός να σε αναπαύει Χριστόδουλε.

14 σχόλια:

  1. Ανώνυμος1/28/2008 10:57 π.μ.

    Το κείμενο σου, απλό και περιεκτικό, μίλησε κατευθείαν στη καρδιά μας.

    Προσπαθώ να κρύψω την είδηση του θανάτου του από τον πατέρα μου, καρκινοπαθή, που έπερνε κουράγιο από τη στάση του Χριστόδουλου. Κάποια στιγμή, σήμερα-αύριο, θα το μάθει...

    Παναγιώτη και Κώστα μπράβο...
    Αιωνία του η μνήμη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Θα εκφράσω τον θαυμασμό μου, γιατί με τον τρόπο που διάλεξε να πεθάνει, δίδαξε περισσότερα από ότι με όλη του τη ζωή. Επίσης απεκατέστησε την εμπιστοσύνη του κόσμου σε αυτούς που τον διδάσκουν, πως υπάρχουν ακόμη δάσκαλοι που ακολουθούν οι ίδιοι τις διαδχές του. Ο Θεός να τον συγχωρεί και να τον αναπαύει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος1/28/2008 12:30 μ.μ.

    Φαράω, πάλι διάβασες τη σκέψη μου. Τελειώνοντας την ακρόαση της εκπομπής, ήθελα να σου γράψω για αυτήν ακριβώς τη σύναξη που όμοια της δεν είχα ξαναζήσει. έτσι όπως τιμούσαν τη θυσία του Βάκχου, χιλιάδες χρόνια σε αυτά τα χώματα, έτσι πάλι, Αυτός, σύναξε τους 7 επιταφίους σε μια λαμπαδηδρομία αναβιώνοντας το Ιερό βάδην 2,000 χρόνια μετά. Μα τον Όσιρι Φαραώ μου, δεν είμαι Χριστιανός. Βάδισα όμως από αρχέγονο ένστικτο, θωρακισμένος από τα δικά μου πιστεύω, έτοιμος να κλείσω τα ώτα μου έναντι σε ότι αντίκειται στη δική μου ιδεοληψία. Και όταν άρχισε αυτή η πύρινη ομιλία, άφησα τις άμυνες μου και βαπτίστηκα στο πυρ. Και σαν επιμύθιο Φαραώ μου, η Αποθέωση: Από τη μιά βλέπετε τους σταυρωτές (mainstream, χλίδα, "ισχυρή Ελλάδα", Da Capo, αργύρια, χρηματιστήριο, βομβαρδισμός Σερβίας κλπ. Από την άλλη τον Εσταυρωμένο, θυσία, πόνος, αγώνας, ανιδιοτέλεια, ΘΕΩΣΗ. Μην αμφιταλαντεύεστε και μη διστάσετε ούτε στιγμή για το ποιόν δρόμο πρέπει να ακολουθήσετε... Η αρετή και η κακία Φαραώ μου, η ιερουργία που άνδρωσε γενιές Αθανάτων. Γι' αυτό λοιπόν ενόχλησε τους σταυρωτές η ύπαρξη του. Γι' αυτό και η ιστορία του οφείλει Τιμή και Δόξα. Είθε ο επόμενος να συνεχίσει το δρόμο που χαράχτηκε και να μη μας γυρίσει πίσω.

    ΥΓ. Βρες Φαραώ μου αυτή την ομιλία. Είναι η ισχυρότερη παρακαταθήκη για εμάς και τα παιδιά μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανώνυμος1/28/2008 4:22 μ.μ.

    kala eseis edw eisaste parthena papadopaidia vlepw...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμε, Μύθε & Ολύμπιε δεν έχω να προσθέσω κάτι. Είπατε πολλά και με ουσία.
    Ελβετέ δεν είμαστε παρθένοι - ούτε καν στο ζώδιο. Ούτε παπαδοπαίδια. Θνητοί, ατελείς και εν πολλαίς αμαρτίες είμαστε. Το καλό είναι πως είμαστε συνάμα και Χριστιανοί και αυτό σημαίνει πως προσπαθούμε να γίνουμε καλύτεροι από τα σημερινά μας χάλια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Νομίζω ότι η στάση του απέναντι στο θάνατο έδειξε πως διέθετε μεγάλες δόσεις από εκείνο το οποίο πάσχιζε να μεταδώσει σε ολους εμάς. Την Πίστη.
    Από την άλλη, η δύναμή του ήταν παροιμιώδης και χάρισε κουράγιο σε πολλούς καρκινοπαθείς...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ανώνυμος1/28/2008 10:58 μ.μ.

    Είναι κάποιες στιγμές που η πλούσια Ελληνική γλώσσα μοιάζει πάμπτωχη. Χάνει θαρρείς την λαλιά της. Σήμερα πόνεσα τόσο πολύ που θα έλεγε κανείς ότι έχασα έναν δικό μου άνθρωπο. Πραγματικά, ο Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Κ.Κ. Χριστόδουλος ήταν ο Απόλυτος Άνθρωπος κάθε Γνήσιου Έλληνα. Υπήρξε ο Πνευματικός Πατέρας όλων των Ελλήνων και ο Ανώτατος Θεματοφύλακας της Ελλάδος μας. Εκείνος που επαναπροσδιόρισε και επανένταξε τις Αρχέγονες Ελληνικές Αξίες για Πατρίδα, Θρησκεία και Οικογένεια στην Ελληνική Κοινωνία. Αληθινός Φάρος Ελληνοορθοδοξίας. Όπως διαπίστωσα όταν επισκέφθηκα την Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών και συνομίλησα ως Πρόεδρος της Νεολαίας ΛΑ.Ο.Σ με το πνευματικό του τέκνο Αρχιμανδρίτη Πατέρα Επιφάνιο, ύστερα από εντολή και επιθυμία του Μεγάλου Έλληνα Ιεράρχη και Εθνάρχη λόγω φόρτου εργασίας του ιδίου. Φόρτος εργασίας που ποτέ δεν έπαψε να ακολουθεί τον Εθνεγέρτη μας, είτε για λόγους θετικού και δημιουργικού έργου τού ιδίου είτε για λόγους αποτροπής των σαρκοβόρων σκοπέλων που κάποιοι γνωστοί έθεσαν στο διάβα από την αρχή της Αρχιεπισκοπίας του. Ποτέ δεν αρνήθηκε τον Πατρικό Λόγο σε κανένα που τού το ζήτησε, με μεγαλύτερο ακόμα ζήλο δε στους νέους της Πατρίδος μας. Γιατί πολύ πίστευσε και πολύ αγάπησε αυτή τη Νεολαία. Και την εμπιστεύτηκε για το μέλλον και τη σωτηρία της Πατρίδος. Είναι εκείνος ο λατρεμένος Δεσπότης που πραγματικά δέσποζε με το σπινθηροβόλο πνεύμα και το χαρισματικό λόγο. Γιατί ήταν όντως χαρισματική προσωπικότητα λόγω και έργω. Και εμείς οι νέοι άνθρωποι τον λατρέψαμε γιατί δεν ήταν δήθεν. Δεν ήταν ψεύτικος και κούφιος. Ήταν αληθινός και μεστός νοημάτων. Μας έδειξε τον δρόμο του αγώνα για τη Μακεδονία, αλλά και τις Σκλάβες Πατρίδες του Ελληνισμού. «Δεν υπάρχουν χαμένες, αλλά αλησμόνητες Πατρίδες». Μας δίδαξε ότι δεν χάνεται ποτέ κάτι αν το κρατούμε ζωντανό στη μνήμη και την καρδιά μας. Μας νουθέτησε να είμαστε υπερήφανοι για τα ιερά και τα όσια μας και να μην τα εγκαταλείπουμε ποτέ. Να ομολογούμε με θάρρος την Ορθόδοξη Πίστη μας. Αυτό ακριβώς διεκδίκησε ο Μακαριστός Κ.Κ. Χριστόδουλος με το ζήτημα των ταυτοτήτων και όχι κάποιο άψυχο χαρτί όπως διατείνονταν οι πολέμιοι του και πολέμιοι της Ελληνοορθοδοξίας. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη απόδοση τιμής στο σεπτό μας Πνευματικό Πατέρα από την τήρηση των παρακαταθηκών και διδαχών του. Αν μπορεί να με ακούσει τώρα το μόνο που θα του ζητήσω είναι να δώσει ένα γλυκό χαιρετισμό στον αγαπημένο μου πατέρα. Είναι κάπου εκεί κοντά στο Χριστό μας. Στον Θεοβάδιστο δρόμο που ήδη κίνησε να πάει. Πολυαγαπημένε μας Αρχιεπίσκοπε και Εθνάρχη, θα μας καθοδηγείς για πάντα. ΑΘΑΝΑΤΟΣ!
    ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
    ΗΛ/ΚΕΣ Δ/ΝΣΕΙΣ: http://karachalios-spiros.blogspot.com
    http://polapopsis.blogspot.com

