Πέμπτη, Μαΐου 29, 2008

555 χρόνια από τη νύχτα που δεν θα ξημέρωνε ποτέ


555 χρόνια από τη νύχτα που δεν θα ξημέρωνε ποτέ.

Ούτε έχει ξημερώσει ακόμη, τουλάχιστον στις ψυχές ευάριθμων (δηλαδή λίγων) ωραίων τρελών που όταν βρίσκονται σε ιερές συνάξεις ο ήχος του τσουγκρίσματος των ποτηριών τους γίνεται ένα με την ευχή «και του χρόνου στην Πόλη».

Ναι, ναι, ναι! Υπάρχουν ακόμα τρελοί, άνθρωποι που τα λογικά τους αποχωρίστηκαν την κάρα τους.

Τρελοί που ακούνε μέσα τους τις κλαγγές των μετάλλων που σπάθιζαν αίμα έξω από τα τείχη της Βασιλεύουσας στις 29 Μαΐου του έτους 1453.

555 χρόνια από την ημέρα που ο Ελληνισμός, όπως τον έχουν ορθοτομήσει τα αλαφροΐσκιωτα σαρκία των τρελών, έχασε την πρωτεύουσά του.

555 χρόνια γεμάτα δακρυσμένες αφηγήσεις γιαγιάδων που με τα σεπτά τους χείλη τόξευαν μύθους, θρύλους, προφητείες και –πάνω απ’ όλα- πόθους για την Πόλη πάνω από τα λίκνα μας και μας βρίσκανε τα βέλη κατευθείαν στην καρδιά.

Τα λόγια της γιαγιάς ταξίδεψαν πολύ μέχρι να φτάσουν στα αυτιά μας.

Πάλεψαν με τον χρόνο, κολύμπησαν στο αίμα συγγενών που πεταλώθηκαν στην Σμύρνη.

Άνοιξαν το δρόμο τους με τα νύχια για να ξεφύγουν μέσα από τα φέρετρα που μας στάλθηκαν πεσκέσι από τον Σαγγάριο, την αλμυρά έρημο, την απελπισμένη άμυνα του Τομλού Μπουνάρ.

Τα προγονικά λόγια και οι σκέψεις που τα παρασέρνει ο άνεμος είναι η μοναδική συντροφιά των άταφων στρατιωτών μας που χάθηκαν στη Μικρασία πολεμώντας για λογαριασμό του χθες και του αύριο.


Μέσα από τούτα τα λόγια βιώσαμε τα ηχοχρώματα της Βασιλεύουσας, της ιδέας και της απτής πραγματικότητας που ερωτεύτηκε ο τελευταίος μας αυτοκράτορας, ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος.

Δεν απαρνήθηκε ο γενναίος μας αρχηγός τον έρωτα της ζωής του.

Γι’ αυτό προτίμησε να στεφανωθεί με τις δάφνες του θανάτου, έφιππος, ορμητικός, καγχάζοντας μπροστά στις απειλές και τα ταξίματα του άθλιου Μωάμεθ.

Και του χρόνου στην Πόλη!


Ακολουθούν οι ομιλίες: 1. Του Μωάμεθ Β' προς τις ληστρικές ορδές του όπου τους υπόσχεται χρυσάφι, λεηλασία τριήμερη, παιδιά και γυναίκες για την ικανοποίηση τους και άλλα ιδεαλιστικά.

2. Του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου προς τους συμπολεμιστές του όπου αναφέρεται μόνο σε αρχές, Πίστη Χριστού, υπεράσπιση πατρίδος και αξιών. Κάντε τις συγκρίσεις σας για τον πολιτισμό που εκπροσωπούσαν οι δύο πλευρές. Οι ομιλίες προέρχονται από το «Χρονικό της Αλώσεως» του Γεωργίου Σφραντζή



Ὁμιλία τοῦ Μωάμεθ τοῦ πολιορκητοῦ ὀλίγον πρὸ τῆς ἁλώσεως τῆς Κωνσταντινουπόλεως


« τέκνα φίλτατα παρ το Θεο κα το ατο προφήτου Μωάμεθ κα μο το δούλου ατο δέομαι κα παρακαλ μς, να π τν αριον ξιον ργον μνήμης αωνίου ποιήσητε,ς κα ο πρ μν πανταχο ως το νν, ς φανερν στιν, ποίησαν, κα μετ προθυμίας κα γενναιότητος κα μεγαλοψυχίας τος τείχους νωθεν μετ τν κλιμάκων ς πτερωτοδιέλθητε κα τν φήμην ν ο πρ μν, ς επομεν, κέρδησαν κα Θες χαρίσατο μγένοιτο να μες πολέσωμεν ατήν, λλ μάλιστα νν ρα γγικεν να ατήν, πολυπλασίως αξήσωμεν». Ετα λέγει «Κα ἐὰν κα ξ μν τινς ποκτανθώσιν, ς θος στν ν τος πολέμοις, γεγραμμένον π τς κεφαλς ατο, καλς οδατε δι το μετέρου καρν τί φησν προφήτης τι ποθανν ν καιρ τοιούτω λόσωμος ν τ παραδείσμετ το Μωάμεθ ριστήσει κα πιε, κα μετ παίδων κα μετ γυναικν ραίων καπαρθένων ν τόπ χλοερ κα μεμυρισμένω νθεσιν ναπαυθ, κα ν λουτρος ραιοτάτοις λουσθ, κα ν κείν τ τόπω κ Θεο ξει τατα. νταύθα δ πάλιν ξ μο πς μς στυρατς κα ρχοντες τς αλς μου, ἐὰν νικήσωμεν, μισθς ν ξουσι παρ’μο σται οτ νν χουσι ς π το νν ρξηται ως τέλους τς ζως ατν. Κα μέραις τρισν πόλις πάσα μν σεται. Κα ε τί δ’ν σκυλεύσηται κα ερηται χρυσίου κα ργυρίου σκεος καματισμόν, αχμαλώτους τ νδρας κα γυναίκας, μικρος τ κα μεγάλους, οδες δυνηθείη ατος μν ατσαι τί νοχλσαι ες οδέν» Κα τελειώσας το λέγειν μοσεν ατος φυλάξαι τ σα ατος διετάξατο. Οδε κούσαντες χάρησαν λίαν κα ν μία φων πάντεςλαλάξαντες σαν κατ τν κείνων διαλεκτν «λλ λλ Μεεμέτη ρεσολ λλά» τούτ’στιν « Θες τν Θεν κα Μουχαμέτης προφήτης ατο».

Ὁμιλία τοῦ Κωνσταντίνου Παλαιολόγου ὀλίγον πρὸ τῆς Ἁλώσεως τῆς Κωνσταντινουπόλεως


«Ὑμεῖς μέν, εὐγενέστατοι ἄρχοντες καὶ ἐκλαμπρότατοι δήμαρχοι καὶ στρατηγοὶ καὶ γενναιότατοι στρατιῶται καὶ πᾶς ὁ πιστὸς καὶ τίμιος λαός, καλῶς οἴδατε ὅτι ἔφθασεν ἡ ὥρα καὶ ὁ ἐχθρός της πίστεως ἠμῶν βούλεται ἴνα μετὰ πάσης τέχνης καὶ μηχανῆς ἰσχυροτέρως στενοχωρήση ἠμᾶς καὶ πόλεμον σφοδρὸν μετὰ συμπλοκῆς μεγάλης καὶ συρρήξεως ἐκ τῆς χέρσου καὶ θαλάσσης δώση ἠμὶν μετὰ πάσης δυνάμεως, ἴνα, εἰ δυνατόν, ὡς ὄφις τὸν ἰὸν ἐκχύση καὶ ὡς λέων ἀνήμερος καταπῖη ἠμᾶς. Διὰ τοῦτο λέγω καὶ παρακαλῶ ὑμᾶς ἴνα στῆτε ἀνδρείως καὶ μετὰ γενναίας ψυχῆς, ὡς πάντοτε ἕως τοῦ νῦν ἐποιήσατε, κατὰ τῶν ἐχθρῶν της πίστεως ἠμῶν. Παραδίδωμι δὲ ὑμὶν τὴν ἐκλαμπροτάτην καὶ περίφημον ταύτην πόλιν καὶ πατρίδα ἠμῶν καὶ βασιλεύουσαν τῶν πόλεων. Καλῶς οὒν οἴδατε, ἀδελφοί, ὅτι διὰ τέσσερα τινὰ ὀφείλεται κοινῶε ἐσμεν πάντες ἴνα προτιμήσωμεν ἀποθανεὶν μᾶλλον ἢ ζῆν, πρώτον μὲν ὑπὲρ τῆς πίστεως ἠμῶν καὶ εὐσεβείας, δεύτερον δὲ ὑπὲρ πατρίδος, τρίτον ὑπὲρ τοῦ βασιλέως ὡς Χριστοῦ Κυρίου, καὶ τέταρτον ὑπὲρ συγγενῶν καὶ φίλων. Λοιπόν, ἀδελφοί, ἐὰν χρεῶσται ἐσμεν ὑπὲρ ἑνὸς ἐκ τῶν τεσσάρων ἀγωνίζεσθαι ἕως θανάτου πολλῶ μᾶλλον ὑπὲρ πάντων ἠμεῖς, ὡς βλέπετε προφανῶς, καὶ ἐκ πάντων μέλλομεν ζημιωθῆναι. Ἐὰν διὰ τὰ ἐμᾶ πλημμελήματα παραχωρήση ὁ Θεὸς τὴν νίκην τοὶς ἀσεβέσιν, ὑπὲρ τῆς πίστεως ἠμῶν τῆς ἁγίας, ἢν Χριστὸς ἐν τῷ οἰκείῳ αἵματι ἠμὶν ἐδωρήσατο, κινδυνεύομεν, ὃ ἐστι κεφάλαιον πάντων. Καὶ ἐὰν τὸν κόσμον ὄλον κερδίση τις καὶ τὴν ψυχὴν ζημιωθῆ, τί τὸ ὄφελος; Δεύτερον πατρίδα περίφημον τοιούτως ὑστερούμεθα καὶ τὴν ἐλευθερίαν ἠμῶν. Τρίτον βασιλείαν τὴν ποτὲ μὲν περιφανῆ, νῦν δὲ τεταπεινωμένην καὶ ἐξουθενωμένην ἀπωλέσαμεν, καὶ ὑπὸ τοῦ τυράννου καὶ ἀσεβοῦς ἄρχεται. Τέταρτον δὲ καὶ φιλτάτων τέκνων καὶ συμβίων καὶ συγγενῶν ὑστερούμεθα. Αὐτὸς δὲ ὁ ἀλιτήριος ὁ ἀμηρᾶς πεντήκοντα καὶ ἑπτὰ ἡμέρας ἄγει σήμερον ἀφ’οὗ ἠμᾶς ἐλθῶν ἀπέκλεισεν καὶ μετὰ πάσης μηχανῆς καὶ ἰσχύος καθ’ἡμέραν τὲ καὶ νύκτα οὐκ ἐπαύσατο πολιορκῶν ἠμᾶς καὶ χάριτι τοῦ παντεπόπτου Χριστοῦ Κυρίου ἠμῶν ἐκ τῶν τειχῶν μετὰ αἰσχύνης ἄχρι τοῦ νῦν πολλάκις κακῶς ἀπεπέμφθη. Τὰ νῦν δὲ πάλιν, ἀδελφοί, μὴ δειλιάσητε, ἐὰν καὶ τοῖχος μακρόθεν ὀλίγον ἐκ τῶν κρότων καὶ τῶν πτωμάτων τῶν ἐλεπόλεων ἔπεσε, διότι, ὡς ὑμεῖς θεωρεῖτε, κατὰ τὸ δυνατὸν ἐδιορθώσαμεν πάλιν αὐτό. Ἠμεῖς πάσαν τὴν ἐλπίδα εἰς τὴν ἄμαχον δόξαν τοῦ Θεοῦ ἀνεθέμεθα, οὗτοι ἐν ἄρμασι καὶ οὗτοι ἐν ἴπποις καὶ δυνάμει καὶ πλήθει, ἠμεῖς δὲ ἐν ὀνόματι Κυρίου τοῦ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἠμῶν πεποίθαμεν, δεύτερον δὲ καὶ ἐν ταὶς ἠμετέραις χερσὶ καὶ ρωμαλαιότητι, ἢν ἐδωρήσατο ἠμὶν ἡ θεία δύναμις. Γνωρίζω δὲ ὅτι αὔτη ἡ μυριαρίθμητος ἀγέλη τῶν ἀσεβῶν, καθὼς ἡ αὐτῶν συνήθεια, ἐλεύσονται καθ’ἠμῶν μετὰ βαναύσου καὶ ἐπηρμένης ὀφρύος καὶ θάρσους πολλοῦ καὶ βίας, ἴνα διὰ τὴν ὀλιγότητα ἠμῶν θλίψωσι καὶ ἐκ τοῦ κόπου στενοχωρήσωσι, καὶ μετὰ φωνῶν μεγάλων καὶ ἀλαλαγμῶν ἀναριθμήτων, ἴνα ἠμᾶς φοβήσωσι. Τᾶς τοιαύτας αὐτῶν φλυαρίας καλῶς οἴδατε, καὶ οὐ χρὴ λέγειν περὶ τούτων. Καὶ ὤρα ὀλίγοι τοιαῦτα ποιήσωσι, καὶ ἀναριθμήτους πέτρας καὶ ἕτερα βέλη καὶ ἐλεβολίσκους, ὡσεὶ ἄμμον θαλασσῶν ἄνωθεν ἠμῶν πτήσουσι, δι’ὧν, ἐλπίζω γάρ, οὐ βλάψωσι, διότι ὑμᾶς θεωρῶ καὶ λίαν ἀγάλλομαι καὶ τοιαύταις ἐλπίσι τὸν λογισμὸν τρέφομαι, ὅτι εἰ καὶ ὀλίγοι πάνυ ἐσμέν, ἀλλὰ πάντες ἐπιδέξιοι καὶ ἐπιτήδειοι ρωμαλέοι τὲ καὶ ἰσχυροὶ καὶ μεγαλήτορες καὶ καλῶς προπαρασκευασμένοι ὑπάρχετε. Ταὶς ἀσπίσιν ὑμῶν καλῶς τὴν κεφαλὴν σκέπεσθε ἐπὶ τὴ συμπλοκὴ καὶ συρρήξει. Ἡ δεξιὰ ὑμῶν ἢ τὴν ρομφαίαν ἔχουσα μακρὰν ἔστω πάντοτε. Αἳ περικεφαλαῖαι ὑμῶν καὶ οἱ θώρακες καὶ οἱ σιδηροὶ ἱματισμοὶ λίαν εἰσὶν ἱκανοὶ ἅμα καὶ τοὶς λοιποὶς ὄπλοις, καὶ ἐν τὴ συμπλοκὴ ἔσονται πάνυ ὠφέλιμα, ἃ οἱ ἐναντίοι οὐ χρῶνται, ἀλλ’ οὔτε κέκτηνται. Καὶ ὑμεῖς ἔσωθεν τῶν τειχῶν ὑπάρχετε σκεπόμενοι, οἱ δὲ ἀσκεπεῖς μετὰ κόπου ἔρχονται. Διό, ὢ συστρατιῶται γίγνεσθε ἕτοιμοι καὶ στερεοὶ καὶ μεγαλόψυχοι διὰ τοὺς οἰκτιρμοὺς τοῦ Θεοῦ. Μιμηθῆτε τοὺς ποτὲ τῶν Καρχηδονίων ὀλίγους ἐλέφαντας, πὼς τοσούτον πλῆθος ἵππων Ρωμαίων τὴ φωνὴ καὶ θέα ἐδίωξαν, καὶ ἐὰν ζῶον ἄλογον ἐδίωξε πόσον μᾶλλον ἠμεῖς ἡ τῶν ζώων καὶ ἀλόγων ὑπάρχοντες κύριοι, καὶ οἱ καθ’ἠμῶν ἐρχόμενοι ἴνα παράταξιν μεθ’ἠμῶν ποιήσωσιν ὡς ζῶα ἄλογα καὶ χείρονες εἰσιν. Οἱ πέλται ὑμῶν καὶ ρομφαῖοι καὶ τὰ τόξα καὶ ἀκόντια πρὸς αὐτοὺς πεμπέτωσαν παρ’ἠμῶν. Καὶ οὕτως λογίσθητε ὡς ἐπὶ ἀγρίων χοίρων καὶ πληθὺν κυνήγιον, ἴνα γνώσωσιν οἱ ἀσεβεῖς ὅτι οὐ μετὰ ἀλόγων ζώων ὡς αὐτοί, παράταξιν ἔχουσιν, ἀλλὰ μετὰ κυρίων καὶ αὐθεντῶν αὐτῶν καὶ ἀπογόνων Ἑλλήνων καὶ Ρωμαίων. Οἴδατε καλῶς ὅτι ὁ δυσσεβὴς αὐτὸς ὁ ἀμηρᾶς καὶ ἐχθρός της ἁγίας ἠμῶν πίστεως χωρὶς εὔλογον αἰτίας τινὸς τὴν ἀγάπην ἢν εἴχομεν ἔλυσεν, καὶ τοὺς ὅρκους αὐτοῦ τοὺς πολλοὺς ἠθέτησεν ἀντ’οὐδενὸς λογιζόμενος καὶ ἐλθῶν αἰφνιδίως φρούριον ἐποίησεν ἐπὶ τὸ στενὸν τοῦ Ἀσωμάτου, ἴνα καθ’ἑκάστην ἡμέραν δύνηται βλάπτειν ἠμᾶς. Τοὺς ἀγροὺς ἠμῶν καὶ κήπους καὶ παραδείσους καὶ οἴκους πυριαλώτους ἐποίησε, τοὺς ἀδελφοὺς ἠμῶν τοὺς Χριστιανοὺς ὅσους εὖρεν, ἐθανάτωσε καὶ ἠχμαλώτευσε, τὴν φιλίαν ἠμῶν ἔλυσεν. Τοὺς δὲ τοῦ Γαλατά, ἐφιλίωσε, καὶ αὐτοὶ χαίρονται, μὴ εἰδότες καὶ αὐτοὶ οἱ ταλαίπωροι τὸν τοῦ γεωργοῦ παιδὸς μύθον, τοῦ ἐψήνοντος τοὺς κοχλίας καὶ εἰπόντος. Ὢ ἀνόητα ζῶα, καὶ τὰ ἑξῆς. Ἐλθῶν οὒν ἀδελφοί, ἠμᾶς ἀπέκλεισε, καὶ καθ’ἑκάστην τὸ ἀχανὲς αὐτοῦ στόμα χάσκων, πὼς εὔρη καιρὸν ἐπιτήδειον ἴνα καταπῖη ἠμᾶς καὶ τὴν πόλιν ταύτην, ἢν ἀνήγειρεν ὁ τρισμακάριστος ἐκεῖνος καὶ τὴ πανάγνω δεσποίνη ἠμῶν θεοτόκω καὶ ἀειπαρθένω Μαρία ἀφιέρωσεν καὶ ἐχαρίσατο του κυρίαν εἶναι καὶ βοηθὸν καὶ σκέπην τὴ ἡμετέρα πατρίδι καὶ καταφύγιον τῶν Χριστιανῶν, ἐλπίδα καὶ χαρὰν πάντων τῶν Ἑλλήνων τὸ καύχημα πάσι τοὶς οὔσιν ὑπὸ τὴν τοῦ ἡλίου ἀνατολήν. Καὶ οὗτος ὁ ἀσεβέστατος τὴν ποτὲ περιφανῆ καὶ ὀμφακλιζουσαν ὡς ρόδον τοῦ ἀγροῦ βούλεται ποιῆσαι ὑπ’αὐτόν. Ἢ ἐδούλωσε σχεδόν, δύναμαι εἰπείν, πάσαν τὴν ὑφ’ἥλιον καὶ ὑπέταξεν ὑπὸ τοὺς πόδας αὐτῆς Πόντον καὶ Ἀρμενίαν, Περσίαν καὶ Παμφλαγονίαν, Ἀμαζόνας καὶ Καππαδοκίαν, Γαλατίαν καὶ Μηδίαν Κολχοὺς καὶ Ἴβηρας, Βοσποριανοὺς καὶ Ἀλβάνους Συρίαν καὶ Κιλικίαν καὶ Μεσοποταμίαν, Φοινίκην Βακτριανοὺς καὶ Σκύθας, Μακεδονίαν καὶ Θετταλίαν, Ἑλλάδα Βοιωτία, Λοκροὺς καὶ Αἰτωλούς, Ἀκαρνανίαν,Ἀχαϊαν καὶ Πελοπόννησον, Ἤπειρον καὶ τὸ Ἰλλυρικὸν Λύχνιτας κατὰ τὸ Ἀνδριατικόν, Ἰταλίαν, Τουσκίνους, Κέλτους καὶ Κελτογαλάτας, Ἰβηρίαν τὲ καὶ ἕως τῶν Γαδείρων, Λιβύαν καὶ Μαυρητανίαν καὶ Μαυρουσίαν, Αἰθιοπίαν, Βελέδας, Σκούδην, Νουμιδίαν καὶ Ἀφρικὴν καὶ Αἴγυπτον αὐτός τὰ νῦν βούλεται δουλῶσαι καὶ τὴν κυριεύουσαν τῶν πόλεων, ζυγῶ ὑποβαλεὶν καὶ δουλεία καὶ τᾶς ἁγίας ἐκκλησίας ἠμῶν, ἔνθα ἐπροσκυνεῖτο ἡ Ἁγία Τριὰς καὶ ἐδοξολογεῖτο τὸ πανάγιον, καὶ ὅπου οἱ ἄγγελοι ἠκούοντο ὑμνεὶν τὸ θεῖον καὶ τὴν ἔνσαρκον τοῦ Θεοῦ Λόγου οἰκονομίαν, βούλεται ποιῆσαι προσκύνημα τῆς αὐτοῦ βλασφημίας καὶ τοῦ φληναφοῦ ψευδοπροφήτου Μωάμεθ, καὶ κατοικητήριον ἀλόγων καὶ καμήλων. Λοιπὸν ἀδελφοὶ καὶ συστρατιῶται, κατὰ νοῦν ἐνθυμηθῆται ἴνα τὸ μνημόσυνον ὑμῶν καὶ ἡ μνήμη καὶ ἡ φήμη καὶ ἡ ἐλευθερία αἰωνίως γενήσηται».


Τρίτη, Μαΐου 27, 2008

Ιστορικές στιγμές: Τράγκας and the Kingdom of the Crystal Skull!!!


Στείλανε στον Τράγκα δωράκι το καπέλο και τον βούρδουλα του Indiana Jones κι εκείνος τα μόστραρε στο δελτίο του Άλτερ. To μαστίγιο (μάλλον) το κράδαινε ως αισθησιακό δέλεαρ πόνου και πάθους προς την κυρία Μακρή.

Μακαριώτατος ή Μασκαριώτατος;


Αρχιεπίσκοπε Ιερώνυμε θα επιθυμούσαμε να σας θέσουμε ενώπιον ενός διλλήματος:

Ας υποθέσουμε ότι κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, κάποιος τσατσομασκοφόρος γιατρός έφερνε στην κομαντατούρα μικρό παιδάκι που έκλεψε καρβέλι και οι Γερμανοί εκτελούσαν το παιδάκι.

Πώς θα σας φαινόταν αν, δημοσιογράφοι ουδέτερης χώρας ρωτούσαν τον πρόεδρο του Ιατρικού Συλλόγου της πατρίδας τους για το γεγονός κι εκείνος τους απαντούσε:

«Αυτά κάνουν όσοι ξεπερνούν το ρόλο τους, η Ιατρική υπάρχει για να θεραπεύει όχι για να καταδίδει και για να αφαιρεί ζωές»…

Δεν θα λέγατε σεβαστέ μας αρχιεπίσκοπε ότι ο εν λόγω Πρόεδρος ουσιαστικά είναι συνεργάτης των Γερμανών;

Δεν θα φρίττατε με την «βολική ουδετερότητα» της δήλωσής του;

Σε κάθε περίπτωση η δήλωση του εν λόγω δειλού και αχρείου συνδικαλιστή γιατρού αθωώνει την πράξη αυτή καθαυτή συνδέοντάς την κουτοπόνηρα με την ιδιότητα του δράστη.

Ένας στοιχειωδώς αξιοπρεπής άνθρωπος είτε είναι πρόεδρος Ιατρικού Συλλόγου είτε σουβλατζής είτε αρχιεπίσκοπος, πρώτα και κύρια θα έπρεπε να καταδικάσει το χιτλερισμό και τις εγκληματικές πράξεις των προσώπων που τον υπηρετούσαν.

Θα έπρεπε να πει: «Οι ναζί δολοφόνοι έστησαν στον τοίχο το παιδάκι που πεινούσε κι έκλεψε ένα καρβέλι για να ζήσει».

Ο συνειδητός πολίτης δεν θα εξέταζε το επάγγελμα, την ιδιότητα ή το ασφαλιστικό ταμείο του όποιου γιατρού αλλά τα εγκλήματά του.

Γνωρίζετε πολύ καλά μακαριώτατε για ποιο λόγο ετέθη η συγκεκριμένη υπόθεση εργασίας στην κρίση σας.

Διότι τηρήσατε υπερβολικά «βολική ουδετερότητα» προς τις αχρειότητες που ξεστόμισε ο σχισματικός Σκοπιανός αρχιεπίσκοπος Στέφαν που μίλησε για Θεσσαλονίκες και αλυτρωτισμούς.

Στη σημερινή συνάντησή σας με τον Γιώργο Παπανδρέου, είπατε για τον ρασοφόρο Σκοπιανό τα ακόλουθα:

«Αυτά κάνουν όσοι ξεπερνούν το ρόλο τους, η Εκκλησία είναι να ενώνει».

Το να μην ξεπεραστεί ο… ρόλος καμώνεστε πως σας νοιάζει.

Όχι οι πράξεις του κάθε Στέφαν.

Δεν είμεθα όλοι αφελείς κύριε Ιερώνυμε.


Από κάτω μπορείτε να ακούσετε αποσπάσματα από την ομιλία του Γιωργάκη στις 16 Μαρτίου 2008 στο event that was formerly known as Synedrio PASOK (or PASOK's caucus). Εκεί ο Bravo Yorgos κάνει ένα φιλικότατο (λεκτικό) σπατ σπατ στην πλατούλα του βολικού και πειθήνιου Ιερώνυμου. Δεν μπορεί να κρύψει την χαρά του για την εκλογή του Jerry.

Επίσης φαίνεται ότι ξεκαθαρίζει για μια ακόμη φορά τον στόχο του: απόλυτος χωρισμός Εκκλησίας-Κράτους.

Ωστόσο δεν είναι η αλήθεια. Στόχος του Yorgos και των συν αυτώ είναι η αποθρησκευτικοποίηση της κοινωνίας, έπειτα η ανοχή της θρησκευτικότητας σε επίπεδο multi-culti φολκλόρ και στο τέλος η απαγόρευσή της, κατά τα πρότυπα και τις ονειρώξεις του κάθε Ντόκινς.

Κάντε κλικ και ακούστε ή αποθηκεύστε Γιωργάκη να σπατουλάρει Jerry.


PS: Ποιος ο θεσμικός ρόλος ενός σχισματικού; Σχισματικό δεν τον αποκαλείτε τον Στέφαν;

Δευτέρα, Μαΐου 26, 2008

Ανώνυμη καταγγελία που εστάλη στο blog μας

Ο συντάκτης της καταγγελίας δεν άφησε ονοματεπώνυμο. Άφησε όμως την πίκρα και την απογοήτευση της προσωπικής του περιπέτειας, αφήνοντας το comment που ακολουθεί σε post μηνός Φεβρουαρίου!
Επειδή ουδείς επρόκειτο να το διαβάσει εκεί που είχε "κρυφτεί" το δράμα του ανθρώπου, το αναρτούμε σε κανονικό post. Διαβάστε το με προσοχή και ξανασκεφτείτε σε ποια χώρα ζούμε.

Η ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ
Έπεσα στα χέρια ειδικών που με απροσανατόλισαν και με ξεπουπούλιασαν οικονομικά.Έχω μια κόρη 14 ετών που έχει μαθησιακές δυσκολίες.
Δεν γράφει στραβά ή ανάποδα, διαβάζει κανονικά, δεν μπορεί να μάθει/ αποστηθίσει/ συλλέξει σημαντικά στοιχεία/ συνοψίσει/ επιλέξει κυριότερά του (ο,τιδήποτε φανταστείτε) μπροστά σε μια σελίδα βιβλίου του σχολείου, κυρίως ιστορίας ή γεωγραφίας.Λόγω της δυσκολίας της σε κάθε σχολείο επιλέγει να κάνει παρέα μόνο με προβληματικά/ παραβατικά παιδιά και μας φέρνει πάντα μπροστά σε τετελεσμένα γεγονότα που μας σπρώχνουν σε απελπισμένες πράξεις (αλλαγή σχολείου, αλλαγή "ειδικών" κλπ).
Ότι χαρίσματα έχει φροντίζει με κάθε τρόπο να τα εξαφανίσει, προκειμένου να μη διαφέρει στην προβληματική φίλη της (φρόντισε να ξεχάσει τα πορτογαλικά της, αποπειράται να κάνει το ίδιο στα γαλλικά της, στράβωσε τα μπροστινά της δόντια για να βάλει σιδεράκια όπως η φίλη της, καθόταν με τα γόνατα να συγκλίνουν προς τα μέσα και να ενώνονται ώστε να στραβώσουν ενώ η ίδια παλιάέτρεχε με τα δυνατά πόδια της σαν δρομέας, προσπαθεί σε πάρτυ να τρώει τούρτα ενώ τη σιχαίνεται κλπ).
Έχει μεγάλη κλιση στο μπαλέτο και στο πιάνο (όπου μαθαίνει και προετοιμάζει περισσότερα από ότι της δίνεται κλπ) Μακάρι να υπήρχε ένας κόσμος που να μπορούσε να αξιοποιήσει αυτά τα ταλέντα χωρίς να χρειάζονται και οι λοιπές γνώσεις.
Δυστυχώς έχω παρακολουθήσει προφορικές εξετάσεις του ΑΣΕΠ για πρόσληψη καθαριστριών από το δημόσιο και για λόγους συναγωνισμού τις ρώταγαν τι γνωρίζουν για τη Συνθήκη της Λωζάνης.
Οι θεραπευτικές εισηγήσεις των ειδικών στα χέρια των οποίων έπεσα και με αφαίμαξαν ήσαν (δεν είναι όλες οι απόψεις του ίδιου ατόμου):-
Δεν έχει δυσλεξία (Λες και υπάρχει ένας διαχρονικά ισχύων ορισμός της δυσλεξίας.Και εγώ είχα δυσλεξία τα χρόνια μου και την αντιμετώπισαν με το ξύλο και τον εξευτελισμό).-
Θα ασχοληθούμε με την προσωπικότητά της μόνο. (Δεν μου απαντάνε όμως στο ερώτημά μου "Δέστε δημοσίευμα της Καθημερινής υπάρχουν ορισμένες μέθοδοι για να μαθαίνουν τα δυσλεκτικά παιδιά. Γιατί αυτές τις μεθόδους να τις ανακαλύψουμε εμείς -μαζί με τους κατάλληλους ειδικούς - όταν η κόρη μου θα είναι 26 ετών και όχι τώρα;-
Αφήστε τη να μείνει στην ίδια τάξη. Καλό θα της κάνει( Όμως εγώ έχει διαβάσει διάφορα βιβλία και άρθρα για τη δυσλεξία, και πουθενά δεν λέει ότι θεραπεύεται με το να μείνει το παιδί στην ίδια τάξη).-
Πηγαίνετε στον τάδε που είναι ειδικός στο να προετοιμάζει δυσλεκτικά παιδιά στο σχολείο και στο τέλος τους περνάει η δυσλεξία. Πήγα και πέρασα τη χρονιά με άθλιες συνθήκες. Ο ειδικός κάθε φορά απήύδηζε προσπαθώντας να της μάθει κάτι, δεν τα κατάφερνε, έλεγε ότι η κόρη μου κουράστηκε και "έχει κατεβάσει τα ρολλά" και μου έδινε μερικές σελίδες γεμάτες με κείμενο το οποίο εγώ ο μή ειδικός θα αναλάμβανα να της τα περάσω στο μυαλό -σαν να ήταν ένα φάξ - προτού κοιμηθεί το βράδυ.-
Να κάνετε οικογενειακή θεραπεία. Εσείς η κόρη σας και η γυναίκα σας. Θα είμαι εγώ και ένας άλλος συντονιστής. Γιατί ο άλλος (ο μπακαλόγατος); Γιατί έτσι γίνεται η ομαδική θεραπεία.
Μπορείτε κυρία μου να μου δείξετε σε ένα από τα βιβλία της ομαδικής θεραπείας που έχετε στη βιβλιοθήκη σας να αναφέρει ότι θα υπάρχει και δεύτερος θεραπευτής; Έτσι γίνεται στην Ελλάδα. Και τι με αυτό; Και στη Βραζιλία σε ορισμένες περιοχές κάνουν βουντού. Πόσο θα κοστίσει; 140 η συνεδρία (70 αυτή και 70 ο ειδικευόμενος μπακαλόγατος).
Τι λέτε κυρία μου;(Και η θεραπεύτρια καπνίζει σαν φουγάρο μπροστά στην κόρη μου χωρίς να ζητάει συγγνώμη ή άδεια, παρόλο που απαγορεύεται από το Υπουργείο Υγείας. Σκέψου να προστεθεί και ο μπακαλόγατος που να καπνίζει τσιμπούκι!)- (στη γυναίκα μου) Να μετάσχετε σε ομαδική θεραπεία (σε ένα κατερειπωμένο σπίτι). Θα είναι γονείς παιδιών; Όχι αποκλειστικά, μπορεί μερικοί να είναι γονείς αλλά μπορεί και να μην είναι.
Θα το σκεφτώ. Προτού φύγετε, παρακαλώ να με πληρώσετε. 150 Ευρώ.
Θα σας ετοιμάσουμε την απόδειξη την επόμενη βδομάδα, να τη ζητήσετε από την κυρία Βάνα.-
Δεν έχει μαθησιακά προβλήματα.
Είναι ιδιοφυϊα η κόρη σας.
Εσείς οι γονείς έχετε πρόβλημα.
Θα πρέπει να κάνετε ατομικές θεραπείες ο καθένας σας.
Και η κόρη μας;
Η κόρη σας δεν έχει τίποτα. 120 Ευρώ.
Θα μου δώσετε απόδειξη;
Όχι, δεν δίνω αποδείξεις, είμαι πανεπιστημιακός.
τότε και εγώ δεν πληρώνω.
Μα μου φάγατε την ώρα..
Λυπάμαι.
Ωραία θα σας δώσω απόδειξη για 30 ευρώ.
Τότε και εγώ θα σας πληρώσω 30 ευρώ.
Σας παρακαλώ, μπορείτε να μου δώσετε κάποια κατεύθυνση ως προς το τι να κάνω;
Η κόρη μου με τόσες επισκέψεις και τέτοια παραπληροφόρηση δεν ξέρει τι ακριβώς συμβαίνει. Ακόμα και αν είμαστε φοβεροί εγκληματίες η γυναίκα μου και εγώ (φανταστείτε με να είμαι σαν τον Αυστριακό!), πάλι υπάρχει υποχρέωση των ειδικών να τη βοηθήσουν σήμερα και όχι όταν γίνει 26 ετών.
Οι ειδικοι της έχουν βάλει στο μυαλό ότι υπάρχει σοβαρό πρόβλημα στις σχέσεις μας και γι' αυτό εκείνη δεν μπορεί να μάθει τη μετάφραση των Αρχαίων.Φυσικά (στην Ελλάδα πάντα έχουμε συμβουλές και επιχειρήματα) μπορεί να πεί κανείς «γιατί δεν πάτε σε κάποιο ειδικό κέντρο του δημοσίου για τα παιδιά που έχουν μαθησιακά προβλήματα;»
Σε αυτούς τους φορείς αν δοκιμάσετε να τηλεφωνήσετε για να κλείσετε ραντεβού, θα πάρετε την απάντηση ότι έχετε σειρά προτεραιότητας για να σας δουν μετά από ένα χρόνο. Δοκιμάστε!Αν προσφύγετε στο Συνήγορο του Πολίτη σας απαντούν ότι α) "ναι μεν η ιατρική περίθαλψη είναι συνταγματικό σας δικαίωμα, αλλά εδώ υπάρχει αντικειμενική αδυναμία, όπως δηλώνουν οι συγκεκριμένοι φορείς", β)"μπορείτε να κάνετε αγωγή αποζημίωσης κατά του δημοσίου για παραλείψεις των οργάνων του, με βάση το άρθρο 105 του Εισαγωγικού Νόμου του Αστικού Κώδικα εάν θεμελιώσετε τη βλάβη που υπέστη η κόρη σας από την παράλειψη...
Η αγωγή εκδικάζεται μετά από 3 1/2 με 4 χρόνια και αν υπολογίσουμε ότι στην καλύτερη περίπτωση κερδίσετε, το δημόσιο θα κάνει έφεση και αναίρεση οπότε μπορείτε να έχετε την απόφαση που θα σας δικαιώνει τελεσίδικη μετά από 7-8 περίπου χρόνια.
Βέβαια δεν είναι εύκολο να έκτέλέσετε απόφαση κατά του δημοσίου, οπότε μπορείτε να προσφύγετε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (Στρασβούργο), αλλά θα πρέπει να προσέξετε να ασκήσετε την προσφυγή εντός 6 μηνών από την έκδοση της τελεσίδικης απόφασης (μετά από αναίρεση κλπ). Η εκκρεμοδικία κρατάει περίπου 8-10 χρόνια και μάλλον θα κερδίσετε την υπόθεση με μια συμβολική αποζημίωση, εκτός αν στο μεταξύ ο αρμόδιος φορέας αποφασίσει να καλέσει την κόρη σας για εξέταση..".

Κυριακή, Μαΐου 25, 2008

Eurovision - Πουροβίζιον 2008


Λάβετε τη λίστα των χωρών που μας ψήφισαν (στην Eurovision) ή μας μαύρισαν για να κάνετε τα κουμάντα σας και να προβείτε στα σχετικά μποϊκοτάζ των προϊόντων τους. Ο πρώτος αριθμός είναι ο βαθμός που λάβαμε και δίπλα, σε παρένθεση, είναι εκείνος που δώσαμε.

Φυσικά, δεν υπάρχει σε όλες τις χώρες παρένθεση με αριθμό διότι δεν συμμετείχαν όλες στον τελικό.
Πρώτες πρώτες βάλαμε εκείνες τις χώρες που τρέφονται με βαλανίδια και δεν μας ψήφισαν, μας μηδένισαν οι κάριες. Οι Πορτογάλοι το φέρουν ακόμα βαρέως με το χουνέρι του Euro 2004, οι Νορβηγοί είναι μπεκρήδες και ακοινώνητοι, οι Λετονοί έχουν δυσαρεστηθεί επειδή δεν πουλάνε πια οι δίσκοι του Χρήστου Λετονού, οι Λιθουανοί επειδή τραυματίστηκε το καμάρι τους ο Ματσιγιάουσκας και έχασε ολόκληρη σεζόν στο λιμάνι και οι Ισλανδοί μας μηδένισαν επειδή είναι Ισλανδοί.

ΤΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ EUROVISIOΝ: ΔΕΝ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ Η ΘΡΑΚΗ!

Οι Τούρκοι μας έδωσαν 7 ποντάκια και έλαβαν 0 (ολογράφως μηδέν). Συνεπώς δεν τους ψήφισαν ούτε καν οι τουρκόφρονες της Θράκης, ούτε καν ο Αμπντουλχαλίμ Ντεντέ που μας έλεγε γκιαούρηδες! Άρα, αφού δεν τους περίσσευε ένα απλό SMS για ολάκερη Τουρκία που να τους βρουν τη διάθεση για αυτονομίες κ.λπ...


ΙΔΟΥ ΟΙ ΨΗΦΟΦΟΡΙΕΣ!

Πορτογαλία 0 (0)
Νορβηγία 0 (2)
Φινλανδία 0 (0)
Λετονία 0 (0)
Λιθουανία 0
Ισλανδία 0 (0)


Αλβανία 12 (10)
Ρουμανία 12 (0)
Αγγλία 12 (0)
Γερμανία 12 (0)
Κύπρος 12
Σαν Μαρίνο 12
Βουλγαρία 10
Σερβία 8 (5)
Ανδόρα 8
Βέλγιο 8
Αρμενία 8 (12)
Ουγγαρία 8
Βοσνία & Ερζεγοβίνη 7 (0)
Τουρκία 7 (0)
Μαυροβούνιο 6
Αζερμπαϊτζάν 6 (3)
Σλοβενία 6
Ολλανδία 6
Ελβετία 5
Ισραήλ 5 (1)
Κροατία 5 (0)
Τσεχία 5
Γεωργία 4 (4)
Μολδαβία 4
Ιρλανδία 4
Πολωνία 3 (0)
Γαλλία 3 (0)
Σκόπια 3
Ισπανία 3 (8)
Δανία 3 (0)
Ρωσία 3 (7)
Λευκορωσία 2
Ουκρανία 2 (6)
Μάλτα 2
Σουηδία 1 (0)
Εσθονία 1


ΜΙΑ ΕΡΩΤΗΣΗ
Ποιο κομμάτι σας ήρεσε φίλοι μουσικόφιλοι;

ΜΙΑ ΠΑΡΑΔΟΞΟΤΗΤΑ
Το 12άρι από το Σαν Μαρίνο πώς προέκυψε;


ΔΕΥΤΕΡΗ ΠΑΡΑΔΟΞΟΤΗΤΑ
Η Σουηδέζα ήταν 33 ετών; Όσο είναι κι η Anna Vissi δηλαδή...

ΚΙ ΕΝΑ ΞΕΜΠΡΟΣΤΙΑΣΜΑ
Θυμάμαι την μάντισσα Maria Papapetros στην Λαμπίρη (ναι, ναι, βλέπω Λαμπίρη) να λέει ότι αν δεν εξελέγετο ο Μαρτάκης να μας εκπροσωπήσει και η Ελλάς έπεφτε στη λούμπα της Καλομοίρας θα... πατώναμε. Για γέλια ρε παιδιά...

Σάββατο, Μαΐου 24, 2008

Εικόνες πόλης: Νύφη σε εντυποδιανομή


Σάββατο, 24/05/2008, ώρα 13:38. Μαρούσι, κεντρική πλατεία. Την ρώτησα αν την ξέχασε ο γαμπρός. Γέλασε συγκρατημένα.
Κάνω διανομή φυλλαδίων για μια εταιρεία που διοργανώνει γάμους, βαφτίσια, παιδικά πάρτι κ.λπ.
Στο γάμο σου αυτήν θα χρησιμοποιήσεις;
Χαμογέλασε και δεν απάντησε.
Με τόσους ενοχλητικούς περίεργους όπως εγώ δεν πρέπει να της άρεσε και τόσο πολύ η σημερινή εντυποδιανομή...

Παρασκευή, Μαΐου 23, 2008

Ο Ron Bushy στους Αδιάβροχους


Το τάξαμε εχθές, το πράξαμε σήμερα. Ακολουθεί η συνέντευξη με τον πρώτο (και καλύτερο) ντράμερ των Iron Butterfly, τον Ron Bushy. Σημειωτέον πως μεταδόθηκε σήμερα στην εκπομπή μας και αποτέλεσε σπουδαίο δώρο τόσο για εμάς τους ίδιους όσο και για τους ακροατές μια και ο ΑΝΤΕΝΝΑ Radio 97.2 συμπληρώνει σήμερα 20 χρόνια ζωής. Χρόνια πολλά!

1. 40 χρόνια υπηρετείτε το χαρντ ροκ. Νιώθετε περισσότερο σαν βετεράνος ή διατηρείτε τον ενθουσιασμό του νεοφώτιστου;

RM: Ναι. Διατηρώ ακόμα τον ενθουσιασμό μου. Είμαι ο Ρον Μπούσι από τους Άιρον Μπάτερφλαϊ, ο πρώτος ντράμερ.

2. Μπορείτε να μας πείτε την αληθινή ιστορία του κομματιού ΙN A GADDA DA VIDA; Ποιος ήταν ο αρχικός του τίτλος;

Ο αρχικός τίτλος ήταν In the Garden of Eden. Τι συνέβη; Εγώ βοηθούσα το συγκρότημα οικονομικά με χρήματα που έβγαζα δουλεύοντας σε πιτσαρία. Ένα βράδυ ήρθα αργά σπίτι. Ζούσαμε στο Λόρελ Κάνιον. Ο Νταγκ Ίνγκλ ήταν σπίτι, η ώρα είχε φτάσει τέσσερις και τον ρώτησα τι έκανε όλη μέρα. Μου είπε πως έγραψε ένα κομμάτι. Ζήτσα να το ακούσω. Το έπαιξε. Η διάρκειά του ήταν μόλις ένα λεπτό και 15 δευτερόλεπτα. Έμοιαζε με κάντρι μπαλάντα. Όμως, πριν φτάσω σπίτι είχε πιει ένα ολόκληρο γαλόνι κόκκινο κρασί. Ήταν ελαφρά... μεθυσμένος. Τέλος πάντων. Άρχισε να μου το τραγουδάει και τα λόγια ηχούσαν περισσότερο σαν ΙN A GADDA DA VIDA παρά σαν ΙΝ ΤΗΕ GARDEN OF EDEN. Ήταν εύηχος τίτλος, τον κατέγραψα όπως ακριβώς ακουγόταν.

Την επόμενη μέρα ξυπνήσαμε, του ρίξαμε μια ματιά και αποφασίσαμε να κρατήσουμε τον τίτλο. Αρχίσαμε το προβάρουμε, να το δουλεύουμε, να το αλλάζουμε, να το μεγαλώνουμε. Έπειτα το παίξαμε ζωντανά, και η διάρκειά του έγινε πέντε λεπτά, επτά, οκτώ κοκ. Το αναπτύσσαμε διαρκώς το κομμάτι, ενσωματώσαμε ένα σόλο στα ντραμς, πραγματοποιήσαμε μια τρίμηνη περιοδεία με τους Τζέφερσον Έρπλεϊν και το τελειοποιήσαμε περαιτέρω κάνοντας ζωντανές εκτελέσεις κάθε βράδυ. Η διάρκεια του τραγουδιού τελικά σταθεροποιήθηκε στα 17 λεπτά και 5 δευτερόλεπτα.

Στο τέλος της περιοδείας πήγαμε στη Νέα υόρκη, στο Χάμστεντ του Λονγκ Άιλαντ και ηχογραφήσαμε το ΙN A GADDA DA VIDA.

Η ηχογράφηση έγινε με την πρώτη εκτέλεση!

Ο λόγος ήταν ένας: ο ηχολήπτης! Ο Νταν Κασέλ που έκανε την ηχοληψία μας είπε να παίξουμε ένα κομμάτι για να στρώσει τα μικρόφωνα κι εμείς είπαμε ας παίξουμε το ΙN A GADDA DA VIDA.

Ξεκινήσαμε να παίζουμε το κομμάτι και απλά δεν σταματούσαμε.

Παίζαμε, παίζαμε, παίζαμε και σκεφτόμασταν τι στην ευχή συμβαίνει με τον ηχολήπτη; Θα περιμένουμε έναν αιώνα για να φτιάξει στάθμες στα μικρόφωνα;

Ευτυχώς για μας δεν σταματούσαμε. Όταν τελείωσε το τραγούδι μας είπε: «Φιλαράκια, ελάτε στην αίθουσα της κονσόλας. Εμείς πήγαμε. Πάτησε ένα κουμπί, η κασέτα άρχισε να παίζει και το κομμάτι ήταν έτοιμο!

3. Μπορείτε να μας πείτε με ελάχιστες λέξεις την ιστορία της ζωής σας;

Ο μπαμπάς μου ήταν στο Αμερικανικό πολεμικό ναυτικό. Μετακομίζαμε συνέχεια και ζήσαμε σε πάρα πολλές πολιτείες των ΗΠΑ. Πήγα σε πολλά διαφορετικά σχολεία. Ήθελα να γίνω θαλάσσιος βιολόγος, άλλαξα σχέδια και ιδού!

4. Θα σας υποβάλλουμε μια ερώτηση πολλαπλών επιλογών

Χαρντ ροκ 1968 – Χαρντ ροκ 2008. Μέσα στα 40 χρόνια που πέρασαν θεωρείτε ότι αυτή η μουσική

Α. Άλλαξε άρδην

Β. Παρέμεινε μέσες άκρες η ίδια

Γ. Πέθανε, μάς άφησε χρόνους.

Δεν δίνω δεκάρα για τη μουσική του 2008. Η μουσική μετά από τα 60s άλλαξε οριστικά. Η δεκαετία του ’60 ήταν καταπληκτική. Σας λείπει; Ναι αλλά την διατηρούμε ζωντανή παίζοντας...

5. Πώς σας φάνηκαν οι Έλληνες οπαδοί σας;

Είναι σπουδαίοι, υπέροχοι! Όλοι όσοι συνάντησα στην Ελλάδα ήταν τόσο γοητευτικοί, τόσο φιλικοί. Περάσαμε πάρα πολύ καλά.

6. Ποια είναι τα σχέδιά σας για το μέλλον;

Είναι πιθανό να ηχογραφήσουμε νέο δίσκο. Ίσως να είναι live ίσως στούντιο. Θα δούμε!

ΥΓ: Πατήστε κλικ στο εικονίδιο του DivShare και ακούστε ή κατεβάστε στον υπολογιστή σας το απόσπασμα της συνέντευξης όπου ο Ron Bushy αφηγείται την αληθινή ιστορία του In A Gadda Da Vida, όπως την έζησε ο ίδιος.

Πέμπτη, Μαΐου 22, 2008

Οι Iron Butterfly στην Ελλάδα και (αύριο) στους Αδιάβροχους!


Οι Iron Butterfly παίζουν μουσική από το 1966. Αν και έχουν δημιουργήσει άσματα – ύμνους (Are you Happy, My Mirage) και θρύλοι όπως οι Led Zeppelin άνοιγαν τις συναυλίες τους, οι Ι.Β. πέρασαν στην ιστορία λόγω του In A Gadda Da Vida. Σεμνοί, γεμάτοι φαντασία, με υπερχειλίζουσα έμπνευση και μελαγχολική τρέλλα που χαρακτηρίζει τους ροκάδες - αυτοί είναι οι Iron Butterfly. Δεν το βάζουν κάτω. Απλά έχουν πάρει μια καλή UHU και έχουν κολλήσει τα φύλλα του ημερολογίου στη δεκαετία του ’60 – βαριά ’70. Δεν τους εξιτάρει κάτι άλλο στη μουσική, κι έτσι που πάνε τα πράγματα, δυστυχώς, δικαιώνονται κάθε ημέρα.

Ήλθαν στην Ελλάδα. Έπαιξαν σε πόλεις όπως η Πάτρα και το Αγρίνιο και έμειναν τόσο ενθουσιασμένοι όσο και οι τυχεροί φίλοι από την περιφέρεια που τους απόλαυσαν, έστω και με μερικές δεκαετίες καθυστέρηση.

«Δεινόσαυροι» μπορεί να πει κάποιος και να συμπληρώσει «που έρχονται στο Βαλκανιστάν για αρπαχτή». Δεν θα κακοκαρδιστώ με την άποψη αυτή μια και η χολή σήμερα είναι τόσο δημοσιλής όσο κι η Coca Cola.

Θα διαφωνήσω όμως. Για μένα, το να είσαι 65άρης, 66άρης και βάλε και να γυρνάς με τα ντραμ σετ, τις κιθάρες, τα μπάσα και τα keyboards σου τα Αγρίνια και τις Πάτρες είναι 100% ροκ. Πολύ πιο ροκ από το να σούρνεις τα γλοιώδη γερατειά σου σε κρατικά επιχορηγούμενες συναυλίες, σε μέγαρα, σε σάπιες πλην λουσάτες μουσικές σκηνές και άλλα εσπεριδοειδή.

Οι ίδιοι, αλλά και οι αμετανόητοι οπαδοί τους είναι μακράν πιο ροκ από τα τσόκαρα και τους λεμέδες, τους λιμοκοντόρους πουρόκερ της πυρκαγιάς που πάνε με την ίδια ευκολία να ακούσουν Beyoncé, Καραφώτη, Τζορτζ Μάικλ, Πέγκυ Ζήνα, Metallica και Καμπουρίδη – αρκεί να τους λιβανίζουν οι οδηγοί πόλης και –φυσικά- αρκεί το εισιτήριο να είναι απρόσιτο για τα μεσαία και τα φτωχά βαλάντια.

Σιγή και σεβασμός λοιπόν για τους γίγαντες που ακόμα έχουν τα κότσια να περπατούν ανάμεσά μας και να χαλάνε έναν κουβά χορδές και μπακέτες στην καθισιά τους.

Ω ΝΑΙ! ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΥΣ ΑΔΙΑΒΡΟΧΟΥΣ

Οι Iron Butterfly θα εμφανιστούν στην Αθήνα το Σαββατοκύριακο στο Κύτταρο (Ηπείρου 48 και Αχαρνών – ώρα έναρξης 21:00). Λίγο πριν την εμφάνισή τους κατορθώσαμε εμείς οι συνεχιστές του φάρδους του Γκαστόνε να πάρουμε συνέντευξη από τον Ron Bushy, ντράμερ και ιδρυτικό μέλος των Iron Butterfly. Μιλάμε για τον άνθρωπο πoυ ‘σφαξε τον κόκκορα στο οικοδόμημα των Iron Butterfly και έριξε τα πρώτα μπετά – για να μην μιλήσουμε για το σχεδόν εξάλεπτο μνημειώδες σόλο που σβούριξε (και συνεχίζει να... σβουράει) στη live εκτέλεση του In A Gadda Da Vida.

Αύριο, αν συντονιστείτε... Α, τώρα που το ξανασκέφτομαι δεν έχει αν. Να συντονιστείτε επειδή θα δώσουμε και τρεις διπλές προσκλήσεις για το live των Iron Butterfly. Επανέρχομαι. Συντονιζόμενοι θα ακούσετε τον γίγαντα των γιγάντων Ron Bushy να αφηγείται την αληθινή ιστορία του ύμνου In A Gadda Da Vida η οποία έχει και την πλάκα της.

Θα τον ακούσετε να αφηγείται την τρομερή σημασία που έχει για οποιοδήποτε προϊόν ήχου το μεράκι και η φαντασία των ηχοληπτών (χαίρε Τάκη συνδικάλα που χάρηκες όταν τ’άκουσες).

Θα τον ακούσετε να μιλάει για τη σημερινή μουσική (δεκάρα δεν δίνει), για τους Έλληνες οπαδούς των Iron Butterfly κ.ά.

Αύριο θα αναρτήσουμε στο blog ηχητικό σουβενίρ από την συνεντευξάρα του μετρ καθώς και το απομαγνητοφωνημένο κείμενο.

Καλές ακροάσεις και είθε να ειδωθούμε στο live!



ΥΓ: Πολλά πολλά ευχαριστούμε στον Σπήλιο Τζέμο για την βοήθειά του για την πραγματοποίηση της συνέντευξης.

ΥΓ2: Μια βλάσφημη εξομολόγηση: Αγαπούσα το άσμα In A Gadda Da Vida. Όμως το λάτρεψα όταν άκουσα τη διασκευή του από τους Slayer...

Τρίτη, Μαΐου 20, 2008

Κάποιος να κατασβέσει το καλοκαίρι παρακαλώ


Έχθιστο καλοκαίρι ξανάρχεσαι ακονίζοντας τη φλεγόμενη λάμα του ήλιου για να μου θυμίσεις την πτώση από τον Παράδεισο.

Αστείο είναι: Ο Αδάμ μπορούσε να πλανευτεί με ένα μήλο που τουλάχιστον δεν αγόρασε.

Μερικές χιλιετίες αργότερα πληρώνω κι εγώ το ρημαδομήλο ενώ έχει ακριβύνει πολύ κι αδυνατώ να το αγοράσω.

Ανελέητε καύσωνα κρούεις τη θύρα μου, τώρα σιγά, διακριτικά, ύστερα σαν την αστυνομία συνείδησης και τις βιαστικές Ερινύες που λυσσομανούν για να μεταμεληθώ όλα μου τα πεπραγμένα.

Σκόνη, ω σκόνη πτερόεσσα και ρυπαρή εισχωρείς στα ρουθούνια, τους μαλλιά, στα μάτια μου μέχρι να δακρύσω από την απελπισία ή την ανήμπορη οργή στο ανυποχώρητο φαινόμενό σου.

Κρεβάτι μου είσαι ζεσταμένο από τον καιρό, ατόφια κοτοπουλιέρα ενώ εγώ ξεπουπουλιασμένο πετεινάρι τεντώνομαι στις δίπλες, στα σεντονιασμένα σκαμπανεβάσματά σου.

Αλλάζω θέση, στριφογυρνώ σαν τους πλανήτες - καμιά θέση δεν μπορώ να βρω που να αρμόζει στην ησυχία μου.

Ιδρωμένα μαξιλάρια επιστρέφετε με διαθέση βασανιστηρίου οργάνου, αδυσώπητου τροχού του Μεσαίωνα που εκμηδενίζει κάθε ίχνος αισιοδοξίας, κάθε ικμάδα δύναμης από εμέ τον αλαφιασμένο ανήμπορο επαίτη της δροσιάς.

Υποκριτικό κλιματιστικό πάλι θα λειτουργήσεις για να ξεράνεις τα ρουθούνια, τα πνευμόνια, το σύνολο των σωθικών μου προσφέροντας αρρωστημένη ψύχρα ηλεκτρική.

Θέρος είσαι, θερίζεις ό,τι βρεθεί στο κολασμένο διάβα σου.

Εκδικείσαι τη σάρκα, απλά υπάρχοντας. Ταλαιπωρείς το πνεύμα όταν εκείνο απλά υποθέσει το τετράμηνο της ατελείωτης παρουσίας σου.

Υπόσχεσαι άδειες, ξεκούραση, ανεμελιά, κυματοστολισμένες παραλίες, αισθήσεις πλήρεις απολαύσεων ενώ κατάλαβα πλέον τι είσαι:

Πρόγευση καθαρτηρίου πυρός, εξολοθρευτής δασών, χωριών, ανθρώπων και κυβερνητικών υποσχέσεων.

Είσαι μια ακάματη μηχανή του ολέθρου.

Σε έμαθα πια μοβόρικο καλοκαιράκι που σε αναπαριστούν τζίτζικες ζωγράφοι με χαμογελαστούς ήλιους υπερκειμένους ειδυλλιακών τοπίων.

Η λέξη «καλοκαίρι» είναι μια τραγική ειρωνεία που δεν χρειάζεται τους πρωτομάστορες της αττικής τραγωδίας για να περάσει στη συλλογική μνήμη.

Που τον είδατε τον «καλό» καιρό;