Οδύσσεια και Ιλιάδα στη νεοελληνική, με λέξεις του Όμηρου

Ένα μνημειώδες έργο, που αποδεικνύει πόσο ζωντανή είναι η ομηρική γλώσσα, παρουσιάζεται τη Μεγάλη Δευτέρα, 22/4/2019 στις 19:00   στο Polis Art Café

Σε δύο τόμους ο Κώστας Δούκας, ο σημαντικότερος ομηριστής της εποχής μας, προσφέρει το απόσταγμα των γνώσεων και της αγάπης του για τον Όμηρο, πραγματοποιώντας μια ακριβέστατη, πρωτοποριακή και εμπνευσμένη μετάφραση της Ιλιάδας και της Οδύσσειας, στίχο προς στίχο, με τη μέγιστη προσέγγιση της ομηρικής διαλέκτου!

Στο έργο, χρησιμοποιούνται κατά κύριο λόγο οι λέξεις της ομηρικής εποχής για να αποδώσουν στα νεοελληνικά τα κείμενα των επών που γέννησαν τον δυτικό πολιτισμό! M’ αυτό τον τρόπο αποδεικνύεται η άρρηκτη σχέση των νέων Ελλήνων με τους αρχαίους προγόνους μας και η ζωντάνια της αρχαίας Ελληνικής γλώσσας που μερικοί άφρονες χαρακτηρίζουν «νεκρή».

Ο κ. Δούκας είναι ηρωική μορφή των ελληνικών γραμμάτων. Η σχέση του με την καταστατική πράξη του ελληνικού πολιτισμού, τα έπη του Ομήρου, κρατάει περίπου μισό αιώνα. Ο συγγραφέας εκτός από ομηριστής είναι

Το βάρος της απόστασης από τον Θεό

Η μαύρη τρύπα, αυτός ο κύκλος γνόφου στεφανωμένου από φως αποκαλύπτει πολλά για τις ζωές μας.

«Mαύρη τρύπα (ή μελανή οπή, αγγλικά: black hole) ονομάζεται το σημείο του χωροχρόνου στο οποίο οι βαρυτικές δυνάμεις είναι τόσο μεγάλες ώστε τίποτε -ούτε καν τα σωματίδια και η ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία, όπως το φως- να μην μπορεί να ξεφεύγει από αυτό. Ο όρος “μαύρη τρύπα” είναι ευρύτατα διαδεδομένος και επινοήθηκε το 1967 από τον Αμερικανό αστρονόμο και θεωρητικό φυσικό Τζον Γουίλερ. Δεν αναφέρεται σε τρύπα με τη συνήθη έννοια (οπή), αλλά σε μια περιοχή του χώρου από την οποία τίποτα δεν μπορεί να επιστρέψει».

(Ορισμός των μαύρων τρυπών από τη διαδικτυακή εγκυκλοπαίδεια Wikipedia)

Η φωτογραφία της μαύρης τρύπας που ελήφθη από τη NASA και δημοσιεύτηκε στον παγκόσμιο Τύπο φαντάζει ανησυχητικά γνώριμη σε πολλούς. Κάτι απροσδιόριστο και άσχημο θυμίζει. Μία από τις ερμηνείες για τούτο το παράδοξο φαινόμενο είναι κι αυτή που

ΣΥΜΜΑΧΗΤΕΣ ΚΑΙ ΣΥΜΜΑΧΗΤΡΙΕΣ ΤΟΥ ΕΞΑΠΟΔΩ

Τον «κύριο» στη φωτό, που πρωταγωνίστησε στην ταινία «Η νύχτα με τις μάσκες», μπορεί να τον δείτε και υποψήφιο…

Eγράφη χθες, ισχύει και σήμερα: «Εχομεν πλέον την φρικτή υποψία ότι η σύγχρονη πολιτική ιστορία της Ελλάδος είναι πιστότατη εκτέλεσις σεναρίου ταινίας χαμηλού προϋπολογισμού και χαμηλών αισθητικών προδιαγραφών, το οποίο γράφει ωρομίσθιος βοηθός σεναριογράφου - ίσως φοιτητής, κατά τη διάρκεια των θερινών διακοπών του».

Τα παραπάνω μπορεί να τα επιβεβαιώσει η ενασχόληση, έστω για δέκα λεπτά καθ’ εκάστην, με την τρέχουσα πολιτική επικαιρότητα. Οι Αμερικανοί και οι λοιποί επικυρίαρχοι μάλλον ασχολούνται με τα καθ’ ημάς (τα πολιτικά, κυρίως) και στο πλαίσιο του χαβαλέ. Θέλουν να δουν αν θα πιάσει και το επόμενο ακραίο κόλπο, περιμένουν ελάχιστα και στο φινάλε διαπιστώνουν έκπληκτοι ότι πιάνει ακόμα και αυτό! Τούτο το τυπικό έχει ακολουθηθεί τόσο πολλές φορές, ώστε πλέον γίνεται από μόνο του˙ δεν χρειάζεται να το

ΟΙ «ΜΥΗΜΕΝΟΙ» ΤΗΣ ΧΑΣΟΥΡΑΣ

Οι πολύ προχωρημένοι συνωμοσιολόγοι θέλουν να σου αποδείξουν ότι όλα είναι σικέ και δεν αξίζει να προσπαθήσεις για τίποτα

Σε κάθε εορτασμό της 25ης Μαρτίου, αλλά και σε όλες τις εθνικές εορτές και επετείους βλέπουμε να τηρείται με θρησκευτική ευλάβεια το ακόλουθο τυπικό: «Ψαγμένοι» τιποτόφρονες της Αριστεράς, «μυημένοι» καφενόβιοι, συστηματικοί αγοραστές αυθεντικών επιστολών του Χριστού αλλά και πανακειών από τηλεμπόρους με βρόμικο βλέμμα, οπαδοί «εξωτικών» περσόνων που ντελαλίζουν σε κάκιστα ελληνικά ακόμα πιο... εξωτικές θεωρίες προσπαθούν λυσσωδώς να «αποδείξουν» ότι το 1821 ήταν μια τρύπα στο νερό και πως ίσως να ήταν καλύτερα να φοράμε τα φέσια τα οσμανικά.

Σε κάθε ηρωική πράξη που αναφέρεσαι, σε κάθε πρότυπο, σε κάθε καλό του -έστω προβληματικού- ελεύθερου βίου μας αντιτείνουν αφιονισμένοι: «Οι Φαναριώτες ήταν τουρκόφιλα λαμόγια, ο Καποδίστριας τύραννος, ο Κολοκοτρώνης είχε ερωμένη, ο Καραϊσκάκης βωμολοχούσε, τα δάνεια του Αγώνα είχαν

Ἡ ὀμορφιά τοῦ 1821

Ὁ ἑλληνικὸς πολιτισμὸς εἶναι ἕνα δημιούργημα ὀμορφιᾶς καὶ ἀνθρώπινης υπερπροσπάθειας γιὰ τὴν ταξινόμηση τοῦ χάους. Ἡ Ἱστορία μας εἶναι ὁ θρίαμβος τῆς μορφῆς ἔναντι τοῦ ἀδιαμόρφωτου, τοῦ ἄσχημου. Το ἄσχημο ἐτυμολογικὰ εἶναι ἐκεῖνο που δὲν ἔχει σχῆμα. Ἄσχημος εἶναι ὁ παγκόσμιος χυλός, ὅπως ἐκεῖνος ποῦ λανσάρεται ἀπὸ τὴ Νέα Τάξη καὶ τοὺς μηδὲνιστὲς ἀσπάλακες ὑπαλλήλους της, που ὑπονομεύουν τὰ θεμέλια τοῦ ἔθνους κηρύττοντας τὸ τίποτα, τὴν ἀποδόμηση, τὸν ἀντιπαραδοσιακὸ τρόπο ζωῆς. 
Ἡ Ἐπανάσταση τοῦ 1821 ἦταν ἡ ἐπίγεια ἐκδήλωση τῆς ὀμορφιᾶς τῆς δράσης, τῆς πίστης καὶ τῆς ἐλευθερίας. Ἀπὸ τὴν ἀρχὴ ἕως τὸ τέλος τοῦ θαύματος τῆς Ἐθνεγερσίας ἡ μορφὴ ἦταν κρυστάλλινη, συγκεκριμένη, ἐγχάρακτη στὶς συνειδήσεις καὶ τὶς ψυχὲς τῶν ἡρώων μας, τῶν ἡμίθεων

ΗΓΕΣΙΕΣ ΜΕ ΕΙΣΑΓΟΜΕΝΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ

Ο Μέγας Αλέξανδρος διάβαζε Ομηρο, ο Τσίπρας Ζίζεκ και Λατούς, και ο Κυριάκος Μητσοτάκης Πολ Κόλιερ

Είναι παράδοση στην Ελλάδα των ελληνοφώνων της άρχουσας τάξης να καμώνονται οι «μπροστάρηδες» ότι «φωτίζονται» με φώτα δανεικά. Oταν πρόκειται να υποδυθούν τους διαβασμένους, τους λογίους, τους λογιοτάτους και τους σκεπτομένους, γραπώνουν έναν δυτικό ή ανατολικό αερολόγο υπό μάλης και αρχίζουν και τσαμπουνάνε τσιτάτα. Θυμάστε έναν μισοπάλαβο σταλινικό «φιλόσοφο», ονόματι Ζίζεκ, που μας τον διαφήμιζαν εδώ ο σύριζας και οι αξιοθρήνητοι ουραγοί του; Ε, οι παπάτζες που εκτοξεύει κατά ριπάς ο Ζίζεκ φαντάζουν στον Τσίπρα σκέτη μαγεία, έτσι όπως ηχούσαν οι Βέδες στους φτωχοδιαβόλους της Βομβάης πριν από 1.000 χρόνια. Τώρα, ο Τσίπρας, που έχει αναμφίβολα την τάση να ψωνίζει από τα πανέρια με τους ούλτρα βαρεμένους, πρότεινε στον Μητσοτάκη να διαβάσει το βιβλίο του Σερζ Λατούς «Προς μια κοινωνία της λιτής αφθονίας» (από τον εκδοτικό οίκο «Οι Εκδόσεις των Συναδέλφων»). 

Κι ο Μητσοτάκης, ακούγοντας την πρόταση Τσίπρα, τι λέτε ότι έκανε; Εξουσιοδότησε τον ...

SKÁLD - Rún

Το τραγούδι αυτό μιλάει για την μνήμη και την αφύπνιση. Η μνήμη και ο έρωτας είναι οι κρυμμένοι άσσοι στο μανίκι της ανθρωπότητας, που παίζει δύσκολο έως καταδικασμένο πόκερ με τον θάνατο.

Αντώνιος Νερούλιας: «Οι εφιάλτες του πολέμου του Βιετνάμ με στοιχειώνουν ακόμη»

Ο ομογενής Αντώνιος Νερούλιας, βετεράνος του στρατού των ΗΠΑ, μιλά για τα αναπάντητα «γιατί;» όσων πήραν μέρος στις μάχες, αλλά και την παρουσία του Θεού στο μέτωπο

Συνέντευξη στον
Παναγιώτη Λιάκο

Ο Αντώνιος Νερούλιας είναι ένας Ελληνας της διασποράς. Ζει στην Αμερική. Βίωσε τον πόλεμο του Βιετνάμ σε δύο φάσεις. Η πρώτη ήταν όταν έλαβε μέρος σε αυτόν. Μετανάστευσε στις ΗΠΑ για να ξεφύγει από την οικονομική δυσπραγία της μεταπολεμικής Ελλάδας και κατέληξε να προσπαθεί να επιβιώσει σ’ έναν τόπο που δεν γνώριζε, πολεμώντας τον κομμουνισμό και ανθρώπους για τους οποίους γνώριζε πολύ λίγα πράγματα, αλλά ταυτόχρονα και πολύ περισσότερα από τους Αμερικανούς συμπολεμιστές του.

Η προσωπική του αναμέτρηση με τον εφιάλτη του πολέμου συνεχίστηκε την περίοδο της απόλυτης καταλλαγής∙ όταν η ζωή του πάτησε φρένο, στη συνταξιοδότηση. Η συνομιλία μαζί του για όσα πέρασε στο Βιετνάμ είναι συναρπαστική και -κυρίως- διδακτική. Ο Ελληνας βετεράνος του Βιετνάμ εξηγεί ότι ο Θεός κι ο θάνατος ήταν οι βασικοί πρωταγωνιστές και σ’ αυτόν τον πόλεμο.

Επίσης, ένα από τα σημαντικά που μαθαίνει κάποιος ακούγοντας τις αφηγήσεις του κ. Νερούλια είναι ότι το μέγα ερώτημα «ΓΙΑΤΙ;» δεν θα απαντηθεί ποτέ.

Ας μιλήσουμε λίγο για την αρχή της ζωής σας στις ΗΠΑ. Πώς βρεθήκατε εκεί;
Γεννήθηκα το 1943 στο χωριό Μυρτιά, στον νομό Ηλείας, 13 χιλιόμετρα από τον Πύργο Ηλείας, και πήγαμε στην Αμερική το 1956 με πρόσκληση της θείας μου, της αδερφής της μητέρας μου. Οικογενειακώς πήγαμε στη Νέα Υόρκη - 4 παιδιά και οι γονείς μου. Τα αγγλικά μου ήταν του επιπέδου «yes» και «no». Ηξερα δύο αγγλικές λέξεις. Και πήγα σχολείο εκεί.

Γιατί σας έστειλε πρόσκληση η θεία σας;
Την εποχή εκείνη, το ’50, μετά τον Εμφύλιο Πόλεμο, η Ελλάδα ήταν σε κακή οικονομική κατάσταση και η θεία μας μάς έκανε αυτή την πρόσκληση για να μας βοηθήσει.
Ηταν θεία εκ μητρός. Είχε γεννηθεί στην Αμερική. Μετά το 1916 και μέχρι το 1922 είχε ζήσει στην Αμερική και είχε τελειώσει και το δημοτικό εκεί.

Επάγγελμα μητρός και πατρός;
Η μητέρα μου δούλευε σε ξενοδοχειακές δουλειές, εστιάτορας.

Ο μπαμπάς;
Κι αυτός εστιάτορας. Τότε ήταν μεγάλη η οικονομική κρίση. Δόθηκε η ευκαιρία να πάμε στην Αμερική, όπου η μητέρα μου είχε το όνειρο να επιστρέψει. Μιλούσε απταίστως τα αγγλικά, χωρίς ξενική προφορά. Λοιπόν, πήγαμε εκεί. Η μητέρα μου είχε τελειώσει στις ΗΠΑ το δημοτικό σχολείο.
Μετά, εκεί πήγαμε γυμνάσιο, λύκειο, μετά στο πανεπιστήμιο της πόλεως, το City College of New York, και με τα μαθήματα που έπαιρνα για το δίπλωμά μου έπαιρνα και στρατιωτικά μαθήματα.

Γιατί;
Γιατί η θητεία ήταν υποχρεωτική, έπρεπε να πάω στον στρατό και, αφού θα υπηρετούσα ούτως ή άλλως, γιατί να μην υπηρετήσω ως αξιωματικός; Και, παίρνοντας το δίπλωμα από το πανεπιστήμιο, πήρα και τον βαθμό του ανθυπολοχαγού Πεζικού.

Τι πτυχίο πήρατε;
Φυσικομαθηματικού, με ειδικότητα να διδάξω στα λύκεια. Αποφοίτησα από το City College of New York. Με το που άρχισα εγώ το πανεπιστήμιο, το ’61, ο στρατός ήταν στη Γερμανία. Οι προοπτικές ήταν να με στείλουν στη Γερμανία, η Ελλαδίτσα μας κοντά, όλα καλά. Θα ερχόμουν συχνά στην πατρίδα... Δυστυχώς, αφού πήγα στη σχολή ανθυπολοχαγών και με ρώτησαν «πού θα καταλήξεις;», απάντησα «έχω φύλλο πορείας για τη Γερμανία». Μου είπαν «ξέχασέ το. Τώρα, το ’66, υπάρχει το Βιετνάμ». Λέω «παιδιά, έχω φύλλο πορείας από τη μεραρχία Πεζικού, που βρίσκεται στη Γερμανία, και με περιμένουν». «Ας σε περιμένουν» μου απάντησαν. Τελικά, πήγα στη σχολή ως εκπαιδευτής για μερικούς μήνες και τον Μάρτιο του ’67 στο Βιετνάμ.

Σε ποια περιοχή;
Βορειοδυτικά της Σαϊγκόν. Η περιοχή λέγεται Κου-Τσι και ήταν έδρα της 25ης Μεραρχίας Πεζικού. Ως ανθυπολοχαγός με

Ἀόρατη στρατιά

Ἐγκωμιαστικό ποίημα πού ἔγραψα γιά τόν βασιλέα Ἀλέξανδρο τοῦ Φιλίππου, τούς στρατηγούς, τούς συμμάχους καί τούς στρατιῶτες του.

Διάβηκα τά σύνορα ἑνός καί μηδενός

Εἶδα στρατιῶτες πού ἦταν τοῦ Ἑνός

Με ξίφη καί μ’ ἀκόντια, μέ τόξα καί μέ βέλη

Βουβοί, καί ἀβοήθητοι στῆς σιωπῆς τά ἕλη


Λιμνάζανε, ξεθώριαζαν σ’ ἀμέτρητους αἰῶνες

Καί στίς οὐλές τούς πάνω λησμονημένοι ἀγῶνες

Ἕνα στ΄ ἀριστερό κι ἕνα δεξί τό βῆμα

Ρυθμός πρωτάκουστος γιά ξεχασμένο μνῆμα


Δέν γύρευαν βοήθεια, μονάχα περιμέναν

Σέ ὅ,τι ζήταγαν σ’ αὐτό καί ἐπιμέναν

Βουβοί καί ἀβοήθητοι∙ παράξενη φυλή

Φρικτή κι αἰθέρια στρατιά χωρίς στολή


Αἷμα στό αἷμα ὁ θάνατος, ἀνάγκη γιά ἐπιστροφή

Εἰρήνη, πόλεμος, μνήμη καί λήθη, φωτιά, καταστροφή

Ἥσυχα κόβονται οἱ σάρκες τῶν σφαγίων

Στην κόψη τοῦ σπαθιοῦ οἱ βίοι τῶν ἁγίων


Βάδισε πρός τό μέρος μου κάτι σάν τό

Danheim - Glitnir

Οι δουλοπάροικοι του Μπαχαλιστάν

Σωστός τρόπος για να θριαμβεύει το λάθος στον συλλογικό βίο είναι η θεαματική κατάρρευση των αστικών συγκοινωνιών

Δεν αρκεί να είσαι res, αντικείμενο, πράγμα, εργαλείο άδικης, ανάξιας και τυραννικής εξουσίας. Πρέπει να το αισθάνεσαι κιόλας σε κάθε βήμα που θα κάνεις, να σ' το δείχνουν σε κάθε ευκαιρία. Η αδικία και η κατάντια δεν είναι οικόπεδα που αγόρασες και τ’ αφήνεις να υπάρχουν. Είναι καταστάσεις δυναμικές - παρόλο που φαντάζουν στάσιμες σαν τα έλη που καταπίνουν ζωές.

Σωστός τρόπος για να θριαμβεύει το λάθος στον συλλογικό βίο είναι η κατάρρευση των αστικών συγκοινωνιών. Εκεί που πάνε οι πολλοί, εκεί που υποχρεώνονται οι μάζες να στριμώχνονται αγουροξυπνημένες, εκεί πρέπει να πιέζει η κυβέρνηση για να επιτυγχάνεται το χειρότερο δυνατό

Μέγας Ἀλέξανδρος: Ὁ βασιλιάς τῶν συμβόλων

Ὁ Μέγας Ἀλέξανδρος εἰσέρχεται στήν Βαβυλώνα. 

Πίνακας τοῦ Γάλλου ζωγράφου Charles Le Brun (1619 –1690).

«Ὅταν ἔφτασε στήν Ελαιούντα (σ.σ.: ὁ Αλέξανδρος), θυσίασε πάνω στόν τάφο τοῦ Πρωτεσίλαου πρός τιμήν ἐκείνου πού ἀποφάσισε νά πατήσει πρῶτος τό πόδι του στήν Ἀσία, ἀνάμεσα στούς Ἕλληνες πού ἐκστράτευσαν στήν Τροία, κάτω ἀπό τίς διαταγές τοῦ Ἀγαμέμνονα. Ἔλπιζε νά βοηθήσει ἡ θυσία νά εἶναι ἡ δική του ἀπόβαση πιό τυχερή ἀπό τοῦ Πρωτεσίλαου».

Ἀρριανός «Ἀλεξάνδρου Ἀνάβασις Α΄», κεφ. 11, στ. 25-29, Ἀθήνα: 1992, ἐκδόσεις Κάκτος, σελ. 65.

Ὁ Ἀλέξανδρος Φιλίππου, βασιλεύς τῶν Ἑλλήνων, μαζί μέ ὁπλίτες ἀπ’ ὅλο τό ἔθνος (πλήν Λακεδαιμονίων), εἰσβάλλει στήν Ἱστορία γιά νά μείνει ἐκεῖ, ἄφθαρτο πρότυπο ἀνδρείας καί ἀρετῆς. Ἡ ἐγγραφή τοῦ ὀνόματός του στίς συνειδήσεις τῶν ἀνθρώπων ξεκινᾶ μέ τό Α. Ὁ Ἀλέξανδρος περνᾶ στήν Ἀσία γιά νά διεκπεραιωθεῖ ἀπό ἐκεῖ στήν Ἀθανασία.

Ὁ φιλόδοξος καί ὁρμητικός νέος βασιλιάς εἶναι ἕνας βιρτουόζος χειριστής τοῦ υπερόπλου τῶν συμβολισμῶν. Τά σύμβολα, οἱ σημασίες καί ὁ ἀντίκτυπός τους στό λογιστικό, στό θυμοειδές καί τό ἐπιθυμητικό μέρος τῆς ψυχῆς τῶν ἄλλων βοήθησαν τόν Ἕλληνα αὐτοκράτορα νά κατασκευάσει τόν προσωπικό του θρύλο.

Τό ἴδιο πρόσωπο, μέ μία χειρονομία, μετουσιώνεται σέ ἑλληνικό ἀρχέτυπο. Ἡ θυσία στόν τάφο τοῦ Πρωτεσίλαου ἔστελνε σέ ὅλους, φίλους καί ἐχθρούς, τό μήνυμα ὅτι ὁ Ἀλέξανδρος καί οἱ ὁπλίτες του ἀναλαμβάνουν τή σκυτάλη πού ἄφησαν στήν ἁλωμένη Τροία οἱ Ἕλληνες ὑπό τόν Ἀγαμέμνονα. Ὁ ἐπικεφαλῆς τῆς μυθικῆς προσπάθειας κατάλυσης τῆς αὐτοκρατορίας τῶν Περσῶν, κατάκτησης τοῦ κόσμου καί ἐκρηκτικῆς ἐξάπλωσης τοῦ Ἑλληνισμοῦ, μέ τό ὠστικό κύμα της νά φτάνει μέχρι τίς ἡμέρες μας, δέν διαλεγόταν μόνο μέ τό σήμερα. Κάθε πράξη του εἶχε τήν ὁρμή καί τήν ἐπιτάχυνση πού ἔχουν τά σώματα πού ἐκσφενδονίζονται ἀπό τό παρελθόν πρός τό μέλλον. Κάθε σκέψη καί σχεδιασμός του γιά τό τώρα εἶχε ὁρίζοντα τό αὔριο καί κάθε λογισμός περιελάμβανε νεκρούς κι ἀγέννητους σέ ἕνα ἑνιαῖο ἐθνικό σύνολο.

Ὁ Μέγας Ἀλέξανδρος ἦταν ἕνας ἄχρονος στρατηγός, ἀέναες οἱ μάχες του, απέρατη καί υπερδιαστατική ἡ ἐπικράτειά του. Ξεκίνησε τήν ἔφοδο στήν Ἀσία θυσιάζοντας στόν τάφο τοῦ Πρωτεσίλαου ἐπειδή ἡ ἑλληνική παράδοση ἦταν ὁ πολυτιμότερος κι ἐγκυρότερος μυστικοσύμβουλός του. Κατά τήν παράδοση λοιπόν εἶχε δοθεῖ χρησμός ὅτι ὁ πρῶτος ἀπό τόν στρατό τῶν Ἀχαιῶν πού θά πατοῦσε τό πόδι στήν Τροία θά ἦταν καί ὁ πρῶτος

Iron Maiden - Alexander The Great

Dead Can Dance Kiko HD

Κώστας Δούκας: «Πρώτος ο Ομηρος μίλησε για τον τριαδικό Θεό»

Ο σημαντικότερος Ελληνας ομηριστής Κώστας Δούκας αναφέρεται στα μεγάλα έπη, την προσπάθεια αλλοίωσής τους, και υποστηρίζει ότι ποιητής (που δεν ήταν τυφλός) είναι ο Οδυσσέας

Συνέντευξη στον Παναγιώτη Λιάκο για την «κυριακάτικη δημοκρατία»

Ο Κώστας Δούκας είναι ηρωική μορφή των ελληνικών γραμμάτων. Η σχέση του με την καταστατική πράξη του ελληνικού πολιτισμού, τα έπη του Ομήρου, κρατάει περίπου μισόν αιώνα. Είναι ο σημαντικότερος Ελλην ομηριστής, ιστορικός ερευνητής, πρώην δημοσιογράφος κι ασχολείται με τα εικαστικά. Ο κ. Δούκας έχει γράψει περίπου 25 βιβλία με θέμα τον Ομηρο, τον κόσμο των επών και τα μυστικά του, και μόλις πρόσφατα κυκλοφόρησε το σημαντικότερο -ως σήμερα- έργο του: η έμμετρη μετάφραση της Ιλιάδας και της Οδύσσειας, όπου κατορθώνει να αποδίδει τα ομηρικά έπη στη νέα ελληνική διατηρώντας το 80% των ομηρικών λέξεων!

Ο Κώστας Δούκας, με το μοναδικό χάρισμα και τον πλούτο των γνώσεών του, συστήνει ξανά στο έθνος μας την πηγή της υπεροχής του, το θαύμα του Ομήρου! Η συνέντευξη που ακολουθεί είναι μια ξενάγηση στις σκέψεις και στον γνωσιακό κόσμο ενός υπέροχου μυαλού.

Πώς ξεκίνησε το ταξίδι σας στον κόσμο του Ομήρου;

Ενα καλοκαίρι επέστρεφα σπίτι, τα παιδιά είχαν τελειώσει τις εξετάσεις και τα έβλεπα που πέταγαν τα βιβλία στα σκουπίδια, στον δρόμο. Πάω και παίρνω ένα από αυτά τα βιβλία τα σκισμένα και βλέπω ότι ήταν ο Ομηρος. Σκέφτηκα «τόσο μίσος για τον Ομηρο; Γιατί; Κάναν οι δάσκαλοι τα παιδιά να μισήσουν τον Ομηρο;» Θέλησα τότε να δω τι πραγματικά έλεγε ο Ομηρος. Ετσι λοιπόν βάλθηκα να μάθω αρχαία ελληνικά, όπως πρέπει.

Αυτό συνέβη πριν από περίπου 50 χρόνια. Είμαι 82 τώρα. Αρχισα λοιπόν να διαβάζω αρχαία ελληνικά και κυρίως την επική διάλεκτο. Επί δύο χρόνια προσπαθούσα να μάθω κανονικά αρχαία με συντακτικό και γραμματική. Και κατόρθωσα και διάβασα επιτέλους από το πρωτότυπο τον Ομηρο και μου αποκαλύφθηκε ένας καινούργιος κόσμος.

Ο Ομηρος χρησιμοποίησε λέξεις που χρησιμοποιούμε και εμείς σήμερα. Και δεν ήταν μία και δύο. Ηταν πάρα πολλές. Διερωτήθηκα για ποιο λόγο οι «διάσημες» μεταφράσεις έπρεπε να... μεταφράζουν, να αλλάζουν όλες τις λέξεις του Ομήρου. Αφού τις καταλαβαίνω. Γιατί να πω το ασθμαίνω, που το γνωρίζω, «λαχανιάζω»; Γιατί να πω την ιαχή «ξεφώνημα»; Γιατί το όρος να το πω βουνό; Γιατί τον ποιμένα να τον πω τσοπάνη; Γιατί το κλέπτω να το πω αρπάζω; Και το αρπάζω μετά να το πω κλέπτω; Ηθελαν να μας περάσουν το μήνυμα ότι εκείνη η εποχή ήταν άλλη κι ότι άλλη γλώσσα μιλάμε σήμερα.

Μιλάμε την ίδια γλώσσα με την ομηρική εποχή;

Μιλάμε την ίδια, τη γράφουμε με τον ίδιο τρόπο και την εκφέρουμε με τον ίδιο τρόπο. Είδα δηλαδή ότι είχα παραπληροφορηθεί. Τρεις λέξεις μόνο δεν μπορούσαν να αλλάξουν οι μεταφραστές. Δεν βρήκαν αντίστοιχες.

Τρεις λέξεις; Ποιες είναι αυτές;

Ο ιδρώς (ιδρώτας), η σανίς και η φάλαγξ. Δεν βρήκαν αντίστοιχες λέξεις. Κατά τα άλλα έπρεπε να πούμε τη θύελλα «ανεμορούφουλα», κατά τον Καζαντζάκη... Την Ηρα λευκώλενον που είχε λευκάς ωλένας, τη λευκοχέρα δηλαδή, να την πούμε «κρουσταλοβραχιονάτη». Τον πολύαρνι, αυτόν που έχει πολλά αρνιά, να τον πούμε «βαριοκοπαδιάρη». Να σου λέει «κασσίτερος» ο Ομηρος κι εσύ να λες καλάι(!), κατά το τουρκικότερο! Να σου λέει «δόμος» ο Ομηρος, που είναι διεθνής λέξη, κι εσύ να λες... 

Το πρόβλημα του ανθελληνικού φιλελληνισμού

Συμβαίνει συχνά στους ξένους: Λατρεύουν τους αρχαίους Ελληνες, ωθώντας τους νέους να ξεκόψουν από τις ρίζες τους!

«Αυτό που προτίθεμαι να ισχυριστώ είναι απλώς ότι με κανέναν τρόπο δεν θα έπρεπε να συμβουλεύσει κανένας τους Ελληνες να επιστρέψουν με τις σκέψεις τους και με τις σπουδές τους στην αρχαία ελληνική εποχή. Αν μπορούσε κανείς να τους πάρει όλα τα βιβλία από αυτήν την εποχή, να εξαλείψει μέσα τους εντελώς τη συνείδησή της και να τους αφήσει να αναδειχθούν εντελώς από τον ίδιο τους τον εαυτό και την εποχή τους, αυτό θα ήταν όπως εγώ νομίζω το καλύτερο. Αν τους δοθεί πραγματικά η δυνατότητα μιας σημαντικής πολύπλευρης πολιτικής και οικονομικής ζωής αυτό θα συμβεί από μόνο του. Η νέα και φρέσκια ζωή θα δημιουργήσει σε λίγο τη συνείδηση ότι δεν μπορεί να καλέσει κανείς τις σκιές από το παρελθόν».

Βίλχελμ φον Χούμπολντ «Ο χαρακτήρας των Ελλήνων», μετάφραση Ξενοφών Αρμύρος, Αθήνα: 2008, σελ. 66-67

Αυτά πίστευε και πρότεινε ο Βίλχελμ φον Χούμπολντ (1767-1835), ο Γερμανός «ελληνολάτρης»: να αποκοπούμε εντελώς από τις ρίζες μας για να προκόψουμε! Ο,τι πιστεύει, προωθεί και πράττει συστηματικά το σύγχρονο ανθελληνικό μπλοκ εξουσίας αποτελεί υλοποίηση ενός σχεδίου για την «πρόοδο» των νέων Ελλήνων που είχε σκεφτεί ο Χούμπολντ. Η «νέα και φρέσκια ζωή», δηλαδή, είναι να ξεκινήσουμε τον εθνικό μας βίο λες και είμαστε χθεσινοί, νεοσσοί της Ιστορίας και άσχετοι με το παρελθόν μας.

Ο Χούμπολντ δεν ήταν κάποιος

ΑΠΛΗΡΩΤΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΤΟΥ FACEBOOK

Κάντε ένα δώρο στον εαυτό σας. Κλείστε λίγο το ρημάδι το facebook κι ανοίξτε ένα βιβλίο. Θα αμειφθείτε πλουσιοπάροχα

ΟΜαρκ Ζάκερμπεργκ, το αφεντικό του facebook, υπολογίζεται ότι έχει εισόδημα περίπου 4.000.000 δολάρια... ημερησίως! Δουλεύουν για λογαριασμό του περίπου 2,27 δισεκατομμύρια χρήστες την ημέρα χωρίς να παίρνουν ούτε σεντ. Ολοι αυτοί, πονηροί, κουτοπόνηροι, έξυπνοι, ανόητοι, πλούσιοι, φτωχοί, διάσημοι και άσημοι, παράγουν διαρκώς περιεχόμενο για τον παμπόνηρο Ζάκερμπεργκ και δεν πληρώνονται. Αναρτούν άρθρα, απόψεις, στίχους του Τάσου Λειβαδίτη, τραγούδια του Βελισσάρη, βίντεο από το πανηγύρι στο Τζάιλο Αχαΐας και το φεστιβάλ τέκνο στο Αμστερνταμ, τοπία από το Ζούμπερι, τη Μύκονο, το Ασπεν, την Γκρενόμπλ, το Αλεποχώρι, τη Σανγκάη και το Θιβέτ, συνταγές μαγειρικής, απόψεις για τη ζωή, τον θάνατο, την πολιτική και τη δίαιτα - όλα με βασικό στόχο τους άλλους! Σχεδόν κανείς δεν γράφει ή αναρτά κάτι στο facebook για να βελτιώσει τον εαυτό του, αλλά για να τον επικροτήσουν οι άλλοι, να κάνει

ΟΧΙ ΚΑΙ ΤΟΜΑΡΙ Ο ΕΛΛΗΝ ΛΙΒΙΝΓΚΣΤΟΝ!

Τέρενς Κουίκ: Ἐξερευνά τή ζούγκλα ψάχνοντας γιά ὁμογενεῖς, ἀλλά καί φυλές ὑποψήφιων ἐπενδυτῶν.

Στη Wikipedia διαβάζουμε: «Ὁ Ντέιβιντ Λίβινγκστον (ἀγγλικά: David Livingstone, 19 Μαρτίου 1813 - 1 Μαΐου 1873) ἦταν Σκοτσέζος ἱεραπόστολος, ἰατρός καί ἐξερευνητής τῆς Ἀφρικῆς. Θεωρεῖται ἕνας ἀπό τούς σημαντικότερους Εὐρωπαίους ἐξερευνητές. Θεωρεῖται ὁ πρῶτος Εὐρωπαῖος πού διέσχισε τήν ἰσημερινή Ἀφρική ἀπό τόν Ἀτλαντικό μέχρι τόν Ἰνδικό, ἐνῶ ἐπίσης ἐξερεύνησε τήν κοιλάδα τοῦ Ζαμβέζη, ἀνακαλύπτοντας τούς καταρράκτες Βικτόρια».

Στή δική μας καθημερινότητα διαβάζουμε τόν λογαριασμό τῆς ΔΕΗ καί τό ἐκκαθαριστικό τοῦ ΕΝΦΙΑ (πού κατήργησε ὁ Τσίπρας, ἀλλά ἀκόμα τόν πληρώνουμε) καί βλέπουμε τόν Τέρενς Σπένσερ Νικόλαο Κουίκ νά κινεῖται ἀνάμεσα στίς κληματσίδες τῆς ζούγκλας ψάχνοντας γιά ὁμογενεῖς Ἕλληνες, ἀλλά καί φυλές ὑποψήφιων ἐπενδυτῶν στήν Ὑποσαχάρια Ἀφρική, στίς γιοῦρτες τῆς Μογγολίας, στή Σαμαρκάνδη, στή Σάγκρι Λά, στή Λεμουρία καί στά περίχωρα τῆς Ἀτλαντίδος.

Ὁ συμπαθέστατος (στόν ἑαυτό του) Τέρενς ἔχει βαλθεῖ νά ὑπογράψει στά βιβλία ἐπισκεπτῶν ὅλων

Η εθνική ταπείνωση οδηγεί στη συντριβή

«Με τον ερχομό της άνοιξης, ο Αλέξανδρος προέλασε στη Θράκη, εναντίον των Ιλλυριών και των Τριβαλλών, για τους οποίους πληροφορήθηκε ότι στασίασαν συγχρόνως, όμως, δεν ήθελε να τους αφήσει στα σύνορά του και να φύγει για εκστρατεία τόσο μακριά από τον τόπο του χωρίς να τους έχει ταπεινώσει».

Αρριανός, «Αλεξάνδρου Ανάβασις Α΄», κεφ. 1, παρ. 4, στ. 4., Αθήνα: 1992, εκδόσεις Κάκτος, σελ. 29.

Η σημαντικότερη απώλεια πολέμου για τους αρχαίους Eλληνες ήταν η προσωπική και συλλογική υπερηφάνεια, η αξιοπρέπεια και ο αυτοσεβασμός. Η ταπείνωσις, ως συνέπεια ήττας σε πολεμική αναμέτρηση ή απλή εχθροπραξία, ήταν κάτι που φάνταζε εξαιρετικά δύσκολο να αποκατασταθεί, μια αληθινή συμφορά που «απενεργοποιούσε» για μεγάλο χρονικό διάστημα -ή ακόμα και οριστικά- τη βούληση των ηττημένων για ανασύνταξη και αντεπίθεση.

Ο Αλέξανδρος δεν ήθελε, φεύγοντας προς την Ασία για την κύρια αποστολή, την κατάλυση της Περσικής Αυτοκρατορίας, να αφήσει πίσω του εστίες προβλημάτων. Το γεγονός ότι οι Ιλλυριοί και οι Τριβαλλοί βρίσκονταν κοντά στη συνορογραμμή με την «έδρα» του Αλεξάνδρου και θα μπορούσαν να την αποσταθεροποιήσουν οδήγησε στη στρατηγική απόφαση εξάλειψης κάθε πιθανότητας να ξανασηκώσουν κεφάλι.

Η νίκη στο πεδίο της μάχης πρέπει να είναι σαφής και το γόητρο του αντιπάλου πρέπει να

ΤΟ ΜΕΤΕΩΡΟ ΒΗΜΑ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΕΡΟΥ

Ὅσο πλησιάζουν οἱ ἐκλογές, ἄλλο τόσο ὑψώνονται -στά μανουάλια τῆς ψηφοθηρίας- οἱ φλόγες τῶν λαμπάδων πού ἀνάβουν οἱ «ἐθνοσωτῆρες».

ὉΤσίπρας στήν Ἁγία Σοφία τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Δέν εἶναι ὁ πρῶτος καί δέν εἶναι καί ὁ τελευταῖος πού πηγαίνει ἐκεῖ ὅπου χτυπάει (συνειδητά καί ἀσυνείδἡτα) ἡ καρδιά τῶν Ἑλλήνων ἐδῶ καί αἰῶνες πολλούς. Ὁ Τσίπρας ἦταν συνειδητός μαρξιστής. Μπορεῖ νά ἔπαψε νά εἶναι, μπορεῖ καί ὄχι. Ὅμως, ὡς συνεπής ἀριστερός (ἦταν καί εἶναι), στή διάρκεια τηλεοπτικῆς συνέντευξής του εἶχε ἀρνηθεῖ νά μπει σέ ἐκκλησία διότι δέν ἤθελε νά κάνει κάτι τό ὁποῖο δέν πίστευε. Δικαίωμά του τότε νά μήν μπεῖ καί δικαίωμά του τώρα νά μπεῖ, θέλοντας καί μή, ἀφοῦ ἔπρεπε νά καλλιεργήσει σέ χρόνο μηδέν ἐντυπώσεις πού οὐδέποτε «ἔσπειρε»· ἐκεῖνες τῆς ἐθνοπρέπειας καί τῆς εὐλάβειας. Πλησιάζουν ἐκλογές καί οἱ ψῆφοι, πού δέν... μυρίζουν, δέν «ἁλιεύονται» χωρίς ἅπλωμα τῶν διχτυῶν στούς

Ζωή χωρίς Antenna - Για ''Νότια Μακεδονία'' λένε στο δελτίο καιρού

Μπορούμε να ζήσουμε και χωρίς ΑΝΤ1. 

Το να αποκαλέσει Νότια Μακεδονία την... Μακεδονία ο Αρνιακός είναι απόφαση-γραμμή του σταθμού.

Απόφαση δική μας να μην παρακολουθούμε ΤΙΠΟΤΑ από τον σταθμό τους.

ΒΡΕΧΕΙ ΥΠΟΥΡΓΟΥΣ ΣΤΗΝ ΣΤΡΑΤΑ ΜΑΣ

Στή μεγάλη φωτό σκηνή ἀπό τήν ταινία  American Beauty. Στά μικρά καρέ ἡ πολάκεια ἐπίδειξις τῆς ἰσχύος τοῦ νόμου τῆς βαρύτητος.

Ἀπίστευτο. Βρέθηκε ἄνθρωπος νά χορεύει ἀκόμα χειρότερο ζεϊμπέκικο ἀπό τόν ΓΑΠ! Εἶναι ὁ ὑπουργός Ὑγείας Παῦλος Πολάκης. 
Ὁ ἀγαπητός στά ΜΜΕ Πολάκης πῆγε στόν Κραουνάκη, μεράκλωσε καί σηκώθηκε –με τό τσιγάρο στό χέρι ἡ υπουργάρα ὑγείας (βοήθειά μας)- νά χορέψει. Ραγίσαν τά πατώματα τζάνουμ ὅταν ἄρχισε νά στριφογυρνάει ἀργά σάν ἀνεμόμυλος ποῦ λάσκαραν οἱ ἁρμοί του κι ὁ ἕλικάς του εἶναι ἕτοιμος νά ξεκολλήσει ἀπό τή βάση καί νά κατρακυλήσει στήν πλαγιά. Πιό γραφικός κι ἀπό ἡλιοβασίλεμα στή Σαντορίνη ὁ ἁψύς σύντροφος μέ τούς πάντα εὔστοχους καί ὑποδειγματικά ἀξιοκρατικούς διορισμούς διευθυντάδων στά νοσοκομεῖα.

Μπορεῖ ὁ σοσιαλισμός νά οἰκοδομεῖται μέ κόπο ἀλλά ὁ χαρακτήρ τοῦ ὑπουργοῦ ἀτσαλώνεται μέ τή

ΑΠΛΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑΣ

Αυτό που είπε ο Τσίπρας στους ξένους περί «ακροδεξιών» που αντέδρασαν για τη Μακεδονία το λέει κι η ΕΡΤ

Στις ειδήσεις της ΕΡΤ χθες μεταδόθηκε η ακόλουθη είδηση: «Με συνθήματα μίσους, ρατσισμού και τρομοκρατίας άγνωστοι, μέλη της Χρυσής Αυγής, όπως υπέγραψαν, γέμισαν τους τοίχους του 3ου Γενικού Λυκείου Ξάνθης. Δύο από αυτά, μάλιστα, στρέφονταν εναντίον του καθηγητή Μαθηματικών, εναντίον του κ. Θανάση Παπασταθόπουλου. “Είναι ένα πανελλαδικό πρόβλημα που έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις και πρέπει απ' όλους μας να αντιμετωπιστεί” μας είπε o εκπαιδευτικός».

Η τηλεόραση και ο κινηματογράφος είναι κυρίως οπτικά μέσα επικοινωνίας. Η εικόνα κυριαρχεί και ο λόγος είναι συνοδευτικός. Την ώρα, λοιπόν, που εκφωνούνταν με δραματικό και αγωνιώδη τόνο η είδηση (η οποία αφορούσε συνθήματα στον τοίχο, κάτι το οποίο η Αριστερά έχει ψωμοτύρι κι έχει λερώσει όλη την Ελλάδα με μπογιές), η εικόνα για τα «συνθήματα ρατσισμού και τρομοκρατίας» εστίασε για

ALEXANDER THE GREAT ANABASIS BY ARRIAN- AUDIOBOOK COMPLETE 12 HOURS

ΠΟΡΤΟΚΑΛΑΔΑ ΘΕΤΕ; ΓΚΑΖΟΖΑ ΘΕΤΕ;

Τό ἑλληνόφωνο Κοινοβούλιο εἶναι ἀναμφίβολα ἐπηρεασμένο ἀπό τόν Γιάννη Γκιωνάκη, πού, ὡς Μπρίλης, ἔκανε στράκες στήν ταινία «Τά κίτρινα γάντια».

Ὁ Ἀριστείδης Φωκάς εἶναι καρατερίστας βουλευτής Β΄ Θεσσαλονίκης. Μπορεῖ νά παίξει τόν ἴδιο ρόλο σέ σχεδόν ὅλα τά κόμματα - μόνο μέ ταλέντο καί ἐξάσκηση γίνεται ἐφικτό κάτι τέτοιο. Μπούκαρε στό Κοινοβούλιο μέ τήν Ἕνωση Κεντρώων καί μέσα στή σεζόν πῆρε μεταγραφή στούς Ἀνεξάρτητους Ἕλληνες. Τήν Τετάρτη 30/1/2019 ἔγραψε ἱστορία διά τῆς ἀπουσίας του. Δέν ψήφισε ἕνα νομοσχέδιο καί διαπιστώθηκε κυβερνητική κρίση (κάτι πού ἔχει ἐκδηλωθεῖ ἐδῶ καί μέρες, ἀλλά τώρα τήν κατάλαβαν). Ἐκεῖνος, ὡς γνήσιος μαΐστορας τῆς διασκεδάσεως καί μετρ τῆς κωμωδίας, ἀπολογούμενος δήλωσε: «Στό ἑλληνικό Κοινοβούλιο, εὐτυχῶς, ὑπάρχει τό βίντεο γιά νά δοῦμε ἀκριβῶς τί ἔγινε! Ξεκινάει ἡ ψηφοφορία... Ἐκείνη τή στιγμή, γιά τόν λόγο ὅτι εἶχα πιεῖ μία γκαζόζα, στό κυλικεῖο, πῆγα στήν τουαλέτα! Ἔλειψα γιά δύο λεπτά. Πού προβλέπει ὁ κανονισμός νά

Rammstein - Ohne Dich (Official Video)

Ανοιχτή επιστολή κόλαφος για τον Προκόπη Παυλόπουλο

Ο Γεώργιος Δημητρούλιας, δημοτικός σύμβουλος Καλαμάτας με ανοιχτή επιστολή του στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ανακοινώνει ότι αρνείται να βρεθεί στην ίδια εκδήλωση με τον πρόεδρο Δημοκρατίας λόγω της ανοχής από την πλευρά του της ολέθριας συμφωνίας των Πρεσπών.

Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Σ Η
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΠΡΟΣΚΛΗΣΕΩΝ ΚΑΙ ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΤΗΝ    Α. Ε. ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ Κον Προκόπη Παυλόπουλο.

Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε,
παρά τον πρέποντα σεβασμό που τρέφω στον θεσμό τον οποίο εκπροσωπείτε θα μου επιτρέψετε να μην σας συναντήσω, ούτε να παρευρεθώ στο γεύμα και στα εγκαίνια του Μεγάρου Χορού της 2ας Φεβρουαρίου 2019.
Λυπούμαι που με την ευκαιρία της επισκέψεώς σας στην Καλαμάτα δεν θα βρίσκομαι μεταξύ των συνδαιτυμόνων σας, ένας εκ των οποίων θα ήμουν και εγώ αφού έλαβα προσωπική πρόσκληση από τον κύριο Δήμαρχο.
Ο λόγος της μη παρουσίας μου ως εκπρόσωπος της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΡΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΗΜΟ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ και εκλεγμένος δημοτικός σύμβουλος είναι η ενέργεια σας να υπογράψετε άνευ αντιρρήσεως και με καινοφανή σπουδή το Προεδρικό Διάταγμα για την λεγόμενη «Συμφωνία των Πρεσπών».
Όπως και η συντριπτική πλειοψηφία των συμπατριωτών μας, δεν αποδέχομαι και δεν θα αποδεχθώ ποτέ τα τετελεσμένα της

Τό αἷμα τῶν ἐχθρῶν μας*

Τα ἔθνη δέν ὑποχωροῦν. Εἴτε ἔχουν δίκιο εἴτε ἄδικο, δέν κάνουν πίσω. Τό βασίλειο τῶν Ζουλού πολέμησε τήν Βρετανική αὐτοκρατορία. Οἱ ράτσες δέν παραδίδουν ὄπλα. Οἱ Ἀφγανοί πολέμησαν καί τούς Σοβιετικούς καί τούς Ἀμερικανούς. Οἱ λαοί δέν εἶναι ριψάσπιδες. Οἱ Ἕλληνες ἔσυραν στό ἐθνικιστικό ἅρμα τῆς 4ης Αὐγούστου τό ξεφτιλισμένο κουφάρι τοῦ ἰταλικοῦ στρατοῦ.
Ἡ Ἱστορία ἔχει χῶρο γιά τούς κλαψιάρηδες. Στις σελίδες τῆς καταισχύνης, στίς παραγράφους κοντά στόν Ἐφιάλτη, στά κεφάλαια πού περιγράφουν τίς ζωές τῶν δούλων, στίς ἑνότητες τῶν ἀσημάντων.

Ὁ πλανήτης μας δέν εἶναι μία ἰδανική ὀνειροΰφαντη οὐτοπία. Εἶναι μία ἀρένα ὅπου ἐπικρατοῦν οἱ ἰσχυροί καί οἱ ἀνίσχυροι ματώνουν γιά νά ἀποκτήσουν δύναμη. Ἡ καθημερινότητά μας τό μαρτυρᾶ αὐτό. Ἡ Ἱστορία τό φωνάζει. Ἡ συνείδηση συμφωνεῖ. Ὅσοι μιλοῦν γιά τά «δίκια» τοῦ ἀντιπάλου καί παρουσιάζουν τήν ὀπτική τοῦ ἐχθροῦ –ὄχι γιά νά τόν καταλάβουμε καί νά τόν συντρίψουμε, ἀλλά γιά νά συνθηκολογήσουμε- εἶναι oἱ ἐμπροσθοφύλακές του. Εἶναι ἀνιχνευτές προθέσεων τοῦ δικοῦ μας στρατοπέδου. Εἶναι ἡ πνευματική, ἰδεολογική καί προπαγανδιστική ἀεροπορία ποῦ «μαλακώνει» τίς

Τσίπρας ἐναντίον Ἑλλήνων: μία προσωπική βεντέτα

Ὁ Τσίπρας μιλώντας τόσο ἀπαξιωτικά γιά τούς Ἕλληνες (ἀκροδεξιοί καί ἀνόητοι) ἔδειξε ὅτι ἔχει προσωπικό πρόβλημα μαζί μας. Ἔ, μαντέψτε... Ἔχουμε κι ἐμεῖς μαζί του.

Nightwish - Sleeping Sun (LIVE)

ΠΩΣ ΧΑΝΕΙΣ ΜΙΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ…

Ἑλληνόφωνη Ἀριστερά: Μία στρούγκα πού βγάζει σλάβικο τυρί, τό ὁποῖο προκαλεῖ δηλητηρίαση, ὅποτε κι ἄν τό καταναλώσεις.

Bασική ἀρχή: Οὐδείς ὠφέλησε τήν Ἑλλάδα ἀτιμώρητος. Βασική ἀρχή Νο2: Οὐδείς ἔβλαψε τήν πατρίδα... ἀχειροκρότητος ἀπό ἐκείνους πού βλάπτει. Γιά τή βασική ἀρχή Νο1 δέν ἔχουμε παρά νά σκεφτοῦμε τή μοίρα τοῦ Ἰωάννη Καποδίστρια. Γιά τή Νο2 ἄς ἀναλογιστοῦμε τίς κηδεῖες μέ τούς κιλλίβαντες, τίς ὀνοματοδοσίες λεωφόρων, πλατειῶν καί δρόμων, τίς παρόλες καί τά βιβλία γιά προσωπικότητες ὅπως ὁ Ἀνδρέας Παπανδρέου, ὁ Ἐλευθέριος Βενιζέλος, ὁ Νίκος Ζαχαριάδης, ὁ Βελουχιώτης κ.ά.

Αὐτοί οἱ δύο ἄξονες (συντρίβουμε τούς ἐνάρετους, ἀποθεώνουμε τούς πατραλοῖες καί τούς μητραλοῖες) εἶναί οἱ ράγες πάνω στίς ὁποῖες ἔπρεπε νά βαδίσει ἕνα ἔνδοξο ἔθνος, γιά νά ἡττηθεῖ ἀμαχητί ἀπό μία ἐθνοφυλετική κουρελού πού παριστάνει τό ἔθνος καί μία κουκκίδα στόν χάρτη πού

ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΕΝΤΟΠΙΣΜΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΜΠΟΥΡΔΑΣ

Τί λένε συνήθως ὅσοι προδίδουν πατρίδα καί λαό: «Αὐτά ἀνήκουν στήν Ἱστορία. Ἐμεῖς κοιτᾶμε μπροστά, στό μέλλον»

Μέ τήν προδοσία στή Μακεδονία μας ἔχουμε δεῖ ὅλα τά πιθανά καί ἀπίθανα κόλπα τῆς προπαγάνδας νά χρησιμοποιοῦνται ἀπό τούς βιαστικούς χονδρεμπόρους ἐθνικῶν δικαίων. Ἕνα ἀπό αὐτά εἶναι ἡ κατηγορία γιά «αρχαιοπληξία» καί «προγονοπληξία» ἐκείνων πού ὑπερασπίζονται ὅ,τι πολυτιμότερο ἔχει ἡ χώρα: τήν Ἱστορία καί τόν πολιτισμό της. Αὐτοί πού θέλουν νά διαφυλάξουν τίς ἑλληνικές χιλιετίες τῆς Μακεδονίας εἶναι «κολλημένοι» καί «ἐθνικιστές». Οἱ ἑλληνόφωνοι νενέκοι καί οἱ Σκοπιανοί ἀρλεκίνοι, ποῦ διαδίδουν ὡς ἀληθινό τό παραμύθι τοῦ σλαβικοῦ «μακεδονισμοῦ», εἶναι οἱ «σοβαροί» καί οἱ «ρεαλιστές».

Ἡ δική μας πολυχιλιετής Ἱστορία εἶναι ἀνάξια λόγου γιατί εἶναι παρελθόν, ἀλλά πρέπει νά σεβαστοῦμε τίς δεκαετίες τοῦ σκοπιανοῦ καραγκιοζιλικιοῦ «γιά νά μήν τούς προσβάλουμε». Σίγουρα, ἀξίζει σεβασμό ἀπό τούς ἀριστερούς καί τούς θλιβερούς οὐραγούς τούς κάθε Σκοπιανός κομπάρσος πού ντύνεται Μεγαλέξανδρος καί σκυλοβρίζει τήν Ἑλλάδα. Οἱ προγονοί μας, πού μάτωσαν γιά τή Μακεδονία, θεωροῦνται

Τα δε πάντα οιακίζει κεραυνός. Τι πράττειν μετά την προδοσία της Μακεδονίας

Σήμερα ξεκινάει ένας δεύτερος, πολύ πιο δύσκολος στην αποστολή του, Μακεδονικός αγώνας. Η ηγέτιδα τάξη στην Ελλάδα πρόδωσε τους αγώνες και τις θυσίες χιλιετιών και παρέδωσε το αμεταβίβαστο: έναν άυλο τίτλο, αυτόν της Μακεδονίας, που παγκοσμιοποίησε τον πλανήτη εν ονόματι του έθνους μας και με βασικό εργαλείο την γλώσσα μας, τα ήθη και το έθος το ελληνικό διαμόρφωσε τον κόσμο στον οποίο ζούμε ακόμα και σήμερα.

Η Δύση είναι ένα από τα παιδιά του βασιλέως Αλεξάνδρου, αλλά ντρέπεται να το παραδεχτεί και, φευ, ντρέπονται και διστάζουν αρκετοί εξ ημών να αναλάβουν την σκυτάλη.

Η μεταβίβαση του άυλου τίτλου έγινε σ’ ένα αξιοθρήνητο και συνάμα αστείο κι ετερόκλητο εθνοτικό μωσαϊκό, αυτό των Σκοπίων, που αρχιτεκτονήθηκε από την πνευματική λέπρα που εκπροσωπεί ένας δυσώνυμος δισεκατομμυριούχος κερδοσκόπος και οι λιμπεραλιστές οπαδοί και υπάλληλοί του.

Η συμφορά συνέβη διότι δόθηκε από εμάς χώρος στο κακό. Ενδιαφέρον πλήθους, χρήματα, σεβασμός, θέσεις κρατικές, θέσεις στη νοόσφαιρα, κύρος, ενημερωτική και εκπαιδευτική ισχύς – όλα τούτα είναι χώρος που δόθηκε, ακόμα κι από τις εθνικές δυνάμεις, στους φορείς της συμφοράς.

Ο χώρος κατελήφθη και παρεδόθη στους εχθρούς του σύμπαντος κόσμου. Εχθρός του κτιστού και άκτιστου είναι άλλωστε όποιος ειρωνεύεται και χλευάζει το όνομα του Θεού. Οι ζηλωτές του

Ο Καραμανλής θα μας κάνει την... χάρη να μιλήσει για την Μακεδονία!

Στους εθνικούς ήρωες περίσσεψε αίμα για την Μακεδονία και τώρα ο Καραμανλής σκέφτεται ότι ίσως τού περισσεύει το σάλιο, που θα χαλάσει για να μιλήσει!

Ο Κώστας Καραμανλής διατέλεσε πρωθυπουργός της Ελλάδας. Αν και πολλοί δεν το γνωρίζουν ο Κώστας Καραμανλής παραμένει βουλευτής! Εισπράττει την βουλευτική, όπως την λένε, αποζημίωση αλλά έχει να κάνει μια ομιλία, ερώτηση η άλλη κοινοβουλευτική δραστηριότητα από τις 31 Οκτωβρίου 2009!

Οι Έλληνες που δεν έχουνε να φάνε, που ξενιτεύονται για να βρουν ένα κομμάτι ψωμί, που βλέπουν τους κόπους μια ζωής να εξατμίζονται, τις τράπεζες ή την εφορία να κατάσχουν το σπιτικό τους και να δεσμεύουν τους λογαριασμούς τους πληρώνουν τον Κώστα Καραμανλή εδώ και 10 χρόνια από το υστέρημά τους για να μην κάνει τίποτα! Και εκείνος, ο υποτιθέμενος εθνοσωτήρας, που διόρισε τον Σπηλιωτόπουλο και τον ξάδερφό του Λιάπη υπουργούς πολιτισμού, θα μας κάνει τάχαμου την… χάρη να μιλήσει για την Μακεδονία!

Ενώ θα έπρεπε από την πρώτη στιγμή να έχει τοποθετηθεί, όπως είναι υποχρέωση του να κάνει μια

Ο ΕΝΤΟΛΟΔΟΧΟΣ ΤΟΥ ΜΗΔΕΝΟΣ

Ὁ Ζάεφ ρώτησε τούς πολίτες του μέ δημοψήφισμα. Ὁ Τσίπρας μᾶς θεωρεῖ κατώτερους ἀπό τούς Σκοπιανούς καί δέν ρώτησε κανέναν.

Οἱ βασιλικοί οἶκοι ἔλεγαν ὅτι ἐξουσίαζαν ἐλέω Θεοῦ. Ὁ Τσίπρας, πού εἶναι δηλωμένος ἄθεος, κυβερνᾶ ἐλέω... τίνος; Κανενός! Αὐτή εἶναι ἡ ἀλήθεια. Παλαιότερα, παρά τόν ἐκπεφρασμένο ἀθεϊσμό καί τόν διεθνισμό του, εἶχε πίσω του τήν πλειονότητα τῶν Ἑλλήνων, πού εἴτε τοῦ ἔδωσε στήριξη εἴτε ἀνοχή (θά... καταργοῦσε τόν ΕΝΦΙΑ, βλέπετε). Τώρα ἔχει τή συντριπτική πλειονότητα τοῦ ἐκλογικοῦ σώματος ἀπέναντί του. Γι' αὐτό θέλει πάση θυσία νά ἀποφύγει «περιπέτειες» ὅπως τά δημοψηφίσματα καί οἱ ἐκλογές. Ἐντολέας του εἶναι τό μηδέν.

Ὁ ἐντολοδόχος τοῦ μηδενός θέλει νά ὁλοκληρώσει τή δουλειά τοῦ ἀφεντικοῦ καί νά κάνει φορμάτ στόν σκληρό δίσκο τῆς ἑλληνικῆς Ἱστορίας, τοῦ πολιτισμοῦ, τοῦ κράτους, ἀλλά καί τοῦ λαοῦ τοῦ ἰδίου. Δέν εἶναι τυχαῖο ὅτι ἐπί τῶν ἡμερῶν του ἡ

ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ (1973)