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ανώνυμος1/29/2008 9:11 π.μ.

    Σας ακούω στο ραδιόφωνο κάθε πρωί, και ειλικρινά θαυμάζω τον τρόπο με τον οποίο κάνετε ομολογία πίστεως σχεδόν καθημερινά. Σας αξίζουν συγχαρητήρια γιατί είστε σε ένα χώρο που συνήθως η αγάπη για την εκκλησία "ενοχλεί". Για τον Αρχιεπίσκοπο τι να πει κανεις...τα λόγια είναι πολύ φτωχά για να περιγράψουν την απώλεια! Έτσι κι αλλιώς η αξία του θα φανεί στο μέλλον από την έλλειψή του. Είχα γράψει και παλιότερα στο blog σας, όταν είχε βγει εκείνη η εμετική αφίσα....άραγε τώρα θα βγάλουν καμία άλλη πανηγυρική;;
    Είχα την τύχη να γνωρίσω τον Μακαριώτατο από κοντά, είχα την τύχη να με στεφανώσει και να έχω τις ευλογίες του και τον λόγο του να με συνοδεύουν. Και για να σχολιάσω και κάτι που είπε ο elvetos: Επειδή τυχαίνει να είμαι παπαδοπαίδι....παπαδοκόρη, και μάλιστα πολύ περήφανη για αυτή την ιδιότητα....ας δεί πρώτα πώς περνούν, πώς μεγαλώνουν και με τί αξίες, τα παιδιά στις Ιερατικές Οικογένειες και μετά να τα σχολιάζει κοροϊδευτικά ως "παρθένα".
    Και πάλι συγχαρητήρια Αδιάβροχοι για την στάση που κρατάτε καθημερινά στα θέματα της εκκλησίας. Η πίστη μας έχει ανάγκη απο ανθρώπους συνειδητοποιημένους κι όχι από μαριονέτες.
    Να είστε καλά, και να έχουμε όλοι την ευχή του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστοδουλου!
    ε.τ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Αδέλφια σέβομαι την πίστη σας κι επειδή σας αγαπώ πολύ δεν θέλω να σας τη σπάσω. Έτσι αρκούμαι να συνυπογράψω την πρώτη και την τελευταία πρόταση του σχολίου του Μύθου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ανώνυμος1/31/2008 10:14 π.μ.

    Καλο ταξιδι Χριστοδουλε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ανώνυμος1/31/2008 6:27 μ.μ.

    Έφυγε ένας ΜΕΓΑΛΟΣ και ΚΑΛΟΣ άνθρωπος και Χριστιανός. Για το έργο του θα αμφιβάλλουν οι μικροί και οι ΝΑΝΟΙ....
    Δυστυχώς στην Ελλάδα πλεονάζουν οι προαναφερόμενοι. Ρίξτε μια ματιά γύρω σας... Παρακολουθήστε ένα δελτιο ειδήσεων...Άνθρωποι χωρίς όραμα επηρεάζουν κοινή γνώμη και συνήθειες της Ελληνικής κοινωνίας...Άνθρωποι που στην καλλίτερη των περιπτώσεων θα ήταν άνεργοι,(τώρα είναι μεγαλοδημοσιογράφοι,τρομάρα τους) καταφέρονταν εναντίον ενός φωτισμένου ανθρώπου ο οποίος εξέφραζε μια αντίθετη άποψη που συμπτωματικά δεν ταίριαζε με τα δικά τους ΓΟΥΣΤΑ, δεν ταίριαζε με την ΒΛΑΚΕΙΑ τους.Τώρα οι ίδιοι προσποιούνται ότι τους λείπει, ότι ασπάζοναι τις ιδέες και τις απόψεις του.Δεν ξεγελούν όμως κανένα παρά μόνο τον εαυτό τους .Ο λαός έχει βγάλει τα συμπεράσματα του. ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΕ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Θα γραψω κι εγω κατι, γιατι μετα το θανατο του, ξεκαθαρισα μερικα πραγματα στο μυαλο μου.
    Ο Χριστοδουλος καταρχας, ηταν αριστουχος μαθητης και ειχε το χουι του καλου μαθητη, να διαβαζει δηλαδη. (Οσοι υπηρξαν ποτε πρωτοι μαθητες, κατι θα ξερουν επ αυτου).
    Ετσι, οταν ελεγε οτι διαβαζε τον καιρο της δικτατοριας, το πιστευω οτι πραγματικα διαβαζε.(Θυμασθε τι του σουρνανε κατι σουργελα της δηθεν αριστερης διαννοησης τοτε).
    Ειχε μεγαλωσει σε καποια εποχη, που υπηρχαν ιδεωδη και τα ειχε πιστεψει.(Οσοι ειναι πανω απο 60 χρονων, θα το καταλαβαινουν).
    Νομιζε οτι η Ελλαδα εχει ξεπεσει και χρειαζεται ενα "σπρωξιμο" ιδεολογικο-πνευματικο, για να ξαναπαρει μπροστα και να ανεβει απο το πηγαδι μεσα στο οποιο βρισκεται.
    Δυστυχως το πηγαδι, ειναι τοσο βαθυ, που δεν ανεβαινει με τιποτα, οταν υπαρχουν και ενα σωρο παλιοσκυλα, απο δημοσιογραφους, μεχρι τα κομματα της λεγομενης αριστερας,του Πασοκ , η ενος τμηματος του εστω,συμπεριλαμβανομενου, που βρισκονται ακομα στην εποχη του Λενιν και του Σταλιν.
    Ετσι, την πατησε,και απογοητευμενος, κλειστηκε στον εαυτο του.
    Δυστυχως, η κρατουσα ιδεολογια στην Ελλαδα, ειναι ενα τουρλουμπουκι. Ανακατεμενα δηλαδη ολα στο μυαλο των αγραμματων συμπατριωτων μας, που τους ειχα για 35 χρονια στα θρανια, και ξερω τι ψαρια πιανουν.
    Θελουμε να το παιζουμε αριστεροι, για το ονορε, για να κανουμε εφφε, αλλα απο την αλλη μερια, θελουμε να αποκτουμε τα παντα με καθε τοπο, νομιμο η μη, δεν εχει σημασια.
    Κραζανε στο Σχολειο, οταν γινοταν η πρωινη προσευχη, και δεν ηθελε κανενας να ελθει για να την πει, αλλα ολες οι ανεγκεφαλες γκομενες, θελουν εκκλησια και παππα ει μη και μητροπολιτη για να παντρευτουν. Πως θα δειξουν το μεγαλειο της ανυπαρκτης υπαρξης τους;
    Αμα το ψαξετε, θα δειτε οτι μεσα στο μυαλο των περισσοτερων απο μας, υπαρχει ενα μπλεγμενο κουβαρι, που δεν επιτρεπει να προχωρησει τιποτα.
    Γι αυτο, τσαλαβουταμε μεσα στα λασπονερα και δεν υπαρχει κανενα μελλον.
    Ετσι, αναμασαμε την κληρονομια των αρχαιων ημων προγονων και παμε να φαμε το κοντοσουβλι μας και να γινουμε σκνιπα απο το οινοπνευμα.
    Αξιος ο μισθος μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ανώνυμος2/01/2008 1:39 π.μ.

    Εγω θελω να σας πω μπραβο για το θαρρος της γνωμης σας στο θεμα αυτο..δεν ειδα κανεναν η δεν εντοπισα κανεναν με ΑΠΟΨΗ επονυμως!

    Αλλωστε γι'αυτο και σας (ζαλιζω) διαβαζω παντα!

    Καλο μηνα Φλεβαρη!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή