Σπηκ Ήνγκλαντ βέρυ γουέλ

«Σόου τελ μη: Χάου ντιντ γιου στρίμωξες δε μπαμπάτσικο γκομενάκι; Γουοζ ιτ ήζι;» 

«Στρατηγέ τι ζητούσες στη Λάρισα συ ένας Υδραίος;» Από  το «Μπολιβάρ, ένα ελληνικό ποίημα» του Νίκου Εγγονόπουλου.

Η σύνοψις των πεπραγμένων είναι απλή: Σπρέχεν ζι ντόιτς; Ντου γιου σπηκ ένγκλις; Ό,τι και να απαντήσει η εκάστοτε ελληνική (τρομάρα της) ηγεσία δεν έχει σημασία. Μπορεί να πει από «για» μέχρι «γες» και οι ξένοι να χαμογελούν. Δεν παίζει ρόλο η καλλιέπεια στην βαρβαρική. Μπορείς να χρησιμοποιήσεις και Ελληνίδα φωνή για να υλοποιήσεις βάρβαρα κελεύσματα.
Ο Αλέξης Τσίπρας κατηγορήθηκε ότι μίλησε στον ΟΗΕ αλλά και στην εκδήλωση του ιδρύματος Κλίντον με αγγλικά που θα έκαναν καμάκι της πλατείας Συντάγματος εις τας αρχάς του '80 να πρασινίσει από φθόνο. Είναι τω όντι αξιοζήλευτο να...
δολοφονείς με τις ευλογίες του ΟΗΕ και ενός πρώην πλανητάρχη την επίσημη γλώσσα του πλανήτη. Υπό μίαν έννοια είναι και η ύπατη, η ύψιστη αντιιμπεριαλιστική πράξη. Να σέρνεις αλυσοδεμένες στο άτι σου, κατακρεουργημένες αγγλικές λέξεις. Κι όλα αυτά σε κοινή θέα, όπως έκανε ο Αχιλλεύς με τον νεκρό Έκτορα γύρω από τα τείχη της Τροίας.

Πυρίμαχες φιλίες

Ούτως έχουσιν τα πράγματα. Επειδή στην Εκάβη και την Κασσάνδρα δώσαμε ρεπό (αρκετά σπάραξαν οι φουκαριάρες), την υπηρεσία του ουαί βαβαί κοπετού και θρήνου αρθρωμένου σαν κλαυσίγελος ανέλαβε η Γιάννα – το πορτραίτο Φαγιούμ του ελληνικού πλούτου με τις αείπυρες φιλοδοξίες και τις πυρίμαχες φιλίες και διεθνείς σχέσεις που χτίστηκαν σε τσιμινιέρες και ολυμπιακά στάδια. Και η Γιάννα εκεί και εκείνοι που καμώνονται τους ισχυρούς ήταν εκεί – παρά το γεγονός ότι μερικοί αλαφροΐσκιωτοι έχουν την υποψία ότι τους αληθινά δυνατούς ποτέ δεν τους βλέπουμε στην τηλοψία.
Για να μην τα λέμε και πολλά, σημειώνουμε ότι τα λόγια ήταν τσιγκούνικα, τσουρούτικα, στριμωγμένα ανάμεσα σε αμήχανα γελάκια – εκείνα που βγάζουμε μαζί με τον ατμό του άγχους επειδή δεν καταλαβαίνουμε τι μας λένε. Και ήταν όλα σε σκοτωμένα αγγλικά. Οι φιλόλογοι που τα άκουσαν νιώσαν σαν ιατροδικαστές.
Και η απορία παραμένει ολοζώντανη και σπαρταράει. Σε τόσο μεγάλη ανυποληψία θα έπεφτε η χώρα αν μιλούσε ο πρωθυπουργός στον ΟΗΕ και στον Κλίντον στα ελληνικά;