- Πώς οι Γερμανοί, μέσα σε 70 χρόνια, λεηλάτησαν δύο φορές την Ελλάδα!
- Γιατί το δολάριο έχει χάσει μέσα σε 34 χρόνια το 90% της αξίας του.
- Το τρικ της δημιουργίας πλασματικού χρέους.
- Το δεύτερο θερμοδυναμικό αξίωμα και η παραγωγή μιας χώρας.
Χρέος χιλίων ευρώ δημιουργεί πρόβλημα στον δανειζόμενο. Χρέος τριακόσιων πενήντα δισεκατομμυρίων ευρώ δημιουργεί πρόβλημα στον δανειστή.
Στις 27 Απριλίου του 1941 στις 8 το πρωί της Κυριακής του Θωμά, οι λιγοστοί Αθηναίοι στους δρόμους παρακολουθούσαν σιωπηλοί, παγωμένοι και ανέκφραστοι τα Γερμανικά στρατεύματα να εισέρχονται στην Αθήνα από τρεις κατευθύνσεις, τέρμα Πατησιών, Ιεράς οδού και Λεωφόρου Κηφισίας. Οι πρώτοι Γερμανοί στρατιώτες που εισήλθαν στην Αθήνα ήταν ένα τάγμα μοτοσικλετιστών της 2ας Τεθωρακισμένης Μεραρχίας, οι οποίοι ακολουθούσαν προσεκτικά δυο τεθωρακισμένα οχήματα με αριθμούς WH 296994 και WH 219984 [1]. Ταυτόχρονα οι πολιτικές και στρατιωτικές αρχές υπό τον στρατιωτικό διοικητή Αθηνών υποστράτηγο Χρ. Καβράκο παρέδιδαν την ανοχύρωτη πόλη στους εισβολείς σε ένα καφενείο στην συμβολή των λεωφόρων Κηφισίας και Αλεξάνδρας, απέναντι από την έπαυλη του Θων. Αμέσως μετά την εγκατάσταση τους σε διάφορα στρατόπεδα και επιταγμένα σπίτια της Αττικής, οι Γερμανοί στρατιώτες «επισκέφτηκαν» μαζικά τα Αθηναϊκά καταστήματα του κέντρου. Είχαν εφοδιαστεί με άφθονα «Γερμανικά Κατοχικά Μάρκα», τυπωμένα στους πολυγράφους με τους οποίους οι στρατιωτικές μονάδες είχαν φέρει μαζί τους από την Γερμανία για τον σκοπό αυτό. Οι πρώτοι νόμοι στην κατεχόμενη χώρα θα επέβαλλαν την ποινή του θανάτου για τους καταστηματάρχες που δεν θα εδέχοντο τα «Κατοχικά Μάρκα» στις συναλλαγές. Η ανωτάτη στρατιωτική διοίκηση είχε απαγορεύσει στους στρατιώτες να χρησιμοποιούν στην Ελλάδα το επίσημο νόμισμα του Γ’ Ράιχ. Μέσα σε δύο με τρεις ημέρες οι κατακτητές άδειασαν εντελώς τα Αθηναϊκά καταστήματα από τα εμπορεύματα. Έκτακτα δρομολόγια τραίνων μετέφεραν μέσω Γιουγκοσλαβίας στην Γερμάνια και την Αυστρία τα δώρα των στρατιωτών της Βέρμαχτ προς τις οικογένειες τους, που αποτελούντο από χιλιάδες τόνους τροφίμων, υφασμάτων, καπνά, υποδήματα, έπιπλα, έργα τέχνης, αντίκες, βιβλία, παιχνίδια, ενώ τα αποθεματικά των καταστημάτων σε γυναικείες κάλτσες νάΐλον θα εξαντλούντο από την πρώτη στιγμή. Ταυτόχρονα, οι Γερμανοί θα απαιτούσαν το 51% του ελέγχου των Ανωνύμων Εταιρειών της χώρας, πληρώνοντας βεβαίως σε κατοχικά μάρκα. Οι μεγάλες και μικρές βιομηχανίες της χώρας άλλαξαν ιδιοκτήτες μέσα σε μια εβδομάδα. Την ίδια στιγμή οι Έλληνες εργολάβοι δημοσίων έργων παρουσίαζαν στην Τράπεζα της Ελλάδος τα υπερτιμολογημένα παραστατικά των Γερμανικών οχυρωματικών έργων, εξοφλούμενα αρχικά σε κατοχικές χάρτινες δραχμές, τις οποίες μετέτρεπαν αμέσως σε χρυσές λίρες Αγγλίας, με δεκαπλάσια τιμή ισοτιμίας τις απογευματινές ώρες σε σχέση με τις πρωινές. Η λεηλασία της χώρας από τους κατακτητές υπήρξε
Η πραγματική αξία, η φύση και ο ρόλος του χρήματος στην νέα τάξη πραγμάτων μπορεί να αποκωδικοποιηθεί και να κατανοηθεί μόνο αν αναχθεί και περιορισθεί σε ένα κλειστό και απομονωμένο σύστημα, όπως η Ελλάδα στην διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής. Εδώ, η λειτουργία του χρήματος αποκαλύπτει τον σκοπό για τον οποίον επινοήθηκε, δηλαδή την διευκόλυνση των συναλλαγών και την αποκλειστική συσχέτιση του με την παραγωγική διαδικασία και την διάθεση των προϊόντων και των υπηρεσιών. Η κατανόηση της ανωτέρω θέσεως είναι απαραίτητη και πολύ χρήσιμη ώστε να εμπεδωθεί ότι το χρήμα είναι απόλυτα συνδεδεμένο με το φυσικό μέγεθος της «ενέργειας». Βάσει του δευτέρου θερμοδυναμικού αξιώματος η ενέργεια και συνεπώς και το χρήμα δεν μπορούν να δημιουργηθούν εκ του μηδενός. Ο όγκος του χρήματος που πρέπει να κυκλοφορεί σε μία χώρα, ανεξαρτήτως του εάν ονομάζεται δραχμή, ευρώ ή Γερμανικό κατοχικό μάρκο, πρέπει να συνδέεται σταθερά και γραμμικά με την παραγωγική ικανότητα της χώρας σε αγαθά και υπηρεσίες και ταυτόχρονα να αναφέρεται σε ένα σταθερό σημείο αναφοράς, όπως ο χρυσός, ώστε να υπάρχει και η ισορροπία και η ορθή λειτουργιά στην οικονομία. Η κυκλοφορία εικονικού χρήματος αφήνει μόνο ερείπια, όπως στην Ελλάδα κατά την διάρκεια της Γερμανικής κατοχής. Επίσης, στην περίπτωση που η αξία του κυκλοφορούντος «ισχυρού» χρήματος σε κάποια χώρα με ισχνή παραγωγική βάση είναι μεγαλύτερη από το μέγεθος του εγχωρίου προϊόντος, τότε η χρήση του χρήματος είναι αναγκαστικά το αποτέλεσμα δολίου δανεισμού, που αποσκοπεί και πάλι στην καταλήστευση των δημοσίων και ιδιωτικών περιουσιών. Εδώ το άφθονο «ισχυρό» χρήμα υποκαθιστά την εγχώρια παράγωγη με εισαγωγές. Αυτές οι οικονομικές τακτικές μετασχημάτισαν την Ελλάδα από παραγωγό σε εισαγωγέα λεμονιών από την Αργεντινή. Οι χώρες που θα ήλεγχαν την έκδοση είτε «Κατοχικών Γερμανικών Μάρκων» είτε «ισχυρών» ευρώ-δολαρίων θα είχαν την δυνατότητα να οικειοποιηθούν τον παγκόσμιο πλούτο με την προϋπόθεση ότι θα επέβαλαν την κυκλοφορία των εικονικών νομισμάτων των παγκοσμίως, ενώ ταυτόχρονα θα αφαιρούσαν τα αποθέματα σε χρυσό από τις «χώρες-προτεκτοράτα», ώστε να μην υπάρξει σημείο ισορροπίας στο μέλλον μεταξύ του χρήματος και ενός σταθερού μέτρου αναφοράς, που δυνητικά θα εξισορροπούσε εκ νέου την διαταραχθείσα οικονομία με τη έκδοση εθνικού νομίσματος. Το γεγονός ότι από τον Δεκέμβριο του 2000 μέχρι τον Μάρτιο του 2013 η τιμή του χρυσού αυξήθηκε κατά 482% δεν είναι ανεξάρτητο της μεθοδευμένης συσσώρευσης χρυσού στις ΗΠΑ και στις οικονομικά ισχυρές χώρες. Η Ρωσία επίσης λόγω των μεγάλων αποθεμάτων της σε χρυσό μπόρεσε να αντιμετωπίσει την δυτική οικονομική επίθεση με το να σταθεροποιήσει το ρούβλι και να ισορροπήσει την οικονομία της, μέσα από ένα πολύπλοκο σύστημα διοχέτευσης δολαρίων και ευρώ στις παγκόσμιες αγορές με εγγυητή τα αποθέματά της σε χρυσό και άλλα στρατηγικά σπάνια μέταλλα που κατέχει.
Την υλοποίηση του «Επουρανίου Σχεδίου» στην Ελλάδα ανέλαβαν οι...
Η συνέχεια στο dimokratianews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου