Σελίδες
Τετάρτη, Απριλίου 29, 2009
Τρίτη, Απριλίου 28, 2009
Όινκ, Όινκ, Όινκ: γουρουνιές των media
Όινκ! Το επιφώνημα των ημερών.
Η γρίπη των χοίρων στην ημερήσια διάταξη.
Άρχισαν ήδη οι γουρουνιές από τους γνωστούς και μη εξαιρετέους κύκλους.
Οι Αμερικανοί κυβερνητικοί άλλο που δεν ήθελαν να ενσπείρουν την ψυχική νόσο του πανικού στους αφελείς υπηκόους τους και οι Έλληνες δημοσιογράφοι ψάχνουν εναγωνίως κρούσμα για τα περαιτέρω.
Ο πανικός, πάντοτε, αποτελεί βούτυρο στο παντεσπάνι της όποιας εξουσίας τζάνουμ.
Το κοινό είναι καλά εκπαιδευμένο. Σαν το σκυλί του Παβλόφ. Με το που ακούει το πρώτο κουδούνισμα συναγερμού το μυαλό όλων πάει άμεσα στο χειρότερο ενδεχόμενο.
«Χαθήκαμε. Από το Μεξικό, χτύπησε ΗΠΑ, θα περάσει Ευρώπη. Δεν μας σώζει τίποτα. Δεν άκουσες ότι αρρώστησε άνθρωπος στο Ισραήλ;».
Αυτές τις φράσεις δεν τις αντέγραψα από το μυαλό μου αλλά από διάλογο δυο νεαρών σε συρμό του ΗΣΑΠ.
Αυτός ο διάλογος ξεκίνησε από τους δύο εφήβους και εξαπλώθηκε σ’ ολόκληρο το βαγόνι.
Το συζητούσαν με τόση επιμέλεια και σπουδή που σχεδόν ένιωσα ενοχές που δεν μπορούσα να λάβω μέρος στη γιορτή του τρόμου.
Η συνέπεια της σιδηροδρομικής τρομολαγνείας ήταν να κοιτάζουν όλοι σαν λεπρό έναν ηλικιωμένο κύριο που διέπραξε… ανερυθρίαστα ένα μεγαλοπρεπές φτάρνισμα – μετά ηχηρού βήχα.
«Σιγά κύριος, θα μας πεθάνεις! Μη βήχεις στα μούτρα μας», του είπε μια σιτεμένη μανδάμ που πάνιασε από το φόβο της όταν ένιωσε μερικές ντουζίνες σταγονίδια σιέλου στο σβέρκο της.
Στην επόμενη στάση άδειασε το μισό βαγόνι. Όχι, δεν ήταν η στάση στην οποία είχαν σκοπό να αποβιβαστούν. Απλά άλλαξαν βαγόνι για να μην βρίσκονται δίπλα στον κρυωμένο «δημόσιο κίνδυνο».
Ενώ παλαιότερα, στις καταστάσεις πανικού «ανταποκρίνονταν» ευκολότερα οι μεγαλύτεροι (σε ηλικία), τώρα, συμμετέχουν όλοι στο γαϊτανάκι του φόβου.
Παρόλο που όλες οι προηγούμενες προειδοποιήσεις για πανδημίες «πουλερικών», διοξίνες, Κρόιτσφελντ-Γιάκομπς και άλλους ολέθρους δεν επιβεβαιώθηκαν, η προπαγάνδα έχει κάνει καλά τη δουλειά της.
Πέμπτη, Απριλίου 23, 2009
Πόση ανοησία μπορεί να αντέξει ο άνθρωπος;
Τετάρτη, Απριλίου 22, 2009
«Νίκη της ακροδεξιάς στα Κατεχόμενα» και σοσιαλδημοκράτες Κουίσλιγκ
«Νίκη της ακροδεξιάς στα Κατεχόμενα». Πόσες φορές το ακούσατε και το διαβάσατε στα ελλαδίτικα μέσα ενημέρωσης;
Πολλές. Πόσες φορές αναρωτηθήκατε αν ισχύει αυτός ο ορισμός; Από καμία έως ελάχιστες.
Είθισται ό,τι μεταδίδεται από τα ΜΜΕ να το δεχόμαστε αβασάνιστα.
Κι όμως, δεν ισχύει. Δεν υπάρχει καμία «νίκη της ακροδεξιάς στα Κατεχόμενα».
Δεν υπάρχουν αποχρώσεις, χρώματα, παρατάξεις και ιδεολογίες στις εκλογές και στην πολιτική ζωή τόπου που βρίσκεται υπό κατοχή.
Η Κύπρος δεν αποτελεί εξαίρεση στον παγκόσμιο και διαχρονικό κανόνα.
Οι κατοχικές κυβερνήσεις είναι εργαλεία της χώρας που κατέχει το έδαφος.
Τίποτε λιγότερο τίποτα περισσότερο.
Το να ισχυριζόμαστε ότι τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά αν εκλεγόταν ο γιος του Ντενκτάς με το «Δημοκρατικό» κόμμα του ή ο Σογιέρ με το «Ρεπουμπλικανικό Τουρκικό» κόμμα είναι επιεικώς αστείο.
Συνιστά προσβολή στη νοημοσύνη - όσων διαθέτουν κάποια και δεν είναι απλά καταναλωτές ξένων σκέψεων.
Για να συνειδητοποιήσετε πόσο αφόρητος κρετινισμός είναι να μιλάμε για «κόμματα» στα Κατεχόμενα σας καλούμε να πιστέψετε ότι:
Στις κυβερνήσεις που διόριζε ο Χίτλερ στις κατεχόμενες χώρες, θα μπορούσε ένας δοτός πρωθυπουργός να βλάψει ενσυνείδητα τα συμφέροντα του Τρίτου Ράιχ.
Θα μπορούσε ένας υπουργός στην κατεχόμενη Δανία, την Ελλάδα, τη Νορβηγία ή τη Γαλλία να διαπραγματευτεί με τρίτες χώρες την απελευθέρωση της πατρίδας του εν γνώσει της χιτλερικής Γερμανίας.
Αν σας τα έλεγε κάποιος δεν θα τον γιαουρτώνατε;
Εμ τότε γιατί κάθεστε και ακούτε φληναφήματα για «εκλογές» και «ακροδεξιές» στην αυλή της Τουρκίας;
Απ’ όλες τις απόψεις που ακούστηκαν τις τελευταίες ημέρες η μοναδική ορθή ήταν εκείνη του Χρυσόστομου, του αρχιεπίσκοπου Κύπρου:
«Δεν θα πρέπει να τρέφουμε αυταπάτες, αφού η Άγκυρα είναι εκείνη που δίδει εντολές, που χαράσσει γραμμή και όποιος και αν ηγείται του ψευδοκράτους, δεν μπορεί να χαράσσει γραμμή ερήμην της Άγκυρας».
Να αγιάσει το στόμα σου πάτερ.
Σάββατο, Απριλίου 18, 2009
Το κανάλι του Σιούφα: Η Ανάσταση του ματάκια
Ωραίον μπαλαμούτι, όχι και τόσο νηστίσιμο στο κανάλι της Βουλής. Παίζει τώρα. Πότε θα παίξει Γκουσγκούνη και Τίνα Σπάθη; Όταν ξανανοίξει η ολομέλεια; ΒΕΝΤΟΥΖΑ, ΒΕΝΤΟΥΖΑ!
Εδώ μαθαίνει το φιλοθεάμον κοινό πώς μπορεί να καπνίσει όπιο. Μπράβο στη Βουλή!
Τα ωραία τα χασικλίδικα τα Πασχαλιάτικα στο κανάλι της Βουλής. Κι άλλη μπουρού με όπιο!
Βάνα Μπάρμπα στη Βουλή! Μπράβο Σιούφα μπεσαλή!
Έχουμε μια ιδέα για να γλιτώσουμε χρήματα από τον προϋπολογισμό της Βουλής: όταν σκοπεύει ο Σιούφας να παίξει "ροζ", "αισθησιακή" ή τσόντα το κανάλι του, αντί να πληρώνουμε δικαιώματα ως φορολογούμενοι στους πορνοπαραγωγούς να προσφέρουν οι βουλευτές (δωρεάν) τα δικά τους βιντεοσκοπημένα πηδήματα. Έτσι κανείς δεν θα παρεξηγεί το κανάλι της Βουλής μια και δεν θα πρόκειται για πορνοταινίες αλλά μάλλον για κωμωδίες.
Παρασκευή, Απριλίου 17, 2009
Οι ξεφτίλες της ΕΡΤ
Για πρώτη φορά έπειτα από πολλά χρόνια δεν έδειξαν την περιφορά του Επιταφίου. Ούτε η ΕΤ1 ούτε η ΝΕΤ ούτε η ΕΤ3 την περιφορά στη Θεσσαλονίκη. Να δείχνουν τις σάχλες της κάθε Βαγιάννη, τους Ρουβάδες, τις χρυσοπληρωμένες παραγωγές ξέρουν. Να δείξουν την περιφορά του Επιταφίου δεν το ξέρουν. Να μάθουν όμως ότι τους πληρώνει από το υστέρημά του ένας βαθιά θρησκευόμενος λαός που απαιτεί να σέβονται τα δικαιώματά του. Ένα από τα δικαιώματα είναι να μπορούν οι ασθενείς, οι ανήμποροι, οι ηλικιωμένοι, οι εργαζόμενοι, οι κρατούμενοι και άλλοι πολλοί που δεν μπορούν να πάνε στην περιφορά του Επιταφίου να μπορούν να την παρακολουθήσουν σε μια τηλεόραση που την πληρώνουν μέσω της ΔΕΗ.
Άει στην ευχή - για να μην πούμε κάπου αλλού.
Πέμπτη, Απριλίου 16, 2009
Τό Ἀναστάσιμο μήνυμα τοῦ Χριστόδουλου (2007)
(Είχαμε αξιωθεί κάποτε μεγάλον ιεράρχη και τον θυμόμαστε σε κάθε ευκαιρία)
Ἀγαπητά μου Παιδιά. ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ.
Καθώς ὁ καθένας μας ἀπό σήμερα καί γιά 40 ἡμέρες ἀνταλλάσσουμε τόν θριαμβευτικό παιάνα ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ, κάπου μέσα στήν ψυχή μας ἐξακολουθεῖ ἴσως νά ὑπάρχη μιά ἀπορία. Πῶς μποροῦμε νά γιορτάζουμε τό Πάσχα μέσα σ΄ ἕνα κόσμο πού σπαράσσεται ἀπό μίση, μικρότητες καί πάθη; Ποιό νόημα ἔχει νά ψάλλουμε «θανάτῳ θάνατον πατήσας» ὅταν ὁ θάνατος ἐξακολουθῆ νά παραμένῃ μιά στερεότυπη βεβαιότης; Εἶναι δυνατόν αὐτή ἡ φωτόλουστη νύχτα τῆς Ἀναστάσεως νά διαρκῇ μόνο μιά στιγμή, ἕως ὅτου τήν διαδεχθῇ καί πάλιν τό σκοτάδι, ἡ ρουτίνα, ἡ ἴδια ἀδυσώπητη ἐναλλαγή τῶν ἡμερῶν, ἡ ἴδια κούρσα πρός τό θάνατο καί τήν ἀνυπαρξία;
Ὄχι δέν μπορεῖ νά εἶναι ἔτσι. Δέν μπορεῖ ὅλη αὐτή ἡ χαρά νά εἶναι μιά οὐτοπία, μιά χίμαιρα πού ἀποβλέπει στή διάλυση τῆς ἀχλύος πού δημιουργοῦν μέσα μας οἱ ταλαιπωρίες τῆς καθημερινότητος καί οἱ ἀβεβαιότητες τῆς ἀνασφάλειάς μας. Δέν μπορεῖ νά πρόκειται γιά αὐταπάτη πού συνεχίζεται ἐπί αἰῶνες. Βέβαια ἡ πίστη δέν ἐπιδέχεται ἐπιστημονική τεκμηρίωση. Οὔτε τά θαύματα λογικές ἐξηγήσεις. Γιά νά παραδεχθῆς τήν Ἀνάσταση χρειάζεσαι νά ἐγκαταλείψης τίς λογικές της ἑρμηνεῖες καί νά περιορισθῆς στήν προσωπική σου ἐμπειρία δηλ. στήν αἰσθητή ψηλάφηση ἑνός ἱστορικοῦ γεγονότος. Ὅλα ἀπό αὐτήν ξεκινοῦν καί ὅλα μέ αὐτήν ὁλοκληρώνονται.
Ἡ Ἐκκλησία δέν προσάγει «ἀποδείξεις τῆς Ἀναστάσεως» τοῦ Χριστοῦ. Δέν ἐπιδιώκει νά πείσει κανένα. Καλεῖ τόν κάθε πιστό μέ τό «ἔρχου καί ἴδε» ἀποβλέπουσα στήν βίωσή της αὐθεντικά, προσωπικά, ζωντανά. Τά ὑπέρλογα γεγονότα προσεγγίζονται μόνο μέ τήν πίστη. Ἄλλωστε πῶς μπορεῖ κανείς νά μιλήσῃ γιά τό μυστήριο μέ ὅρους τῆς ἀνθρώπινης λογικῆς, ὅταν τά ἴδια τά γεγονότα σημαίνουν τήν ὑπέρβασή της, καί καλοῦν σέ ἀνακάλυψη μιᾶς ἄλλης διάστασης πού ἐκφράζεται μέ ἀντιθετικούς ὄρους, ὡς λ.χ. «ἀθέατος θέα», «ἄρρητος λόγος», «ἀμέθεκτος μετοχή», «ἀνώνυμον ὄνομα», «νοῦς ἀνόητος», «λόγος ἄρρητος», «ἐν ἀγνωσία γνῶσις»;
Γιά τόν ἄπιστο ἴσως αὐτό νά μοιάζει μέ αὐταπάτη. Ἀκούει μόνον λόγια, παρακολουθεῖ μόνον ἀκατανόητες τελετές καί τίς ἑρμηνεύει μόνον ἐπιφανειακά. Γιά τούς πιστούς ὅμως ὅλα αὐτά ἀκτινοβολοῦν ἐκ τῶν ἔσω ὄχι ὡς ἀπόδειξη τῆς πίστεώς των, ἀλλ΄ ὡς ἀποτέλεσμα της. Ἔτσι τό Πάσχα δέν εἶναι ἕνα γεγονός πού συνέβη κάποτε στό παρελθόν. Δέν εἶναι ἁπλά ἀνάμνηση ἑνός συμβεβηκότος. Εἶναι ἀληθινή συνάντηση μέσα σέ πνεῦμα χαρᾶς μ' αὐτόν πού οἱ καρδιές μας συνάντησαν πρίν ἀπό πολύ καιρό καί τόν γνώρισαν ὡς ἀληθινό φῶς καί ζωή. Αὐτή τήν εὐφροσύνη τήν ἔχουμε ὅλοι σήμερα ἀνάγκη. Γιά νά ὑπερβοῦμε τό σαρκικό μας φρόνημα. Γιά νά ξαναγίνουμε κλητοί Θεοῦ.
Τετάρτη, Απριλίου 15, 2009
Σαν σήμερα το 1993
Να μην ξεχνάμε φυσικά και το γήπεδο Καραϊσκάκη και -πάνω απ' όλα- το μνημείο για τα αδικοχαμένα αδέλφια μας της Θύρας 7 και την συνέχιση της απόδοσης τιμής και μνήμης όπως επιβάλλει η Ολυμπιακή ψυχή.
Πρόεδρε σε ευχαριστούμε για τα 16 μαγικά χρόνια.
Ανυπομονούμε για την καθιερωμένη συνέντευξη τύπου.
Δευτέρα, Απριλίου 13, 2009
Που εξαφανίστηκαν όλοι;
Οι άνθρωποι στην Αθήνα θυμίζουν αμμόλοφους.
Μετακινούνται, αλλάζουν σχήματα και μορφές, εμφανίζονται και εξαφανίζονται με το πρώτο ανεπαίσθητο χάδι του ανέμου.
Από τώρα κιόλας, Μεγάλη Δευτέρα, η αίσθηση που σου δίνει η πόλη είναι ότι κάπως λιγοστέψαμε.
Η Έξοδος, η πολυδιαφημισμένη, εν μέρει έχει ήδη πραγματοποιηθεί.
Αυτό φάνηκε από το Σάββατο όπου τα γνωστά σημεία που παρουσιάζουν πληρότητα 200% μετά βίας είχαν γεμίσει.
Την Κυριακή οι μάζες είχαν αραιώσει ακόμα περισσότερο και σε κάνει να αναρωτιέσαι πόσα εκατομμύρια μάγοι κατοικούν στην Ελλάδα.
Κατά κάποιον τρόπο πρέπει να διαθέτεις ικανότητες μάγου για να εξαφανίζεσαι από την πόλη ενώ είσαι μισθωτός ή χαμηλοσυνταξιούχος ή ακόμα και πλούσιος με αυξημένες υποχρεώσεις.
Πρέπει κάποτε να καταγραφούν τα τεχνάσματα και τα στρατηγήματα των Ελλήνων και δη των Αθηναίων που ενώ καταγγέλλουν την πενία και το φόρτο εργασίας τους, κατορθώνουν να γίνονται μπουχός μόλις ανοίξει η πρώτη χαραμάδα εορταστικής περιόδου.
Όμως, ακόμα κι αν αποπειραθεί κάποιος να καταγράψει με επιστημονική συστηματικότητα και τάξη τα ελληνικά κόλπα του «εξαφανιζόλ» πιθανότατα θα αστοχήσει διότι απ’ όσες αφηγήσεις και προσωπικές μαρτυρίες έχω κατορθώσει να συγκεντρώσω προκύπτει ένα συμπέρασμα.
