Υψηλή πολιτική, χαμηλά στάνταρντ

Τα πάθη είναι συνήθως ποταπά και διαρκούν λίγο. Από την άλλη, ο έρωτας και η μετουσίωσή του σε αγάπη δεν έχουν χρονικά όρια και χωρικά σύνορα. Προσφέρουν θέαση στη θεία ουσία και γι' αυτό δεν μπορούν να αποτιμηθούν σε ύλη.
Η φύση τους είναι λεπτοφυής, απόλυτη, και γι' αυτό μπορούν να αλλάξουν αναίμακτα τον κόσμο μέσα σε μια στιγμή. Αυτά τα σπάνια, ουράνια συναισθήματα δεν είναι σαν τον στιγμιαίο καφέ.
Πρέπει να τα καλλιεργήσεις εντός σου για να μπορέσεις να τα γευθείς. Οφείλεις να τα έλξεις με τις σκέψεις, τα λόγια και τις πράξεις σου.
Είναι αδύνατον για κάποιον που είναι παραδομένος
ψυχή τε και σώματι στο κακό να μεταδώσει στους άλλους την αγάπη. Ετσι και ο πολιτικός κόσμος της χώρας καθ' όλη τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου είλκυσε τα ταπεινότερα των ενστίκτων των πολιτών. Οι πολιτικοί αρχηγοί και οι δημοσιογράφοι αρέσκονταν να κάνουν λόγο για όλες τις αρνητικές εκφάνσεις της καθημερινότητας.
 Το ενδιαφέρον τους ήταν στραμμένο σε λέξεις όπως «διαπλοκή», «καταστροφή», «ψέμα», «απάτη», «αδικία» κ.ά. Ούτε που τους πέρασε από το μυαλό ότι ακόμα και στην αντιπαράθεση πρέπει να έχουν τον πήχη των επιχειρημάτων τους στο ψηλότερο δυνατό σημείο. Με την υψηλή πολιτική ουδείς ασχολήθηκε. Ούτε ανέλυσε κάποιος το ηθικό και πνευματικό περιεχόμενο που πρέπει να δώσει η Πολιτεία, διά της Παιδείας και του προσωπικού παραδείγματος των πολιτικών ηγετών, στον συλλογικό βίο.
 Οι πολίτες δεν είναι στομάχια ή υπογάστρια με δικαίωμα ψήφου. Δεν είναι δίποδα θηλαστικά που θα τρέξουν βελάζοντας προς τον «ποιμένα» ο οποίος θα τους κουνήσει ένα δεμάτι σανό. Οποτε οι πολιτικοί τούς αντιμετωπίζουν έτσι, το αποτέλεσμα είναι η ομαδική πτώση και η περιδίνηση σ' έναν φαύλο κύκλο απώλειας και θλίψης. Είναι γενικά παραδεκτό ότι το επίπεδο του δημόσιου λόγου και της πολιτικής εκπροσώπησης των Ελλήνων πρέπει να ανέβει, και μάλιστα πολύ. Η σημερινή εικόνα και κατάσταση μας αδικούν όλους.

Από την "δημοκρατία"