Σελίδες

Δευτέρα, Ιουνίου 30, 2014

Η πολεμική αντίληψη του βίου


Σχεδόν όλοι οι Έλληνες (με ελάχιστες εξαιρέσεις) τίμησαν με την προσοχή και με την πλεονάζουσα ενέργειά τους έναν αγώνα: αυτόν της Εθνικής Ομάδος Ποδοσφαίρου εναντίον της Κόστα Ρίκα. Η στάση τους απέναντι στο ζήτημα απέδειξε ότι από την πλευρά του λαού υφίσταται και λειτουργεί η ενεργός παραδοχή και συστράτευση σε κάθε αγώνα όπου υπάρχει ένα μείζον διακύβευμα. Ο λαός δεν υποχωρεί, δεν συμβιβάζεται, δεν περιορίζεται σε σύνορα και όρια ετεροπροσδιορισθέντα. Συναινεί και συμμετέχει σε οποιαδήποτε υπόθεση -με υλικό ή... άυλο αποτέλεσμα- τον αφορά. Του αρέσουν οι μεγάλες μάχες, οι σφοδρές αναμετρήσεις, τα άνισα στοιχήματα. Ο λαός πρωτοπορεί και η ηγεσία ασθμαίνουσα και κατά συρροήν... γελοία προσπαθεί να ακολουθήσει.
Οι Έλληνες δεν πιστεύουν στην υπόθεση της ήσσονος προσπαθείας. Αντιθέτως, διαρκώς στοχεύουν ψηλά επειδή γνωρίζουν ότι ούτως έχουσιν τα πράγματα με το Γένος μας.
Η Εθνική Ομάδα Ποδοσφαίρου αποδεικνύει ότι το λίγο δεν αρκεί και το πολύ είναι λίγο για το κριτήριο που έχει δημιουργήσει και καθιερώσει η παράδοξη ράτσα μας. Και σύστημα έχουμε και ταλέντα και βούληση για να διακριθούμε. Αυτό που λείπει είναι η ανάδειξη στα πράγματα μιας άλλης ελίτ, που θα στοχεύει ψηλά για να μην πετυχαίνουμε τα πόδια μας.
Δεν έχουμε έρθει στην χθόνα απλώς για να καταθέσουμε έναν άδοξο θάνατο αλλά για να αλλάξουμε τον κόσμο κατά την φορά των ιδεών μας. Ο νέος, νικηφόρος Ελληνισμός λέει ότι μπορούμε μεν και υποχρεούμεθα δε. Ο κλήρος πίπτει στα χέρια μας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου