Η σφαγή στη λωρίδα της Γάζας και ο γηπεδικός λόγος

Μακελειό στη λωρίδα της Γάζας.

Η εύκολη λύση, η πεπατημένη για τα ελληνικά ΜΜΕ είναι να ρίξει ολόκληρη την ευθύνη στους «αδίστακτους Εβραίους» που «δολοφονούν αμάχους με την ανοχή της διεθνούς κοινότητας και των ΗΠΑ».

Έτσι διευκολύνουν την ενστικτώδη υιοθέτηση (από την κοινή γνώμη) των στερεοτύπων που υποτίθεται ότι καταπολεμούν.

Δηλαδή του «αιμοσταγούς Εβραίου», του «αιμοβόρου, παγκόσμιου εξουσιαστή».

Η αλήθεια απέχει πολύ από αυτή την εύπεπτη και επικίνδυνη ανάλυση.

Μέρος της αλήθειας μπορεί να εντοπιστεί στα λόγια του Παλαιστίνιου προέδρου Μαχμούντ Αμπάς, κατά τη διάρκεια της κυριακάτικης επίσκεψής του στην Αίγυπτο – στα πλαίσια της έκτακτης συνάντησής του με τον Αιγύπτιο δικτάτορα-πρόεδρο Χόσνι Μουμπάρακ.

Αναφερόμενος στον εμπρηστικό ρόλο της οργάνωσης Χαμάς και στις ευθύνες της για το μακελειό, είπε:

«Τους μιλήσαμε και τους είπαμε: 'Σας παρακαλούμε, σας ζητάμε να μην παραβιάσετε την εκεχειρία. Αφήστε την να ισχύει και μην την διακόψετε' και έτσι μπορούσαμε να έχουμε αποφύγει ό,τι συνέβη».

Αυτό δεν έγινε. Η εκεχειρία τερματίστηκε μονομερώς από τη Χαμάς, ξεκίνησαν πάλι οι πυραυλικές επιθέσεις εναντίον του Ισραήλ και η συνέχεια είναι γνωστή…

Από την άλλη, δεν είναι ανεξήγητη η ροπή πάμπολλων Παλαιστινίων προς τον εξτρεμισμό, την τρομοκρατία και τη δίψα για εκδίκηση.

Οι Παλαιστίνιοι, ειδικά οι «εγκλωβισμένοι» στη λωρίδα της Γάζας ζουν χειρότερα από τους έσχατους Έλληνες απόκληρους.

Για να πάρετε μια γεύση από την καθημερινότητά τους καλό είναι να μάθετε ότι σ’ αυτό το καυτό σημείο του πλανήτη υπάρχουν μόνο 14 φούρνοι για να ταΐσουν με ψωμί 1,5 εκατομμύρια άτομα!

Ο κοινωνικός και οικονομικός αποκλεισμός τους είναι υπαρκτός, η ανέχειά τους ορατή, όπως και η παραφροσύνη της τρομοκρατίας.

Με ειρήνη, συνεννόηση και αμοιβαίες παραχωρήσεις, είναι γεγονός ότι κάποιοι ιέρακες θα χάσουν τη δουλειά τους – και στα δύο στρατόπεδα.

Και το μεροκάματο των γερακιών φαίνεται ότι μετράει περισσότερο από τις ανθρώπινες ζωές.

Η γελοιογραφία προέρχεται από το site http://www.pierretristam.com/

«Ουκ ην αυτοίς τόπος εν τω καταλύματι»

Μέσα στα Χριστούγεννα, εκτός από τα επεισόδια και τις ανταποκρίσεις για την παγκόσμια οικονομική κρίση, θα παρακολουθήσουμε ρεπορτάζ και θα διαβάσουμε άρθρα για το «πως περνούν οι πλούσιοι» τις γιορτές.

Πολυτελή «σαλέ», ονειρεμένα τοπία, πολυδάπανες διαμονές και Συβαρίτικα μενού θα βρίσκονται στην πρώτη διάταξη.

Άνευ ίχνους ειρωνείας, οφείλουμε να σημειώσουμε ότι τέτοιοι είναι οι έχοντες και κατέχοντες, τέτοια τους πρέπουν.

Ο πλούτος, η αλαζονεία και η επίδειξη είναι άλλου τύπου φυλακές και οι διαθέτοντες τα ανωτέρω είναι εθελόδουλοι της βαριάς τους σάρκας.

Οι ατυχέστεροι όλων είναι εκείνοι που ουδέποτε σχεδίασαν μια απόδραση.

Ακόμα κι όταν όλοι νομίζαμε ότι ορισμένοι λίμαραν τα κάγκελα, οι φίλοι μας οι πεντακοσιομέδιμνοι, το έκαναν έχοντας προσυνεννοηθεί με τους δεσμοφύλακες.

Δηλαδή, φρόντιζαν και φροντίζουν οι αγαθοεργίες τους και η όποια αλληλεγγύη στο συνάνθρωπο να φωτίζεται καλά από τον εξοπλισμό των τηλεοπτικών συνεργείων.

Μόλις ολοκληρωθεί η τηλεοπτική σύνδεση, επανέρχονται στη συνηθισμένη τους κατάσταση.

Εκείνη της αδιαφορίας, της επίδειξης και της εκμετάλλευσης των αδυνάτων.

Ο Χριστός, αυτοπροσώπως, έχει προδιαγράψει την κατάληξη της τάξης των φαινομενικά «προνομιούχων»:

«ευκοπώτερον έστιν κάμηλον δια τρυμαλιάς της ραφίδος εισελθείν ή πλούσιον εις την βασιλείαν του Θεού εισελθείν» (Κατά Μάρκον 10:25).

Δηλαδή, είναι ευκολότερο να περάσει μια καμήλα (κατ’ άλλους κάμηλος=κόμπος) το μάτι βελόνας, παρά πλούσιος να εισέλθει στο βασίλειο του Θεού.

Τούτη η μνημειώδης φράση, δυστυχώς, επιβεβαιώνεται καθημερινά, όπως όλα τα σχόλια, οι παρατηρήσεις, οι διδαχές και οι παραβολές του Χριστού.

Ο ίδιος, διαχωρίζοντας απόλυτα τη θέση του από την αιωνίως σάπια και μωροφιλόδοξη άρχουσα τάξη, γεννήθηκε σε φάτνη.

Σ’ ολόκληρο τον μάταιο πλανήτη μας δεν βρισκόταν ούτε μία γωνιά για να γεννηθεί ο γιος του Δημιουργού:

«Και έτεκεν τον υιόν αυτής τον πρωτότοκον και εσπαργάνωσεν αυτόν και ανέκλινεν αυτόν εν τη φάτνη διότι ουκ ην αυτοίς τόπος εν τω καταλύματι» (Κατά Λουκάν 2:7).

Θέατρο Αμιράλ: «Μέχρι ο έρωτας»

Αγαπητοί τυχεράκηδες ακροατές, ακολουθούν τα ονόματά σας και οι ημέρες-ώρες που πρέπει να βρίσκεστε στο θέατρο (Αμιράλ, Αμερικής 10, Κολωνάκι)

Παράσταση: «Μέχρι ο έρωτας»

Δευτέρα- Τρίτη

Ώρα έναρξης: 21.15

Ακροατές (διπλή πρόσκληση) για παράσταση Δευτέρας 22/12

Δημήτρης Μπέκος

Νίκος Παπακωνσταντίνου

Φώτης Πλασταράς

Αιμιλία Μέκιου

Δημήτρης Ποδάρας

Χριστίνα Τασσοπούλου

Γιώτα Ρίζου

Γιώργος Παπαδόπουλος

Νίκος Βαρούνης

Μανώλης Μπουρδαντωνάκης

Νίκος Κιούσης

Νεκτάριος Παπαδογιάννης

Γιώργος Φιλίππου

Μανώλης Γιαννικιός

 

Ακροατές (διπλή πρόσκληση) για παράσταση Τρίτης 23/12

Παναγούλα Πίκουλα

Αθανάσιος Καλαμπόκας

Δημήτρης Κάγκουρας

Μ. Βασιλείου

Γιώργος Ξανθόπουλος

Ιωάννης Χάιδος

Γιώργος Αλεξάκης

Θεόδωρος Φράνσις

Καίτη Ροζάκη

Ελ. Κρητικοπούλου

Γεωργία Κολλινιάτη

Ελένη Γκρινιάτσου

Κώστας Μπαλατσούρας

Ο επίμονος κηπουρός Αντώνης Νικοπολίδης

Διαβάζοντας το blog skeftomasteellhnika έμεινα κάγκελο: «Αντώνης Νικοπολίδης Δεντροκηπουρός!»

Αξιοποιώντας μια νομοθετική πρόνοια για τους διακριθέντες αθλητές, ο τερματοφύλακας Ολυμπιακού-Εθνικής Αντώνης Νικοπολίδης εντάσσεται στο δυναμικό του δήμου Κηφισσιάς για να γίνει «δεντροκηπουρός», στο 18^ο μισθολογικό κλιμάκιο παρακαλώ! (18^ο μισθολογικό κλιμάκιο είναι το κατώτατο και συνεπάγεται καμιά 700 ευρώ το μήνα βασικό μισθό).

Το να ελήφθη η απόφαση μονομερώς από το υφυπουργείο Αθλητισμού αποκλείεται. Πρέπει ο ίδιος να έκανε τα χαρτιά του πρώτα. Οπότε μιλάμε για #@&!! (λογοκρισία)

Δεν είναι άραγε ντροπής πράγμα το να στερείς μια θέση του 700ευρου κ. Νικοπολίδη από κάποιον άλλο που αληθινά έχει ανάγκη τα χρήματα;

Το skeftomasteellhnika έχει σκαναρισμένα και τα σχετικά φύλλα του ΦΕΚ.

Ακούστε το ωραίο τραγουδάκι του Βαγγέλη Γερμανού περί κηπουρικής...

Οι απαντήσεις του ιδίου και της ΓΓΑ όπως αναρτήθηκαν στο έγκυρο αθλητικό portal www.sport24.gr από το οποίο αντιγράφουμε:

Ανακοίνωση ΓΓΑ για Νικοπολίδη

"Σχετικά με το θόρυβο που δημιουργήθηκε από τον διορισμό του κ. Αντώνη Νικοπολίδη στον Δήμο Κηφισιάς, από την Γενική Γραμματεία Αθλητισμού ανακοινώνεται:

Ο διορισμός έγινε σύμφωνα με τον νόμο του ΠΑΣΟΚ 2725/99 άρθρο 34 παράγραφος 8, ο οποίος αναφέρει ότι «αθλητές που σημειώνουν μια εξαιρετική αγωνιστική διάκριση επιτρέπεται να διορίζονται κατά παρέκκλιση των ισχυουσών διατάξεων σε κενές θέσεις φορέων του δημοσίου τομέα».

Με βάση την αίτηση που έκανε ο αθλητής το 2005 και το γεγονός ότι κατέκτησε τη 1η θέση σε Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα ποδοσφαίρου Ανδρών (EURO 2004), έγινε ο διορισμός του σε κενή οργανική θέση του Δήμου Κηφισιάς.

Όλοι οι αθλητές που πληρούν τις ίδιες προϋποθέσεις του νόμου και έχουν υποβάλει σχετικές αιτήσεις τον Απρίλιο του 2005, διορίζονται σήμερα σε κενές οργανικές θέσεις που υποδεικνύονται από το Υπουργείο Εσωτερικών.

Με τον νόμο 3708/08 που ψήφισε η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας το Σεπτέμβριο του 2008, καταργούνται αυτά τα προνόμια διορισμού και ισχύουν προνόμια διορισμού μόνο για «αθλητές που κατακτούν την 1η έως και την 3η νίκη σε θερινούς ή χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες και επιτρέπεται σε αυτούς να διορίζονται κατά παρέκκλιση των ισχυουσών διατάξεων σε κενές θέσεις είτε της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού και των εποπτευόμενων από αυτήν φορέων είτε σε οργανισμούς, φορείς, γραφεία ή υπηρεσίες αθλητικού αντικειμένου των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης (Ο.Τ.Α.) Α και Β βαθμού».

Αυτά προς αποκατάσταση της αλήθειας."

Απάντηση Νικοπολίδη για τον διορισμό

Ο τερματοφύλακας του Ολυμπιακού, θεωρεί άδικη την κριτική που του έγινε από μερίδα του Τύπου, έπειτα από την δημοσιοποίηση του διορισμού του ως δενδροκηπουρού, στο Δήμο Κηφισιάς. Ο Αντώνης Νικοπολίδης, απάντησε μέσω της επίσημης ιστοσελίδας του Ολυμπιακού, πως είναι δικαίωμά που του δίνει το ελληνικό κράτος, ενώ τόνισε πως θα αποφασίσει μέσα στους επόμενους μήνες, αν θα δεχθεί ή όχι, τη θέση που του προσφέρεται. Αναλυτικά η απάντηση του κ. Νικοπολίδη:

"Σχετικά με το θέμα που προέκυψε και αφορά το διορισμό μου στο Δημόσιο, θα ήθελα να διευκρινίσω τα εξής:

Το Κράτος δίνει αυτό το δικαίωμα, βάσει νόμου, σε αθλητές σημαντικών διακρίσεων (στη δική μου περίπτωση μετά την κατάκτηση του Euro 2004). Το 2005 έκανα χρήση του δικαιώματός μου, όπως και πολλοί άλλοι συνάδελφοί μου, και χθες δημοσιοποιήθηκε η είδηση του διορισμού μου.

Το να σχολιάζει ο καθένας, με υποτιμητικό κατά τη γνώμη μου τρόπο, το γεγονός ότι έκανα χρήση ενός δικαιώματος που δίνει η Πολιτεία, χωρίς εγώ να έχω απαντήσει εάν θα κάνω αποδεκτό τον διορισμό, είναι τουλάχιστον άδικο.

Με βάση το σχετικό νόμο, έχω δικαίωμα να απαντήσω, θετικά ή αρνητικά, μέσα σε διάστημα δύο μηνών και θα το κάνω όταν εγώ κρίνω, γνωστοποιώντας παράλληλα και τους λόγους της απόφασής μου αυτής."

Σχόλιο Αδιάβροχων: κ. Νικοπολίδη, εφόσον κάνατε τα χαρτιά σας είχατε κάθε πρόθεση να αποδεχτείτε τον σχετικό διορισμό. Αλλιώς δεν θα είχατε καν ασχοληθεί. Οι επιφυλάξεις σας πρέπει να οφείλονται στον δημιουργηθέντα θόρυβο που εύλογα δημιουργήθηκε. Εκτός κι αν έχετε βίτσιο να ταλαιπωρείτε τον εαυτό σας με άσκοπες γραφειοκρατικές διαδικασίες.

Πώς κόβουμε σαλάτα

Υπάρχουν πολλοί τρόποι να παρασκευάσεις μια σαλάτα.

Ας αρχίσουμε με τον παραδοσιακό.

Αγοράζεις τα λαχανικά, τις ντομάτες, λάδια, ξύδια, φέτες, ελιές και τα λοιπά. Τα πλένεις, τα κόβεις, τα κουλαντρίζεις μέσα στην πιατέλα, τα σερβίρεις και τα τρως.

Υπάρχει κι άλλος ένας τρόπος, τον οποίο προτιμά ο Έλληνας σαλατοφάγος. Εσύ (κι εγώ, ασφαλώς).

Προσεύχεσαι ο μανάβης να αφήσει ένα τελάρο με ζαρζαβατικά στην πόρτα του σπιτιού σου χωρίς να του το έχεις ζητήσει και χωρίς να ζητήσει αμοιβή.

Προσεύχεσαι να κάνει το ίδιο κι ο σουπερμαρκετάς με τα λάδια, τα ξύδια, τις φέτες και τα άλλα υλικά.

Έπειτα εύχεσαι να κατοικούν μέσα στο σπίτι σου καλοκάγαθα ξωτικά και νάνοι που θα πλύνουν, θα κόψουν, θα κουλαντρίσουν τα συμπράγκαλα στην πιατέλα και θα τα σερβίρουν για να τα φας.

Τέλος, αναρωτιέσαι για ποιο λόγο ο φύλακας άγγελός σου αργεί να πάει στο περίπτερο για να αγοράσει τη ρημάδα τη σόδα (με δικά του λεφτά) που θα σε βοηθήσει να χωνέψεις.

Δεν χρειάζεται να αναρωτηθείτε για ποιο λόγο ο Έλλην επιλέγει τον δεύτερο τρόπο παρασκευής σαλάτας. Είναι αδάπανος και δεν απαιτεί καταβολή προσωπικής προσπάθειας.

Ούτε χρειάζεται επίσης να αναρωτηθείτε για ποιο λόγο δεν πρόκειται να παρασκευαστεί η ρημαδοσαλάτα.

Τα ξωτικά κωλύονται, οι νάνοι βαριούνται ή είναι απασχολημένοι σε χολιγουντιανές παραγωγές και οι φύλακες άγγελοι βαρέθηκαν να κουβαλάνε σόδες.

Η μοναδική σαλάτα που έχει φτιαχτεί τελευταία στη χώρα μας είναι η πολιτικο-οικονομική κατάσταση και πάνω απ’ όλα η Παιδεία.

Εκεί τα έχουμε κάνει σαλάτα χωρίς να προσπαθήσουμε ιδιαίτερα.

Απλά αφήνουμε τις καταστάσεις να ξεφύγουν από κάθε έλεγχο, ανεχόμαστε την κατάφωρη παραβίαση νόμων και αξιών, δίνουμε δημόσιο βήμα στο παρακράτος, καθιστούμε τη χυδαιότητα κανόνα και το ήθος εξαίρεση.

Θεωρούμε αυτονόητες τις καταλήψεις δημοσίων κτηρίων, τη μη λειτουργία των σχολείων και τα συναφή.

Και μη χειρότερα! 

Θάρρος ή αλήθεια

Ακολουθούν τα ονόματα των τυχερών και οι παραστάσεις:

ΣΑΒΒΑΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ

1) LΕΚΑJ ΕRΜΙR

2) NIKOΣ KAΣTPINOΣ

3) ΦIΛIΠΠOY ΓIΩPΓOΣ

4) ΠITΣIOΣ BAΓΓEΛHΣ

5) MAPIA TAΣIOYΛA

6) ΑΡΓΥΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

7) ΚΩΣΤΑΣ ΜΠΑΛΑΤΣΟΥΡΑΣ

8) ΠITΣIOΣ BAΓΓEΛHΣ

9) ΣYΓΓOYNHΣ KΩΣTAΣ

ΣΑΒΒΑΤΟ ΒΡΑΔΙ

1) ΣΠYPOΣ ΛIBIEPATOΣ

2) ΑΛΕΞΑΚΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

3) ΠANTEΛIAΣ ΓIΩPΓOΣ

4) KOYPAKH XΛOH

5) NIKOΣ KAΣTPINOΣ

6) ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ ΚΥΡΚΟΣ

7) ΤΣΑΠΑΡΑ ΜΑΡΙΑ

8) ΠAΠAΔOΠOYΛOΣ XPHΣTOΣ

9) ΓIANNHΣ KOYΛOYPHΣ

10) ΤΑΣΣΟΠΟΥΛΟΥ ΧΡΙΣΤΙΝΑ

11) PEIΣH EΛEYΘEPIA

12) ΓEWPΓIA ΛAΓOY

13) ΜΠΛΕΣ ΚΩΣΤΑΣ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΠΟΓΕΥΜΑ

1) ΠAΠANΔPEOY AΛEΞANΔPOΣ

2) ΘEOΔOΣIOY ANAΣTAΣIOΣ

3) AΛEΞHΣ AΔAMOΠOYΛOΣ

4) MΠAKAΛHΣ ΓPHΓOPHΣ

5) EΦH ΦOYNK

6) ΣTPATOΣ ZEPBOΣ

7) ΛΙΑΡΑΚΟΥ ΑΦΡΟΔΙΤΗ

8) ΠITΣIOY BAΣIΛIKH

9) TZΩPTZIA ΠANAΓOΠOYΛOY

10) ΓΕΩΡΓΙΑ ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΥ

11) ΠAPHΓOPH EΛENH

ΚΥΡΙΑΚΗ ΒΡΑΔΙ

1) ΣOYΣKAΣ ANTΩNHΣ

2) ΚΑΜΠΑΣΑΚΑΛΗΣ ΠΑΣΧΑΛΗΣ

3) ΑΝΑΣΤΑΣIΑ ΜΠΆΡΜΠΑΡΟΥΣΗ

4) EΛENH ΓKPINIATΣOY

5) ΦPANΣIΣ ΘEOΔΩPOΣ

6) ΣOYΣKAΣ ANTΩNHΣ

7) KATΣIKOΓIANNHΣ ΓIΩPΓOΣ

8) KANEΛH AΣΠAΣIA

9) ΓIΩPΓOΣ ΠAΠAΓEΩPΓIOY

10) ΓIANNHΣ ΓPHΓOPOΠOYΛOΣ

Τρελό πρόβλημα με τον Internet Explorer

Tελικά οι φήμες που κυκλοφορούσαν ανταποκρίνονταν στην πραγματικότητα.

Υπάρχει μείζον πρόβλημα ασφαλείας με τον Internet Explorer, τόσο μεγάλο που η Microsoft Hellas εξέδοσε ανακοίνωση, την οποία αν την καλοδιαβάσετε θα ανησυχήσετε πιο πολύ και θα γελάσετε αρκετά όταν φτάσετε στο μπολνταρισμένο σημείο που λέει "σε καμία περίπτωση δεν συνιστούμε την αντικατάσταση του Internet Explorer από άλλους browsers"! Προσοχή λοιπόν.

Ακολουθεί η ανακοίνωση της Microsoft:

Σχετικά με τις αναφορές ασφάλειας για τη λειτουργία του Internet Explorer, η Microsoft σημειώνει ότι εργάζεται εντατικά για τη διάθεση μιας ολοκληρωμένης λύσης προς τους χρήστες, την οποία και θα ανακοινώσει τις επόμενες ώρες. Διευκρινίζουμε ότι έχουμε ήδη ενημερώσει τους συνεργάτες μας για το θέμα που έχει προκύψει. Σε καμία περίπτωση δεν συνιστούμε την αντικατάσταση του Internet Explorer από άλλους browsers, όπως εκ παραδρομής αναμεταδόθηκε από ορισμένα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Επισημαίνουμε ότι ο Internet Explorer συνεχίζει να αποτελεί το ασφαλέστερο εργαλείο περιήγησης στο Διαδίκτυο.

Προς το παρόν, συστήνουμε σε όλους τους χρήστες, να ενημερώνουν τακτικά τις λύσεις anti-virus που διαθέτουν και να διατηρούν στο υψηλότερο επίπεδο τις ρυθμίσεις ασφαλείας στον Internet Explorer, για να έχουν μια όσο το δυνατόν ασφαλέστερη πλοήγησή στο διαδίκτυο. Επισημαίνουμε ότι θα ακολουθήσουν μέσα στην ημέρα ενημερώσεις προς τους χρήστες αναφορικά με τα μέτρα αντιμετώπισης του θέματος, τόσο μέσα από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης όσο και μέσα από τα Automatic Updates και το Microsoft Update.

Για περισσότερες πληροφορίες, το κοινό μπορεί να επισκέπτεται την ιστοσελίδα της Microsoft http://www.microsoft.com/technet/security/advisory/961051.mspx

Το μοναδικό μάθημα που θυμάμαι από το σχολείο

Αληθινή ιστορία: Ο δάσκαλος (ώρα αριθμητικής) σηκώνει στον πίνακα έναν απρόσεκτο μαθητή, ο οποίος είναι και λίγο κοντούλης.

Του λέει: «Μπορείς να σβήσεις αυτές τις πράξεις από τον πίνακα για να σου υπαγορεύσω άλλες;»

Ο μαθητής πιάνει το σφουγγάρι και προσπαθεί να φτάσει στο ύψος των πράξεων και των… περιστάσεων για να τις σβήσει. Αδύνατον!

Ο δάσκαλος, επίτηδες, τα έχει γράψει πολύ ψηλά.

Ο πιτσιρίκος έφτασε να χοροπηδάει αλλά κατόρθωσε δύο πράγματα: α) Έσβησε ένα ψηφίο και β) οι συμμαθητές άρχισαν τα κρυφογελάκια.

Επεμβαίνει ο δάσκαλος. Του δίνει ένα τετράδιο: «Σκίσε μια σελίδα», λέει στον αναψοκοκκινισμένο μαθητή.

Ο μαθητής εκτελεί. «Πάτα τώρα επάνω της για να δούμε αν φτάνεις να σβήσεις τις πράξεις».

Ο μαθητής υπακούει και, ως αναμενόμενο, δεν φτάνει.

Οι συμμαθητές του κοντούλη, βουβοί, παρακολουθούν γεμάτοι περιέργεια.

Ο δάσκαλος απαλλάσσει από το «μαρτύριό» του τον μαθητή και απευθύνει ερώτηση σε ολόκληρη την τάξη:

«Τι καταλάβατε από αυτό που έγινε τώρα;» Κανείς δεν σηκώνει το χέρι του.

Ο δάσκαλος λύνει το αίνιγμα: «Το πρώτο που έπρεπε να καταλάβετε είναι ότι δεν αρκεί να πατήσεις πάνω σε μια σελίδα για να φτάσεις στην άκρη του πίνακα. Αν το ξεχάσετε δεν πειράζει. Ένα πρέπει να θυμάστε για πάντα: 

Να μην υπακούτε σε παράλογες εντολές. Όποιος και αν σας τις δίνει.

Είτε είναι ο πατέρας σας, η μητέρα σας, ο δάσκαλός σας ή όποιοσδήποτε άλλος. Πριν κάνετε κάτι να ρωτάτε γιατί πρέπει να το κάνετε και να κρίνετε από πριν τα αποτελέσματα των πράξεών σας».

Αυτό το περιστατικό συνέβη στην τάξη μου. Πήγαινα 3η Δημοτικού.

Είναι το μοναδικό μάθημα που θυμάμαι από τα χρόνια που πέρασα στα θρανία. Κανένας από τους συμμαθητές μου δεν το έχει ξεχάσει.

Όλα τα υπόλοιπα χρόνια, οι υπόλοιποι δάσκαλοι και καθηγητές δεν με δίδαξαν τίποτα.

Μόνο αυτό άξιζε.

YΓ: Η εικόνα του post είναι «Το κρυφό σχολειό» του Νικόλαου Γύζη, ελαιογραφία, 1885/86 και προέρχεται από την wikipedia.

Η φάρμα των ζώων

Οι άντρες είναι «γουρούνια», οι γυναίκες «κότες», τα αφεντικά «καρχαρίες», οι εργατικοί άνθρωποι θυμίζουν μυρμήγκια, οι πολύτεκνοι γεννοβολούν σαν τα κουνέλια, οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι «κηφήνες», οι καλλίπυγες κορασίδες είναι «άλογα», οι τριχωτοί τυπάδες «χιμπαντζήδες». Παρομοιώσεις βγαλμένες από τη ζωή, κυκλοφορούν πριν από την ανακάλυψη του τροχού. Μπορούν αβίαστα να χαρακτηριστούν ως κατάφωρα άδικες προς το ζωικό βασίλειο.

Ο ΤΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΡΟΣΜΠΙΦ

Τα ζώα γεννήθηκαν ζώα και θα τερματίσουν το βίο τους με αυτή την ιδιότητα: του ζώου. Το πρόβλημα το έχουν οι άνθρωποι όταν πέφτουν από το βάθρο του σκεπτόμενου διπόδου και συμπεριφέρονται χειρότερα από τη θαλάσσια, αμφίβια και στεριανή πανίδα.
Μία από τις βασικές διαφορές των ζώων και δη των οικόσιτων με τους ανθρώπους που συμπεριφέρονται κτηνωδώς είναι η… έλξη προς το μαντρί. Το μοσχάρι, το γίδι και ο χοίρος δεν πάνε μόνα τους στη στάνη ή στο χοιροστάσιο. Κάποιος τα σαλαγάει με τη γκλίτσα, ένα μαντρόσκυλο θα τους γαβγίζει, όλο και κάνα «γκιτς-γκιτς, τσαπρρρρρ!» θ’ ακούσουνε και με τα χίλια ζόρια θα πάνε μέσα.
Τα ζώα, κατά βάθος, αποφεύγουν τα μαντριά επειδή το ένστικτο τούς λέει ότι μια ημέρα των ημερών θα φάνε λεπίδι, θα συναντήσουν την Πρωταρχική Αιτία και θα καταλήξουν γιουβέτσι, στη σούβλα ή ροσμπίφ.
Ο αποκτηνωμένος άνθρωπος όπου δει μαντρί πάει από μόνος του. Είναι αθεράπευτα αγελαίος (και απροσμέτρητα γελοίος). Άμα προσθέσεις στο ανθρωπομαντρί κάμερες, λαμπάκια, χαρές, πανηγύρια και τηλεοράσεις μπορεί να φάει και τρεις ώρες αναμονής για να μπουκάρει μέσα.

ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΠΟΛΥΣΤΑΝΗΣ

Κάτι τέτοιο έγινε την προ-προηγούμενη εβδομάδα σε υπερκατάστημα στα Βόρεια Προάστεια. Επρόκειται για ένα γκραντίσιμο μαντρί με τιμές ταβανιασμένες και κέρδη στο μάξιμουμ (για τους αρχιτσελιγκάδες).
Έπρεπε να το δεις το θέαμα, ω φίλε αναγνώστη, για να το πιστέψεις. Για να περάσεις από την Κηφισίας (ύψος ΟΤΕ) μέσα στο Μαρούσι ίσως να χρειαζόσουν δυόμιση ώρες γεμάτες! Παγιδευμένος μέσα στο αυτοκίνητο χωρίς άλλη επιλογή από το να περιμένεις. Το ραδιόφωνο να σε ταΐζει σαχλαμάρα έως αναγούλας και να μην έχεις άλλη επιλογή από το να κοιτάς –με το οφειλόμενο απύθμενο μίσος- τους οδηγούς των άλλων οχημάτων.
Οι βοϊδοποιημένοι που ετοιμάζονταν να πάνε στη γκλαμουρέ στάνη δεν χρειάζονταν ιδιαίτερες συστάσεις. Έκαναν μπαμ από χιλιόμετρα. Κι από δορυφόρο να τους έβλεπες, έγραφε στο κούτελό τους: «Ιδού ένα πρόβατο που μπήκε στη σειρά για να πάει στον αρχιτσέλιγκα με την χλιδάτη πολυστάνη». Ακριβώς εκείνη την στιγμή καταριόσουν τη μοίρα σου που δεν γεννήθηκες χασάπης.
Πώς, όμως, ένας άνθρωπος μετατρέπεται σε οικόσιτη μηχανή παραγωγής εργασίας, χρήματος και απογόνων που με τη σειρά τους θα κάνουν ακόμα περισσότερη εργασία, θα βγάλουν ακόμα περισσότερα λεφτά για να ταΐζουν ακόμα λιγότερους τσελιγκάδες-ιδιοκτήτες πολυμαντριών; Πώς ρίχνουν τη λογική τους στα σκουπίδια και εγκαταλείπουν το όπλο της νοημοσύνης και της αυτόνομης προσωπικότητας; Πώς καταντάνε έτσι;
Η απάντηση είναι απλή. Βλέπουν κι άλλους να πράττουν το ίδιο. Κι αυτοί οι άλλοι πως ξεκίνησαν τις σπουδές τους στην Ανωτάτη Μοσχαρική; Κι αυτό απλό. Το είδαν στην τηλεόραση. Το διάβασαν σε ιλουστρέ περιοδικά. Το άκουσαν στο ραδιόφωνο.
Και ποιος έκανε τον αρχικό σχεδιασμό; Ποιος μόνταρε το μέγα κόλπο της αποκτήνωσης του ανθρώπινου είδους; Η Κίρκη το έκανε; Όχι. Η ίδια η φύση ευθύνεται. Ανά χίλια πρόβατα χρειάζεται ένας λύκος που θα διατηρεί την ισορροπία στο οικοσύστημα. Ή ένας τσέλιγκας. Ανά κοπάδι γαύρων, σαρδελών και ροφών αντιστοιχεί ένας καρχαρίας.
Όταν συγκεντρωθούν μπόλικες αγέλες καταναλωτών, σμήνη από νερόκοτες και τα ρέστα, τότε χτίζεται και μία πολυστάνη…

Πηγές-Παραπομπές

Ζωολογία

«Κάποια ζώα δεν με πιστεύανε, κάποια ζώα δεν με πιστεύανε. Τώρα θα με πιστέψουν, ευτυχώς και τα ζώα!»
Βασίλης Λεβέντης, «Η Τελευταία Εκπομπή του Καναλιού 67», Οκτώβριος 1993
Ο πρόεδρος της Ένωσης Κεντρώων είναι ο πρώτος Έλλην πολιτικός που είχε το θάρρος να μιλήσει ανοιχτά για την κοινωνική πανούκλα της αποκτήνωσης του κοινού. Σε όλες του τις προβλέψεις έπεσε μέσα εκτός από δύο: Πρώτον, δεν του έκλεισαν το Κανάλι 67. Έζησε και μακροημέρευσε. Δεύτερον, το κόμμα του μέχρι σήμερα δεν έφτασε το πολυπόθητο 3% για να αποκτήσει κοινοβουλευτική εκπροσώπηση. Όλοι τον πιστεύουν, ελάχιστοι τον ψηφίζουν.

Βοοειδής αδιαφορία

«Σίγουρα, η υποταγή, η απάθεια και η βοοειδής αδιαφορία συνιστούσαν ιδεώδη χαρακτηριστικά για τον ελεγχόμενο πληθυσμό – και καθημερινά οι Προστατευόμενοι όδευαν ολοένα και περισσότερο προς αυτή την κατεύθυνση».
Νόρμαν Σπίνραντ, «Οι Πράκτορες του Χάους», εκδόσεις Τρίτων, σελ. 19
Ο Σπίνραντ είναι ο σημαντικότερος εν ζωή συγγραφέας έργων επιστημονικής φαντασίας. Οι προβλέψεις του έχουν επαληθευτεί σε τέτοιο βαθμό ώστε αν διαβάσεις μυθιστορήματά του που γράφτηκαν τη δεκαετία του ΄70 θα νομίσεις ότι είναι (σημερινά) δελτία ειδήσεων.

Όινκ, όινκ

«Μια αξιοσημείωτη συνέπεια της εξημέρωσης είναι η σχετική συρρίκνωση του μεγέθους του εγκεφάλου. Στα εξημερωμένα γουρούνια και τις κότες, ο πρόσθιος εγκέφαλος καταλαμβάνει περίπου το ένα δέκατο λιγότερο του εγκεφάλου απ’ όσο καταλαμβάνουν σε άγρια κατάσταση».
Σάντρα Άαμοντ και Σαμ Γουάνγκ, «Καλωσήρθατε στον εγκέφαλό σας», εκδόσεις Αβγό, σελ 204
Αν οι Επικυρίαρχοι καταφέρουν να σε «εξημερώσουν», ό,τι έχεις μεγάλο θα σου μικρύνει! Πρώτα θα το δεις να συμβαίνει στο μυαλό σου, ύστερα στο πορτοφόλι και τέλος στο πολυτιμότερο… εργαλείο σου.

Το αίτιο της κρίσης

«Ένας σπουδαίος ερευνητής σε θέματα αυτισμού είπε σ’ έναν φίλο μου δημοσιογράφο πως, αν συγκρίνεις το εγκεφαλογράφημα ενός αυτιστικού παιδιού και ενός εξηντάχρονου προέδρου εταιρείας, ο εγκέφαλος του αυτιστικού παιδιού θα δείχνει καλύτερος».
Τεμπλ Γκράντιν & Κάθριν Τζόνσον, «Τα Ζώα σε Μετάφραση», εκδόσεις Polaris, σελ. 71
Έχοντας κατά νου την προαναφερθείσα διαπίστωση για τους μαραμένους εγκεφάλους των σιτεμένων προέδρων εταιρειών, δεν χρειάζεται ιδιαίτερη διορατικότητα για να καταλάβεις πώς ενέσκηψε η οικονομική κρίση στη ράχη του πλανήτη. Το Άι Κιού ραδικιού είναι ασύμβατο με τα προεδριλίκια…
Ωστόσο, πρέπει να ομολογήσω ότι διαφωνώ με ένα σημείο από το χωρίο του βιβλίου: Ο εγκέφαλος ενός αυτιστικού παιδιού δεν «δείχνει καλύτερος» από τον εγκέφαλος ενός εξηντάχρονου προέδρου εταιρείας. Είναι καλύτερος!

Πόσο ηλίθιος είσαι όταν νομίζεις ότι το κακό μπορεί να κάνει τον κόσμο καλύτερο;

Μην ακούσετε ούτε μία γνώμη. Θα σας σκοτίσουν. Δεν θα διαφωτίσουν. Δείτε τις εικόνες όσων έγιναν. Αισθανθείτε τες. Νιώθετε ότι είναι έργα του Καλού ή του κακού; Η καρδιά θα δώσει την απάντηση. Τα λοιπά είναι σοφιστείες.

Έφυγε ο τελευταίος μεγάλος Έλληνας ηγέτης

Σε ευχαριστούμε για την αξιοπρέπεια και την ψυχική ανάταση. Δεν ξεχνούμε ούτε κι εμείς.

Θάρρος ή αλήθεια

Ακολουθούν τα ονόματα των τυχερών και οι παραστάσεις:

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΩΡΑ 21.15

ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΡΕΜΕΝΤΕΛΑΣ
ΙΩΑΝΝΗΣ ΛΙΝΑΡΔΑΚΗΣ
ΠΑΡΗΣ ΚΛΟΥΒΑΤΟΣ
ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΡΑΖΙΩΤΗΣ
ΒΑΝΕΣΣΑ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΡΕΙΣΗ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΣ
ΔΗΜΗΤΡΑ ΡΟΥΣΣΗ
ΕΙΡΗΝΗ ΚΟΡΑΗ
ΝΙΚΟΣ ΗΛΙΑΔΗΣ
ΝΟΤΗΣ ΜΙΧΕΛΗΣ
ΧΡΥΣΗ ΠΑΤΕΡΟΠΟΥΛΟΥ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΝΑΓΟΣ
ΑΝΤΩΝΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥΛΑΚΗΣ
ΜΑΡΙΝΑ ΚΑΛΟΓΕΡΙΔΗ
ΘΟΔΩΡΟΣ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΣ
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΕΤΡΟΥ
ΡΕΓΓΙΝΑ ΑΛΥΣΣΑΝΔΡΑΤΟΥ

ΣΑΒΒΑΤΟ ΩΡΑ 18.15

ΒΙΚΥ ΠΙΤΣΙΟΥ
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΙΣΚΟΥ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΝΤΕΛΙΑΣ
Μ. ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ
ΑΝΘΗ ΓΕΩΡΓΑΛΑ
ΣΤΑΜΑΤΙΑ ΚΑΡΑΛΕΚΑ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΡΟΓΑΛΑΣ
ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΓΑΛΑΝΗΣ

ΣΑΒΒΑΤΟ ΩΡΑ 21.15

ΝΙΚΟΣ ΚΑΛΑΙΤΖΙΑΝ
ΣΤΕΛΙΟΣ ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΥ
ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΡΗΓΟΡΟΠΟΥΛΟΣ
ΜΠΑΜΠΗΣ ΓΚΑΤΖΟΥΛΑΣ
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΓΙΑΝΝΟΥΤΣΟΥ
ΓΕΩΡΓΙΑ ΛΑΓΟΥ
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΑΛΑΝΗΣ
ΠΕΤΡΟΣ ΡΑΛΛΗΣ
ΝΙΚΟΣ ΜΟΥΡΤΑΝΗΣ
ΤΑΣΟΣ ΚΟΥΚΟΥΤΣΗΣ


ΚΥΡΙΑΚΗ ΩΡΑ 18.15

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΤΣΙΡΙΠΙΔΗΣ
ΚΩΣΤΑΣ ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
ΚΩΣΤΑΣ ΤΣΙΑΜΠΑΣ
ΕΛΕΝΗ ΠΟΥΛΑΚΗ
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΡΑΔΙΟΠΟΥΛΟΥ
ΝΙΚΟΣ ΣΕΙΝΤΗΣ
ΦΑΝΗ ΔΙΟΝΥΣΟΠΟΥΛΟΥ
ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΤΟΣ
ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ
ΠΕΤΡΟΣ ΚΟΡΚΗΣ



ΚΥΡΙΑΚΗ ΩΡΑ 21.15

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΝΟΠΟΥΛΟΣ
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΓΑΛΑΤΑΣ
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΠΑΤΕΡΟΠΟΥΛΟΣ
ΔΙΟΝΥΣΙΑ ΚΑΤΣΙΒΕΛΗ
ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΣ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ
ΛΟΥΚΑΣ ΚΡΕΜΟΣ
ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΟΜΑΖΙΝΑΚΗΣ
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΑΤΣΑΛΟΥ
ΚΩΣΤΑΣ ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗΣ

Αναζητείται κοινή λογική

Σαββατόβραδο με απώλειες. Χάθηκε μια ανθρώπινη ζωή. Καταστράφηκαν πάμπολλες περιουσίες.
Για μια επιπλέον φορά αποδείχθηκε ότι δεν υπάρχει Αστυνομία για τον πολίτη αλλά για τους ολίγους.
Η Δημόσια Τάξη δεν διασαλεύτηκε. Απλά δεν υφίσταται. Όσο «αστυνομική» συμπεριφορά είναι να κάνεις τον νταή με κουμπούρι και να μετατρέπεσαι σε δολοφόνο, άλλο τόσο είναι να είσαι απών όταν σε χρειάζεται ο φορολογούμενος πολίτης.
Αυτά τα φαινόμενα είναι συχνά στην Ελλάδα επειδή η κοινωνία όχι μόνο τα ανέχεται αλλά τα υποθάλπει.
Με το που έγινε το περιστατικό είδαμε τα εξής να συμβαίνουν: δυνάμεις που υποτίθεται πως εκπροσωπούν την Αστυνομία να ταυτίζουν εκείνον που έριξε τη δολοφονική σφαίρα με όλους τους αστυνομικούς.
Επίσης, οι γνωστές και μη εξαιρετέες πολιτικο-δημοσιογραφικές δυνάμεις να ταυτίζουν τον νεκρό 15χρονο με τους «μολοτοφορίπτες» και «βιτρινοθραύστες» που έλεγε και ο Πολύδωρας.
Από τη μία δηλαδή έχουμε την απόπειρα να λανσαριστεί ως λογική η εξίσωση:
«Ο αστυνομικός πυροβόλησε επειδή απειλήθηκε. Οι αστυνομικοί απειλούνται. Άρα καλοί είναι οι πυροβολισμοί ακόμα κι αν εκείνος που πυροβολείται είναι άοπλος».
Από την άλλη διαφημίζεται ως αυτονόητο το εξής:
«Ο 15χρονος που δολοφονήθηκε ήταν άοπλος και αθώος. Οι αστυνομικοί δολοφονούν αθώους. Συνεπώς όλοι όσοι τα βάζουν με αστυνομικούς είναι αθώοι σαν τον 15χρονο! Ό,τι και να πάθουν οι αστυνομικοί τους αξίζει. Όσο και να καταστραφεί η Αθήνα της αξίζει».
Η κατάντια της χώρας συνίσταται στην έκπτωση του αυτονόητου σε… ζητούμενο.
Λες και η ζωή του κάθε συμπολίτη μας έγκειται στο πώς θα την αποτιμήσει ο κάθε ένστολος.
Λες και η Δημόσια Τάξη και ο Νόμος πριν εφαρμοστούν πρέπει να γίνουν αντικείμενο διαβούλευσης με τον Αλαβάνο και τις δυνάμεις της «ριζοσπαστικής» αριστεράς.
Και το πιο αστείο της υπόθεσης: η συνέντευξη τύπου Παυλόπουλου – Χηνοφώτη και η… διάθεση της παραίτησής τους στα χέρια του πρωθυπουργού που δεν την έκανε δεκτή.

Ο Νότης Σφακιανάκης τοποθετείται για όλα όσα συμβαίνουν τις τελευταίες ημέρες στη χώρα μας

Οι πράξεις ανομίας και ασυδοσίας από τους ίδιους τους κρατούντες έχουν δημιουργήσει τις προϋποθέσεις αυτών των εκδηλώσεων από μέρους των πολιτών! «Ες έδαφος φέρειν», είχε πει Βυζαντινός ανθέλλην και ισοπέδωσαν τα πάντα, γκρεμίζοντας ότι θύμιζε Ελλάδα. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει στις μέρες μας (πάλι με τη συμμετοχή της εκκλησίας) μόνο που τώρα ισοπέδωσαν κάθε ηθική αξία. Κι αυτά που συμβαίνουν είναι τα αποτελέσματα της πτώσεως των αξιών! Επίσης ας αναρωτηθούμε το εξής: ήταν μόνο μία επταετία η δικτατορία ή μήπως είχαμε δικτατορία με μάσκα πριν και μετά; Δηλαδή, δολοφονίες Μπελογιάννη, Λαμπράκη προ του ΄67 και Παναγούλη, Τεμπονέρα, Καλτεζά και άλλων και τώρα του Αλέξανδρου! Ας αποφασίσουμε επιτέλους ότι δεν μας αξίζουν μπροστάρηδες που ξεπουλούν φθηνά την πατρίδα μας με κάθε τρόπο από το 1830 κι ας σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων! «Στης Ελλάδας τον κόρφο ως πότε θα φωλιάζουν ηγέτες προδότες;»

Εις μνήμην Τάσου Ισαάκ - Σολωμού Σολωμού

Γι' αυτούς δεν έγινε group στο Facebook. Δεν υπήρχε τότε. Ούτε εσπερινή θεατρική παράσταση μετά κηροφορίας από αξιωματικούς αντιπολιτευτές. Ο Γιωργάκης του Ανάν υπό το φως των κηρίων!
Γιατί δεν βγήκαν οι ευαίσθητοι στους δρόμους τότε; Γίνονταν έργα στο οδόστρωμα; Είχε απεργία ο ΗΣΑΠ; Η ΕΘΕΛ; Ο ΟΣΕ; Ξεμείναμε μήπως από ταξί;
Κι όμως, από κράτος δολοφονήθηκαν. Και τι κράτος! Με κάτι δοντάρες να! Ρώτα τους λαούς της Μικράς Ασίας να σου πουν και να σου μολογήσουν πώς πονά ο Κεμαλικός κυνόδοντας όταν μπηχτεί στη σάρκα.
Περιέργως, η αντιεξουσιαστική και εξουσιομάχος Αριστερά δεν ξήλωσε πεζοδρόμια. Οι αγωνιστές για Κύπρους και άλλα παρωχημένα μπας είναι παρακατιανοί;
Ακόμα κι αν πέσαν από κράτος; Ω ναι!
Ακόμα κι αν πέσαν από βόλια Γκριζόλυκων που υποδέχτηκε ο ίδιος ο Ντενκτάς; Ω ναι!
Ακόμα κι αν εκείνος που 'ριξε βροχή τις σφαίρες στο κορμί του Σολωμού ήταν ο Kενάν Aκίν, έποικος, πρώην αξιωματικός του τουρκικού στρατού , υπουργός του ψευδοκράτους και πράκτορας των Tουρκικών μυστικών υπηρεσιών; Ω ναι! Γιατί εκπλήσσεσαι;
Και δεν είναι αξιοκατάκριτο το έγκλημα αν σε τρώει η ημισέληνος; Όχι δεν είναι.
Και μερικοί επιμένουν να θυμούνται; Ω ναι. Μέχρι ν' ασπρίσουν τα κοράκια και ν' ανατέλει απ' τη Δύση.

Διαβάστε και δυο λόγια για τον Τάσο Ισαάκ από την wikipedia:

Το 1996 η Kυπριακή Oμοσπονδία Mοτοσικλετιστών οργάνωσε αντικατοχική πορεία με αφετηρία το Βερολίνο και τερματισμό την κατεχόμενη Κερύνεια. Κύρια χρηματοδότης του εγχειρήματος ήταν η Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου, η οποία και ενεθάρρυνε το εγχείρημα μέχρι τέλους. H πορεία ξεκίνησε στις 2 Aυγούστου του 1996 από την πύλη του Βανδεμβούργου στο Βερολίνο. Oι μοτοσικλετιστές ακολούθησαν μια μεγάλη διαδρομή μέσα από χώρες της Eυρώπης για να καταλήξουν στην Kύπρο στις 10 Αυγούστου. Στην πορεία συμμετείχαν και ξένοι μοτοσικλετιστές. Σε κάθε σταθμό που έκαναν πραγματοποιούσαν διασκέψεις Tύπου όπου οι εκπρόσωποί τους ανέλυαν τους στόχους της πορείας. Στις διασκέψεις Tύπου έκαναν αναφορά για την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από την Tουρκία. Στη διαδρομή συνάντησαν αρκετά προβλήματα.

Στις 11 Aυγούστου επτά χιλιάδες μοτοσικλετιστές θα πραγματοποιούσαν την αντικατοχική πορεία προς την Kερύνια. Oι Tούρκοι απειλούσαν ότι θα άνοιγαν πυρ και αυτό ανησυχούσε τις αρχές της κυπριακής Δημοκρατίας. Aπό την 1η Aυγούστου η πορεία απασχολούσε το Eθνικό Συμβούλιο και τα άλλα σώματα της κυβέρνησης. Tο κατοχικό καθεστώς πήρε επιπρόσθετα μέτρα στη γραμμή αντιπαράταξης. Παράλληλα, είχαν δοθεί εντολές να πυροβολούνται όσοι επιχειρούσαν να περάσουν στα κατεχόμενα.

Oι μοτοσικλετιστές ήταν αποφασισμένοι να πραγματοποιήσουν την πορεία και να φθάσουν τελικά στην Kερύνια. Όλοι ενωμένοι δήλωναν ότι σε καμιά περίπτωση δεν είχαν πρόθεση να συγκρουστούν ούτε με την Aστυνομία, αλλά ούτε και με τα Hνωμένα Έθνη και ότι η πορεία τους ήταν ειρηνική. Είχαν εξάλλου ταξιδέψει σε ολόκληρη την Ευρώπη και δεν μπορούσαν να ακυρώσουν το τελευταίο μέρος της πορείας που θα απεδείκνυε και έμπρακτα ότι, ναι, πραγματικά στην Κύπρο υπάρχει κατοχή και παραβίαση βασικότατων ανθρωπίνων δικαιωμάτων

Παρόντες ήταν και οι 200 Eυρωπαίοι μοτοσικλετιστές που είχαν έλθει στην Kύπρο. Ωστόσο, μετά από συνάντηση που είχε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Γλαύκος Κληρίδης, με τον Πρόεδρο και το Συμβούλιο της Oμοσπονδίας των Mοτοσικλετιστών, η πορεία ματαιώθηκε. Όπως δήλωσε ο πρόεδρος της ομοσπονδίας, Γιώργος Xατζηκώστας, σύμφωνα με ό,τι του είχε αναφέρει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, η Κύπρος ετίθετο σε κίνδυνο με προέλαση των Tούρκων. Έτσι μια πολύ καλά οργανωμένη πορεία διαλύεται και μετατρέπεται σε μια ανεξέλεγκτη πορεία που κανείς δεν ήταν σε θέση να ελέγξει πλέον.

H κατάσταση ξέφυγε από τα οργανωμένα πλαίσια. Oι μοτοσικλετιστές άρχισαν να κινούνται προς διάφορες κατευθύνσεις. Tα πρώτα μικροεπεισόδια σημειώθηκαν στο ΣOΠAZ, στη Λευκωσία. Oι διαδηλωτές πέρασαν στη νεκρή ζώνη. Oι κατοχικές δυνάμεις άναψαν φωτιά για να τους απομακρύνουν. Στη Δερύνεια η κατάσταση ήταν χειρότερη, αφού άρχισαν οι συγκρούσεις για να εξελιχθούν στη συνέχεια σε δραματικές. Mοτοσικλετιστές και άλλοι διαδηλωτές βρέθηκαν αντιμέτωποι με τους πάνοπλους Aττίλες. Eκεί ήταν και οι κουβαλητοί του Nτενκτάς, γκρίζοι λύκοι. O πετροπόλεμος δεν άργησε να αρχίσει. Kαι τότε έγινε το μεγάλο έγκλημα.

O Tάσος Iσαάκ, στην προσπάθειά του να βοηθήσει έναν άλλον Eλληνοκύπριο, τον οποίο κτυπούσαν οι Tούρκοι, δέχθηκε επίθεση και έπεσε στο χώμα. Γύρω του μαζεύτηκαν και άλλοι λυσσασμένοι Tούρκοι ακόμη και μέλη της λεγόμενης αστυνομίας του ψευδοκράτους και άρχισαν να τον κτυπούν αλύπητα με πέτρες, ρόπαλα, λοστούς. Mέλη της Eιρηνευτικής Δύναμης παρακολουθούσαν αμέτοχοι. Tον κτυπούσαν και τον κλοτσούσαν στο κεφάλι μέχρι που ο ήρωας Tάσος Iσαάκ άφησε την τελευταία του πνοή, λίγα μέτρα μακριά από την πολυαγαπημένη του Aμμόχωστο.

Kαθοδηγητής της δολοφονικής δράσης εναντίον του Tάσου Iσαάκ ήταν ο αρχηγός του παραρτήματος των Γκρίζων Λύκων στα κατεχόμενα, Mεχμέτ Aρσλάν. Tο άψυχο κορμί του Tάσου μεταφέρθηκε στο Nοσοκομείο Παραλιμνίου όπου τρεις μέρες αργότερα έγινε η κηδεία. O Tάσος Iσαάκ, 24 χρονών, από το Παραλίμνι, εγκαταλείψει σύζυγο, γονείς και αδελφές. H γυναίκα του ήταν έγκυος και στις 17 Σεπτεμβρίου 1996 έφερε ένα πανέμορφο κοριτσάκι που πήρε το όνομα του ήρωα. Tο μέλλον της μικρής Aναστασίας προδιαγραφόταν πριν καλά καλά γεννηθεί. Ποτέ της, όμως, δε θα γνώριζε τον ήρωα πατέρα της.

Στις 24 Ιουνίου 2008 το ευρωπαϊκό δικαστήριο βρήκε ένοχη την Τουρκία για την δολοφονία Σολωμού και Ισαάκ. Σύμφωνα με το δικαστήριο η Τουρκία είναι ένοχη για την παραβίαση του 2ου άρθρου της ευρωπαϊκής συνθήκης για τα ανθρώπινα δικαιώματα γιατί δεν έγινε καμία έρευνα για να βρεθούν για τον θάνατο του. Επίσης εκδίκασε χρηματική αποζημίωση στην οικογένεια του Ισαάκ.

Kι ακόμα λίγα για τον Σολωμό Σολωμού, πάλι από το wikipedia

Ο Σολωμός Σολωμού (1970-14 Αυγούστου 1996) ήταν Ελληνοκύπριος πολίτης από το Παραλίμνι, γνωστός σήμερα μέσα από τα γεγονότα που οδήγησαν στη δολοφονία του, την ημέρα της κηδείας του Τάσου Ισαάκ στην Κύπρο.

Στις 24 Ιουνίου 2008 το ευρωπαϊκό δικαστήριο βρήκε ένοχη την Τουρκία για την δολοφονία των Σολωμού και Ισαάκ. Σύμφωνα με το δικαστήριο η Τουρκία κρίθηκε ένοχη γαι την παραβίαση του άρθρου 2 της ευρωπαϊκής συνθήκης για τα ανθρώπινα δικαιώματα γιατί δεν έγινε καμία έρευνα για να βρεθούν οι υπαίτιοι για τον θάνατο του. Επίσης εκδίκασε χρηματική αποζημίωση στην οικογένεια του Σολωμού.


Tην ημέρα της κηδείας του Tάσου Iσαάκ, στις 14 Αυγούστου 1996, ημέρα μνήμης της κατάληψης της Aμμοχώστου, μία ομάδα από διαδηλωτές κατευθύνθηκαν προς το οδόφραγμα της Δερύνειας για να εναποθέσουν στεφάνια και λουλούδια στο χώρο της δολοφονίας του Tάσου Iσαάκ. Η σκηνή μετατράπηκε σε πεδίο μάχης, όταν εμφανίστηκαν «Γκρίζοι Λύκοι» και άρχισαν τον πετροπόλεμο. Ξαφνικά ξεπετάχτηκε μπροστά από τους διαδηλωτές ο Σολωμός Σολωμού και ξεφεύγοντας από τους Κυανόκρανους πέρασε στη νεκρή ζώνη και προπάθησε ν΄ ανέβει σε έναν ιστό για να κατεβάσει την τουρκική σημαία, ενώ άλλοι διαδηλωτές προσπάθησαν να τον αποτρέψουν. Tούρκοι ελεύθεροι σκοπευτές από το έναντι τουρκικό φυλάκιο τον πυροβόλησαν και ο Σολωμός Σολωμού έπεσε νεκρός από σφαίρα στο λαιμό. Στη συνέχεια άρχισαν να ρίχνουν προς τους διαδηλωτές. Oι εθνοφρουροί πήραν θέση μάχης. H σορός του Σολωμού απομακρύνθηκε από την περιοχή. Επίσης αρκετά ακόμα άτομα τραυματίστηκαν από τις σφαίρες των Tούρκωνστο χώρο του επεισοδίου.

Σύμφωνα με τις Ελληνοκυπριακές αρχές, ένας από τους δολοφόνους του Σολωμού Σολωμού, ήταν και ο Kενάν Aκίν, έποικος, πρώην αξιωματικός του τουρκικού στρατού , υπουργός του ψευδοκράτους και πράκτορας των Tουρκικών μυστικών Δυνάμεων[1]. Ομάδα ανακριτών του Αρχηγείου Αστυνομίας και της Αστυνομικής Διεύθυνσης Αμμόχωστου, μετά από συντονισμένες εξετάσεις, εντόπισαν τους δράστες εναντίον των οποίων εκδόθηκαν διεθνή εντάλματα σύλληψης. Το υλικό που εξασφαλίσθηκε χρησιμοποιήθηκε για προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων εναντίον της Τουρκίας. Κανένας από τους δράστες δεν συνελήφθη.

Καλό ταξίδι αθώε περαστικέ...

Στους αποχαιρετισμούς ταιριάζει η σιωπή.

Όταν η αστυνομία του «εθνάρχη» δολοφονούσε εν ψυχρώ αγωνιστές ιερού αγώνα

9 Μαΐου 1956. Διαδήλωση υπέρ Κύπρου, υπέρ ΕΟΚΑ, υπέρ της ζωής Καραολή και Δημητρίου. Αγωνιστές για ελεύθερη Κύπρο, για Ένωση με την Ελλάδα ήταν τούτοι οι δυο οι νεαροί.
Τους πιάσανε οι Εγγλέζοι και οι αδελφοί τους Έλληνες, σύσσωμη η νεολαία βγήκε να διαδηλώσει να μείνουν στην ζωή.
Πρωθυπουργός Καραμανλής. Η Αστυνομία βαράει στο ψαχνό. Εκατόμβη. 6 νεκροί 193 τραυματίες! Πολλοί άλλοι υπέκυψαν στα τραύματά τους ημέρες και μήνες αργότερα. Η Αθήνα στα μαύρα. Ο «Εθνάρχης» τους είπε «αναρχικά στοιχεία» και «προβοκάτορες». Άρα, καλά τους κάνανε, υπονόησε η «εθναρχία».
Ο Ελληνισμός της Κύπρου στην αγχόνη. Κι οι νεκροί; Ποιος έκλαψε τους νεκρούς; Οι δικοί τους άνθρωποι. Σήμερα γιατί δεν τους μνημονεύει κάποιος;
Ξέχνα το το τελευταίο. Αυτούς τους νεκρούς δεν πρόκειται να τους τιμήσουν.
Πολιτικά είναι «ορφανοί».
Κανείς δεν διεκδίκησε την εκατόμβη των δολοφονημένων από την Αστυνομία του «Εθνάρχη». Κανένα δάκρυ, καμιά εκπομπή, κανένας συγγενής να μιλήσει για τη μνήμη των νεκρών του.

Η Καραμανλική Δεξιά δεν μπορεί να τους «υιοθετήσει», αφού εκείνη τους σκότωσε. Η Αριστερά (τουλάχιστον ένα σεβαστό τμήμα της) φτύνει στους τάφους τους επειδή είναι νεοταξίτικη Αριστερά της Τήλου κι εκείνοι οι σκοτωμένοι πάλευαν για εθνικό αγώνα. Για να μην εκτελεστούν από τους Άγγλους τυράννους οι αγωνιστές της ΕΟΚΑ Μιχάλης Καραολής κι Ανδρέας Δημητρίου.
Δεν τους γουστάρει η ελλαδίτικη Αριστερά ούτε τους Καραολή και Δημητρίου ούτε τους νεκρούς διαδηλωτές που πορεύτηκαν στο θάνατο για να σώσουν ζωές πατριωτών.
Α πα πα πα πα! Για εθνικιστές Γριβικούς θα μιλάμε τώρα χρυσή μου; Αν ήτανε τίποτα «Μακεδόνες» του Γκρουέφσκι να σκίσουμε όχι μόνο τα καλσόν μας αλλά να κάψουμε τον Ζάρα ολόκληρο προς τιμήν τους.
Α πα πα πα πα! Οι «εθνικοπαράφρονες» δεν είναι in my dear. Τι λέγανε; Κύπρο λεύτερη και να τρώνε πέτρες; Ας φάνε χώμα καλύτερα, none of our business.
Κατεβάστε τις σχετικές σελίδες της εφημερίδας Ελευθερία στον υπολογιστή σας, έτσι για να μάθετε για αγώνες και αίματα αδικαίωτα.
http://www.divshare.com/download/6034915-65d

http://www.divshare.com/download/6034916-81f

ΥΓ: Πόσο σοβαρά έλαβε υπ' όψιν της η τωρινή κυβέρνηση την δολοφονία του άοπλου νεαρού; Τόσο σοβαρά ώστε να μην γίνουν δεκτές οι παραιτήσεις Παυλόπουλου-Χηνοφώτη...

Οι λάτρεις του Λεοπόλδου Ρίττερ φον Σάχερ-Μαζόχ

Στις 23 Νοεμβρίου δημοσιεύτηκε στο Βήμα δημοσκόπηση της ΚAPA Research όπου εμφανίζεται το 59,2% των Ελλήνων να συναινεί σε οικονομικές θυσίες για να ξεπεραστεί η κρίση!
Το ποσοστό ξένισε αρκετούς που μάλλον παρανόησαν το πνεύμα της απάντησης, το οποίο πρέπει να ήταν: «Ευχαρίστως να γίνουν θυσίες. Από τους άλλους».
Μόνο έτσι εξηγείται το υψηλό ποσοστό των θετικών απαντήσεων.
Υπάρχει επίσης μια δεύτερη εξήγηση αλλά είναι μάλλον απίθανη.
Μπορεί το «δείγμα» να ελήφθη στη γενική συνέλευση του «Ομίλου Φίλων του Λεοπόλδου Ρίττερ φον Σάχερ-Μαζόχ».
Αν δεν γνωρίζετε ποιος ήταν ο Λεοπόλδος Ρίττερ φον Σάχερ-Μαζόχ (1836-1895), σας ενημερώνουμε ότι από το επίθετό του προέκυψε ο όρος «μαζοχισμός», ήτοι η συμπεριφορά όπου ο παθητικός άνθρωπος ηδονίζεται από τα πλήγματα που του καταφέρνουν τρίτα πρόσωπα.
Οι μαζόχας δηλαδή.
Μόνο εκείνος μπορεί να δεχτεί να ψωμολυσσάξει για να ξεπεράσουν την κρίση τα βδελύγματα της ερημώσεως.
Εκείνος μπορούν να περικόψει «ανέσεις» για προσθέσουν κιλά όσοι τον γκρέμισαν στα Τάρταρα της δυσπραγίας.
Η θυσία των άλλων, όμως, είναι μια πρώτης τάξεως εξήγηση.
Πράγματι, υπάρχουν εκατομμύρια συμπολίτες μας που ηδονίζονται να σκέφτονται πολιτικο-τηλεοπτικούς αστέρες να πωλούν λαχεία στην Κάνιγγος με το κοντάρι και στη λήξη της βάρδιας να δίνουν τις εισπράξεις στο ταμείο κατά της φτώχειας.
Άλλοι έχουν τη φαντασίωση όπου πρωταγωνιστεί νεαρός βουλευτής που αποπειράται να πουλήσει ακριβό τηλεφωνικό κέντρο λαδιάρας πολυεθνικής σε παλιατζή στο Μοναστηράκι και με τα ελάχιστα χρήματα που λαμβάνει να αγοράζει βιολί.
Τι να το κάνει το βιολί; Να ζητιανεύει μετά μουσικής στην Ερμού και να χαρίζει όσα εισπράττει στα ασφαλιστικά ταμεία.
Σε άλλη φαντασίωση πρωταγωνιστεί ο υπέργηρος σατανικός πατήρ και η μείζονα θυγατέρα σε καρότσα Ντάτσουν.
Μαστιγώνονται ανηλεώς από τον παγωμένο αγέρα του Δεκέμβρη και πωλούν λεμόνια, πατάτες και κάστανα για χάρη των ανέργων.
Σ’ αυτά θα συναινούσε το 100% των ερωτηθέντων, όχι το 59,2%...

Θάρρος ή αλήθεια

20 τυχεροί ακροατές σπεύσατε σήμερα (με ακόμα ένα άτομο της επιλογής σας) να πάτε στο θέατρο Αμιράλ (Αµερικής 10, Κολωνάκι, τηλ. 210 3639385) για να παρακολουθήσετε την παράσταση «Θάρρος ή Αλήθεια». Η παράσταση ξεκινάει στις 21.15, καλό είναι να βρίσκεστε ένα τεταρτάκι νωρίτερα. Στο γκισέ θα πείτε το όνομά σας και καλή διασκέδαση!

Τα ονόματα των τυχερών: Χριστίνα Κτιστάκη, Χλόη Κουράκη, Γιώργος Παπαδόπουλος, Αφροδίτη Λιαράκου, Γιώργος Αναστασόπουλος, Ελένη Μανώλη, Μαρία Πανταζή, Δημήτρης Αυγέρης, Μαρία Μαζωνάκη, Βάγια Πελεκάνου, Τίνα Καραλέκα, Γιώργος Καλαντζής, Χάρις Περίδου, Ελπίδα Κότσιρα, Χαράλαμπος Κασσιμάτης, Σοφία Ντάλα, Λάμπρος Ευαγγελάτος, Άννα Φύτρου, Στάθης Κρητικός, Αντωνία Κυραρίνη.

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ

Τρία ζευγάρια την ώρα του χριστουγεννιάτικου τραπεζιού µαζεύουν όλα τα αποθέµατα θάρρους και µε τη βοήθεια… µεγάλης ποσότητας αλκοόλ θα προσπαθήσουν να είναι έστω για µία φορά ειλικρινείς µεταξύ τους! Υπάρχει ο τέλειος γάµος, το τέλειο σεξ;

Παραστάσεις: Πρεµιέρα 27 Νοεµβρίου Τετ.: 20.00, Πέµ.-Παρ.: 21.15, Σάβ.-Κυρ.: 18.15 & 2.15 Εισ.: €24, €18 (λαϊκή), €16 (φοιτ.) ΑΜΙΡΑΛ, Αµερικής 10, Κολωνάκι, τηλ. 210 3639385

Κατηγορία: ΚΩΜΩΔΙΑ

Συγγραφέας: Jeff Gould

Σκηνοθεσία: Γιάννης Βούρος

Μετάφραση: Γιώργος Ηλιόπουλος

Σκηνικά: Λ. Μινέτου

Κοστούμια: Λ. Μινέτου

Ηθοποιοί: Δημήτρης Αλεξανδρής, Μαρία Σολωμού, Φαίδρα Δρούκα, Μαρία Ανδρούτσου.

Ο δρόμος για την Κόλαση

«Ο δρόμος για την κόλαση είναι σπαρμένος με καλές προθέσεις». Τάδε έφη Ουίνστον Τσόρτσιλ. Καλό απόφθεγμα πλην ελλιπές.

Θα έπρεπε, όσο ζούσε, να μας πει ο «πατέρας της νίκης» που οδηγεί άραγε ο δρόμος που είναι σπαρμένος με κακές προθέσεις.

Μου φαίνεται πως έναν δρόμο αυτού του είδους και ποιότητας διανύει η χώρα τα τελευταία χρόνια.

Κακές προθέσεις, χαμηλές ποιότητες, φτηνές συμπεριφορές, μηδενική αλληλεγγύη, προβληματική παιδεία, δανεική σκέψη, ετερόφωτη οικονομία, εξαρτώμενη εξωτερική πολιτική και κοινό που αρνείται να ενημερωθεί.

Είναι όλα μαύρα; Υπάρχει διαφυγή από την κρίση; Κανένα φως στην άκρη του τούνελ;

Η τελευταία ερώτηση μπορεί να απαντηθεί καταφατικά χωρίς ενδοιασμούς.

Υπάρχει φως στο τούνελ, είναι ο τίτλος τηλεοπτικής εκπομπής την οποία παρουσιάζει με εντυπωσιακή επιτυχία η Αγγελική Νικολούλη κάθε Παρασκευή.

Φως, όμως, στην άκρη της ελληνικής κατακόμβης δεν φαίνεται να υπάρχει.

Εκεί που αρχίζεις να πιστεύεις ότι πιάσαμε πάτο και κάποτε θα λειτουργήσει ο φυσικός νόμος της άνωσης, διαψεύδεσαι.

Και εσύ και ο Αρχιμήδης που ανακάλυψε το νόμο. Στην περίπτωσή μας δεν υπάρχει πάτος. Κάθε αναταραχή, πτώση και κατηφόρα δεν είναι «μοναχική» περίπτωση.

Λειτουργεί σαν τον Κωστάλα στο αγώνισμα του πατινάζ στον πάγο: προλογίζει την επόμενη αναταραχή, πτώση και κατηφόρα.

Οι Έλληνες θυμίζουν τους παίκτες της εθνικής ομάδας του Σαν Μαρίνο, κατά τη διάρκεια της ποδοσφαιρικής αναμέτρησής της με την εθνική Γερμανίας.

Στις 6 Σεπτεμβρίου 2006, το συμπαθές κρατίδιο έπαιζε με τους αδίστακτους Γερμανούς εντός έδρας.

Που να φαντάζονταν οι φουκαράδες οι σανμαρινέζοι ότι όταν έτρωγαν το 6ο γκολ το κοντέρ θα συνέχιζε μέχρι τον αριθμό 13;

Τόσο έληξε το ματς: 0-13!

Κατά μέσο όρο έμπαινε γκολ κάθε 6,9 λεπτά!

Σκέφτονταν οι δύσμοιροι σανμαρινέζοι: «Που θα πάει; Θα μας λυπηθεί είτε ο Θεός είτε οι Γερμανοί. Κάπου θα σταματήσει ο διασυρμός!».

Ο διασυρμός δεν σταμάτησε. Απλά έληξε το ματς…

Γυναικοδουλειές (στη δουλειά) - Οδηγός επιβίωσης

Τάκα-τούκα, τάκα-τούκα. Τακούνια στο διάδρομο. Νάτοι κι οι γοφοί. Παγιδευμένοι σε στενή, κοντή, κατάμαυρη φούστα. Προσπαθούν να την σκίσουν, να βγουν έξω, να πάρουν αέρα. Κουνιούνται σαν γόνδολες στο μάρμαρο του διαδρόμου. Παρφούμες. Ολάνθιστα χαμόγελα. Πλάγια βλέμματα. Χαμηλωμένο βλέμμα. Πιπινοσυμπάθειες. Ηδυπαθής υποταγή στο «αξίωμά» σου. Χαϊδεύει τα μαλλιά της κι οι καρποί της στραμμένοι κατά πάνω σου. Πρόστυχος πληθυντικός (υπάρχει και τέτοιος): «Κύριε Χαϊβανίδη να σας φέρω τώρα τα προς υπογραφή; Θα πάρετε κάτι άλλο;». Σου ‘ρχεται να πεις: «Εσένα θα πάρω εδώ και τώρα». Να το κάνεις ή να μην το κάνεις;

ΓΕΡΟΣ ΑΝΙΚΑΤΕ ΜΑΧΑΝ

Όχι. Μην το κάνεις! Θα το σκυλομετανιώσεις. Μπορείς είτε να διαβάσεις την τεκμηρίωση που ακολουθεί ή απλά να ρωτήσεις γνωστό που ακολούθησε την πεπατημένη και την πάτησε.

Και πάλι, αν δεν ψηθείς, πάρτο αλλιώς. Είναι δυνατόν χριστιανέ μου να έψαχνε ολόκληρη την υδρόγειο η νεαρά οδαλίσκη για να βρει απάνεμο λιμάνι στην γκρίζα σου κουρούπα, στα 15 σου σφραγίσματα, στις 3 απονευρώσεις, στα τριγλυκερίδια, την υπέρτασή σου, στο ζάχαρο, τα κουρασμένα υδραυλικά, την κοιλούμπα, την καράφλα, τις θύμησες από τον στρατό, τα δυο κουτσούβελα και την απατημένη σύζυγο με τα ρόλεϊ και τον εραστή;

Υπάρχει μια πιθανότητα στο δισεκατομμύριο να την σαγήνευσε ο εσωτερικός σου κόσμος; Η βαθιά πνευματικότητα, η κουλτούρα, οι στοχασμοί και το εύρος της διάνοιάς σου; Μα για να τα αναγνωρίσει αυτά, όταν τα βρει μπροστά της, πρέπει να τα διαθέτει κι εκείνη – έστω και σε μικρές ποσότητες, σε χαμηλές ποιότητες.

Μα, καρδιά μου, η δεσποινίς δεν μπορεί να διαβάσει συνέντευξη ούτε του Τσαλίκη. Κάθε του φράση της φαντάζει σαν τσιτάτο του Βέλτσου. Σαν δοκίμιο για την αποδόμηση και τη σκηνή της μεταμοντέρνας τζαζ στην Αρούμπα. Μια φορά το χρόνο αγοράζει Καζαμία και πάει καρφί στην ενότητα με τα ανέκδοτα. Η μεγαλύτερή της επιτυχία μέχρι σήμερα είναι ότι γέλασε από μόνη της διαβάζοντας δυο-τρία χωρίς να της τα εξηγήσει κανείς.

Κι εσύ δεν πας πίσω. Το επίπεδό σου είναι μια κυριολεξία και μισή. Επίπεδο! Αγοράζεις βιβλία όποτε ζητάει η γυναίκα σου, για να αλλάζει το ντεκόρ: «Αγάπη μου, πάρε μου καμιά εικοσαριά τόμους με πράσινη ράχη. Μπαίνει η άνοιξη και θέλω να ανανεώσω της όψη της βιβλιοθήκης».

Από μουσική φτάνεις μέχρι Ζαζόπουλο, Τερλέγκα και Βολάνη. Εδώ υποπτεύεσαι τον Σφακιανάκη για έντεχνο! Δυο τρεις φορές πήγες Μέγαρο και φρίκαρες. Θα προτιμούσες να ξαναπάς φαντάρος αντί να είσαι κατσικωμένος σε μια πολυθρόνα να βλέπεις «τις χοντρές που τσίριζαν» - τόσο σου κόφτει από Βάγκνερ. Σύμπασα η κουλτούρα σου μπορεί να συμπυκνωθεί σε 160 σελίδες με τις οποίες έκανες καριέρα: «Ημερολόγιο 2001- Λόγια Μεγάλων Ανδρών». Σε κάθε σύσκεψη πετάς δυο τρία τσιτάτα από Σοπενάουερ, Καμί, Πλάτωνα και Γκάντι και μένουν όλοι κόκκαλο. Τέτοιοι είναι...

Συνεπώς: δεν σου βρίσκει τίποτα πέρα από την καρέκλα. Δεν την θέλεις για τίποτε άλλο εκτός από περιπέτειες στ’ ανάσκελα. Αυτή είναι η πικρή αλήθεια.

ΟΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ

Κι αν σου κάτσει; Την έκατσες! Με το που θα μπει ο κολιός στο ξύδι θα το μάθει ολάκερη η εταιρεία. Δεν θα χρειαστεί να το αποκαλύψει κάποιος. Ο έρως και ο γέρος με την υπάλληλο γκόμενα δεν κρύβονται.

Εκείνη θα νιώθει πιο αφεντικό από εσένα. Θα σε σέρνει από το μύτη. Το νινί σέρνει καράβι. Είτε πρόκειται για αντιτορπιλικό είτε για σκούνα είτε για μπρίκι και καραβέλα.

Θα σε υποχρεώσει, χωρίς καν να στο ζητήσει ρητά: Να της δώσεις αύξηση, να της δώσεις παράσημα κι αξιώματα, να ξηλώνεις όσους δεν τη γουστάρουν, να την επαινείς όπου στέκεσαι κι όπου βρίσκεσαι. Με λίγα λόγια, ολόκληρη η εταιρεία να απλωθεί σαν τραχανάς στα πόδια της.

Τα αποτελέσματα δεν χρειάζεται ιδιαίτερη νοημοσύνη να τα υποθέσεις: Πρώτα απ’ όλα θα δώσεις χαρά σε όλους όσοι θέλουν να σε στείλουν άκλαυτο: «Κύριε πρόεδρε κοιτάξτε που καταντήσαμε. Έδωσε υπερεξουσίες σ’ αυτή την γαλότσα και ιδού τα αποτελέσματα!». Δεν αποκλείεται κάποια ημέρα να παρακολουθείς άναυδος τα κατορθώματά σου στο Ίντερνετ. Το βιντεάκι θα είναι μια ευγενική χορηγία των ανταγωνιστών σου...

Επίσης θα δημιουργήσεις ένα παράκεντρο εξουσίας με χαμηλή νοημοσύνη και υψηλές προσδοκίες, σχόλια σε βάρος σου, έριδες που μπορεί να βγουν εκτός ελέγχου και πάνω απ’ όλα: Η πιτσιρίκα θα μάθει όλα όσα απέφευγες συστηματικά να μαθευτούν. Μόλις χωρίσετε θα τα χρησιμοποιήσει εναντίον σου. Για να μην αναφέρουμε και το οικογενειακό τουρλουμπούκι.

Μάθε καλά, αγαπητέ σιτεμένε φίλε αφεντικέ ότι η νυν υπαλληλο-γκόμενα είναι ο εχθρός του αύριο...

ΤΙ ΛΕΝΕ ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ

Εργαλείο

«Σκλαβιά και καταμερισμός της εργασίας: ο ανώτερος τύπος δυνατός μόνο καταπιέζοντας έναν κατώτερο μέχρις ότου γίνει ο τελευταίος απλή λειτουργία. Ηδονή και πόνος όχι αντίθετα. Το αίσθημα της δύναμης».

Φρίντριχ Νίτσε, «Τα Τελευταία Σημειωματάρια», εκδόσεις Κέδρος, σελ. 160

Ο Νίτσε δεν είχε διοικήσει ούτε περίπτερο. Πέθανε, λένε, θεοπάλαβος αλλά η προαναφερθείσα φράση, που γράφτηκε στα στερνά του δείχνει ότι δεν ήταν τόσο τρελλός ώστε να πιστεύει ότι 20χρονη γραμματεύς είναι ποτέ δυνατόν να… ερωτευτεί οιονδήποτε γερομπαμπαλή.

Βιολογία

«Ξέρετε γιατί φλερτάρει; Όχι τόσο επειδή θέλει επιβεβαίωση, επειδή γερνάει ή επειδή θεωρεί ότι δεν είστε και τόσο γοητευτική τώρα πια… Μεγαλύτερο ρόλο παίζει η βιολογία και η μοίρα του, ο μεγάλος αριθμός σπερματοζωαρίων. […] Οι άνδρες είναι άστατοι, αλλά δεν πρέπει να μπερδεύουν τον ανδρισμό με την ανευθυνότητα».

Claudie Lepage, «Εμμηνόπαυση – Χαρείτε τη Νέα Χρυσή Ηλικία», εκδόσεις Κριτική, σελ. 267

Η σύγχυση ανδρισμού και ανευθυνότητας εφευρέθηκε πριν από τον τροχό και όλα δείχνουν ότι θα υπάρχει και μετά την κατάργηση του τροχού.

Μπαλαμούτι

«Άγγιγμα προς τους ανωτέρους: η πεποίθηση ότι καλό είναι να αποφεύγεται η σωματική επαφή με άτομα που βρίσκονται υψηλότερα στην ιεραρχία βασίζεται στην ψευδή, κατά πώς αποδεικνύεται, εντύπωση ότι οι ανώτεροι αγγίζουν περισσότερο τους υφισταμένους τους. Ωστόσο, στην πραγματικότητα συμβαίνει το αντίστροφο».

Χριστίνα Σαμαράκη, «Πώς να Κατακτήσεις τη Γλώσσα του Σώματος», εκδόσεις Ψυχογιός, σελ. 255

Όλοι νομίζουν ότι φταίει ο μουρντάρης αλλά η βιβλιογραφία αποδεικνύει ότι εκείνη κουνάει την ουρά της.

Ναζι-άρα

«Είχα σκαρφαλώσει στη σκάλα για να φτάσω τους φακέλους στα πάνω ράφια. […] Ακριβώς εκείνη την στιγμή έφτασε το αφεντικό. Τον συνόδευε ένας κύριος απροσδιόριστης ηλικίας, με αστείο μουστάκι. Φορούσε ένα ανοιχτόχρωμο παλτό αγγλικού τύπου και βαστούσε το καπέλο του στο χέρι. Κάθησαν κι οι δυο τους απέναντί μου. Ένιωσα ότι αυτός ο τύπος χάζευε τα πόδια μου. Όλως τυχαίως, εκείνη ακριβώς την ημέρα είχα κοντύνει τη φούστα μου».

Ian Sayer και Douglas Botting, “The Women Who Knew Hitler” (Οι Γυναίκες που Γνώρισαν τον Χίτλερ), εκδόσεις Constable, σελ. 10

Η Εύα Μπράουν ήταν η σύζυγος του Χίτλερ. Ο Χίτλερ τη γνώρισε όταν ήταν 17 ετών, τότε που δούλευε (περίπου ως μοντέλο) στον προσωπικό του φωτογράφο Χάινριχ Χόφμαν. Η πονηρούλα μάλλον ήθελε να τυλίξει τον αφεντικό της. Φόρεσε μίνι. Μπούκαρε, όμως, στο ατελιέ ο Αδόλφος και κόλλησε με τα μπούτια της. Τελικά Την παντρεύτηκε. Παρόλο που ο παράφρων μουστάκιας άντεξε να πραγματοποιήσει εγκλήματα μεγάλης κλίμακας όπως το Ολοκαύτωμα και ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, δεν άντεξε τον έγγαμο βίο ούτε 24ωρο. Αυτοκτόνησε την επομένη!

Το παρόν πόνημα δημοσιεύτηκε εχθές στην εφημερίδα Espresso (για να δείτε βρε τι χάνετε όσοι δεν την αγοράζετε - έχει και CDάρες με Karajan!)