Το κείμενο που ακολουθεί δεν το έγραψε κάποιος από τον κύκλο των ανθρώπων που τα ΜΜΕ και οι "ψύχραιμοι" αρέσκονται να ξεσκίζουν και να καθυβρίζουν. Το έγραψε ο Ι. Πρετεντέρης στο Σαββατιάτικο Βήμα. Εκφράζει, για την ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας, το μέσο νου. Την κοινή λογική. Κι αναρωτιέται κάποιος αν τα έλεγε όλα αυτά στον Σημίτη την περίοδο της εξουσίας του ΅εκσυγχρονιστή:
Τίτλος: "Ξένα Κόλλυβα"
Αν ο πρόεδρος Ομπάμα θεωρεί ότι η Τουρκία είναι τόσο σημαντικός παράγοντας, γιατί πιέζει να τη βάλουμε στην Ευρωπαϊκή Ενωση και δεν τη βάζει αυτός στις Ηνωμένες Πολιτείες; Ούτως ή άλλως, πρόβλημα απόστασης δεν υπάρχει. Η Αγκυρα από τη Νέα Υόρκη απέχει περίπου όσο η Χαβάη από το Λος Αντζελες.
Oυδείς αμφισβητεί το δικαίωμα των ΗΠΑ να θεωρούν ότι τους χρειάζεται η Τουρκία. Το ερώτημα είναι για ποιον λόγο θα πρέπει τον λογαριασμό της Τουρκίας που χρειάζονται οι ΗΠΑ να τον πληρώσει η Ευρώπη. Και για ποιον λόγο πρέπει εμείς να βαφτίσουμε Ευρωπαίους τους Τούρκους, όταν ο πρόεδρος Ομπάμα μπορεί θαυμάσια να τους βαφτίσει Αμερικανούς και να τον ψηφίζουν κιόλας.
Διότι, πέρα από την πλάκα, υπάρχει εδώ ένα πραγματικό ζήτημα:
Τι είναι αυτό που υποχρεώνει την Ευρώπη να έχει κοινές στρατηγικές επιλογές με τις ΗΠΑ και για ποιον λόγο θα πρέπει η Ευρώπη να καταβάλει από την τσέπη της το κόστος αυτών των υποτιθέμενων κοινών επιλογών.
Εδώ, δεν είναι θέμα Ομπάμα αλλά Αμερικής. Ηδη, πριν από τον Ομπάμα, ο Μπουςπροσπαθούσε να μας πείσει να αναλάβουμε το κόστος της Ουκρανίας και της Γεωργίας. Αύριο, μπορεί ο ίδιος ο Ομπάμαή κάποιος άλλος πρόεδρος να θεωρήσει ότι του χρειάζεται το Ιράν, το Αζερμπαϊτζάν ή το Μαρόκο. Τι θα γίνει τότε; Θα τους βάλουμε και αυτούς στην Ευρωπαϊκή Ενωση;
Και μη μου πείτε«δεν είναι το ίδιο!»,διότι ουδόλως μπορώ να αντιληφθώ τη διαφορά της Τουρκίας και του Ιράν από την άποψη του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Ακόμη και ως εχθρούς να τους πάρεις, οι Πέρσες έχουν μια προτεραιότητα:
τους πολεμάμε δυόμισι χιλιάδες χρόνια-από την εποχή του Μαραθώνα...
Δεν υπάρχει σοβαρός άνθρωπος σήμερα στην Ευρώπη που να μην αντιλαμβάνεται ότι η όποια περαιτέρω διεύρυνση της Ενωσης αποτελεί ταφόπλακα της Ενωσης. Και ούτε αμφιβάλλει ότι αν η διεύρυνση περιλαμβάνει και την Τουρκία, τότε εκτός από την ταφόπλακα θα εκφωνήσουμε και τον επικήδειο. Ηδη, αρκετά επιζήμιο αποδείχτηκε το άνοιγμα στις χώρες της Ανατολικής και της Κεντρικής Ευρώπης, μόνο ένας τρελός θα έβαζε νέους μπελάδες στο κεφάλι του.
Το ερώτημα λοιπόν δεν είναι αν ο Ομπάμακάνει πολιτική. Αλλά αν κάνει πολιτική με ξένα κόλλυβα. Και αν του κατέστη σαφές ότι στην περίπτωση αυτή θα πρέπει να βρει κανένα άλλο κορόιδο για να πληρώσει τα κόλλυβά του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου