Τρίτη, Ιανουαρίου 31, 2012

Η κρίση των Ιμίων: το πλήρες χρονικό της κρίσης


Στις 31 Ιανουαρίου συμπληρώνονται 12 χρόνια από τη θυσία τριών Ελλήνων αξιωματικών στα Ίμια, η οποία χαρακτηρίστηκε ως η κορύφωση και, ίσως, η εκτόνωση, ενός παρ' ολίγον πολέμου ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία. Ο Αλέξανδρος Τάρκας χρονολογεί τις επιλογές, τις αποφάσεις και τις συνέπειες μίας διαχρονικής διαμάχης και μίας πρόσφατης, τότε, εξουσίας.

Η αλήθεια είναι σκληρή, αλλά η πολιτική ηγεσία και η κοινή γνώμη της Ελλάδας πρέπει να την αντικρίζουν κατάματα: Ο χειρισμός της κρίσης των Ιμίων, πριν και μετά τη μοιραία νύχτα της 30ής Ιανουαρίου 1996, αποτελεί παράδειγμα προς αποφυγήν. Όσα ακολούθησαν, ώς σήμερα, δεν παρέχουν την παραμικρή εγγύηση ότι τα λάθη δεν θα επαναληφθούν. Γιατί η απουσία στόχου, η ανεπάρκεια μέσων, η έλλειψη συντονισμού και οι σπασμωδικές αντιδράσεις αποτελούν μόνιμες παθογένειες της ελληνικής εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής.

Τα προεόρτια της κρίσης αρχίζουν την επομένη των Χριστουγέννων του 1995, όταν το τουρκικό motorship «Φίγκεν Ακάτ» προσαράζει στην Ανατολική Ίμια, τη μία εκ των δύο βραχονησίδων που βρίσκονται μεταξύ του συμπλέγματος Καλύμνου - Καλολίμνου και τουρκικών ακτών. Είτε η προσάραξη ήταν (όπως και το πιθανότερο) προσχεδιασμένη είτε όχι, η Άγκυρα αξιοποιεί το γεγονός για να ισχυριστεί ότι οι νησίδες (στα τουρκικά «Καρντάκ») δεν αποτελούν ελληνική επικράτεια. Μόλις τέσσερις ημέρες αργότερα, το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών επιδίδει στην ελληνική πρεσβεία Άγκυρας ρηματική διακοίνωση, σύμφωνα με την οποία τα «Καρντάκ» αποτελούν τμήμα της επαρχίας Αλικαρνασσού.

Η ελληνική πλευρά απαντά στις 9 Ιανουαρίου 1996 με δική της ρηματική διακοίνωση, όπου υπογραμμίζεται ότι, με βάση τη Συνθήκη της Ρώμης του 1932, η Άγκυρα είχε αποδεχθεί την κυριαρχία της Ιταλίας σε όλα τα Δωδεκάνησα. Με τη σειρά της, η Ιταλία, με τη Συνθήκη Ειρήνης του Παρισιού (1947) μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, είχε παραχωρήσει τα Δωδεκάνησα, επομένως και τα Ίμια, στην Ελλάδα. Επιπλέον, ορισμένα διαδικαστικά θέματα μεταξύ της Ελλάδας και της Τουρκίας, σχετικά με την κύρωση διαφόρων νομικών εγγράφων, είχαν ολοκληρωθεί λίγα χρόνια αργότερα.

Σε κάθε περίπτωση, όπως υπογράμμιζε το συνδρομητικό δελτίο ενημέρωσης «Εμπιστευτικό Γράμμα», που αποκάλυψε πρώτο στις 20 Ιανουαρίου 1996 την επικείμενη κρίση των Ιμίων, «το τουρκικό ΓΕΕΘΑ θα πρέπει να έψαξε, πολύ βαθιά, στα αρχεία του για να εφεύρει ένα τέτοιο ζήτημα που ήταν ήδη κλειστό, πριν από τη δεκαετία του 1950»… Το «Εμπιστευτικό Γράμμα» τιτλοφορούσε το θέμα ως «Βαριά πρόκληση από την Τουρκία», προσθέτοντας ότι, πέραν των αεροπορικών και ναυτικών προκλήσεων στο Αιγαίο, ήταν η πρώτη διεκδίκηση ελληνικού εδάφους.

Η πρώτη φάση

Η πρώτη φάση της κρίσης των Ιμίων, από την Τρίτη 26 Δεκεμβρίου 1995 ώς και τη Δευτέρα 22 Ιανουαρίου 1996 (ημέρα της ορκωμοσίας της πρώτης κυβέρνησης του Κώστα Σημίτη), συμπίπτει με πολιτική κρίση στις δύο χώρες.

Στην Άγκυρα έχει μόλις ανατραπεί, με μια παρασκηνιακή παρέμβαση του στρατού, η κυβέρνηση του φιλοϊσλαμιστή Νεσμετίν Ερμπακάν (προδρόμου και ινδάλματος του σημερινού πρωθυπουργού Ρ. Ερντογάν) και τη διαδέχεται σχήμα συνεργασίας υπό τη, βουτηγμένη στα σκάνδαλα, Τανσού Τσιλέρ με τη στήριξη του, γνωστού «γερακιού», Μεσούτ Γιλμάζ.

Στην Αθήνα, ο Ανδρέας Παπανδρέου νοσηλεύεται, βαριά ασθενής, στο Ωνάσειο και παραιτείται από την πρωθυπουργία μόλις τη Δευτέρα 15 Ιανουαρίου. Όλο αυτό το διάστημα, με την εξαίρεση μιας σύσκεψης των τότε υπουργών Εξωτερικών Κ. Παπούλια και Εθνικής Άμυνας Γερ. Αρσένη, που είχαν διαβλέψει ήδη από τον προηγούμενο Νοέμβριο την πιθανότητα μιας τουρκικής προβοκάτσιας, η ελληνική πολιτική ηγεσία δεν αντιλαμβάνεται τον κίνδυνο. Οι κ.κ. Παπούλιας και Αρσένης δίνουν εντολή για αυξημένη επιτήρηση της περιοχής των Ιμίων στις 16 Ιανουαρίου, αλλά ο νέος πρωθυπουργός και ο νέος υπουργός Εξωτερικών Θ. Πάγκαλος δεν δείχνουν να αντιλαμβάνονται τη σοβαρότητα της κατάστασης. Άλλωστε, είναι χαρακτηριστικό ότι κατά τη συζήτηση του προϋπολογισμού, στα μέσα Δεκεμβρίου 1995, ο κ. Σημίτης είχε κρίνει ώριμες τις συνθήκες για μείωση των αμυντικών δαπανών!

Η δεύτερη φάση

Το απόγευμα της Τρίτης 23 Ιανουαρίου 1996, το ζήτημα εξετάζεται σε κυβερνητική σύσκεψη, ενώ το επόμενο βράδυ η τηλεόραση του ΑΝΤ1 αναφέρεται στην ανταλλαγή εγγράφων μεταξύ των υπουργείων Εξωτερικών και Εθνικής Άμυνας. Την Πέμπτη 25 Ιανουαρίου, ο δήμαρχος, ο διοικητής του αστυνομικού τμήματος και κάτοικοι της Καλύμνου μεταβαίνουν στην ανατολική Ίμια και προχωρούν σε έπαρση της ελληνικής σημαίας. Το επόμενο πρωί, ο κ. Πάγκαλος αναγνωρίζει ότι πρόκειται για την πρώτη φορά που εγείρονται εδαφικές διεκδικήσεις και προσθέτει πως «δεν γνωρίζω, αν το θέμα οφείλεται στον υπερβάλλοντα ζήλο κάποιου Τούρκου διπλωμάτη ή αποτελεί μέρος ευρύτερου σχεδίου».

Το Σάββατο 27 Ιανουαρίου, ελικόπτερο της εφημερίδας «Χουριέτ» με δύο δημοσιογράφους (που είχαν, παλαιοτέρως, υποκινήσει επεισόδια στη Θράκη και για τους οποίους είχε εκδοθεί «ερυθρό δελτίο» απαγόρευσης εισόδου στην Ελλάδα) προσγειώνεται στα Ίμια και αντικαθιστά την ελληνική σημαία με μία τουρκική.

Το πρωί της Κυριακής 28 Ιανουαρίου, το περιπολικό σκάφος του Πολεμικού Ναυτικού «Παναγόπουλος ΙΙ» εντοπίζει την τουρκική σημαία και, την ίδια περίπου ώρα, η «Χουριέτ» εκδίδεται με πρωτοσέλιδες φωτογραφίες από την αλλαγή των σημαιών. Το υπουργείο Εθνικής Άμυνας διατάσσει την άμεση έπαρση της ελληνικής σημαίας και τη φύλαξη της μίας εκ των δύο νησίδων από μικρή ομάδα ανδρών ειδικών δυνάμεων, ενώ, στις 4 το απόγευμα της ίδιας ημέρας, το «Παναγόπουλος ΙΙ» ανακόπτει μικρή λέμβο με Τούρκους κομάντος, που προσπαθούσαν να προσεγγίσουν τα Ίμια. Μέχρι αργά το βράδυ, σημειώνονται αλλεπάλληλες παραβιάσεις των ελληνικών χωρικών υδάτων από τουρκικά σκάφη.

Η ίδια στρατιωτική κατάσταση επικρατεί και τη Δευτέρα 29 Ιανουαρίου, ενώ, στο διπλωματικό επίπεδο, ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Ντ. Μπαϊκάλ καλεί τον Έλληνα πρεσβευτή Δημ. Νεζερίτη απαιτώντας διαπραγματεύσεις όχι μόνο για το νομικό καθεστώς των βραχονησίδων, αλλά γενικά για την οριοθέτηση των θαλάσσιων συνόρων. Ειδικώς για τα Ίμια, ζητά την αποχώρηση του στρατιωτικού προσωπικού και την ελληνικής σημαίας.

Η τρίτη φάση

Η κρίση κορυφώνεται από τις 4 το πρωί της Τρίτης, 30 Ιανουαρίου 1996 καθώς ο τουρκικός στόλος αυξάνει αιφνιδιαστικώς την παρουσία του στην περιοχή. Ακολουθούν αναχαιτίσεις τουρκικών αεροσκαφών και πλωτών μέσων, ενώ στις 10.30 π.μ. συγκαλείται στην Αθήνα έκτακτη κυβερνητική σύσκεψη (το πρώτο «άτυπο ΚΥΣΕΑ» εκείνης της ημέρας), που αποφασίζει, πρώτον, την έξοδο του μεγαλύτερου μέρους του στόλου από το Ναύσταθμο Σαλαμίνας προς τα Ίμια και την ευρύτερη περιοχή της Δωδεκανήσου και, δεύτερον, τη δημόσια παρουσίαση χάρτη του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών του 1953, όπου η επίμαχη περιοχή αναγνωρίζεται ως ελληνική. Περίπου την ίδια ώρα, ο κ. Νεζερίτης συναντάται με τον υφυπουργό Εξωτερικών Ονούρ Οϊμέν, ο οποίος αξιώνει επιστροφή στο προηγούμενο καθεστώς (status quo ante) υπογραμμίζοντας, για πρώτη φορά, το τρίπτυχο «αποχώρηση πλοίων - αποχώρηση προσωπικού - αποχώρηση σημαιών» (no ships - no troops - no flags).

Στις 4 μ.μ. (ώρα Ελλάδας), στην Ουάσιγκτον, ο βοηθός υπουργός Εξωτερικών Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ συγκαλεί τηλεδιάσκεψη μεταξύ του Στέητ Ντηπάρτμεντ του υπουργείου Άμυνας, του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας και των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ. Διαπιστώνεται μέγιστος κίνδυνος θερμού επεισοδίου Ελλάδας - Τουρκίας και συστήνεται στις δύο κυβερνήσεις (ιδιαίτερα στην ελληνική) «άμεση λύση» κι όχι «διαπραγμάτευση» ώστε οι ειδικότερες πτυχές να συζητηθούν αργότερα και αφού έχει υλοποιηθεί το «no ships - no troops - no flags». Ενώ οι ώρες περνούν και οι εκατέρωθεν δυνάμεις στα Δωδεκάνησα είναι πλέον τεράστιες, στις 10.30 μ.μ. ο υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ Ο. Πέρι, συνομιλεί τηλεφωνικά με τον κ. Αρσένη και ο υπουργός Εξωτερικών Γ. Κρίστοφερ με τον κ. Πάγκαλο. Η Αθήνα απαιτεί την άμεση αποχώρηση των τουρκικών ναυτικών δυνάμεων, αλλά η Άγκυρα επιμένει στην αποχώρηση του στρατιωτικού προσωπικού και στην υποστολή της σημαίας.

Στη 1 π.μ. της Τετάρτης 31ης Ιανουαρίου, αρχίζει η (καταγεγραμμένη πλέον στη σύγχρονη ελληνική ιστορία) σύσκεψη στο Γραφείο Πρωθυπουργού με τη συμμετοχή των κ.κ. Σημίτη, Πάγκαλου (…που καθυστέρησε λόγω παρουσίας του σε τηλεοπτική εκπομπή!), Αρσένη, των υπουργών Εσωτερικών Α. Τσοχατζόπουλου, Εθνικής Οικονομίας Γ. Παπαντωνίου, και Τύπου Δ. Ρέππα καθώς και του αρχηγού ΓΕΕΘΑ, ναυάρχου Χρ. Λυμπέρη. Πρόκειται για το δεύτερο «άτυπο ΚΥΣΕΑ», το οποίο, προς τα ξημερώματα, θα μετατραπεί σε επίσημη συνεδρίαση με τη συμμετοχή και των υπολοίπων, προβλεπόμενων από το νόμο, υπουργών.

Λίγο μετά τις 2 π.μ., φθάνει ξαφνικά η είδηση (από δημοσιογραφικές πηγές) για κατάληψη της Δυτικής Ίμιας από Τούρκους κομάντος καθώς οι ελληνικές ειδικές δυνάμεις, σύμφωνα με το σχέδιο του ΓΕΕΘΑ, φρουρούσαν μόνο την Ανατολική Ίμια και την Καλόλιμνο (ΒΔ των Ιμίων) σε περίπτωση που η Άγκυρα σκόπευε να μεταφέρει αλλού το θέατρο των επιχειρήσεων και να ζητήσει συνολική διαπραγμάτευση. Ακολουθεί ένα τρίωρο τηλεφωνικών συνδιαλέξεων Χόλμπρουκ - Πάγκαλου αφενός για την επιβεβαίωση της κατάληψης της Δυτικής Ίμιας (που δεν μπορούσε να πιστοποιήσει εγκαίρως το ΓΕΕΘΑ) και αφετέρου για τη διαδικασία απεμπλοκής. Πέρα από τα αμερικανικά στοιχεία, κρίνεται απαραίτητη η απονήωση και ελικοπτέρου από τη φρεγάτα Ναβαρίνο. Το πλήρωμα του ελικοπτέρου επιβεβαιώνει την παρουσία 10 Τούρκων κομάντος (και της σημαίας τους) στις 04.50 και θα καταπέσει περίπου 10 λεπτά αργότερα. Ταυτοχρόνως (και ενώ δεν είχε γίνει ακόμα γνωστή η πτώση του ελικοπτέρου που προκάλεσε υπόνοιες κατάρριψής του από τις τουρκικές δυνάμεις) οι κ.κ. Σημίτης και Πάγκαλος αποδέχονται την αμερικανική πρόταση για τη συμφωνία απεμπλοκής. Ο Ρ. Χόλμπρουκ, σε επίσημες δηλώσεις του, τονίζει ότι η υποστολή της σημαίας αποτελούσε αναπόσπαστο μέρος του τριπτύχου «no ships - no troops - no flags», ενώ η κυβερνητική εκδοχή στην Αθήνα είναι ότι οι ελληνικές δυνάμεις «παίρνουν τη σημαία μαζί τους για να την προστατεύσουν από βεβήλωση»!


Η διπλωματική διολίσθηση

Αντί να απολογούνται, τα μέλη της τότε κυβέρνησης Σημίτη καυχώνται ότι το βράδυ των Ιμίων απέτρεψαν έναν ελληνοτουρκικό πόλεμο, ενώ ο κ. Πάγκαλος έχει δηλώσει ότι στόχος του ήταν να αποτρέψει την τουρκική προσπάθεια συνολικής διαπραγμάτευσης για το Αιγαίο. Οι ισχυρισμοί τους ίσως φαίνονται καταρχήν αληθοφανείς και λογικοφανείς, αλλά στην πραγματικότητα είναι αναληθείς και αστήρικτοι για τους εξής λόγους:

- Πρώτον, αν και η τουρκική προβοκάτσια για κλιμάκωση ήταν πασιφανής, ο κ. Σημίτης ήταν ο μόνος που δεν την έβλεπε. Ο τότε πρωθυπουργός δεν ανέλαβε καμιά πρωτοβουλία συνεννόησης με την Άγκυρα ή παρέμβασης της Ουάσιγκτον και του ΝΑΤΟ για μια ολόκληρη εβδομάδα μέχρι την κορύφωση της κρίσης. Είχε τη δυνατότητα πολιτικών και διπλωματικών επαφών, αλλά δεν έπραξε τίποτα για να αποτρέψει τη σύγκρουση.

- Δεύτερον, το ενδεχόμενο «πολέμου» είχε προβληθεί, για πρώτη φορά, από την ίδια την κυβέρνηση Σημίτη! Ενώ τη Δευτέρα 29 Ιανουαρίου ο κ. Δ. Ρέππας είχε προετοιμάσει σχέδιο πρωθυπουργικής δήλωσης με την κρίσιμη φράση «η Ελλάδα είναι δύναμη σταθερότητας στην περιοχή», το τελικό κείμενο ανέφερε ότι «έχουμε όλα τα μέσα και θα τα χρησιμοποιήσουμε». Επομένως, ο ίδιος ο κ. Σημίτης, πιθανώς με σκοπό την ισχυροποίηση του πρωθυπουργικού προφίλ του, ήταν ο πρώτος που εισήγαγε την πιθανότητα χρήσης στρατιωτικών μέσων που ίσως οδηγούσε σε πόλεμο.

- Τρίτον, το επιχείρημα της αποφυγής μιας συνολικής διαπραγμάτευσης για το Αιγαίο αναιρείται από τις επόμενες κινήσεις των κ.κ. Σημίτη και Πάγκαλου. Μόλις τρεις μήνες μετά τη μοιραία νύχτα των Ιμίων, ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών συναντάται με τον Τούρκο ομόλογό του Ε. Γκιονενσάι, στις 29 Απριλίου 1996, στο Βουκουρέστι. Σε εκείνη τη συνάντηση, η τουρκική πλευρά κάνει, για πρώτη φορά, λόγο για «γκρίζες ζώνες» στο Αιγαίο και αποστέλλει -εντέχνως γραμμένο- υπόμνημα στην ΕΕ, από το οποίο δεν προκύπτει απορριπτική ελληνική απάντηση. Δυστυχώς, για μακρύ χρονικό διάστημα μετά το τουρκικό υπόμνημα, η ελληνική κυβέρνηση δεν είχε απαντήσει στη «γκρίζα» ορολογία. Το έπραξε πολύ αργότερα και πολύ καθυστερημένα και μόνο όταν συνειδητοποίησε ότι η Τουρκία δεν απέδιδε τοπικό χαρακτήρα στις «γκρίζες ζώνες» (μόνο στα Ίμια), αλλά νομική διάσταση (με εφαρμογή σε δεκάδες νησιά, νησίδες και βραχονησίδες, που δεν αναφέρονται ρητώς στη Συνθήκη της Λοζάννης ή σε άλλες επίσημες συμφωνίες).

- Τέταρτον, τον Ιούλιο 1997, ο κ. Σημίτης συνυπογράφει με τον Τούρκο πρόεδρο Σ. Ντεμιρέλ την περίφημη Συμφωνία της Μαδρίτης. Μεταξύ άλλων, υπάρχουν αναφορές α) σε σεβασμό της κυριαρχίας των δύο χωρών, αλλά χωρίς η Τουρκία να αποδέχεται ρητώς τα υφιστάμενα σύνορα, β) σε σεβασμό των αρχών του διεθνούς δικαίου και διεθνών συμφωνιών, αλλά χωρίς η Άγκυρα να αποδέχεται επίλυση των όποιων διαφορών στο Αιγαίο με βάση το νέο Δίκαιο της Θάλασσας και γ) σε αναγνώριση των «νόμιμων, ζωτικών συμφερόντων» των δύο χωρών στο Αιγαίο, χωρίς η τότε κυβέρνηση να μεριμνήσει για την εξουδετέρωση της διασταλτικής ερμηνείας εκ μέρους της γειτονικής χώρας, η οποία έκτοτε επικαλείται ποικίλα πολιτικά και οικονομικά κριτήρια για τον ορισμό των «συμφερόντων» της.

- Πέμπτον, από το 2001 ώς το 2004 (κυβέρνηση Σημίτη) και από το 2009 ώς το 2011 (κυβέρνηση Παπανδρέου), η Ελλάδα και η Τουρκία, σε αλλεπάλληλους γύρους διερευνητικών επαφών, εξετάζουν μεθόδους λύσης του ζητήματος της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας. Αποτελεί, ωστόσο, κοινό μυστικό ότι εξετάζονται και η αυξομείωση του εύρους των ελληνικών χωρικών υδάτων, όπως και μια σειρά άλλων θεμάτων που παραπέμπουν σε συνολική διαπραγμάτευση.

Η κρίση των Ιμίων αποτελεί, από το 1996 ώς σήμερα, διαρκή εφιάλτη όλων των ελληνικών κυβερνήσεων. Κι αν τα τελευταία χρόνια είχε παρατηρηθεί σχετική ύφεση στο Αιγαίο λόγω της τουρκικής ανάγκης επίδειξης ενός φιλοευρωπαϊκού προσωπείου, σταδιακά χάνεται κι αυτή η ελληνική ψευδαίσθηση καθώς η Άγκυρα απομακρύνεται από το στόχο ένταξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στρέφεται προς ανατολάς.

Αλέξανδρος Τάρκας - BBC History Magazine, περιοδικό που κυκλοφόρησε μαζί με την εφημερίδα Δημοκρατία, τεύχος 8, Ιανουάριος 2012

Σάββατο, Ιανουαρίου 28, 2012

Αθάνατος


Σαν σήμερα πέθανε ο αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος: Αυτός ήταν εθνάρχης, όχι οι βρυκόλακες της κλεπτοκρατίας.

Τετάρτη, Ιανουαρίου 25, 2012

Μάθε παιδί μου δράματα


ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΣΟΚ! Η ΛΟΥΚΑ ΚΑΤΣΕΛΗ (ΞΕΠΕΤΑΞΕ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ Σ' ΕΝΑ ΤΡΙΩΡΟ) ΚΑΙ Ο ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΑΡΣΕΝΗΣ, ΤΟ ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΚΡΙΣΙΜΗ ΨΗΦΟΡΟΡΙΑ. ΣΗΜΕΙΩΤΕΟΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΝΤΙΤΥΠΟ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗ!

"Μακεδονική" γλώσσα στο site του αερολιμένα Θεσσαλονίκης

Τρίτη, Ιανουαρίου 24, 2012

Michel Goldon speaks the truth

Ο Μιχάλης είναι υπέρ άγαν εκδηλωτικός. Συνδυάστε την σημερινή γκάφα του (το βίντεο που ακολουθεί)...


...με αυτή την γκάφα (στην οποία ίσως να λέει αλήθεια) και την είχαμε επισημάνει τότε στο post με τίτλο
Ελληνικό Matrix: αφαιρέθηκε από τα πρακτικά της Βουλής ο "μουσουλμάνος" Ομπάμα



Ενόχλησαν πολύ τους συμμάχους μας οι αναφορές του κ. Χρυσοχοΐδη για το θρήσκευμα του Μπαράκ Ομπάμα. Αρχικά τα πρακτικά της Βουλής είχαν ολόκληρη την επί προσωπικού ομιλία του υπουργού Προστασίας του Πολίτη (8 Φεβρουαρίου 2010):

ΜΙΧΑΗΛ ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ (Υπουργός Προστασίας του Πολίτη):
«Κύριε Πρόεδρε, ο Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού νομίζω ότι στην προσπάθειά του να λαϊκίσει, ορισμένες φορές υπερβαίνει τα εσκαμμένα και την ευπρέπεια μέσα εδώ στο Κοινοβούλιο.
Ακούστε να σας πω κάτι: Δεν ξέρω τι γράφουν οι εφημερίδες. Εγώ την πατρίδα μου έχω υπηρετήσει. Την πατρίδα μου υπηρετώ και τα συμφέροντα του ελληνικού λαού. Και τίποτα άλλο. Και μην το ξαναπείτε αυτό, σας παρακαλώ, εδώ μέσα!
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Κάτι άλλο θέλετε να πείτε προφανώς.
Θέλω, επίσης, να σας πω το εξής: Αν οι Αμερικάνοι θεωρούν ότι εμείς έχουμε πεντακόσιες χιλιάδες μουσουλμάνους στη χώρα, προφανώς το ακούνε από εσάς. Διότι εμείς έχουμε κάπου πενήντα, εξήντα χιλιάδες μουσουλμάνους σε αυτή τη χώρα. Εσείς λέτε ότι έχουμε πεντακόσιες χιλιάδες και δυσφημείτε τη χώρα.
(Θόρυβος στην Αίθουσα)
Τρίτον, ως γνωστόν οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν μουσουλμάνο Πρόεδρο. Σε τι συνίσταται, λοιπόν, η δυσφήμιση της χώρας και η απαγόρευση να μη δώσουν βίζα;»
(Θόρυβος από την πτέρυγα του ΛΑ.Ο.Σ.)
ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΟΡΑΝΤΗΣ: «Μουσουλμάνο; Για πείτε στον Ομπάμα ότι είναι μουσουλμάνος!»


Τώρα όμως, αν προσπαθήσετε να τα διαβάσετε (κλικ εδώ) δεν θα βρείτε την "ενοχλητική" αναφορά του υπουργού. Άλλαξαν προς το... κοσμιότερο και έχουν ως εξής:

ΜΙΧΑΗΛ ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ (Υπουργός Προστασίας του Πολίτη):

«Κύριε Πρόεδρε, ο Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού νομίζω ότι στην προσπάθειά του να λαϊκίσει, ορισμένες φορές υπερβαίνει τα εσκαμμένα και την ευπρέπεια μέσα εδώ στο Κοινοβούλιο.
Ακούστε να σας πω κάτι: Δεν ξέρω τι γράφουν οι εφημερίδες. Εγώ την πατρίδα μου έχω υπηρετήσει. Την πατρίδα μου υπηρετώ και τα συμφέροντα του ελληνικού λαού. Και τίποτα άλλο. Και μην το ξαναπείτε αυτό, σας παρακαλώ, εδώ μέσα!
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
Κάτι άλλο θέλετε να πείτε προφανώς.
Θέλω, επίσης, να σας πω το εξής: Αν οι Αμερικάνοι θεωρούν ότι εμείς έχουμε πεντακόσιες χιλιάδες μουσουλμάνους στη χώρα, προφανώς το ακούνε από εσάς. Διότι εμείς έχουμε κάπου πενήντα, εξήντα χιλιάδες μουσουλμάνους σε αυτή τη χώρα. Εσείς λέτε ότι έχουμε πεντακόσιες χιλιάδες και δυσφημείτε τη χώρα.
Σε τι συνίσταται, λοιπόν, η δυσφήμιση της χώρας και η απαγόρευση να μη δώσουν βίζα;
Ακούστε, λοιπόν, και κάτι ακόμη, γιατί πρέπει να σταματήσετε να λαϊκίζετε εδώ μέσα και να επιχειρείτε να παραπλανάτε τον ελληνικό λαό: Επανήλθατε ψευδώς λέγοντας ότι το 60% των φυλακισμένων και καταδικασθέντων είναι μετανάστες. Είναι ψέμα αυτό. Είναι αλλοδαποί κακοποιοί, οι οποίοι ήρθα στη χώρα για να συμμετέχουν σε ομάδες του οργανωμένου εγκλήματος και να εγκληματήσουν. Σιγά να μην ήρθαν μετανάστες, εργαζόμενοι φουκαράδες να δουλέψουν για ένα μεροκάματο και μετά πήρα τα καλάσνικοφ και κάνουν εδώ πράξεις οι οποίοι είναι απεχθείς και δολοφονικές.
Επίσης, όλοι αυτοί, όπως ξέρετε, δεν πρόκειται να πάρουν ιθαγένεια.
Τέλος, επειδή αναφερθήκατε στην ανάπτυξη, θέλω να πω το εξής: Ναι, ένα μεγάλο μέρος της ανάπτυξης αυτής της χώρας, είναι έργο μιας προσπάθειας που έγινε από τον ελληνικό λαό τα τελευταία είκοσι χρόνια και στηρίχθηκε στη φτηνή εργασία και την εκμετάλλευση των μεταναστών.
Σε ό,τι αφορά την Τουρκία, ξέρετε τι μας προτείνετε, κύριε Καρατζαφέρη;»

Για Ομπάμα και Ισλάμ ούτε κουβέντα. «Φάγανε» επίσης και τα λόγια του Κοραντή.

Η πλάκα είναι ότι για να "διορθώσουν" την αναφορά του κ. Χρυσοχοΐδη χρειάστηκε να σβήσουν ολόκληρη παράγραφο από τα λεγόμενα Καρατζαφέρη:

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού):
«Δεν θα χρειαστώ τα δέκα λεπτά του κυρίου Υπουργού.
Κύριε Υπουργέ, εάν με τόση επιπολαιότητα αντιμετωπίζετε τα πράγματα, καταλαβαίνετε πόσο επικίνδυνος είστε. «Ο Αμερικανός Πρόεδρος, είναι μουσουλμάνος».
Επιπολαιότητα που δεν συγχωρείται σε Υπουργό και μάλιστα σε Υπουργό που έχει κάνει πολλά ταξίδια στην Αμερική. Εν πάση περιπτώσει, δεν είναι και τόσο έγκλημα να είσαι φίλος των Αμερικανών και νομίζω αυτό μπορεί να ομολογηθεί και εκ του Προέδρου του Κινήματος. Δεν είναι τόσο κακό που διαμαρτυρηθήκατε.
Όσον αφορά, επιτέλους, το θέμα που σας είπα ότι είστε Υπουργός Προστασίας του αριστερού πολίτη. Πήγε στα Χανιά να μιλήσει Βουλευτής Κοινοβουλευτικού Κόμματος μέσα στο δημαρχείο και απαγορεύτηκε από κάποιους της Αριστεράς και δεν κάνατε τίποτα. Ενώ, στην Πανόρμου που βρέθηκε μια αντισυγκέντρωση, τους κλείσατε όλους μέσα. Και ως προς το δεύτερο, δεν ξέρω τι κάνατε. Ως προς το πρώτο, όμως, δεν κάνατε καθόλου καλά, γιατί δίνετε δικαίωμα να πιστεύουν αντιεξουσιαστές ότι μπορούν να υποκαταστήσουν το Κοινοβούλιο και το δημόσιο διάλογο. Κάνετε σωστά τη δουλειά σας και μετά να αυθαδιάζετε μέσα στη Βουλή».


Η λογοκριμένη εκδοχή είναι η ακόλουθη:

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Δεν θα χρειαστώ τα δέκα λεπτά του κυρίου Υπουργού.
Κύριε Υπουργέ, εάν με τόση επιπολαιότητα αντιμετωπίζετε τα πράγματα, καταλαβαίνετε πόσο επικίνδυνος είστε.
Επιπολαιότητα που δεν συγχωρείται σε Υπουργό και μάλιστα σε Υπουργό που έχει κάνει πολλά ταξίδια στην Αμερική. Εν πάση περιπτώσει, δεν είναι και τόσο έγκλημα να είσαι φίλος των Αμερικανών και νομίζω αυτό μπορεί να ομολογηθεί και εκ του Προέδρου του Κινήματος. Δεν είναι τόσο κακό που διαμαρτυρηθήκατε. Οι πολλοί Μουσουλμάνοι είναι δυσφήμιση για τη χώρα; Εσείς το ισχυριστήκατε.
Επιτέλους, όσον αφορά, το θέμα που σας είπα ότι είστε Υπουργός Προστασίας του αριστερού πολίτη. Πήγε στο Ηράκλειο να μιλήσει Βουλευτής Κοινοβουλευτικού Κόμματος μέσα στο δημαρχείο και απαγορεύτηκε από κάποιους της Αριστεράς και δεν κάνατε τίποτα. Ενώ, στην Πανόρμου που βρέθηκε μια αντισυγκέντρωση, τους κλείσατε όλους μέσα. Και ως προς το δεύτερο, δεν ξέρω τι κάνατε. Ως προς το πρώτο, όμως, δεν κάνατε καθόλου καλά, γιατί δίνετε δικαίωμα να πιστεύουν αντιεξουσιαστές ότι μπορούν να υποκαταστήσουν το Κοινοβούλιο και το δημόσιο διάλογο. Κάνετε σωστά τη δουλειά σας και μετά να αυθαδιάζετε μέσα στη Βουλή.


Ζήσε το Matrix σου στην Ελλάδα

Δευτέρα, Ιανουαρίου 23, 2012

ONASIS VS CIA


ΔΕΙΤΕ ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ ΤΟ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ!

Από το sansimera.gr Η μοιραία μέρα για τον νεαρό Ωνάση υπήρξε η Δευτέρα, 22 Ιανουαρίου 1973. Το αεροπλάνο που πιλοτάριζε, ένα αμφίβιο «Πιάτζιο 136», κατέπεσε στο αεροδρόμιο του Ελληνικού, δευτερόλεπτα μετά την απογείωσή του. Ο Αλέξανδρος τραυματίστηκε βαριά και οι δύο συνεπιβάτες του ελαφρότερα. Διακομίστηκε στο ΚΑΤ, όπου άφησε την τελευταία του πνοή στις 7 το απόγευμα της 23ης Ιανουαρίου, λόγω βαρειών κρανιοεγκεφαλικών κακώσεων. Ήταν μόλις 25 ετών.

Ο Αριστοτέλης Ωνάσης μόλις έμαθε το θλιβερό μαντάτο στη Νέα Υόρκη κατέρρευσε και δεν μπορούσε να πιστέψει ότι ο αγαπημένος του γιος και διάδοχός του ήταν νεκρός. Από την πρώτη στιγμή υποστήριξε ότι το δυστύχημα δεν ήταν τυχαίο και ότι γιος του ήταν θύμα εγκληματικής ενέργειας. Οι φόβοι του επιβεβαιώθηκαν αργότερα, όταν και τα τρία πορίσματα που εκδόθηκαν για το δυστύχημα συνέκλιναν στη διαπίστωση ότι προκλήθηκε από την ανάποδη τοποθέτηση των πηδαλίων κλίσεως, με αποτέλεσμα το αεροπλάνο να μην υπακούει στις εντολές του πιλότου. Ο Ωνάσης επικήρυξε τους δολοφόνους του γιου του, όπως υποστήριζε, με 1.000.000 δολάρια, επικήρυξη που ισχύει μέχρι σήμερα.

Αμέσως φούντωσε και η συνωμοσιολογία. Ως «δολοφόνοι» του Αλέξανδρου Ωνάση έχουν υποδειχθεί κατά καιρούς η CIA, ο Σταύρος Νιάρχος, το καθεστώς των Συνταγματαρχών, ακόμη και οι εργαζόμενοι στην Ολυμπιακή. Για το δυστύχημα κατηγορήθηκαν επτά μηχανικοί της Ολυμπιακής, που αθωώθηκαν στις 7 Νοεμβρίου 1977, με απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών.

Ο Αλέξανδρος Ωνάσης τάφηκε στον Σκορπιό και δύο χρόνια αργότερα τον ακολούθησε ο πατέρας του, που δεν συνήλθε ποτέ μετά το θάνατο του γιου του. Στη μνήμη του μοναχογιού του, ο Αριστοτέλης Ωνάσης συνέστησε το ίδρυμα «Αλέξανδρος Ωνάσης» με έδρα το Βαντούζ του Λιχτενστάιν και κεντρικά γραφεία στην Αθήνα. Από τα κέρδη της οικονομικής αυτοκρατορίας Ωνάση, το ίδρυμα χορηγεί υποτροφίες και χρηματοδοτεί διάφορα έργα κοινωφελούς χαρακτήρα.

Κυριακή, Ιανουαρίου 22, 2012

Απαράδεκτες τιμές στα Fridays

Πανάκριβα! Φρέντο σε πλαστικό (take away) 3,60 EYΡΩ! Τιμή κοσμηματοπωλείου. Κοντολογίς, never again...

Επιχείρηση "Εκδίκηση"

Παρασκευή, Ιανουαρίου 20, 2012

Άνοιξε ο δρόμος του Ειδικού Δικαστηρίου για ΓΑΠ- Παπακωνσταντίνου


Ο  οικονομικός εισαγγελέας Γρηγόρης Πεπόνης που ερευνούσε την υπόθεση της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ), μετά από καταγγελίες μελών  της  για παραποίηση των στοιχείων του ελλείμματος του 2009,  διαβίβασε  τον φάκελο στην εισαγγελία του Αρείου Πάγου.
Η ενέργεια αυτή σημαίνει ότι κ.  Πεπόνης, προσέκρουσε πάνω σε ευθύνες πολιτικών προσώπων.
Για το λόγο αυτό, ως έχει υποχρέωση εκ του νόμου,  ζήτησε να  διαβιβαστεί  ο φάκελος στη Βουλή προκειμένου αυτή να προχωρήσει στην σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής  η οποία και θα αναζητήσει  ενδεχόμενες ευθύνες  του  τότε  πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου, του Υπουργού Οικονομικών Γιώργου Παπακωνσταντίνου, αλλά  και μελών της τότε κυβέρνησής.
Η υπόθεση αφορά καταγγελίες της καθηγήτριας Οικονομετρίας του Πανεπιστημίου Μακεδονίας και πρώην μέλους της ΕΛΣΤΑΤ Ζωής Γεωργαντά για τεχνητή διόγκωση του αναθεωρημένου ελλείμματος του 2009. Η κ. Γεωργαντά υποστηρίζει ότι τον Νοέμβριο του 2010 η ΕΛΣΤΑΤ, δεχόμενη πιέσεις από την Eurostat, εμφάνισε το έλλειμμα του 2009 στο 15,4% από 12- 13% που ήταν, με στόχο να ληφθούν επιπλέον δυσμενέστερα οικονομικά μέτρα. Η κ. Γεωργαντά υποστηρίζει ότι η διόγκωση έγινε με την ταξινόμηση στη Γενική Κυβέρνηση των ΔΕΚΟ, χωρίς, όπως λέει, να έχουν προηγηθεί, όπως εφαρμόζεται σε όλη την Ευρώπη, στατιστικές μετρήσεις.
Στο διαβιβαστικό του προς τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, ο κ. Πεπόνης αναφέρει ότι «από το σύνολο του συλλεγέντος αποδεικτικού υλικού (μάρτυρες και έγγραφα) και ιδίως από μαρτυρικές καταθέσεις, προέκυψαν στοιχεία σχέσιν έχοντα με αξιόποινες πράξεις του νόμου περί ευθύνης υπουργών και πρόσωπα κατέχοντα συγκεκριμένες θέσεις στην κυβέρνηση της Ελλάδας».
Ο κ. Πεπόνης υποστηρίζει ότι σε πολλές από τις καταθέσεις που έλαβε «ρητώς γίνεται λόγος για διόγκωση και αυθαίρετο προσδιορισμό του δημοσίου ελλείμματος του 2009 αφενός και ύπαρξη συναφώς και αφετέρου ευθυνών του τότε πρωθυπουργού, μελών της τότε κυβέρνησης και των τότε αρμόδιων υπουργών Οικονομικών».
Υπενθυμίζουμε, ότι ο Αντώνης Σαμαράς έχει δηλώσει ότι η ΝΔ ως κυβέρνηση θα προχωρήσει στη σύσταση μίας και μόνο Εξεταστικής Επιτροπής για το πως φτάσαμε στο Μνημόνιο.
Ήδη η ΝΔ ζήτησε την παραίτηση των εμπλεκομένων υπουργών
Η διαβίβαση της δικογραφίας στην Βουλή προκάλεσε σάλο καθώς η ενέργεια του κ. Πεπονή συμπίπτει με την σφοδρή επίθεση του Κ. Σημίτη εναντίον της μνημονιακής πολιτικής του ΓΑΠ (Ο Σημίτης “θάβει” τον Γιώργο για το Μνημόνιο) αλλά και την προσπάθεια του διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος κ. Προβόπουλου να αποστασιοποιηθεί από τις πολιτικές Παπανδρέου που οδήγησαν στο Μνημόνιο (Ο μετά την καταστροφή προφήτης, κ. Προβόπουλος).
Λέει μεταξύ άλλων ο κ. Σημίτης: «Η συμφωνία μεταξύ της ΟΝΕ και της Ελλάδας για την πολιτική, που οφείλει να εφαρμόσει η Ελλάδα, ώστε να της χορηγηθεί το σύνολο των δόσεων του συμφωνηθέντος δανείου, γνωστή ως Μνημόνιο, συντάχτηκε χωρίς να υπάρχει ικανοποιητική προετοιμασία και λειτούργησε με τρόπο που επιδείνωσε την κατάσταση».
Και: «Οι συντάκτες του Μνημονίου παρέλειψαν να συναρτήσουν τους στόχους τους με τις πραγματικές εξελίξεις, να προβλέψουν δηλαδή ότι σε περίπτωση ύφεσης θα παρατείνεται αυτόματα ο χρόνος πραγματοποίησης των στόχων ή και θα περιορίζονται ορισμένες επιδιώξεις. Ήταν ένα πολιτικά μοιραίο λάθος. Η παράλειψη είχε ως αποτέλεσμα να εξακολουθεί το αρχικό σκληρό πρόγραμμα λιτότητας παρά την ύφεση που επήλθε και να επιτείνει κατά πολύ την ύφεση», θα προσθέσει.
Ενώ, ο κ. Προβόπουλος μιλώντας σε εκδήλωση, άφησε αιχμές για τη διαχείριση της κρίσης από την κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου, με την επισήμανση ότι η πορεία της χώρας προς την κρίση στην οποία έχει περιέλθει δεν ήταν αναπόφευκτη και θα μπορούσε να είχε ανακοπεί αν τα προβλήματα είχαν αντιμετωπιστεί εγκαίρως πριν αυτά αφεθούν να λάβουν εκρηκτικές διαστάσεις.
Από το antinews.gr

Παρασκευή, Ιανουαρίου 13, 2012

Ισίδωρος Πόσδαγλης: Το hoax του 2012

Τις τελευταίες εβδομάδες κάνει θραύση στο Internet ένα κείμενο που τιτλοφορείται "Ισίδωρος Πόσδαγλης: Ο Εθνικός Αγωνιστής, Ο Πατριώτης Οικονομολόγος". Τάχα μου και δήθεν ήταν ένας πατριώτης κομμουνιστής που έγραψε το... φοβερό βιβλίο "Πατριωτική Οικονομική Πολιτική". Το κείμενο, που χρονολογείται από (περίπου) το 2007 και αναπαράγεται άκριτα από χιλιάδες blogs λέει το βιβλίο του Πόσδαγλη είναι «ένα μικρό βιβλιαράκι που "κάποιοι" φρόντισαν να εξαφανιστεί. Αντίτυπά του μοιράζονταν από χέρι σε χέρι μέχρι και τα τέλη της δεκαετίας του 1980, περίπου τρεις δεκαετίες μετά την πρώτη του έκδοση από τις οικονομικές εκδόσεις "Μπιστιρλή"».
Από την πρώτη κιόλας ματιά φαίνεται ότι πρόκειται για κατασκευή και internet hoax αλλά αυτό δεν είναι αρκετό για να σταθεί ως απόδειξη. Ένα μικρό ρεπορτάζ σε φίλους που τυγχάνουν μέλη του κόμματος (ένα είν' το κόμμα) και έχουν "μαύρη ζώνη" στην ιστορία του ΚΚΕ απέβη άκαρπο στο να συγκεντρωθεί οποιοδήποτε στοιχείο για τον θρυλικό "Ισίδωρο Πόσδαγλη". Άφαντος! Επίσης, μια βόλτα σ' όλα (σχεδόν) τα καλά παλαιοβιβλιοπωλεία των Αθηνών και πάμπολλες ερωτήσεις για το... φοβερό βιβλίο "Πατριωτική Οικονομική Πολιτική" απέβη ομοίως άκαρπη. Κανένας δεν το γνώριζε. Ούτε οι πιο ηλικιωμένοι και καταρτισμένοι συλλέκτες παλαιών βιβλίων.
Χαριστική βολή στον μύθο του "Ισίδωρου Πόσδαγλη" ήταν το όνομα του εκδοτικού οίκου, ο οποίος υποτίθεται ότι τύπωσε το πόνημά του: οικονομικές εκδόσεις "Μπιστιρλή". Σχεδόν ταυτόσημο με το όνομα του συγγραφέα "Λέλου Μπιστερλή", το οποίο παρουσίαζε ο Μητσικώστας όταν μιμείτο τον Λιακόπουλο. Παρατίθεται και το σχετικό βίντεο (με πολλές αποκαλύψεις για τα κοιτάσματα... κλανίου) προς τέρψιν των επισκεπτών μας.
Γιατί κυκλοφόρησε αυτό το φούμαρο με το... «φοβερό βιβλίο "Πατριωτική Οικονομική Πολιτική"»; Όποιος γνωρίζει τα στοιχειώδη κολπάκια της προπαγάνδας καταλαβαίνει γιατί. Για να διασύρει εκ των προτέρων βιβλία και απόψεις με ουσία που στρέφονται εναντίον του «μονοδρόμου» της τρόικας.
Guys we've got it! Try again...

Πέμπτη, Ιανουαρίου 12, 2012

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ – Γερμανικό PSI – Φωτιά


Αποκαλύπτει ο Πόρτα – Πόρτα
Με υπογραφη Μπεννυ, 25 Αυγουστου 2011..!

με τις 3 γνωστες -τοτε- εναλλακτικες.

με ολα τα ομορφα μεσα
- Governing Law – English
- Negative Pledge – YES
- Cross Default – YES

” Only a coordinated approach to the Greek public debt situation involving contributions from both public and private stakeholders will materially improve the debt dynamics for Greece and thus be in the best interests of all creditors of the country.” – ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΞΥΠΝΗΣΕ !

” This Inquiry – This inquiry is being sent at our request to your institution by your national ministry of finance or your national regulator (for the purposes of this inquiry, your “Regulator”). You should respond to this inquiry only to that Regulator and not to Greece or to any other party “

” List of GGBs – To facilitate each institution’s response to this inquiry, we attach as Annex III a list of all GGBs that Greece may elect to include in the eventual liability management transaction. ” - ΕΧΕΙ ΜΕΣΑ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΟΛΑ… πχ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΑ ΟΜΟΛΟΓΑ ΤΩΝ ΠΡΟΜΗΘΕΥΤΩΝ ΤΩΝ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΩΝ !
( ISIN:GR0326042257 – €194.892.113,76 ΚΑΙ ISIN: GR0326043263 – €162.612.396,74 )

“Critical Mass Threshold - Greece shall not be obliged to proceed with any portion of the transaction described in this letter unless holders of eligible GGBs tender, in response to Greece’s eventual Invitation to Tender, eligible GGBs having aprincipal amount equal to not less than 90% of all eligible GGBs, including90% of that portion of the eligible GGBs maturing during the period fromJune 30, 2011 through August 31, 2014.” – ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΛΛΑΞΕ ΠΛΕΥΡΟ…!

ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΟΡΟΣ ?? – Principal defeasance

ΣΕ ΠΟΙΟΝ TRUSTEE ΘΑ ΑΚΟΥΜΠΗΣΟΥΜΕ ΤΑ $$ ΠΟΥ ΛΕΤΕ ΟΤΙ ΘΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ??

Η συνέχεια στο Olympia.gr

Κυριακή, Ιανουαρίου 08, 2012

Η μελλοντική αναμέτρηση με την «σύμμαχο» Τουρκία


«Ως προς την αποτίμηση των ελληνοτουρκικών σχέσεων βρίσκονται πιο κοντά στην πραγματικότητα οι εθνικιστές που πιστεύουν ότι η αντίθεση Ελλάδας και Τουρκίας είναι αγεφύρωτη παρά όσοι πιστεύουν ότι θα μπορούσε και να τελειώσει με την «ευρωπαϊκή» και οικονομιστική λύση. [...] Η ιδεολογική πίστη ότι η οικονομική συνεργασία ή διαπλοκή οδηγεί αναγκαία σε άμβλυνση γεωπολιτικών και πολιτικών αντιθέσεων δεν έχει κανένα ιστορικό στήριγμα». Παναγιώτης Κονδύλης, «Θεωρία του Πολέμου», εκδόσεις «Θεμέλιο», σελ 404.

Ο Παναγιώτης Κονδύλης (1943 – 1998) στη «Θεωρία του Πολέμου» συνέχισε υπό μίαν έννοια το έργο του Πρώσου στρατιωτικού και μεγάλου αναλυτή της πολεμικής τέχνης Καρλ Φίλιππ Γκότλιμπ φον Κλάουζεβιτς (1780 – 1831). Το επίμετρο της ελληνικής έκδοσης του έργου φέρει τον δυσοίωνο τίτλο «Ελληνοτουρκικός Πόλεμος». Ο Έλληνας φιλόσοφος προτίμησε να είναι συνεπής με την επιστήμη του και τα ευρήματα από τις ιστορικές προσεγγίσεις του παρά να είναι ευχάριστος. Θεωρούσε αναπόφευκτη την ένοπλη αναμέτρηση με τον παραδοσιακό αντίπαλο της Ελλάδας. Αποπειράθηκε να βοηθήσει τη χώρα προσδιορίζοντας πότε, πώς, με ποιες προϋποθέσεις και -πάνω απ' όλα- γιατί οι Έλληνες οφείλουν να αντιμετωπίσουν αυτή την αναπόδραστη τροπή της Ιστορίας.
Οι αποκαλύψεις του Μεσούτ Γιλμάζ, πρώην πρωθυπουργού της Τουρκίας, για τους εμπρησμούς ελληνικών δασών από πράκτορες της ΜΙΤ, δεν κομίζουν κάποιο νέο στοιχείο για την υπερχιλιετή αντιπαλότητα των Οθωμανών προς τους Έλληνες. Απλούστατα επικυρώνουν για μια επιπλέον φορά αυτό που κατάλαβε ο Ρωμανός Δ΄ Διογένης στο Μαντζικέρτ, το μοιραίο καλοκαίρι του 1071. Στις δυο όχθες του Αιγαίου, που «ενώνει τους δύο λαούς» (σύμφωνα με τους νηπιώδεις αν όχι σκόπιμους εφησυχασμούς της ημεδαπής ελίτ), δεν υπάρχει χώρος για δύο ακμάζουσες και ανεξάρτητες εθνικές οντότητες. Ακόμα κι όποτε το επιδιώκουμε πάση θυσία εμείς οι Έλληνες, δεν το επιθυμούν οι Τούρκοι.

Αυτοκρατορικές μνήμες
Ο μακροπρόθεσμος στόχος της εξουσιαστικής ομάδας στη γειτονική χώρα δεν είναι τίποτε άλλο παρά η αυτοκρατορία. Η ανάμνηση της Οθωμανικής περιόδου και η αυστηρή προσήλωση των αλληλοδιάδοχων καθεστώτων στην ιδέα της επέκτασης (εδαφικής, πληθυσμιακής, οικονομικής και πολιτισμικής) αποτελούν μια ικανή ενοποιητική συνθήκη για τις ετερόκλητες φυλές, λαούς και θρησκευτικές ομάδες που παγιδεύτηκαν εντός των τουρκικών συνόρων. Άλλωστε, το όποιο «μεγαλείο», αληθινό ή αποτέλεσμα κατασκευής, ως υποκατάστατο προσωπικής ισχύος και αναγνώρισης μπορεί να λειτουργήσει συνθετικά και να δώσει μια αίσθηση κοινής αποστολής και εθνικού «πεπρωμένου». Όποτε αστοχεί η αναίμακτη ενσωμάτωση στον κοινό σκοπό, τον λόγο παίρνει η απροσχημάτιστη βία. Βοηθάει αρκετά τους ασιάτες αντιγραφείς του Χίμλερ η γνώση όλων των παραδοσιακών μεθόδων γενοκτονίας και εθνοκάθαρσηςμε την ανοχή της Δύσης.
Κι ενώ η εκάστοτε κυρίαρχη ομάδα της Τουρκίας προσπαθεί μέσω του αυτοκρατορικού πνεύματος να γεφυρώσει χαώδη χάσματα, στη χρεοκοπημένη Γραικία των... ελληνόφωνων ταγών, η ιστορική μνήμη διώκεται από νόμο άγραφο αλλά πανίσχυρο. Ο αξέχαστος φίλος Νεοκλής Σαρρής, έγραφε στην ειδική έκδοση της «δημοκρατίας» για την Κωνσταντινούπολη: «Καθετί που έχει σχέση με την ιστορική μνήμη του γένους μας είναι μαύρη αντίδραση και στείροςεθνικισμός’. Στο σκοτισμένο τους μυαλό το μικρόνοο, και στη στενόκαρδη μικροψυχία τους και την πολυπολιτισμική μωρία τους, τυφλωμένοι από το πάθος και τη βλακεία τους (να μη πω τίποτε άλλο), αγνοούν τι μπορεί να σημαίνει η Κωνσταντινούπολη για κάθε Ρωμηό, συνειδητό και ασυνείδητο Έλληνα. Είναι τόσο αγράμματοι ιστορικά και συναισθηματικά βαθιά νυχτωμένοι που ούτε μπορούν να τη συλλαβίσουν. Στην πραγματικότητα είναι μια προσπάθεια για εθνική λοβοτομή, για πολιτικό και πολιτιστικό αυτοχειριασμό ταυτόχρονα. Λησμονείται σήμερα σκόπιμα ότι η Μητρόπολη του γένους μας ήταν από τα βάθη της Ιστορίας η Κωνσταντινούπολη». (Νεοκλής Σαρρής, 29 Μαΐου 2011).

Η προετοιμασία

Σήμερα η ισορροπία μεταξύ των δύο χωρών βρίσκεται σ' ένα στάδιο, που σε παλαιότερες δεκαετίες θα φάνταζε κεφάλαιο από μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας. Η Τουρκία, σε πληθυσμιακή έκρηξη και με... στασίδι στις 20 ισχυρότερες δυνάμεις του κόσμου. Η Ελλάδα προ των θυρών της χρεοκοπίας και με εξόριστη την ιστορική μνήμη της. Η Τουρκία προσηλωμένη σε μεγαλεπήβολους στόχους και η Ελλάδα δίχως εθνική στρατηγική και με μοναδική μέριμνα την αναβολή του μοιραίου. Κάθε ημέτερη υποχώρηση πυροδοτεί μια ακόμα εξωφρενικότερη τουρκική αξίωση. Τα νούμερα είναι τραγικά αλλά κατά πολύ τραγικότερο είναι το υπάρχον πολιτικό προσωπικό, το οποίο δηλώνει ότι επιθυμεί να βελτιώσει τους αριθμούς... καταστρέφοντας τη σάρκα και το πνεύμα του έθνους. Η καλύτερη προετοιμασία για τη σύγκρουση που πλησιάζει είναι η συνειδητοποίηση της κατάστασης και των αναγκών μας.