Όσοι εξαφανιζόμενοι, άλλα τόσα τα τρικ.
Ασθένειες, ξαφνικές κληρονομιές, «ειδικές αποστολές», κούρες που δεν επιδέχονται αναβολής, γιαγιάδες και παππούδες που κάθε χρόνο τινάζουν τα πέταλα, ψυχολογικά προβλήματα, χωρισμοί, ανακαινίσεις οικιών, μετακομίσεις, αναπάντεχη αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος για τα τέκνα, απαγωγή από εξωγήινους και άλλες πολλές συντυχιές, αναποδιές και εύνοιες της τύχης συνθέτουν το μενού του εποχικού Κόπερφιλντ.
Οι δικαιολογίες της συμφοράς και της πυκνής ομίχλης γίνονται δεκτές από τους προϊσταμένους, ακόμα κι όταν φαντάζουν γελοίες από χιλιόμετρα.
Οι προϊστάμενοι δεν λένε όχι επειδή δεν θέλουν να σπάσουν τη λουφαδορική ομερτά – μια παράδοση καθ’ όλα σεβαστή στην πατρίδα μας.
Άλλωστε κι εκείνοι τα ίδια θα επικαλεστούν στους… παραπάνω.
Ι. Πρετεντέρης Vs Ευρωτουρκίας
Το κείμενο που ακολουθεί δεν το έγραψε κάποιος από τον κύκλο των ανθρώπων που τα ΜΜΕ και οι "ψύχραιμοι" αρέσκονται να ξεσκίζουν και να καθυβρίζουν. Το έγραψε ο Ι. Πρετεντέρης στο Σαββατιάτικο Βήμα. Εκφράζει, για την ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας, το μέσο νου. Την κοινή λογική. Κι αναρωτιέται κάποιος αν τα έλεγε όλα αυτά στον Σημίτη την περίοδο της εξουσίας του ΅εκσυγχρονιστή:
Τίτλος: "Ξένα Κόλλυβα"
Αν ο πρόεδρος Ομπάμα θεωρεί ότι η Τουρκία είναι τόσο σημαντικός παράγοντας, γιατί πιέζει να τη βάλουμε στην Ευρωπαϊκή Ενωση και δεν τη βάζει αυτός στις Ηνωμένες Πολιτείες; Ούτως ή άλλως, πρόβλημα απόστασης δεν υπάρχει. Η Αγκυρα από τη Νέα Υόρκη απέχει περίπου όσο η Χαβάη από το Λος Αντζελες.
Oυδείς αμφισβητεί το δικαίωμα των ΗΠΑ να θεωρούν ότι τους χρειάζεται η Τουρκία. Το ερώτημα είναι για ποιον λόγο θα πρέπει τον λογαριασμό της Τουρκίας που χρειάζονται οι ΗΠΑ να τον πληρώσει η Ευρώπη. Και για ποιον λόγο πρέπει εμείς να βαφτίσουμε Ευρωπαίους τους Τούρκους, όταν ο πρόεδρος Ομπάμα μπορεί θαυμάσια να τους βαφτίσει Αμερικανούς και να τον ψηφίζουν κιόλας.
Διότι, πέρα από την πλάκα, υπάρχει εδώ ένα πραγματικό ζήτημα:
Τι είναι αυτό που υποχρεώνει την Ευρώπη να έχει κοινές στρατηγικές επιλογές με τις ΗΠΑ και για ποιον λόγο θα πρέπει η Ευρώπη να καταβάλει από την τσέπη της το κόστος αυτών των υποτιθέμενων κοινών επιλογών.
Εδώ, δεν είναι θέμα Ομπάμα αλλά Αμερικής. Ηδη, πριν από τον Ομπάμα, ο Μπουςπροσπαθούσε να μας πείσει να αναλάβουμε το κόστος της Ουκρανίας και της Γεωργίας. Αύριο, μπορεί ο ίδιος ο Ομπάμαή κάποιος άλλος πρόεδρος να θεωρήσει ότι του χρειάζεται το Ιράν, το Αζερμπαϊτζάν ή το Μαρόκο. Τι θα γίνει τότε; Θα τους βάλουμε και αυτούς στην Ευρωπαϊκή Ενωση;
Και μη μου πείτε«δεν είναι το ίδιο!»,διότι ουδόλως μπορώ να αντιληφθώ τη διαφορά της Τουρκίας και του Ιράν από την άποψη του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Ακόμη και ως εχθρούς να τους πάρεις, οι Πέρσες έχουν μια προτεραιότητα:
τους πολεμάμε δυόμισι χιλιάδες χρόνια-από την εποχή του Μαραθώνα...
Δεν υπάρχει σοβαρός άνθρωπος σήμερα στην Ευρώπη που να μην αντιλαμβάνεται ότι η όποια περαιτέρω διεύρυνση της Ενωσης αποτελεί ταφόπλακα της Ενωσης. Και ούτε αμφιβάλλει ότι αν η διεύρυνση περιλαμβάνει και την Τουρκία, τότε εκτός από την ταφόπλακα θα εκφωνήσουμε και τον επικήδειο. Ηδη, αρκετά επιζήμιο αποδείχτηκε το άνοιγμα στις χώρες της Ανατολικής και της Κεντρικής Ευρώπης, μόνο ένας τρελός θα έβαζε νέους μπελάδες στο κεφάλι του.
Το ερώτημα λοιπόν δεν είναι αν ο Ομπάμακάνει πολιτική. Αλλά αν κάνει πολιτική με ξένα κόλλυβα. Και αν του κατέστη σαφές ότι στην περίπτωση αυτή θα πρέπει να βρει κανένα άλλο κορόιδο για να πληρώσει τα κόλλυβά του.
Παρασκευή, Απριλίου 10, 2009
Ο Wagner προκάλεσε το Ολοκαύτωμα
Ιδού το "Free your Hate" των KMFDM
Ιδού και τα τάγματα των Βαλκυριών που καλπάζουν ξέφτερνες και σφάζουνε ανύποπτο κοσμάκη που ακούει Μαριάννα Τόλη, Βαβάτσικο και Τρίο Ατενέ.
Γνώθι σαυτόν
Καλημέρα σας.
*Υπάρχει και μια ερμηνεία του μηνύματος που δεν θέλω να την σκέφτομαι. Να απευθυνόταν στον Βενιζέλο.
Τετάρτη, Απριλίου 08, 2009
Oι bloggers, η Νέα Δημοκρατία και η τρομοκρατία
Σήμερα, στη Βουλή, κατά τη διάρκεια συζήτησης για τη Δημόσια Τάξη, ο πρωθυπουργός έκανε μια αναφορά για τον ηλεκτρονικό συντονισμό των επιθέσεων των κουκουλοφόρων. Είπε ότι για "χρησιμοποιούνται blogs και sms".
Αμέσως, οι γνωστοί καραγκιόζηδες έπεσαν πάνω του να τον φάνε επειδή δήθεν "επιτέθηκε με δεξιά νοοτροπία" στις αυτού αγιότητες τους μπλογκσποτάδες λες και είναι υπεράνω κριτικής. Αυτοί λοιπόν οι παπαρολογίζοντες παρουσιάζουν (στους αφελείς) δύο κόσμους: τον αγγελικό του Ίντερνετ που ντε και σώνει κυμαίνεται ανάμεσα σε Τσίπρα και Γιωργάκη και τον ζοφερό Μεσαίωνα που εκπροσωπεί η "κακιά δεξιά".
Να τους ενημερώσουμε ότι η επιστήμη δεν έχει δεξιά και αριστερά και ότι το Ίντερνετ δεν διαδόθηκε από το ΠΑΣΟΚ του Μαρούδα που έλεγε ότι θα καταρρίψει τους δορυφόρους που θα μετέδιδαν πρόγραμμα μη κρατικής ραδιοφωνίας ούτε από τον Συνασπισμό ούτε από κάποια ΚΟΒΑ ή Αχτίδα του ΚΚΕ ούτε από τοπική της ΝουΔού. Αναπτύχθηκε από Δυτικούς (Αμερικανούς) επιστήμονες (όπως ο Vinton Cerf και όλοι όσοι συμμετείχαν στο Arpanet).
Ο χρήστης του Ίντερνετ δεν είναι (όπως αναπαράγεται βάσει του στερεότυπου που θέλουν να μας περάσουν): άπατρις, μηδενιστής, αμοραλιστής, light οικολόγος, απολιτίκ τρόμπας που του αρέσουν οι μουσκουλάτοι σφίχτες, χαβαλές που σερφάρει μπας και βρει γκόμενα ή παιχνιδομανής.
Μπορεί να είναι κάτι απ' όλα αυτά, τίποτα απ' όλα αυτά, μοναχός του Αγίου Όρους, έμπορος όπλων, επιπλάς, νταλικιέρης, νοικοκυρά, προπατζής ή πρόεδρος του Αζερμπαϊτζάν.
Ο χρήστης του Διαδικτύου δεν ζει μέσα στο Ίντερνετ ή για το Ίντερνετ.
Απλά ζει, και άλλος συχνότερα κι άλλος σπανιότερα, το χρησιμοποιεί.
Είναι ένας απ' όλους εμάς. Τίποτε περισσότερο ή λιγότερο.
Επίσης να τους ενημερώσουμε τους διάφορους μπαγλαμάδες ότι οι bloggers δεν είναι φυλή του Αμαζονίου ή θρησκευτική σέχτα. Είναι άνθρωποι διαφόρων πεποιθήσεων, ηθικών αποθεμάτων, νοοτροπιών και στάσεων ζωής που απλά χρησιμοποιούν το ίδιο επικοινωνιακό εργαλείο.
Αναφέροντας την πολυφορεμένη φράση "οι bloggers" είναι σαν να λένε "οι χρήστες των εργαλείων ΜΑΚΙΤΑ" ή "εκείνοι που τρώνε σαλάμι Λευκάδος και πλένουν με ΡΟΛΙ".
Ο ειλικρινώς υμέτερος δεν νιώθει ότι έχει κάποιο κοινό σημείο με τους bloggers που γράφουν σεντονιάδες για το μπριτζ ή την πουά κάμπια της Νότιας Ντακότα ούτε με τους γνωστούς και μη εξαιρετέους ανθυπολαμογιότατους που βρίζουν νυχθημερόν τους πάντες μην τυχόν τσιμπήσει κανείς και τους τα ακουμπήσει.
Το σφάλμα του πρωθυπουργού είναι άλλο και το έχουμε θίξει στην εκπομπή: η διαδικτυακή επικοινωνία του κόμματός του κ. Καραμανλή βρίσκεται 15 χρόνια πίσω και εκείνος δεν το έχει πάρει μυρωδιά. Χάνει σ' αυτό τον τομέα (από το ΠΑΣΟΚ) με 15 γκολ διαφορά και δεν έχει κάποιον άνθρωπο σοβαρό δίπλα του να το επισημάνει και να το διορθώσει.
Επίσης, δεν είναι προς μεγάλο ψόγο η πατάτα που διατύπωσε ότι γίνεται συντονισμός της τρομοκρατίας μέσω των blogs. Μέσω sites ναι. Μέσω forums και chat rooms. Τα blogs δεν έχουν εμπλακεί (ακόμα) σ' αυτή την υπόθεση. Απλά ο Νεάντερταλ λογογράφος του πρωθυπουργού ακούει να γίνεται συχνότατα λόγος για blogs και τοιουτοτρόπως μπουμπούνισε τη λέξη blog μέσα στο κείμενο για να φανεί η "τρεντουριά" του. Ας πρόσεχε ο πρωθυπουργός σε ποιους αναθέτει τη λογογραφή.
Τελικό συμπέρασμα: Κατακαημένη Αράχωβα τι σου 'μελε να πάθεις.
Οι Βένετοι, αν επένδυαν σ' αυτόν τον τομέα το ένα δέκατο απ' όσα ακουμπάνε οι πανικόβλητοι υπουργοί τους (μέσω κρατικής διαφήμισης) σε γουρουνοέντυπα με ανύπαρκτη κυκλοφορία ένεκα της εσφαλμένης εντύπωσής τους ότι ο εκδότης έχει "δύναμη", θα μπορούσαν να στέκονται πολύ καλύτερα στο νέο και άγριο κόσμο του διαδικτύου. Όμως χρειάζονται διαφορετικοί υπουργοί, διαφορετικοί "επιτελικοί" και διαφορετικοί κομματικοί κλειδοκράτορες.
Χίλιες φορές καλύτερα ένα post σε forum παρά δέκα σελίδες σε τυπωμένη πατσαβούρα φεσοεκδότη που γρυλλίζει.
Αυτά και καληνύχτα.
Τρίτη, Απριλίου 07, 2009
Στη Θεσσαλονίκη η πρώτη δίκη των τοξικών ομολογων της Lehman Brothers
Στην Θεσσαλονίκη θα εκδικασθεί εντός του Απριλίου 2009, η πρώτη στην Ελλάδα αγωγή επί της ουσίας κατά της Τράπεζας Citibank για την προώθηση τοξικών προϊόντων της LEHMAN BROTHERS στο Ελληνικό επενδυτικό κοινό.
Αξίζει να σημειωθεί ότι αντίστοιχες τακτικές αγωγές στην υπόλοιπη Ελλάδα δεν αναμένεται να εκδικαστούν πριν το 2010 κι έτσι η απόφαση των Δικαστηρίων της Θεσσαλονίκης αποτελεί ουσιαστικά ένα σημαντικό πρόκριμα για την εξέλιξη χιλιάδων παρόμοιων υποθέσεων σε όλη την Ελλάδα.
Οι δικηγόροι Θεσσαλονίκης, Κλεάνθης Βουλκίδης και Δημήτης Νακόπουλος που χειρίζονται την υπόθεση αφήνουν να εννοηθεί ότι θα δημιουργήσουν πρώτοι ευνοϊκό δεδικασμένο στην υπόθεση αυτή. Η άποψη αυτή ενισχύεται και από την πρόσφατη απόφαση επιβολής προστίμου ύψους 1.000.000 ευρώ στην Citibank από το Υπουργείο Ανάπτυξης.
Μετά την πτώχευση της Αμερικάνικης εταιρίας πολλοί επενδυτές και στην Β. Ελλάδα βρέθηκαν στον αέρα με τους τίτλους τους να έχουν μηδενική αξία και τις αποταμιεύσεις – σε πολλές περιπτώσεις μιας ολόκληρης ζωής – να έχουν χαθεί ανεπιστρεπτί. Ετσι μεγάλο είναι το ενδιαφέρον για την εξέλιξη της πρώτης αυτής δικαστικής διαμάχης που θα κρίνει στην ουσία την υπόθεση.
Ελλάς - Γαλλία συμμαχία: ο αββάς Φουρμόν γκρεμίζει την αρχαία Σπάρτη
Αναμφίβολα το σημαντικό αυτό βίντεο προκαλεί κύματα οργής. Πάντοτε γίνεται αυτό όταν οι άνθρωποι προκαλούνται με τόσο χυδαίο και άθλιο τρόπο. Όταν δηλαδή οι υποτιθέμενοι "σύμμαχοι" ψαχουλεύουν τις ιστορικές σου "τσέπες" προσπαθώντας να σου κλέψουν την ταυτότητα. Να γκρεμίσουν ότι έχει απομείνει όρθιο. Να αφανίσουν την αξιοπρέπεια και τον συλλογικό σου αυτοσεβασμό. Πάντοτε υπήρχε καχυποψία αλλά η βεβαιότητα φέρει τη δική της σφραγίδα, το δικό της ειδικό βάρος. Η βεβαιότητα μπορεί να κατακτηθεί ενίοτε με το δόλωμα της αφέλειας, της αδυναμίας, της ελαφρότητας.
Όσα χρόνια κι αν περάσουν, το τίμημα που τους πρέπει θα καταβληθεί στο ακέραιο και με το νόμιμο τόκο. Ο απόηχος των πράξεών τους φτάνει μέχρι τα αυτιά μας. Δείχνουν νικητές αλλά την πάτησαν. Το πείραμά μας πέτυχε μέσω της φαινομενικής πρόδηλης αποτυχίας του. Τα συντρίμμια από τη δράση τους είναι ορατά. Αόρατο είναι μόνο το μέλλον. Ανίκητο το παρελθόν διότι δεν μπορεί να αλλάξει...
Προτεινόμενα αναγνώσματα:
Κυριάκος Σιμόπουλος: Η λεηλασία και καταστροφή των ελληνικών αρχαιοτήτων, εκδόσεις ΣΤΑΧΥ
Ο Πυρετός των Μαρμάρων 1800-1820, Μαρτυρίες για τη λεηλασία των Ελληνικών μνημείων, εκδόσεις ΟΛΚΟΣ
Δευτέρα, Απριλίου 06, 2009
Η άγονη γραμμή εκδικείται όσους τη... γράμμισαν
Μικρό το μέγα. Μέγα το μικρό.
Ούτε ο εμπειρότερος πολιτικός αναλυτής, σύμβουλος επικοινωνίας, αεριτζής διαφημιστομαρκετάς, κάποιος εξ απορρήτων εξουσιαστικών αποβλήτων ή ακόμα και τζιτζάτος σεμνοταπεινότατος υπουργός δεν θα μπορούσε να προβλέψει ότι:
Τα ανιαρά και πολύωρα δρομολόγια από Πειραιά, στους Αρκιούς, τους Λειψούς, την Ανάφη, την Αστυπάλαια, την Τήλο και τη Νίσυρο, θα μπορούσαν να υπονομεύσουν την σταθερότητα μιας κυβέρνησης που ανά δέκα σκάνδαλα «επανιδρύει» το κράτος.
Ποιος να το φανταζόταν ότι τα μαζουτοκαπνισμένα δεκαεξάωρα, που τρώει κάποιος κατακέφαλα εν πλω σε μεταποιημένα μπαούλα, θα ξεχρεώνονταν με τόση αρνητική δημοσιότητα.
Απίθανο να υπολόγιζε, ακόμα και κομπιούτορας με προηγμένη τεχνητή νοημοσύνη, ότι θα ξηλωνόταν τόσο μεγάλο μέρος της φθαρμένης εξουσιαστικής μιξοπαρθενίας, από ένα νήμα που πιάστηκε σε ακατάλληλο λιμένα της Δωδεκανήσου.
Το σκάνδαλο της «άγονης γραμμής» είναι η ακούσια εκδίκηση του φτωχού, του ανήμπορου, του «περήφανου ακρίτα» που «φυλάει Θερμοπύλες» - κατά την διαχρονική πολιτικάντικη μπουρδολογιότητα.
Είναι η εκδίκηση του θυσιασθέντος πασχαλινού αρνιού.
Το κόκαλο που σου κάθεται καταμεσής του βουλημικού λάρυγγά σου.
Το τριγλυκερίδιο και οι χοληστερίνες που χτυπάνε τιλτ στους ευπαθείς δείκτες σου.
Έχει ξαναγραφτεί στην Τσούχτρα: το σύμπαν είναι μια επιχείρηση, η μοναδική, που μπορεί να περηφανεύεται ότι τα βιβλία της είναι απολύτως εντάξει.
Οι ισολογισμοί της πραγματικότητας είναι αληθείς και ισορροπημένοι.
Όσο παθητικό, τόσο ενεργητικό. Ο Θεός δεν κλέβει στην αποτίμηση των παγίων.
Η ενέργεια ανακυκλώνεται με υποδειγματική σταθερότητα και τάξη.
Ό,τι δίνεις παίρνεις.
Όταν απαξιώνονται επί δεκαετίες ξεχασμένα κορμιά στις άκρες της ρημαγμένης πατρίδας κάποιοι το κάνουν – διά πράξεων και παραλείψεων.
Όταν πεθαίνουν αβοήθητοι γέροντες στα νησάκια τα εύμορφα γιατί δεν μπόρεσαν να πηδήξουν το σκάμμα του πελάγου, κάποιοι κερδίζουν από τη θανή τους.
Όταν ερημώνει η Ελλάδα και ξεραίνονται τα άκρα της κάποια στομάχια και τσέπες φαρδαίνουν.
Τότε το σύμπαν αναλαμβάνει δράση.
Εκδικείται αόρατα και κατακλυσμικά.
Κυριακή, Απριλίου 05, 2009
Σάββατο, Απριλίου 04, 2009
Παρασκευή, Απριλίου 03, 2009
Γρηγόρης Ψαριανός: το δράμα ενός αγωνιστή
Γρηγόρης Ψαριανός, βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ, συνέντευξη στο kolonaki-press:
«Κυκλοφορώ με ένα Lexus που μας έχει δώσει η Βουλή. Η Βουλή τα παίρνει με leasing μας τα δίνει και κάθε τέσσερα χρόνια τα αλλάζει και νοικιάζει άλλα. […]
Κανονικά δεν θα έπρεπε να νοικιάζουν αυτοκίνητα στους βουλευτές. Κατά την γνώμη μου έπρεπε να δίνουν μια κάρτα βενζίνης απεριορίστων χιλιομέτρων και να πηγαίνεις με το αυτοκίνητό σου. Αυτοκίνητο είχα. Τι μου το δώσανε; […]»
Δυσανασχετεί επειδή του δώσανε Lexus. Κι αυτός γιατί το πήρε; Αν του δώσουν απασφαλισμένη χειροβομβίδα θα την κρατήσει;
«Είναι καλά τα λεφτά που μπορεί να πάρει ένας βουλευτής αλλά δεν είναι τίποτα υπεβολικά ποσά όπως νομίζουν διάφοροι γελοίοι […].
Χρεωμένοι είμαστε, με δάνεια οι περισσότεροι γιατί πρέπει να νοικιάσεις γραφεία, να τα συντηρήσεις και γενικά πολύ τρέξιμο που δεν φαντάζεσαι».
Υποφέρει κιόλας ο άνθρωπος αλλά κάνει την καρδιά του πέτρα για τον σοσιαλισμό.
«Η ανάγκη του ανθρώπου να πιστεύει ότι ένας Θεός, ένας Αλλάχ θα τον σώσει είναι χοντρή μαλακία. Αυτό βέβαια υποκινείται από διάφορα λαμόγια που θέλουν να σε βάλουν στο λούκι να νομίζεις ότι μόνο ο Θεός θα σε σώσει ενώ αυτοί τον Θεό τον έχουν γραμμένο στα παπάρια τους γιατί ξέρουν ότι δεν υπάρχει. […]
Εκτός όμως και αν ο Θεός είναι κάθαρμα και μένει ατιμώρητη αυτή η αλητεία. Με τις θρησκείες λοιπόν είναι γεγονός, δεν τα πάω καλά. Όλες οι θρησκείες είναι σκατά».
Ο Ψαριανός εκφέρει τις ανωτέρω κοπρολογίες όταν η δημοσιογράφος Ν. Μακρή τον ρωτάει για ποιο λόγο φοράει κομποσκοίνια στο χέρι.
Είναι τόσο συχνή η επανάληψη συγκεκριμένων λέξεων η οποία σε κατευθύνει να υποθέσεις πολλά για πτυχές της προσωπικότητας του εθνοπατέρα Ψαριανού και να αναλογιστείς πόσα πολλά μπορεί να προσφέρει ακόμα η επιστήμη στην ανθρωπότητα.
Με αυτούς θέλει να συγκυβερνήσει ο Παπανδρέου.
Συγχαρητήρια.
Διαβάστε κι εδώ τη συνέντευξή του στο ΚΛΙΚ (2001) που μιλούσε ο αγωνιστής Ψαριανός για τη Ferrari του.
Τετάρτη, Απριλίου 01, 2009
Ο Κόκκαλης πήρε τα τυχερά παιχνίδια στη Λουιζιάνα!
(Σημείωση: Δεν είναι μούρλια στη φωτογραφία με την κουστουμιά τη λευκή; Δεν του πάει το χαμόγελο; Δεν ανυπομονείτε για την επόμενη συνέντευξη τύπου όπου θα δηλώνει υπομειδιώντας ότι θέλει να δει τα πλέι οφ και θα κογιονάρει τους βάζελους;
Σημείωση ii: Η φωτό ελήφθη το 2003 στη δεξίωση της Αμερικανικής πρεσβείας για την Ημέρα της Ανεξαρτησίας των ΗΠΑ και έχει ενδιαφέρουσα σημειολογία. Ο τότε πρέσβης των γιάνκηδων Τόμας Μίλερ στρέφεται προς τον πρόεδρο κι εκείνος δεν δίνει δεκάρα. Άλλοι [και άλλες] που θήτευσαν ή θητεύουν στη θέση του υπΕξ θα είχαν κάνει κωλοτούμπες για να καλοπιάσουν τον μίστερ Τομ).
Ως προτιμητέος ανάδοχος για την προμήθεια του online συστήματος λειτουργίας τυχερών παιχνιδιών, καθώς και των σχετικών προϊόντων και υποστηρικτικών υπηρεσιών επελέγη από τη Λοταρία της Λουζιάνα η θυγατρική της Intralot στις ΗΠΑ, Intralot Inc.
Σύμφωνα με επίσημη ανακοίνωση η μετάβαση στο νέο σύστημα θα πραγματοποιηθεί τον Ιούλιο του 2010. Το συμβόλαιο θα είναι διάρκειας 10 ετών με δυνατότητα 2 επιπλέον μονοετών ανανεώσεων.
Το συμβόλαιο περιλαμβάνει την παροχή 2.800 τερματικών, τα οποία θα συνδεθούν μέσω ενός σύγχρονου δορυφορικού δικτύου στο κεντρικό σύστημα LOTOSTM O/S.
Όπως τονίζεται στην ανακοίνωση, η Intralot με το νέο συμβόλαιο στη Λουιζιάνα, την 25η σε μέγεθος λοταρία των ΗΠΑ, συνεχίζει τη δυναμική της εξάπλωση στην προηγμένη αμερικανική αγορά. Πρόκειται για το τέταρτο σημαντικό έργο που κερδίζει η Intralot τα τελευταία δύο χρόνια στις ΗΠΑ.
Τα συνολικά έσοδα της Λοταρίας της Λουιζιάνα από την ίδρυσή της το 1991 ξεπερνούν τα 5,8 δισ. δολάρια, ενώ έχει καταβάλει συνολικά στο Ταμείο της Πολιτείας προς όφελος του προγράμματος ενίσχυσης της δημόσιας εκπαίδευσης περισσότερα από 2 δισ. δολάρια. Την προηγούμενη χρονιά οι πωλήσεις της Λοταρίας ήταν οι υψηλότερες των τελευταίων 15 ετών. Η Λοταρία καταλαμβάνει την 13η θέση μεταξύ των πολιτειακών λοταριών των Η.Π.Α. σε ποσοστό ανάπτυξης, σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος.
Η Πρόεδρος της Λοταρίας της Λουιζιάνα, κα. Rose Hudson, δήλωσε: “Η τεχνολογία και το marketing είναι οι βασικοί παράγοντες που καθορίζουν τις εξελίξεις στον κλάδο των τυχερών παιχνιδιών. Επιλέγοντας την Intralot ως το νέο τεχνολογικό μας προμηθευτή είμαστε βέβαιοι ότι οι πολίτες της Λουιζιάνα θα απολαμβάνουν άριστες υπηρεσίες, ενώ παράλληλα η Λοταρία θα επωφεληθεί από την τεχνολογική και εμπορική υπεροχή της Intralot, καταφέρνοντας να προσφέρει πρωτοποριακά παιχνίδια στους παίκτες και ενισχύοντας συγχρόνως τη συνεισφορά στην εκπαίδευση”.
O Διευθύνων Σύμβουλος της Intralot A.Ε., κ. Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, σχολίασε: “Είμαστε πολύ ικανοποιημένοι με την απόφαση της Λοταρίας της Λουιζιάνα να επιλέξει την Intralot ως το νέο προμηθευτή του συστήματος τυχερών παιχνιδιών. Το πρωτοποριακό μας σύστημα μαζί με την εκτεταμένη εμπειρία και την εξειδίκευση της Intralot στην αγορά των τυχερών παιχνιδιών θα αποτελέσουν τα αδιαμφισβήτητα πλεονεκτήματα της Λοταρίας, βελτιώνοντας περαιτέρω την απόδοσή της”.
Ο Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Intralot Inc., κ. Tom Little, προσέθεσε: “Είμαστε πολύ υπερήφανοι και ευχαριστημένοι που είμαστε ο νέος συνεργάτης της Λοταρίας της Λουιζιάνα. Η Intralot, με την προηγμένη της τεχνολογία και τεχνογνωσία, θα οδηγήσει τη Λοταρία σε μία νέα εποχή, αλλά συγχρόνως θα συνεργαστεί με τα στελέχη της Λοταρίας, για να δημιουργήσει νέα συναρπαστικά παιχνίδια και υπηρεσίες που θα αυξήσουν τα έσοδα της Λοταρίας, με σκοπό να διατεθούν ακόμα μεγαλύτερα ποσά για κοινωφελείς σκοπούς σε όλη την επικράτεια της Πολιτείας”.