ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΟΣ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΣ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ

Έχει χώρο το Survivor στη σύγχρονη ελληνική κοινωνία; Αποβλακώνει τους τηλεθεατές ή είναι απλά μια ακόμη εκπομπή; Γιατί τα πανεπιστήμια παρακμάζουν και σταδιακά μετατρέπονται σε εστίες εγκληματικότητας και λημέρια… λαθρεμπόρων; Γιατί η πολιτική τάξη νομοθετεί την σταδιακή κατάσχεση των περιουσιών των Ελλήνων; Ποιοι μας μισούν περισσότερο, οι ξένοι ή οι ντόπιοι εντολοδόχοι τους; Στην εκπομπή Τρίτη Άποψη που παρουσιάζει ο δημοσιογράφος Παναγιώτης Λιάκος εξετάζονται οι σύγχρονες και παλαιότερες εκδηλώσεις του εσωτερικού και εξωτερικού ανθελληνικού κινήματος, τα κίνητρα και η επιχειρηματολογία των πρωτοστατών αυτού του κινήματος καθώς και οι προπαγανδιστικές μέθοδοι παραπλάνησης, αυτοενοχοποίησης και καθυπόταξης του ελληνικού λαού. Προσκεκλημένος στην εκπομπή ένας από τους καλύτερους Φυσικούς της χώρας μας αλλά και της παγκόσμιας επιστημονικής κοινότητας: ο Δρ Αλκιβιάδης Κωνσταντίνος Κεφαλάς, Διευθυντής Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών στο Ινστιτούτο Θεωρητικής και Φυσικής Χημείας. Με λόγο αιχμηρό και εκτός του πλαισίου της τόσο διαφημισμένης και άνωθεν επιβαλλόμενης πολιτικής ορθότητας η εκπομπή φωτίζει μερικές από τις σκοτεινές γωνιές της αχανούς επικράτειας της κρατικής παθογένειας.

«Ἐμεῖς οἱ δύο» - Κυκλοφορεῖ τό πρῶτο μου μυθιστόρημα

Αὔριο εἶναι μία σημαντική ἡμέρα γιά ἐμένα. Κυκλοφορεῖ ἀπό τίς ἐκδόσεις Πελασγός τοῦ φίλου καί συναγωνιστή Γιάννη Γιαννάκενα τό πρῶτο μου μυθιστόρημα. Τιτλοφορεῖται «Ἐμεῖς οἱ δύο» καί μπορεῖ νά ταξινομηθεῖ στά ἐρωτικά – σατυρικά πεζογραφήματα. Εἶναι γραμμένο σέ πολυτονική γραφή, κοσμεῖται ἀπό μεγάλης αἰσθητικῆς ἀξίας εἰκαστικά καί ἡ γενική εἰκόνα του παραπέμπει σέ μία τυπογραφία τόσο κομψή πού κοντεύουμε νά λησμονήσουμε. Την ἐπιμέλεια τῆς εἰκόνας καί τοῦ στησίματος τοῦ βιβλίου εἶχε ὁ βραβευμένος γραφίστας & art director Βασίλης Γεωργίου. 
Χαίρομαι ἰδιαίτερα γιά τήν ἔκδοση τῆς πρώτης πεζογραφικῆς μου ἀπόπειρας καί θά χαρῶ διπλά ἄν μάθω ὅτι ἄρεσε ἡ προσπάθεια σέ ἐσᾶς, φίλους καί ἀναγνῶστες. 
Το τηλέφωνο τῶν ἐκδόσεων Πελασγός εἶναι 210 64 40 021.

Ἡ ἐπανάκαμψη τῆς Μεγάλης Ἰδέας

Ἡ Μεγάλη Ἰδέα σέ ἕναν πίνακα: Ὁ στρατηλάτης διάδοχος Κωνσταντῖνος Α' ὑποδέχεται τόν ἀγωνιστή τοῦ '21, τόν στρατιώτη τοῦ Βυζαντίου καί τόν ἀρχαῖο Ἕλληνα πολεμιστή. Ὅλοι στεφανώνονται ἀπό τή Δόξα τῆς Ἑλλάδος.

«Τον Ἰούνιο (1829) ἔπεσε ἡ Σιλίστρια καί στίς 8/20 Αὐγούστου τά ρωσικά στρατεύματα ἔφτασαν στήν Ἀδριανούπολη. Αὐτή ἡ προέλαση ἀνησύχησε πολύ τόσο τόν Wellington ὅσο καί τούς Τούρκους. Οἱ Τοῦρκοι βιάστηκαν νά ἀποδεχτοῦν τήν συνθήκη τοῦ Λονδίνου προτείνοντας συγχρόνως νά ἀποτελέσουν τήν Ἑλλάδα ὁ Μοριάς καί οἱ Κυκλάδες. Γιά μία στιγμή ὁ Wellington, ὅπως ἀκριβῶς καί οἱ Γάλλοι, σκέφτηκε νά δημιουργήσει μία ἑλληνική αὐτοκρατορία πού θά ἔπαιρνε τή θέση τῆς ἡττημένης Τουρκίας καί θά ἔπαιζε τόν ρόλο τοῦ προστατευτικοῦ προχαρακώματος ἀπέναντι σέ μία Ρωσία πολύ ἐκτεταμένη. Ἀλλά δέν εἶχε ἀντιληφθεῖ ὅτι οἱ Ρῶσοι εἶχαν ἀλλάξει τακτική – ὅτι εἶχαν πάρει τήν ἀπόφαση νά διατηρήσουν τήν Τουρκία στή θέση τοῦ ἐξασθενημένου γείτονα». 

Douglas Dakin «Ἡ ἑνοποίηση τῆς Ἑλλάδας 1170-1923», Ἀθήνα: 2012, Μορφωτικό Ἵδρυμα Ἐθνικῆς Τραπέζης, σ. 100.

Ἡ Μεγάλη Ἰδέα δέν ἦταν μία αὐταπάτη, μία πολεμόχαρη παραζάλη πού εἶχε μεθύσει στά ὅρια τῆς ἀπώλειας τῶν αἰσθήσεων μερικούς ἀδαεῖς περί τά πολιτικά, διπλωματικά καί στρατιωτικά ζητήματα. Αὐτό πού ἀρκετοί μελετητές χαρακτηρίζουν «ἀπόδραση ἀπό τήν πραγματικότητα» ἀποτελοῦσε τή μοναδική ἀξιόπιστη καί ἐπαρκή ἐξήγηση γιατί πρέπει νά ὑπάρχει ἀνεξάρτητο ἑλληνικό κράτος, νά ἐξοπλίζεται, νά προστατεύει καί νά διαδίδει τήν ἑλληνική γλώσσα, Ἱστορία καί πολιτισμό καί νά ἀποτελεῖ φιλόξενη στέγη γιά τό Γένος μας.

Ἡ Μεγάλη Ἰδέα στηρίζεται σέ ἕνα γεωπολιτικό σενάριο, ἡ ὑλοποίηση τοῦ ὁποίου ἀνά τακτά χρονικά διαστήματα φτάνει πολύ κοντά στόν νά τό διαχειριστεῖ κάποια γενιά Ἑλλήνων ἀλλά ἀναβάλλεται– πάντα μέ τρόπο ἀνυπόφορα ὀδυνηρό. Πολλοί ἀρέσκονται, γιά λόγους πού ἐξυπηρετοῦν ἐχθρικά πρός τό ἔθνος συμφέροντα νά ἐπαναλαμβάνουν ὅτι ἡ Μεγάλη Ἰδέα «πέθανε», «κάηκε» στή μεγάλη πυρά πού ἄναψαν οἱ Τοῦρκοι στήν ἁλωμένη Σμύρνη. 

Κι ὅμως, ἡ ἐπιβίωση τοῦ ἔθνους μας ἔχει ὡς μεσοσταθμό τόν κατακερματισμό τῆς Τουρκίας καί τό

ΚΕΙ ΟΞΩ ΣΤΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΤΟΞΟ

Δεξιά, ἀντικομμουνιστική θεωρία συνωμοσίας: οἱ κουκουέδες ξαναείδαν τόν τελικό Eurobasket '87 καί ἤλπιζαν νά κερδίσει ἡ ΕΣΣΔ στό ριπλέι

Ἀκολουθεῖ ἐκπομπή μέ τοποθέτηση κομμουνιστικοῦ ὑποπροϊόντος. Ἀντιγράφουμε ἀπό τό 902.gr, τό εἰδησεογραφικό πόρταλ τοῦ ΚΚΕ: «Ἡ Κ.Ε. τοῦ ΚΚΕ ἀπευθύνεται καί καλεῖ λογοτέχνες, ποιητές, θεατρικούς συγγραφείς, ὅλους ὅσοι ἀσχολοῦνται μέ τήν πεζογραφία, τήν ποίηση, τό θέατρο, συγκινοῦνται καί ἐμπνέονται ἀπό τό ἰδανικό τῆς κοινωνικῆς ἀπελευθέρωσης καί ἐκτιμοῦν τον ρόλο τοῦ ΚΚΕ στήν ὑπεράσπιση τῶν λαϊκῶν συμφερόντων, ὅπως καί τήν προσφορά τοῦ στήν ἀνάπτυξη τῶν Τεχνῶν καί τοῦ προοδευτικοῦ καλλιτεχνικοῦ ἔργου, νά συμβάλουν στόν διαγωνισμό μέ τή δημιουργική συμμετοχή τούς».

Καλά τό καταλάβατε. Μία πόρτα σᾶς ἄνοιξε ἡ τύχη κι αὐτή ὁδηγεῖ στά καλλιτεχνικά κολχόζ τοῦ Περισσοῦ. Το κόμμα εἶναι

Ξηρασία στό οἰκοσύστημα τῶν ΜΜΕ

Αὐτό κι ἄν εἶναι εἰρωνεία. Οἱ συνδικαλιστικές ἐκλογές τῶν δημοσιογράφων δέν είχαν… δημοσιότητα!

Ἔχει γραφτεῖ ξανά στήν παροῦσα στήλη: Ὅταν σέ ἕνα οἰκοσύστημα μειώνονται δραματικά οἱ πόροι, τότε ἡ παρατηρητικότητα καί ἡ ἐπιθετικότητα τῶν θηρευτῶν αὐξάνονται κατακόρυφα.

Στην Ἑλλάδα, ἐπειδή τό 2009 εἴχαμε τή φαεινή ἰδέα νά ρίξουμε τά πάντα, ὑλικούς καί ἄυλους πόρους στόν ἀλεστήρα τῆς πασοκάρας τοῦ Τζέφρυ, οἱ πόροι τοῦ οἰκοσυστήματος εἶναι ὁρατοί μόνο μέ ἠλεκτρονικό μικροσκόπιο (ἀπό τά καλά, αὐτά πού βλέπουν μποζόνιο Χιγκς στό χιλιόμετρο). Θεωρεῖται ὅτι θηρευτές ἔχουν γίνει οἱ πολίτες, ἄν καί τελικά ἀποδεικνύεται ὅτι...

500 ΔΙΣ ΜΑΣ ΧΡΩΣΤΑΝΕ ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ

Ἡ ἐκπομπή τοῦ ESTIA TV "Τρίτη Ἄποψη" μέ τόν Παναγιώτη Λιάκο καί καλεσμένο τόν δημοσιογράφο καί ἱστορικό ἐρευνητή Δημοσθένη Κούκουνα ἀναλύει τίς σχέσεις Ἑλλάδας - Γερμανίας, καί παραθέτει δημοσιονομικά στοιχεῖα στήν διάρκεια τῆς Γερμανικῆς κατοχῆς. Ἐπίσης, ἀποκαλύπτει τό ἰλιγγιῶδες ποσό πού ὀφείλουν οἱ Γερμανοί στούς Ἕλληνες γιά τίς πολεμικές ἐπανορθώσεις καί τό ἀναγκαστικό δάνειο.

Ποιοί φταῖνε γιά τά ἄβατα

Στην φωτογραφία πού δημοσίευσε ἡ ἐφημερίδα δημοκρατία βλέπουμε ἕναν, προστατευμένο ἀπό τό πανεπιστημιακό ἄσυλο, μετανάστη πού στέκεται πίσω ἀπό τά κάγκελα, ἐντός τῶν ὁρίων τῆς ΑΣΟΕΕ, καί ἁπλώνει τήν πραμάτεια του στό πεζοδρόμιο, μέ τή βεβαιότητα ὅτι κανένας ἀστυνομικός ἔλεγχος δέν μπορεῖ νά τόν ἀγγίξει.

Ὅποιος θέλει νά ἀγοράσει λαθραῖα τσιγάρα πηγαίνει στό Οἰκονομικό Πανεπιστήμιο Ἀθηνῶν (κτίριο ΑΣΟΕΕ, Πατησίων 76). Ἐκεῖ, πίσω ἀπό τά κάγκελα τῆς περίφραξης, οἱ ἀλλοδαποί λαθρέμποροι λειτουργοῦν κανονικά τό «μαγαζί» τούς! Καθημερινά ἀπό δίπλα τούς περνοῦν οἱ πρυτανικές Ἀρχές, οἱ καθηγητές, οἱ κομματάρχες τῶν φοιτητικῶν παρατάξεων, οἱ φοιτητές. Κανείς δέν νοιάζεται πού ἕνας ἱερός χῶρος παιδείας καί πανεπιστημιακῆς ἐκπαίδευσης, τόν ὁποῖον χρυσοπληρώνουν οἱ πολίτες, κατάντησε κατσαριδοφωλιά λαθρεμπόρων.

Ὅποιος θέλει νά ἀσχοληθεῖ μέ τήν...

Πόλεμοι πού χάνονται πρίν ξεκινήσουν

Οἱ ἄνθρωποι, οἱ φορεῖς, τά κόμματα πού θέλουν νά καταργηθοῦν οἱ στρατιωτικές παρελάσεις εἶναι ταυτόχρονα ὀπαδοί τῶν «γκέι πράιντ»

Δίπλα μας εἶναι μία χώρα πού δέν σταματᾶ νά διεκδικεῖ κομμάτια ἀπό τήν πατρίδα μας, κατέχει περίπου τή μισή Κύπρο καί κάθε μέρα πού περνᾶ θεριεύει, ἀναπτύσσεται, γιγαντώνεται, ἀγριεύει. Συμπεριφέρεται σάν θαλερός νεαρός πού δέν σκέφτεται τίποτε ἄλλο παρά τήν ἐπιβίωση καί τήν ἐπέκταση, μέ κάθε τρόπο. Ἡ αμυαλοσύνη τοῦ σφρίγους συνδυάζεται (μέ ἕναν παράδοξο τρόπο) μέ τήν παιδεία καί τήν τεχνολογική ἀνάπτυξη.

Ἡ Τουρκία βρίσκεται στό G20, στίς 20 μεγαλύτερες οἰκονομίες τοῦ κόσμου, ἔχει ἀρχίσει νά ἀποκτᾶ αὐτονομία στήν στρατιωτική τεχνολογία, παράγει οὐκ ὀλίγα δικά της ὁπλικά συστήματα, ἀναπτύσσει...

Eurobasket 1987

Οἱ κουκουέδες ξαναβλέπουν τόν τελικό τοῦ Eurobasket 87 κι ἐλπίζουν νά κερδίσει ἡ ΕΣΣΔ στό replay.

Δέν ὑπάρχουν κακοί πρωθυπουργοί

Κάκιστοι πολίτες ὑπάρχουν. Εἶναι αὐτοί πού τά τρῶνε μαζί μέ τούς πολιτικούς, ἀλλά δέν βάζουν κιλά, αὐτοί οἱ ἀχρεῖοι…

Tήν προηγούμενη ἑβδομάδα, οἱ μαθητές τῶν Ἐπαγγελματικῶν Λυκείων (ΕΠΑ.Λ). εἶχαν τήν εὐκαιρία, γράφοντας ἔκθεση στίς πανελλαδικές ἐξετάσεις, νά δοῦν τή θέα πρός τό μέλλον ἀπό τό σκοταδόλουστο παραθύρι τοῦ φιλοκυβερνητισμοῦ. Γιά νά γράψουν ἔκθεση, τούς δόθηκε ἀπόσπασμα ἀπό τήν ἔκδοση τῶν δοκιμίων τοῦ Γιώργου Θεοτοκᾶ πού τιτλοφορεῖται «Στοχασμοί καί Θέσεις». Το πρωτότυπο κείμενο ἔχει ὡς ἑξῆς: «Ἕνας ἄξιος μαραγκός, πού κατέχει καλά τή δουλειά του καί πιστεύει σέ αὐτήν, εἶναι πολύ πιό ὁλοκληρωμένος καί ἀξιοσέβαστος ἄνθρωπος ἀπό ἕναν κοῦφο πρύτανη ἤ ἕναν κακό πρωθυπουργό».

Ἡ γαβρόγλεια, συριζαίικη ἐκδοχή εἶναι...

Εἰς μνήμην Παναγιώτη Σταυρουλόπουλου

Ο Παναγιώτης Σταυρουλόπουλος, στο κέντρο, με ΕΛΔΥΚάριους, σε αναμνηστική φωτόγραφία έπειτα από ὁμιλία του για τἡν επική μάχη τοῦ ’74. 

Ἀκόμα ἕνας ἀετός  πέταξε πρός τά Ἠλύσια Πεδία ὅπου κατοικοῦν οἱ δίκαιοι, οἱ μακάριοι, οἱ ἀξιοθαύμαστοι γενναῖοι.

H κοινωνία δέν εἶναι κάτι ἑνιαῖο. Τα ἀποτελέσματα τῆς δράσης τῶν ὑποσυνόλων της φαντάζουν ἑνιαία. Ἡ ἑλληνική κοινωνία, ὅπως ὅλες, εἶναι πολύπλευρη. Ἄλλοι λερώνουν καί τό χῶμα πού πατοῦν μέ τήν ἀλαζονεία, τήν ἐσωτερική ἀσχήμια, τόν ἀνθελληνισμό, τήν ὀλιγοπιστία, τή σήψη καί τήν ἀνωμαλία τους.

Παρελαύνουν ἀναιδῶς στή δημόσια σφαίρα, σάν ἐχθρικό στράτευμα, ἐπιδεικνύοντας τήν καταστροφή τοῦ ἔθνους σάν τρόπαιο πού κατακτήθηκε σέ μάχη, καί ἀτιμάζουν τή σημαία μας ἡδονιζόμενοι ἀπό τό ἔρεβος ποῦ τούς κυβερνᾶ. 

Κάποιοι ἄλλοι εἶναι παλικάρια, μαχητές, ἀλύγιστοι πολεμιστές θριάμβων καί ἡττῶν, μάρτυρες, ἅγιοι, ὁμολογητές πίστεως, ἄνω θρώσκοντες, φιλοσοφοῦντες, σκεπτόμενοι καί ἀκούραστοι ταξιδιῶτες τοῦ χρόνου, πού βαδίζουν κάπου κάπου δίπλα μας καί τό παράδειγμά τους ἐμπνέει καί νοηματοδοτεῖ καί τό δικό μας πέρασμα ἀπό τή σφαίρα τῆς φθοράς καί τῆς θνητότητας. Αὐτοί ξέρουν ὅτι ὁ θάνατος εἶναι δίπλα τους καί τόν περιφρονοῦν ἐπειδή ἔθεσαν τήν πατρίδα, τόν Θεό, τόν συνάνθρωπο καί τή συνείδησή τούς πάνω ἀπό τό δικαίωμα νά ζοῦν.

Ἕνα τέτοιο παλικάρι ἦταν ὁ ὑποδιοικητής τῆς ΕΛΔΥΚ στήν ἐπική μάχη κατά τοῦ

Γερμανία ἐναντίον Ἑλλήνων ἐφοπλιστῶν

Γραμματόσημο τοῦ 1971 γιά τήν 150ἡ ἐπέτειο ἀπό τήν Ἐθνεγερσία τοῦ 1821. Ἀπεικονίζεται ἡ ναυμαχία τῆς Σάμου (1824).

«Μήν κατηγορεῖτε ἐμένα γιά τίς δομικές ἀδυναμίες τοῦ ἑλληνικοῦ προγράμματος. [...] ὁ Τσίπρας ὑποσχέθηκε νά καταργήσει τά προνόμια γιά τούς ἐφοπλιστές. Τίποτα ὅμως δέν ἔγινε».
Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ὑπουργός Οἰκονομικῶν τῆς Γερμανίας, δήλωση στό WDR Europaforum 2017, Βερολίνο 1 Ἰουνίου 2017.

Ἡ δήλωση τοῦ εμπροσθοφύλακα τῆς γερμανικῆς πολιτικῆς ἐξετάστηκε καί ἀπαντήθηκε μᾶλλον πρόχειρα καί ἀρκετά «ρηχά» ἀπό τήν πλευρά τοῦ ἡμεδαπού πολιτικοῦ κόσμου, ἀπό τούς ἐπί παντός ἐπιστητοῦ δημοσιολογοῦντες ἀλλά καί ἀπό τούς Ἕλληνες πλοιοκτῆτες, οἱ ὁποῖοι δέν ἔδειξαν νά ἀντιλαμβάνονται τό μέγεθος τοῦ κινδύνου. 

Ἡ πλειονότητα τῶν ἀπόψεων πού διατυπώθηκαν γιά τήν ἐπίθεση Σόιμπλε στήν ἑλληνική πλοιοκτησία κυμάνθηκε ἀπό τήν ἀπόδοση τοῦ κινήτρου του στόν

.

Ἡ μηδενική ἀνοχή τῆς παραλίας

Μία ἀνάρτηση στό facebook ἦταν ἀρκετή γιά νά δείξει ὅτι ἡ «κοινωνία χωρίς διακρίσεις» δέν ὑπάρχει οὔτε στά χαρτιά!

Σχεδόν 3.000 ἀντιδράσεις, 630 κοινοποιήσεις καί περισσότερα ἀπό 1.380 σχόλια σέ μία ἀνάρτηση δημιούργησαν ἕνα ἀπό τά πρῶτα διαδικτυακά σούσουρα τοῦ καλοκαιριοῦ. Τι ἀποτέλεσε τή... φιτιλιά πού ἔσκασε τό μπουρλότο τῆς ὀργῆς; Μία ἀνάρτηση στό facebook ἀπό ἕναν νεαρό δικηγόρο πού δυσφόρησε μέ κάποια γυναικεία σώματα ποῦ εἶδε σέ παραλία. Ἰδού μερικά ἀποσπάσματα: «Πρῶτο δυνατό τριήμερο γιά παραθαλάσσια ἐξόρμηση καί δυστυχῶς γιά ἄλλη μία χρονιά ἐπιβεβαιώνεται τό τραγικότατο φαινόμενο τῆς παντελῶς ἀγύμνάστης - πλαδαρῆς Ἑλληνίδας γκόμενας, πού νομίζει, ὅμως, ὅτι εἶναι τοὐλάχιστον ἡμίθεα... Ζελεδένιες κοιλιές καί πεσμένοι γλουτοί παντοῦ τριγύρω, μέ τυλιγμένα πολύχρωμα κίτς μαγιώ ποῦ ἀδυνατοῦν νά καλύψουν τίς ἀτελείωτες ἀτέλειες τῶν ξεδιάντροπων κοριτσιῶν πού κυκλοφοροῦν ἀνέμελα, ἔχοντας ἄγνοια τῆς κάκιστης ἡμίγυμνής τούς ὄψης, καθώς ἔχουν νά γυμναστοῦν ἀπό τήν Γ´ Γυμνασίου...
Κάποιες, δέ, ἔχουν τό τρομερό θράσος νά

Βάλτε τέλος στήν ἀνομία

Κι ὅμως, ἐν ἔτει 2017, σέ χώρα πού δέν ἀνήκει στόν Δεύτερο ἤ στόν Τρίτο Κόσμο, ὑπῆρξε περιστατικό μέ μικρό παιδάκι πού σκοτώθηκε ἀπό ἀδέσποτη σφαίρα, τήν ὁποία ἔριξε κάποιος σέ γλέντι!

Οἱ λεπτομέρειες πού ἀποκαλύπτονται γιά τόν θάνάτο τοῦ 10χρόνου ἀγοριοῦ ἐπιτείνουν τή φρίκη καί τόν ἀποτροπιασμό πού νιώθει τό ὑγιές κομμάτι τῆς κοινωνίας γιά τίς συνθῆκες ὅπου ἔλαβε χώρα τό φονικό.

Ὁ μαθητής τοῦ 6ου Δημοτικοῦ Σχολείου Αχαρνών -τό ὁποῖο γειτνιάζει μέ συνοικισμό Ρομά-, πού δολοφονήθηκε ἀπό κάποιον πού πυροβολοῦσε στόν ἀέρα, ζοῦσε σέ μία χώρα τῆς ὁποίας τό κράτος δέν ἀσχολεῖται μέ τούς πολίτες του. Ἐνδιαφέρεται μόνο γιά τό... ταμεῖο καί τήν τακτική καταβολή τοῦ φόρου αἵματος πρός τούς πιστωτές.

Ἡ ἀνυπαρξία τοῦ ἀδέσποτου κράτους καί οἱ εὐθύνες τῆς πολιτικῆς καί τῆς πνευματικῆς «ἐλίτ» γιά τό ἔγκλημα δέν εἶναι δύσκολο νά ἀποδειχθοῦν. Ἀφενός, ὅλη ἡ Ἑλλάδα γνωρίζει ὅτι στήν κοινότητα τῶν Ρομά ἡ παραβατικότητα εἶναι νόμος. Κι ὅμως, τό μόνο πού νοιάζει τούς θεματοφύλακες τῆς πολιτικῆς

Οἱ δηλώσεις δέν γυρίζουν πίσω

Πολλές φιγοῦρες στή ρυθμική γυμναστική καί στήν ἐνόργανη μποροῦν νά μετονομαστοῦν καί σέ «παρερμηνεύτηκαν οἱ δηλώσεις μου». 

Ἐπί προσωπικοῦ: πάντά θυμᾶμαι μέ συμπάθεια καί ἐκτίμηση τό ἐπίθετο Καζᾶκος. Το 1992, ὅταν οἱ Ἔνοπλες Δυνάμεις τῆς χώρας καταδέχονταν νά λαμβάνουν τίς ὑπηρεσίες μοῦ, ὁ συνταγματάρχης Λάμπρος Καζᾶκος, διοικητής τοῦ Κέντρου Ἐκπαιδεύσεως Μηχανικοῦ (ἀποστρατεύτηκε μέ τόν βαθμό τοῦ ἀντιστρατήγου) στό μαγευτικό Ναύπλιο ἦταν μία μορφή τοῦ Ἑλληνικοῦ Στρατοῦ πού ἐνέπνεε τόν σεβασμό σέ ὅλους – ἀξιωματικούς, στελέχη καί ὁπλίτες.
Βέβαια, ὑπάρχει καί ἄλλος Καζᾶκος. Ὁ Κώστας. Ὁ ἠθοποιός. Ὅταν ἤμουν πιτσιρικάς καί τόν ἔβλεπα στίς κινηματογραφικές ταινίες πού πρωταγωνιστοῦσε κόντεψα νά σχηματίσω τήν ἐντύπωση ὅτι κι ἐκεῖνος ἦταν...

Ἀκόμα ἕνα δοκίμιο γιά τό παράλογο

Τί διαπιστώνεις κάνοντας βαριεστἡμένο ζάπινγκ: Πάντα, κάπου, κάπως διασταυρώνονται οἱ δρόμοι τῶν θνητῶν  μέ τήν ἀταξινόμητη φρίκη.

Ὅ,τι πιό ἀνεπιθύμητο: Ἡ εἰσβολή τοῦ παραλόγου στή ζωή μας. Αὐτό πού εἶναι ἀνερμήνευτο ἐπειδή δέν  ὑπάγεται σέ καμία συνομοταξία φαινομένων. Πῶς μπορεῖς νά ἑρμηνεύσεις τό σύνολο μίας ἐμπειρίας ὅπου ὁ Ἄδωνις Γεωργιάδης κι ἕνας ἄλλος κύριος, εὐτραφέστατος, σκληρίζουν σάν ἱεροδίκες τοῦ Ἰσλαμικοῦ Κράτους κραδαίνοντας κινητά τηλέφωνα καί πίσω τους, στό φόντο, εἶναι ὁ Παρθενών; Ὠρύονται. Κινοῦνται,  χειρονομοῦν, οἱ σιελογόνοι ἀδένες λειτουργοῦν στό μάξιμουμ τῶν δυνατοτήτων τους. 

Οἱ φωνητικές χορδές παλεύουν νά κρατηθοῦν στούς

Ἡ καταστρεπτική βοήθεια τῶν ξένων

Τό γλυπτό τῶν τετραρχῶν, τῶν τεσσάρων αυτόκρατόρων τῆς Ρωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας, πού ἔκλεψαν οἱ Σταυροφόροι ἀπό τό παλάτι τοῦ αὐτοκράτορα στήν Κωνσταντινούπολη καί τώρα βρίσκεται στήν πλατεία τοῦ Ἁγίου Μάρκου στή Βενετία. Δεξιά: Ὁ Αλέξιος Α΄ Κομνηνός, ἀπό χειρόγραφο τοῦ 12ου αἰώνα πού φυλάσσεται στή Βιβλιοθήκη τοῦ Βατικανοῦ. Κάτω: Το οἰκόσημο τοῦ Δόγη τῆς Βενετίας Ντομένικο Σίλβιο.

«Ἐπιπροσθέτως παραχωροῦμέ στούς Βενετούς τά ἐργαστήρια μαζί μέ τούς ἐπάνω ὀρόφους πού βρίσκονται στή συνοικία τοῦ Περάματος (σημεῖο ἐπιβίβασης γιά τή συνοικία τοῦ Γαλατά), πού ἐκτείνεται ἀπό τήν Ἑβραϊκή Πύλη ὡς τήν Πύλη τῆς Βίγλας, ὅπου ζοῦν Βενετοί καί Ἕλληνες καί [τούς παραχωροῦμε] τρεῖς σκάλες πού καταλήγουν σ' αὐτή τήν περιοχή […]. Δίνεται ἐπίσης στούς Βενετούς τό δικαίωμα νά κάνουν ἐμπόριο μέ κάθε λογῆς ἐμπορεύματα σ' ὅλα τά μέρη τῆς Ρωμανίας, γύρω ἀπό τή μεγάλη Λαοδίκεια, τήν Ἀντιόχεια, τή Μάμιστρα, τά Ἄδανα, τήν Ταρσό, τήν Ἀττάλεια, τή Στρόβιλο, τή Χίο, τόν Θεολόγο (Ἔφεσος), τή Φώκαια, τό Δυρράχιο, τήν Αὐλώνα, τήν Κορυφώ (Κέρκυρα), τή Βονδίτσα (Βόνιτσα), τή Μεθώνη, τήν Κορώνη, τή Ναυπλία (Ναύπλιο), τήν Κόρινθο, τίς Θῆβες, τήν Ἀθήνα, τόν Εὔριπο (Χαλκίδα), τή Δημητριάδα, τή Θεσσαλονίκη, τή Χρυσόπολη, τό Περιθεώριον, τήν Ἄβυδο, τή Ραιδεστό, τήν Ἀδριανούπολη, τήν Ἄπρο, τήν Ἡράκλεια, τή Σηλυμβρία, καί τήν ἴδια τή Μεγαλόπολη (Κωνσταντινούπολη) καί γενικά ὅλα τά μέρη πού εἶναι κάτω ἀπό τήν ἐξουσία τῆς εὐσεβοῦς καί ἐλεήμονος Ἐξοχότητάς μας, χωρίς νά πληρώνουν ἐντελῶς τίποτε γιά τίς δραστηριότητές τους, δηλ. τό κομμέρκιον καί τούς ἄλλους δασμούς πού μπαίνουν στό δημόσιο ταμεῖο, τό ξυλοκάλαμον, τό λιμεν(ι)ατικόν, τό ποριατικόν, τό κανίσκιον, τίς ἑξαφόλλεις, τό ἀρχοντίκιον καί τούς ἄλλους ἐμπορικούς δασμούς. Σε ὅλους αὐτούς τούς τόπους ἡ αυτοκρατορική μου ἐξουσία τούς δίνει τό δικαίωμα νά μή δέχονται ὁποιοδήποτε ἔλεγχο».

Ἀπόσπασμα ἀπό τό χρυσόβουλο* τοῦ 1082 τοῦ Ἀλέξιου Α΄ Κομνηνοῦ, μέ τό ὁποῖο προβλέπονται μία σειρά ἀπό προνόμια στούς Βενετούς. S. Borsari,'II crisobullodi AlessioI per Venezia', Annali dell' Istituto Italianoper glistudi storici, 11 (1969-70), σ.σ. 111-131.

Μέ τό χρυσόβουλο τοῦ 1082 ὁ Ἀλέξιος Κομνηνός, οὐσιαστικά, ἔδινε «τά κλειδιά» τοῦ θησαυροφυλακίου τῆς Βυζαντινῆς Αὐτοκρατορίας στούς Βενετούς. Το αἴτιο τῆς ἐκχώρησης τῶν πρωτοφανῶν ἐμπορικῶν δικαιωμάτων στήν ἀνερχόμενη δύναμη τῆς Βενετίας ἦταν ἡ

Ἄγνωστοι στρατιῶτες χαμένων πολέμων

Νόμος: Ἡ πρώτη ὕλη ἀπό τήν ὁποία πλάθονται ὁ πλοῦτος καί ἡ δύναμη τῶν ὀλίγων εἶναι ἡ φτώχεια καί οἱ στερήσεις τῶν πολλῶν.

Στίς 22 Ἀπριλίου, μία φωτογραφία ἔκανε τόν γῦρο τοῦ ἑλληνικοῦ διαδικτύου. Ὁ ἀποτροπιασμός πού προκάλεσε ἦταν μεγάλος, ἀλλά ὁ χρόνος τῆς διατήρησής της στήν ἐπιφάνεια τῆς δημοσιότητας ἦταν μικρός.

Ἐπρόκειτο γιά γεγονός πού σέ κάνει νά φρίττεις μέ τή μοίρα τοῦ ἀνθρώπου καί τή φύση τῶν κοινωνιῶν πού φτιάχνουμε: Ἕνα πτῶμα, τυλιγμένο σέ μαύρη σακούλα, μέ τά πόδια νά ἐξέχουν, παρατημένο σέ πεζοδρόμιο. Ἕνας πένης γέροντας εἶχε πεθάνει ἀπό φωτιά πού

Βασιλικές σκέψεις περί τέλους

Ὁ Ρωμαῖος αὐτοκράτορας Μᾶρκος Αὐρήλιος στό ἔργο του «Τά εἰς ἑαυτόν» φιλοσοφεῖ καί περί τῆς ἀνθρώπινης φθοράς καί θνητότητας.

Ἐπειδή εἶναι τόσο... ἐπίκαιρος ὁ Ἄδης, ἀντιγράφουμε ἀπό τόν τόμο 1 τῶν ἁπάντων τοῦ Μάρκου Αυρηλίου (ἐκδόσεις Κάκτος, σ.σ.111-115): «Εἶσαι μία ψυχούλα πού βαστάζεις ἕναν νεκρό, ὅπως ἔλεγε ὁ Ἐπίκτητος. Τίποτα κακό δέν ὑπάρχει σέ ὅ,τι ὑπόκειται σέ μεταβολή, ὅπως τίποτα καλό δέν ὑπάρχει σέ ὅ,τι εἶναι προϊόν μεταβολῆς. Μοιάζει ποτάμι γεγονότων καί ρεῦμα ὁρμητικό ὁ χρόνος· ἀμέσως μόλις κάτι φανεῖ, κύλησε καί ἔρχεται ἄλλο, πού καί αὐτό θά παρασυρθεῖ. Ὁτιδήποτε συμβαίνει εἶναι τόσο συνηθισμένο καί γνώριμο, ὅπως

Ἀπλήρωτοι ἐργαζόμενοι τοῦ Χατζηνικολάου σέ κινητοποίηση

Ἔχουν μείνει ἐπί τοὐλάχιστον πέντε μῆνες ἐργαζόμενοι ἀλλά ἀπλήρωτοι καί γέμισαν τό Μαρούσι καί ἀρκετά σημεῖα τῶν Ἀθηνῶν μέ τρικάκια καί ἀφίσες. 

Οὔτε μέ τόν Φιλιππάκη οὔτε μέ τόν Παπαδῆμο

Ἡ ταχύτερη δίαιτα γιά τό μυαλό ἐπιτυγχάνεται ὅταν ἀσχολεῖσαι μέ ὑποθέσεις πού δέν σέ ἀφοροῦν. Δέν ἀδυνατίζει, φυραίνει ὁλότελα!

Ἡ ἀρένα εἶναι ἕτοιμη. Εἶναι τό διαδίκτυο μέ τά εὐρύχωρα μέσα κοινωνικῆς δικτύωσης (twitter,blogs, facebook). Τα ὄπλα παρέχονται ἀφειδῶς, χωρίς διακρίσεις, σέ τιμή προνομιοῦχο καί μέ πολλές δόσεις. Ἕνας ὑπολογιστής καί μία σύνδεση στό ἴντερνετ εἶναι προσβάσιμα ἀγαθά γιά φτωχούς, μεσοαστούς καί πλουσίους. Ἀνοήτους καί «ξύπνιους». Καπάτσους, πονηρούς, εὐήθεις, δολίους, λαμογίους καί ἀθώους. Οἱ αἰτίες πολέμου εἶναι ἀφανεῖς, ὅσο καί τά εἰσοδήματα ἐκείνων πού διοργανώνουν τίς «ἐπικές» μάχες ἐντυπώσεων. Οἱ προφάσεις πολλές. Ὅσες ἀντέχει κάθε ἄμισθος ὁπλίτης ψηφιακῶν πολέμων. Τά στρατόπεδα σχηματίζονται ἐν ριπῇ ὀφθαλμοῦ. 

Μόλις ρίξουν τό δόλωμα, ἡ ἀφελής καί

Ἡ Τουρκία προοδεύει συγκρουόμενη

«Δέν εἶναι σύμπτωση ὅτι ὁ μουσουλμανικός κόσμος δημιούργησε κάποια ἀπό τά σπουδαιότερα ἔργα ἐπιστήμης, τέχνης καί γνώσεων στή διάρκεια καί ἔπειτα ἀπό τίς δύο μεγάλες ἐπιθέσεις στά ἐδάφη του, δηλαδή τίς Σταυροφορίες καί τή μογγολική εἰσβολή. Οἱ Σταυροφόροι πῆραν τήν Ἱερουσαλήμ τό 1099 καί μάτωσαν τήν ἱερή γῆ μέ πρωτοφανή τρόπο. Οἱ Μογγόλοι κατέστρεψαν ὅ,τι ἔβρισκαν μπροστά τούς καί τελικά ἀποδεκάτισαν τήν κάποτε ἰσχυρή αὐτοκρατορία τῶν Ἀββασιδῶν τό 1258, μέ τούς δρόμους τῆς Βαγδάτης αἱματοβαμμένους γιά μέρες ὁλόκληρες.
Ἡ ενδομουσουλμανική πολιτική διαμάχη συνεχίστηκε μέ σχεδόν ἀμείωτη ἔνταση κατά τόν 12ο καί τόν 13ο αἰώνα καί ἔπειτα. Ἀλλά τίποτα ἀπό αὐτά δέν ἐμπόδισε τήν ἐμφάνιση καί ἄνθηση ἑνός μακρύ καταλόγου μουσουλμάνων αὐθεντιῶν σέ ὅλους τούς τομεῖς τῶν διανοητικῶν καί πνευματικῶν ἐπιστημῶν. […] Οἱ διανοούμενοι καί πνευματικοί ἡγέτες τῆς Οὔμμα μετέτρεψαν τίς κρίσεις σέ εὐκαιρία γιά νά γίνουν πιό δημιουργικοί, πιό ἀνθεκτικοί καί πιό ὑπεύθυνοι. Δέν περίμεναν τίς πολιτικές καί στρατιωτικές κρίσεις νά λυθοῦν γιά νά παράγουν τά ἔργα τους».

Ἀπόσπασμα ἀπό ἄρθρο τοῦ ἐκπροσώπου τῆς Προεδρίας τῆς Τουρκίας Ἰμπραχίμ Καλίν στήν «Daily Sabah», ὅπως μεταφράστηκε στά ἑλληνικά καί ἀναρτήθηκε στήν ἐπίσημη ἱστοσελίδα τῆς Τουρκικῆς Ραδιοφωνίας Τηλεόρασης (διεύθυνση http://www.trt.net.tr/greek/). Τό ἄρθρο τιτλοφορεῖται «Ὁ νοητικός καί πνευματικός κατακερματισμός τοῦ μουσουλμανικοῦ κόσμου» καί ἀναρτήθηκε στίς 21/5/2017. Ἡ ἀρχική δημοσίευση στην «Daily Sabah» ἔγινε στίς 28/4/2017.

Μία ἀπό τίς βασικότερες καί πιό ἐπικίνδυνες πλάνες πού ἀναπαράγονται στήν ἑλληνική δημόσια σφαῖρα γιά τήν κατάστάση τῆς γείτονος εἶναι ἡ ὑπόθεση πώς θά…

Στην μνήμη τοῦ ἀθανάτου βασιλέα μας, Κωνσταντίνου ΙΑ' Παλαιολόγου

Ἀπό τά ἀπομνημονεύματα τοῦ ἀρχιστρατήγου Θεοδώρου Κολοκοτρώνη: «Ἡ ἐπανάστασις ἡ ἐδική μας δὲν ὁμοιάζει μὲ καμμιὰν ἀπ᾿ ὅσες γίνονται τὴν σήμερον εἰς τὴν Εὐρώπην. Τῆς Εὐρώπης αἱ ἐπαναστάσεις ἐναντίον τῶν διοικήσεών των εἶναι ἐμφύλιος πόλεμος. Ὁ ἐδικός μας πόλεμος ἦτον ὁ πλέον δίκαιος, ἦτον ἔθνος μὲ ἄλλο ἔθνος, ἦτον μὲ ἕνα λαόν, ὁποὺ ποτὲ δὲν ἠθέλησε νὰ ἀναγνωρισθεῖ ὡς τοιοῦτος, οὔτε νὰ ὁρκισθεῖ, παρὰ μόνο ὅ,τι ἔκαμνε ἡ βία. Οὔτε ὁ Σουλτάνος ἠθέλησε ποτὲ νὰ θεωρήσει τὸν Ἑλληνικὸν λαὸν ὡς λαόν, ἀλλ᾿ ὡς σκλάβους. Μίαν φοράν, ὅταν ἐπήραμεν τὸ Ναύπλιον, ἦλθε ὁ Ἅμιλτον νὰ μὲ ἰδεῖ· μοῦ εἶπε ὅτι: "πρέπει οἱ Ἕλληνες νὰ ζητήσουν συμβιβασμόν, καὶ ἡ Ἀγγλία νὰ μεσιτεύσει". Ἐγὼ τοῦ ἀποκρίθηκα ὅτι: "Αὐτὸ δὲν γίνεται ποτέ, ἐλευθερία ἢ θάνατος. Ἐμεῖς, Καπετὰν Ἅμιλτον, ποτὲ συμβιβασμὸν δὲν ἐκάμαμεν μὲ τοὺς Τούρκους. Ἄλλους ἔκοψε, ἄλλους ἐσκλάβωσε μὲ τὸ σπαθί καὶ ἄλλοι, καθὼς ἡμεῖς, ἐζούσαμεν ἐλεύθεροι ἀπὸ γενεὰ εἰς γενεά. Ὁ βασιλεὺς μας ἐσκοτώθη, καμμία συνθήκη δὲν ἔκαμε· ἡ φρουρά του εἶχε παντοτινὸν

Νεοπλατωνισμός ἐναντίον Survivor

Δεξιά, βλέπουμε σελίδα μέ εἰκαστικό ἀπό τό βιβλίο τοῦ Ἰαμβλίχου «Περί τῆς Νικομάχου Γερασηνοῦ Ἀριθμητικῆς Εἰσαγωγῆς» (γερμανική ἔκδοση τοῦ 1688). Ἀριστερά, ὁ Σάκης Τανιμανίδης, παρουσιαστής τοῦ Survivor.

Ἡ μεγαλύτερη ἡγεμονική δύναμη στή χώρα εἶναι ἡ γκρίνια. Ἔχει ἀναρίθμητους ὀπαδούς, πού πάντοτε ὀμνύουν στήν ἀξία τῆς χαράς…

Ἡ φράση «Μνημόνια μέχρι τήν Ἀποκάλυψη» ἤ «Μνημόνια μέχρι τό 2217» ἔχει μπει στήν καθημερινότητά μας - μέ μικρές παραλλαγές στό ἔτος ἀπαλλαγῆς ἀπό τίς δανειακές συμβάσεις. Ἄλλοι θέλουν ἕναν ἐπιπλέον αἰώνα παραμονῆς, ἄλλοι ποντάρουν στό ἀπροσδόκητον τῆς Ἀποκαλύψεως καί τῆς Δευτέρας Παρουσίας τοῦ Κυρίου κι ἄλλοι θέλουν τά Μνημόνια γιά μερικές χιλιετίες ἀκόμα. Ὁ λόγος; Ποιός ἄλλος, ἐκτός ἀπό τό γεγονός ὅτι τά γοῦστα τῶν πολλῶν δέν τούς κάνουν; Τους φαίνονται τσίπικα, φτηνά, ἄνευ σημαντικοῦ περιεχομένου.

Το Μνημόνιο μέχρι τό Χ ἔτος τό ἀκοῦς ἐπειδή οἱ χούλιγκαν συμπεριφέρθηκαν σάν χούλιγκαν καί δώσανε καί ρίξανε ἁλμυρό μπερντάχι στόν τελικό Κυπέλλου στήν μπάλα, ἀλλά τό εἰσπράττεις καί στίς συνομιλίες ποῦ ἀφοροῦν το Survivor. Βλέπουν πολλοί τοῦτο τό ριάλιτι; Τό σχολιάζουν κιόλας; Μνημόνιο μέχρι νά ξεβαρεθεί ὁ Σόιμπλε! Λές καί εἶναι ἀναμενόμενο τά ἑκατομμύρια τῶν ἑκατομμυρίων νά ἀπασχολοῦνται μέ τά «Θεολογούμενα Ἀριθμητικά» τοῦ Ἰαμβλίχου ἤ μέ τόν σχολιασμό τοῦ Πρόκλου γιά τόν πλατωνικό Τίμαιο. 

Μακάρι νά ἦταν πλειοψηφικές τοῦτες οἱ ἀνησυχίες καί νά

Οὔτε μέ Πράσινους οὔτε μέ Γαλάζιους

Λεπτομέρεια ἀπό τό ἔφιππο ἄγαλμα τοῦ Μάρκου Αὐρηλίου πού βρίσκεται στόν λόφο τοῦ Καπιτωλίου στήν Ρώμη.

Ἀπό ἐκείνον πού μέ ἀνέθρεψε διδάχτηκα νά μήν ὑποστηρίζω οὔτε τούς Πρασίνους οὔτε τούς Γαλάζιους οὔτε τόν μονομάχο μέ τή μικρή ἀσπίδα οὔτε αὐτόν μέ τή μεγάλη». 

Μάρκου Αὐρηλίου, «Τα εἰς ἑαυτόν», βιβλίο Α', 5:1-2., ἐκδόσεις Κάκτος, Ἀθήνα 1998, σελ. 31

Ὁ Μάρκος Αὐρήλιος (121-180μ.Χ.) ἦταν Ρωμαῖος, ἀλλά κατόρθωσε νά ἐντάξει ἑαυτόν στό πάνθεον τῶν Ἑλλήνων φιλοσόφων. Ἐνσάρκωνε τό πλατωνικό πρότυπο τοῦ φιλοσόφου πού βασιλεύει καί τοῦ βασιλέα πού φιλοσοφεῖ. Το κλασικό πλέον ἔργο του «Τα εἰς ἑαυτόν» τό ἔγραψε στά ἑλληνικά κατά τή διάρκεια τῶν πολεμικῶν ἐκστρατειῶν του. Ἦταν ἕνα κείμενο ἀπό ἐκεῖνον γιά ἐκεῖνον. Ἔγραφε γιά νά διαβάζει καί νά θυμᾶται τόν ἑαυτό του, γιά νά ὑπενθυμίζει στό Ἐγώ του ὅσα τό πνεῦμα του εἶχε εἰσπράξει ἀπό ἄλλους, ἀλλά καί εἶχε ἀνακαλύψει μόνος του στίς ἀτέλειωτες περιπλανήσεις στόν δυσπρόσιτο χῶρο τῶν καθαρῶν ἰδεῶν. 

Στά διαλείμματα τῶν μαχῶν, ὁ Μάρκος Αὐρήλιος ἐμψυχωνόταν καί γαλήνευε σημειώνοντας καί ἀναγιγνώσκοντας ὅσα ἡ συνείδησή του θεωροῦσε ὅτι θά τόν βοηθοῦσαν νά ἐξοικειωθεῖ μέ τήν ἰδέα τοῦ

Το Ἄλφα καί τό Ὠμέγα τῆς ὕπαρξης

«Ἀπό Θεοῦ άρξασθαι» - Ἀρχαῖο ἑλληνικό γνωμικό. 

Ὅλα ξεκινοῦν ἀπό τό Α καί καταλήγουν στό Ω. Στην Ἑλλάδα, τοὐλάχιστον, ἔτσι νοοῦμέ τήν ἀρχή καί τό τέλος. Πολλά ἀλλάξαν ἀπό τίς μέρες τῆς ἀκμῆς μας, ἀλλά τό ἄλφα παραμένει ἄλφα καί τό ὠμέγα ὠμέγα. Κι αὐτό ἀποτελεῖ τή σπουδαιότερη τῶν ἐγγυήσεων πού ἔχουμε γιά τή συνέχιση τῆς πορείας μας.

Το «ἄλφα» μας, λοιπόν, θαρροῦμε πώς τό ξέρουμε. Τό περιγράφουν ἁδρά τό ἔνστικτο, ἡ προγονική μνήμη, οἱ αἰσθήσεις, οἱ ἐντυπώσεις, οἱ δόξες καί οἱ δοξασίες πού τρέφουν τίς ψυχές, τά νοήματα πού κατέβηκαν γιά νά τ’ ἀδράξουμε μέ τίς φτωχές καί ἀτελεῖς αἰσθήσεις μᾶς. Το «ὠμέγα» εἶναι μέγα μυστήριο. Ἄρρητο, ἄν καί ἐν μέρει δηλωμένο. Τόν ἀποσυμβολισμό τοῦ ὠμέγα, τοῦ τέλους, θά τόν μάθουμε στήν ὥρα του. Ὥρα, μία λέξη πού κι αὐτή ξεκινᾶ ἀπό ὠμέγα. Ἡ ὥρα, πού φέρνει στόν κόσμο τό

Ζαχάρ Πριλέπιν: «Ἡ Εὐρωπαϊκή Ἕνωση θά διαλυθεῖ σέ πολύ σύντομο διάστημα»

Ὀνομάζεται Ζαχάρ Πριλέπιν. Εἶναι 42 ἐτῶν. Συγγραφέας. Τον ἀποκαλοῦν «Ρῶσο Χέμινγουέι». Ἀφενός γιατί εἶναι πολυδιαβασμένος καί δημοφιλής στήν πατρίδα του καί διεθνῶς. Ἔργα του ἔχουν μεταφραστεῖ σέ 23 γλῶσσες. Ἀφετέρου γιατί εἶναι μπαρουτοκαπνισμένος. Ἔχει πολεμήσει μέ τόν ρωσικό στρατό στό Ντόνμπας, στήν Ἀνατολική Οὐκρανία. Εἶναι χριστιανός ὀρθόδοξος καί πιστεύει ὅτι ἡ λύση στά τωρινά προβλήματα δέν βρίσκεται στό μέλλον ἀλλά στό παρελθόν. Συνάμα εἶναι κομμουνιστής ἐνῶ ἀφήνει τό συναίσθημά του νά ἀντλεῖ θέρμη καί ἔμπνευση ἀπό τήν ἰδέα τῆς ἀνάδειξης τῆς Μόσχας σέ «Τρίτη Ρώμη». Κατατάσσει τήν Μαρίν Λεπέν στή συντήρηση, ὄχι στήν ἄκρα δεξιά. Μετράει τά ψωμιά τῆς Ἑνωμένης Εὐρώπης καί τά βρίσκει λίγα. Χαρακτηρίζει τόν Πούτιν «θεῖο δῶρο» γιά τήν πατρίδα του. Μέ τούς Κινέζους προτείνει ἐπιφυλακτικότητα γιατί «μπορεῖ νά τούς δώσεις τό δάχτυλο καί νά σοῦ φᾶνε ὁλόκληρο τό χέρι» ἐνῶ ἀντιμετωπίζει σάν προσωπική γιορτή τή διένεξη ΗΠΑ – Γερμανίας. Βρέθηκε στήν χώρα μας, γιά

Ἡ αἰώνια ζωή οὐκ ἔστιν ὧδε

«Καί διαγενομένου τοῦ Σαββάτου Μαρία ἡ Μαγδαληνή καὶ Μαρία ἡ τοῦ Ἰακώβου καί Σαλώμη ἠγόρασαν ἀρώματα ἵνα ἐλθοῦσαι ἀλείψωσιν αὐτόν. Καί λίαν πρωῒ τῆς μιᾶς σαββάτων ἔρχονται ἐπί τό μνημεῖον, ἀνατείλαντος τοῦ ἡλίου. Καί ἔλεγον πρός ἑαυτάς· τίς ἀποκυλίσει ἡμῖν τόν λίθον ἐκ τῆς θύρας τοῦ μνημείου; Καί ἀναβλέψασαι θεωροῦσιν ὅτι ἀποκεκύλισται ὁ λίθος· ἦν γάρ μέγας σφόδρα. Καί εἰσελθοῦσαι εἰς τό μνημεῖον εἶδον νεανίσκον καθήμενον ἐν τοῖς δεξιοῖς, περιβεβλημένον στολήν λευκήν, καί ἐξεθαμβήθησαν. Ὁ δέ λέγει αὐταῖς· μή ἐκθαμβεῖσθε· Ἰησοῦν ζητεῖτε τόν Ναζαρηνόν τόν ἐσταυρωμένον· ἠγέρθη, οὐκ ἔστιν ὧδε· ἴδε ὁ τόπος ὅπου ἔθηκαν αὐτόν. Ἀλλ᾿ ὑπάγετε εἴπατε τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ καί τῷ Πέτρῳ ὅτι προάγει ὑμᾶς εἰς τήν Γαλιλαίαν· ἐκεῖ αὐτόν ὄψεσθε, καθώς εἶπεν ὑμῖν. Καί ἐξελθοῦσαι ἔφυγον ἀπό τοῦ μνημείου· εἶχε δὲ αὐτάς τρόμος καὶ ἔκστασις, καί οὐδενί οὐδέν εἶπον· ἐφοβοῦντο γάρ».
Τό Κατά Μάρκον Εὐαγγέλιον, ΙΣΤ΄ 1-8.

Ἡ Μαρία Μαγδαληνή, ἡ Μαρία, μητέρα τοῦ Ἰακώβου, καί ἡ Σαλώμη ὁδεύουν πρός τόν Τάφο τοῦ Κυρίου γιά νά ἀλείψουν τό σῶμα Του μέ ἀρώματα. Στήν ἀνατολή ἐπάνω φτάνουν καί ἀναρωτιοῦνται τί εἶναι ἐκεῖνο πού μπόρεσε νά αποκυλίσει τήν βαριά πέτρα ἀπό τό μνημεῖο. Στα δεξιά τοῦ Τάφου βρισκόταν ἕνας νέος λευκοντυμένος. «Ἐξεθάμβησαν» ἀναφέρει τό πρωτότυπο κείμενο. Δέν διευκρινίζει μέ τί ἀκριβῶς. Ἡ μετακίνηση τοῦ λίθου γέννησε ἀπορία. Μετά τή θέα τοῦ νέου πού φοροῦσε τά λευκά ἀκολούθησε τό

Ἑρμοῦ Χθονίου

Κωκυτοῦ ναίων ἀνυπόστροφον οἶμον ἀνάγκης, 

ὃς ψυχὰς θνητῶν κατάγεις ὑπὸ νέρτερα γαίης, 

Ἑρμῆ, βακχεχόροιο Διωνύσοιο γένεθλον 

καὶ Παφίης κούρης, ἑλικοβλεφάρου Ἀφροδίτης, 

ὃς παρὰ Περσεφόνης ἱερὸν δόμον ἀμφιπολεύεις, 

αἰνομόροις ψυχαῖς πομπὸς κατὰ γαῖαν ὑπάρχων, 

ἃς κατάγεις, ὁπόταν μοίρης χρόνος εἰσαφίκηται 

εὐιέρωι ῥάβδωι θέλγων ὑπνοδώτειρα πάντα, 

καὶ πάλιν ὑπνώοντας ἐγείρειςἦ σοὶ γὰρ ἔδωκε τιμὴν 

τιμὴν Φερσεφόνεια θεὰ κατὰ Τάρταρον εὐρὺν 

ψυχαῖς ἀενάοις θνητῶν ὁδὸν ἡγεμονεύειν. 

ἀλλά, μάκαρ, πέμποις μύσταις τέλος ἐσθλὸν ἐπ' ἔργοις.

ΟΜΗΡΟΥ "ΙΛΙΑΔΑ": Ραψωδία Α' - Λυδία Κονιόρδου | Εθνικό Θέατρο

Πολύς λόγος γιά ποίηση ἔγινε σήμερον...

Ἀποκάλυψη! Ὁ David Rockefeller μιλᾶ γιά τήν παγκοσμιοποίηση

Ἀπό ὁμιλία τοῦ Rockefeller ὅταν εὐχαριστοῦσε τά κατεστημένα ΜΜΕ γιά τή συμβολή τους στήν εὐόδωση τῶν σχεδίων γιά τή δημιουργία παγκόσμιας κυβέρνησης.

David Rockefeller

Ἀνακοινώνεται ὁ θάνατος του τήν ὥρα πού στό Βόρειο Ἡμισφαίριο κορυφώνεται ἡ Ἰσημερία.

«Τη λένε Βόρειο Ἤπειρο, τήν ἀγαπῶ πολύ...»

Ὁ συγγραφέας τοῦ βιβλίου καί Βορειοηπειρώτης ἀγωνιστής Κωνσταντίνος Κυριακοῦ

Εἶναι γεγονός ὅτι ἡ στάση τῶν πολιτικῶν πού κυβερνοῦν τήν πατρίδα, σέ σχέση μέ τό Βορειοηπειρωτικό, εἶναι ἀντεθνική καί πιθανόν νά ἀποκωδικοποιεῖται ὡς ἑξῆς:“Κακώς πού ἐσεῖς οἱ Βορειοηπειρῶτες παραμείνατε Ἕλληνες. Ἄντε νά πάτε στό καλό. Ἄν κατά τήν διακυβέρνηση τῆς Ἀλβανίας ἀπό τόν Χότζια γινόσασταν Ἀλβανοί, θά εἴχαμε ἕναν πονοκέφαλο λιγότερο.
Σήμερα ὅποιος Βορειοηπειρώτης δέν μπορεῖ νά ἀντέξει τούς διωγμούς τοῦ ἀλβανικοῦ κατεστημένου ἄς ἔρθει στήν Ἑλλάδα, εἶναι ἀδερφός μας, θά τοῦ δώσουμε τήν Ἑλληνική ὑπηκοότητα, αὐτός θά ἡσυχάσει καί ὅλα τελειώνουν. Ὅποιος δέν θέλει νά ἀποχωριστεῖ τήν γενέτειρά του ἄς κάτσει ἐκεῖ, ἄς πράξει ὅ,τι αὐτός νομίζει, ἀκόμα καί νά αλβανοποιηθεῖ, τόσο τό καλύτερο γιά ὅλους. Στο μέλλον θά εἶναι καί συνομιλητής μας!!! Δυστυχῶς σέ αὐτό τό συμπέρασμα καταλήγει ἡ πλειοψηφία τοῦ Βορειοηπειρωτικοῦ Ἑλληνισμοῦ ἀλλά καί μεγάλη μερίδα τῶν Ἐλλαδιτῶν. Ἡ σημερινή Ἑλλάδα δέν εἶναι