Uncle Sam Vs Deutschland

Είναι ανώφελο και κουραστικό να υπενθυμιστεί ο τραγέλαφος της συγκυρίας και να επισημανθούν μία προς μία οι αντιφάσεις, οι ανεπάρκειες και τα αδιέξοδα που νόμισαν ότι αντιμετωπίζουν οι "σημαίνοντες" της υπό κατεδάφισην εγχώριας πολιτικής ελίτ.
Αυτό που αξίζει τον κόπο είναι να τονιστούν οι μετατοπίσεις συμφερόντων και επιδιώξεων των περιφερειακών και κεντρικών γεωπολιτικών μονάδων, καθώς και οι ανακατατάξεις δυνάμεων που λαμβάνουν χώρα με ταχύτατους ρυθμούς.
Η ευχαριστία του Δραγασάκη προς τις ΗΠΑ, η δεύτερη επίσημη από κορυφαίο κυβερνητικό παράγοντα έπειτα από το φιάσκο των Ιμίων αλλά και η αυθάδης "πυροσβεστική" παρέμβαση του  ατλαντιστή προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντόναλντ Τουσκ στις συνομιλίες Μέρκελ - Τσίπρα αποδεικνύουν ότι η Αμερική είναι ξανά ενεργή στην Ευρώπη, τουλάχιστον μέχρι να επουλωθούν στοιχειωδώς όλες οι χαίνουσες οικονομικές πληγές που άνοιξε η πολιτική του Βερολίνου.
Επίσης, η εκτός προγράμματος ευρωπαϊκή περιοδεία του Τζακ Λιου, υπουργού Οικονομικών των ΗΠΑ, δεν πρέπει να θεωρείται ασύνδετη ούτε με το ελληνικό ζήτημα ούτε με την καταβύθιση σημαντικών δεικτών στο κινεζικό χρηματιστήριο την καυτή εβδομάδα του... ανεξήγητου δημοψηφίσματος.
Οι Αμερικανοί αναδιατάσσουν τις δυνάμεις τους απέναντι στην Κίνα και την Ρωσσία και ως συνήθως, ετοιμάζονται για ένα σετ αναμετρήσεων με

τον ασιατικό γίγαντα αλλά και τον παραδοσιακό αντίπαλό τους. Οι πρόβες των επιχειρήσεων περιλαμβάνουν και τη δημιουργία στεγανών. Η διάχυση ισχύος της Κίνας και της Ρωσσίας προς τον Δυτικό Κόσμο περνάει κυρίως από την Ευρώπη. Η Γερμανία, ως τοποτηρητής των συμφέρόντων των ΗΠΑ, από τον Β´ Παγκόσμιο Πόλεμο κι έπειτα, λειτουργούσε με σχετική επιτυχία μέχρι το σημείο… βρασμού των συμφερόντων της. Από την στιγμή που ένα κομμάτι της γερμανικής ελίτ πίστεψε τις δυνατότητες της χώρας ως μια υπερδύναμη που θα μπορούσε αν όχι να ανταγωνιστεί, τουλάχιστον να συναγωνιστεί με τις ΗΠΑ, άρχισε η αντίστροφη μέτρηση για το κολόβωμα της μη προβλεπόμενης... ουράς των Τευτόνων που απλώθηκε πέραν του επιτρεπομένου ορίου.
Οι Τεύτονες φάνηκαν να αυτονομούνται και αυτό έχουν ξεκινήσει ήδη να το πληρώνουν με εντυπωσιακούς επικοινωνιακούς βομβαρδισμούς της παγκοσμίου κοινής γνώμης με καλέσματα για μποϊκοτάζ των γερμανικών προϊόντων. Επίσης, από τα ηλεκτρονικά αεροπλανοφόρα του Facebook, του Twitter και της πλατφόρμας Blogger απογειώνονται διαρκώς προπαγανδιστικά καταδρομικά εναντίον των γερμανικών θωρηκτών που ξεμοναχιάστηκαν στον αφιλόξενο ωκεανό του αγγλόφωνου διαδικτύου.
Η Γερμανία δεν θα μπορούσε να σημαδέψει την νέα γεωπολιτική τράπουλα δίχως την βοήθεια των ρωσικών πρώτων υλών, των κινεζικών κεφαλαίων που προέρχονται από τα ευτελή βιομηχανικά είδη και φυσικά το κοινό νόμισμα, το ευρώ.
Το ευρώ είναι η καλύτερη δυνατή μεταμφίεση που θα μπορούσε να έχει το αυτοκρατορικό μάρκο και φέρει την σφραγίδα του παραπειστικού φιλικού χαμογέλου ενός σοσιαλδημοκράτη, που σήμερα δουλεύει στα γεράματά του ως χρυσοπληρωμένος υπάλληλος των Ρώσων. Ο Γκέρχαρντ Σρέντερ μπορεί να φαντάζει στον μέσο αλαφιασμένο Έλληνα πιο συμπαθής κι από την ίδια την Χάιντι αλλά είναι ο άνθρωπος που χάραξε σε αδρές γραμμές το κουτί μέσα στο οποίο εγκλωβίστηκε η ανερμάτιστη ελληνική πολιτική τάξη - και κατ´ επέκτασιν η κοινωνία.
Οπότε, εν όψει της εξυπηρέτησης του πάγιου και ακατάβλητου ενστίκτου για ισχύ και υπερίσχυση, οι ΗΠΑ έχουν αρχίσει να πλανίζουν την ουρά της Γερμανίας, όπου εκείνη προεξέχει εκτός συμφωνητικού.
Η υπόθεση της Ρωσίας απέκτησε την ουκρανική συνιστώσα της, το μεταμφιεσμένο μάρκο τρέμει τον αρχαίο ίσκιο της δραχμής και η Κίνα οσονούπω θα υποχρεωθεί να πληρώσει γεωπολιτικό ΕΝΦΙΑ για να ολοκληρώσει και να διατηρήσει το τεχνητό νησί που κατασκευάζει κοντά στο νησιωτικό σύμπλεγμα Σπράτλι και την υπεράσπιση των αξιών των ομολόγων και των μετοχών της.
Το πρελούδιο της νέας συμφωνίας για τον πλανήτη ήδη ακούστηκε στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Η εξέλιξη της όπερας δεν έχει, φυσικά, τους ζουρνάδες και τα νταούλια που φαντασιωνόταν ο προχειρολόγος Έλληνας πρωθυπουργός αλλά σίγουρα θα διαθέτει πλούσια ελληνικά ηχοχρώματα.