Ο Κωνσταντίνος Δεσποτόπουλος στην «κυριακάτικη δημοκρατία»

Μια από τις λίγες, αλλά ανεκτίμητες στιγμές που μακάρισα τον εαυτό μου για το επάγγελμά μου ήταν η συνέντευξη με τον Κωνσταντίνο Δεσποτόπουλο, τον πρώην πρόεδρο της Ακαδημίας Αθηνών. Γεννήθηκε το 1913 στην Σμύρνη, και ήταν 9 ετών στην καταστροφή. Είναι ο βαθύτερος μύστης του ύπατου ελληνικού μυστηρίου, που είναι η φιλοσοφία μας. Τον γνώρισα, με έκανε κοινωνό ανεκτίμητων σκέψεων και αναλύσεών του και ένα ελάχιστο κομμάτι από τον θησαυρό του Δεσποτόπουλου αποτυπώνεται στην «κυριακάτικη δημοκρατία», που δημοσιεύει την συνέντευξη που μου παραχώρησε. To '40 ήταν έφεδρος ανθυπολοψαγός και ξέρει γιατί νικήσαμε. Γνώρισε τον Μεταξά. Ήταν φίλος του Παναγιώτη Κανελλόπουλου, του Σεφέρη, του Ελύτη, του Παλαμά. Ο Δεσποτόπουλος έχτισε με Λόγο και Αρετή ένα

Καλή χρονιά σε όλους!

«Να σας ρωτήσω κάτι πάτερ... Οι στίχοι στα κάλαντα δεν σας ακούγονται κάπως πολεμόχαροι;»

Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά, βάζει ο Ντούτσε τη στολή του, χαρτί και καλαμάρι, πίνει φραπέ με Φλαμπουράρη.  

Ο κ. Νίκος Φίλης είναι η ζώσα απόδειξη της αναγκαιότητας να αυξηθεί ο ΦΠΑ στα ποτά στο 101%. Αν τον παρακολουθείς διαπιστώνεις ότι δεν χρειάζεσαι να πιεις για να φτιάξεις κεφάλι. Γράφεσαι στον ΣΥΡΙΖΑ, μαρινάρεσαι μερικά χρόνια με την ροζουλί παραισθησιογόνο σκέψη που κατασκευάζουν οι σκληροπυρηνικοί ντέμοκρατς των ΗΠΑ και μόλις σου δοθεί η εξουσία, διατελείς κυβερνών και εν πλήρη ευθυμία.
Θα σου δίνεται συχνά η ευκαιρία να πραγματεύεσαι σε

Πώς να πετάς ψηλά

Οχι, ίσως, δηλαδή ναι

Στη φωτογραφία βλέπουμε πλειάδα Ελλήνων ηγετών που έκαναν πράξη την πρόθεσή τους να εναντιωθούν σε υπερδυνάμεις. Ο εξής ένας. Ο Μεταξάς

Ενώ είχαμε σχεδόν πειστεί ότι η τεχνική της κυβιστήσεως είχε εξαντληθεί από τους πρώτους μνημονιακούς πρωθυπουργούς, έπρεπε να έρθει για πρώτη φορά ό,τι καλύτερο διέθετε η Αριστερά για να δούμε μια ανυπέρβλητη, τέλεια κωλοτούμπα. Το πύρινο, αιχμηρό λαϊκό «Οχι» μετετράπη σε κυβερνητικό «Ναι», τόσο σαλιάρικο και τόσο

Η ελευθερία είναι αθανασία

«Κάθε ψυχή είναι αθάνατη˙ διότι κάθε τι που κινείται από μόνο του είναι αθάνατο˙ κάθε άλλο, όμως, που κάτι άλλο κινεί και από κάτι άλλο κινείται, όταν τερματίσει την κίνησή του, τερματίζει και την ζωή του. Μόνο λοιπόν αυτό που κινεί τον ίδιο τον εαυτό του είναι και πηγή κίνησης και αρχή κίνησης για τα υπόλοιπα, όσα κινούνται, επειδή ακριβώς ποτέ δεν εγκαταλείπει τον εαυτό του».
Πλάτωνος «Φαίδρος», 245 c, εκδόσεις Κάκτος, σελ. 89

Ένα από τα γοητευτικότερα και εκρηκτικότερα κείμενα της ελληνικής γραμματείας οφείλεται σε μια... επιτήδεια αγόρευση του Λυσία για τον Έρωτα. Ο Φαίδρος, φίλος του Σωκράτη, την άκουσε και τη μετέφερε στον φιλόσοφο, ο οποίος θέλοντας να αντικρούσει την… σώφρονα ερωτική συνταγή του Λυσία καταλήγει να εξυμνεί την ερωτική μανία!
Για τον Σωκράτη, η ερωτική μανία είναι

Μήπως κατάντησα σαν εσένα;

«Οι ομιλητές ωφελούν εκείνους που παρακολουθούν με αφοσίωση και δίνουν προσοχή, όχι μόνο όταν μιλούν σωστά αλλά και όταν σφάλλουν. Τις φτωχές σκέψεις, άλλωστε, το άστοχο λεκτικό, τη δυσάρεστη κατασκευή, την αλλαγή θέματος, μαζί με την ακαλαίσθητη διάθεση για έπαινο και τα παρόμοια, τα κατανοούμε πιο εύκολα όταν ακούμε άλλους να μιλούν παρά όταν μιλάμε οι ίδιοι. [...] Δεν πρέπει να διστάζουμε ν' απευθύνουμε συνέχεια στον εαυτό μας σχετικά μ' αυτούς που κάνουν λάθη τη διαπίστωση του Πλάτωνα: "Μήπως είμαι κι εγώ όπως αυτοί;"»...

Πλουτάρχου «Περί του ακούειν», από τον τόμο «Ισις και Οσιρις», εκδόσεις Ζήτρος, σελ. 53

Πόση τηλεόραση έβλεπε πια ο Πλούταρχος; Πόσα χυδαία, αφόρητα «τοκ σόου» είχε υποστεί; Πόσες λεκτικές κυνομαχίες είχαν ταλαιπωρήσει τα ώτα του κατά τη διάρκεια παρακολούθησης κοινοβουλευτικών «συζητήσεων»; Είναι τόσο επίκαιρες οι διαπιστώσεις του ώστε αποδεικνύονται παρηγορητικές, παυσίλυπες. Δεν πάσχει μόνο το ημέτερο σιδηρούν γένος της καλπάζουσας παρακμής από τις πνευματικές νόσους της έλλειψης καλλιέργειας, της αγραμματοσύνης, της προχειρότητας και της αγένειας. Πάντοτε είχαν

Σωτήριον πολυπαλούκι

Εκθαμβωτική λήψη από μαγευτική ΔΟΥ των Αθηνών. Προορισμός για όλους, τον αντέχουν λίγοι...

Ψηφίστηκε σωσμός. Ψηφίστηκε ανάτασις ηθικού. Ψηφίστηκε ανάστασις οικονομίας. Αυτά σε άλλη χώρα. Εδώ ψήφισαν της αλωπεκής την θανή. 

Μούρλια γεύση έχει το μενού της κυβερνήσεως δι' όλους ημάς. Επειδή ισχύει το ρητό «όποιος τρώει ξανατρώει» το μαγέρικο της τρόικας σερβίρει τις γκουρμέ συνταγές που κέρδισαν τις εντυπώσεις την παρελθούσα πενταετία. Και ΕΝΦΙΑ έχει το μενού και αφράτα πρόστιμα και κρατσανιστά κάγκελα φυλακής για τους φοροφυγάδες και ξυδάτες διώξεις και όποια μαριναρισμένη συμφορά τραβάει ο οργανισμός σου. Το χλωρό κλαρί στο οποίο ήθελες να κάτσεις ξέχνα το. Πουλήθηκε στη

Χρόνια πολλά Φρίντριχ!

Γεννήθηκε σαν σήμερα το 1844. Δεν ήταν φιλόσοφος, δεν αποδείκνυε με λογικούς συλλογισμούς όσα εκτόξευε. Ήταν προφήτης και αποφαινόταν. Άθεος για τους αδαείς και μύστης κατ' ουσίαν. Μην τα λέμε πολλά. Αφιερώστε 10 ώρες και ακούστε τον Ζαρατούστρα στα αγγλικά. Είναι εξαιρετική η δουλειά που έχουν κάνει στο συγκεκριμένο audio book. Το ιδανικό είναι να διαβάζεις το κείμενο και την ίδια ώρα να το ακούς. Τοιουτοτρόπως βυθίζεσαι 100% στον λόγο του προφήτη.

Το πάθος ως φορέας παρακμής

«Και η εκπαίδευση είναι κάθαρση της αμετρίας των παθών, και πολύ περισσότερο η πορεία από τη μετριοπάθεια στην απάθεια, όταν η λογική θέλει ακόμα να συμπάσχει, αλλά με μέτρο, και αποτινάσσει όλα τα δεσμά των παθών».

Πρόκλος, «Περί προνοίας και ειμαρμένης και του εφ ημίν προς Θεόδωρον τον μηχανικόν», Απαντα - τόμος 36, εκδόσεις Κάκτος, σελ. 95

Ο Πρόκλος ήταν ένα από τα τελευταία άστρα του νεοπλατωνικού στερεώματος. Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 412 μ.Χ. και σπούδασε στη γενέτειρά του, την Αλεξάνδρεια και την Αθήνα. Ηταν ένας από τους έσχατους τυχερούς και άτυχους συνάμα που η εγκόσμια παρουσία του χρωματίστηκε από την παλέτα του λυκόφωτος της αληθινά ελληνικής σκέψης.
Με πολλά από τα κείμενά του σηκώνει το πέπλο των ύπατων μυστηρίων της φιλοσοφίας μας και αποκαλύπτει

Ακρίδες πλακί - κάμπιες στην Τιβί

20/8/2007. Συνάντηση του ΓΑΠ με τους υποψήφιους βουλευτές του. Ο Λιάγκας ήταν ένας από αυτούς. Καταναλώστε την εικόνα υπεύθυνα.

Συνταγές με έντομα; Ψητές προνύμφες; Βελουτέ γρυλλόσουπες και ακρίδες γιαχνί; Αν έχεις δει πρωινάδικο τα αντέχεις...

Στην Espresso της Δευτέρας πήραμε μια δυσάρεστη γεύση από την Ευρώπη του μέλλοντος και από τα μενού που θα προσφέρουν εστιατόρια από την Στοκχόλμη μέχρι τη Δαλαμανάρα Αργολίδος κι από το Δουβλίνο μέχρι το Καστελόριζο. Το ανησυχητικό άρθρο τιτλοφορείτο «Σοκ με

Ξεβρακωθείτε αλά Γαλλικά

Τα αποτελέσματα του λαϊκισμού. Εσκίσθη το πουκαμισάκι του προσωπάρχου, ο οποίος σάλταρε τη μάντρα για να σωθεί...

Κι αυτοί οι απολυμένοι της Air France σαν ανατολίτες φέρονται. Δεν κάθονται να ψωμολυσσάξουν ησύχως όπως εμείς. 

Η Γαλλία δεν ξέρει μόνο να ντύνει, ξέρει και να γδύνει. Τελευταία κρεασιόν του λαού που έκανε παγκόσμια διαφημιστική καμπάνια για τις γκιλοτίνες είναι ο σχεδόν γυμνός προσωπάρχης της Air France. Αυτός ο κύριος ονομάζεται Χαβιέ Μπροσέτα και αποφάσισε να

Συζητώντας για το θέλημα του Θεού με τον πνευματικό του Πούτιν

Αναδημοσίευση ανάρτησης του Ιανουαρίου 2013

Ο Βλαδίμηρος Πούτιν δεν είναι τυχαίο πρόσωπο. Αν κρίνεις από τον πνευματικό του, τον πατέρα Τύχωνα Σεβκούνωφ, κάθε άλλο παρά τυχαίος θα σου φανεί αυτός ο ευσταλής και δαιμόνιος βετεράνος των ρωσικών μυστικών υπηρεσιών που σήκωσε από το καναβάτσο της παγκόσμιας χλεύης και της ανημπόριας ένα σπουδαίο έθνος και μία απέραντη πατρίδα, τα ξανάστησε στα πόδια τους και γράφει νέες ιστορικές σελίδες με χρυσά κυριλλικά γράμματα. Ο π. Τύχων, ο πνευματικός του Ρώσου προέδρου, είναι ένας χαμογελαστός άνθρωπος. Απλός, θυμόσοφος, ίσως σοφός. Το παρουσιαστικό του κλέβει χρόνια. Ενώ διανύει το 58ο έτος της ηλικίας του, δείχνει λίγο μεγαλύτερος από σαράντα! Το βλέμμα του σταθερό. Σαν την ομιλία του. Οι διακυμάνσεις της έντασής της είναι ήπιες, αρμονικές. Η «μαλακή», ακατάβλητη δύναμη της αλήθειας του Χριστού δεν χρειάζεται κορόνες. Νικά επειδή υπάρχει. Η χροιά της φωνής του πατρός Σεβκούνωφ είναι ιδιαίτερη. Οταν σου μιλά, αισθάνεσαι ότι εκείνη τη συγκεκριμένη στιγμή δεν υπάρχει τίποτα σημαντικότερο στον κόσμο από το να τον ακούς - κι ύστερα να περιμένεις τη μετάφραση όσων σου είπε, αν δεν γνωρίζεις ρωσικά. Αλλά ακόμα και όταν σε χωρίζει από εκείνον το γλωσσικό χάσμα, σε κερδίζουν η χροιά και ο τόνος. Υπό μίαν έννοια αισθάνεσαι όσα

Η προφητεία του Αισχύλου για τους Έλληνες

«Η ναυμαχία της Σαλαμίνος». Πίνακας του Γερμανού ζωγράφου Wilhelm von Kaulbach (1805 – 1874).

«Εκεί τους περιμένουν τα πιο μεγάλα κακά να πάθουν, πληρωμή για την αυθάδεια και τις σκέψεις που θεόν δεν λογαριάζουν· γιατί στην χώρα την ελληνική σαν ήρθαν, των θεών τ' αγάλματα να ξεγυμνώσουν δεν ντρέπονταν και τους ναούς να κάψουν. Κι οι βωμοί αφανισμένοι και των θεών τα ιερά είν' από ρίζα, ανάκατα, αναποδογυρισμένα από θεμέλια. [...] Και νεκρών σωροί και στην τριτόσπορη γενιά άφωνα θα φανερώσουν στα μάτια των ανθρώπων πως δεν πρέπει, θνητός σαν είναι, νά'ναι περήφανος πέρα απ' το μέτρο· γιατί η υπεροψία, σαν ανθίση, θα καρπίση της καταστροφής το στάχυ, απ' όπου γεμάτο κλάμα θέρισμα θερίζει».
Αισχύλου «Πέρσαι», στ. 807-822, εκδόσεις Πάπυρος, σελ. 77

Πόσες φορές πρέπει να επαναληφθεί κάτι για να γίνει πιστευτό; Όχι πολλές. Αν ο δέκτης της πληροφορίας είναι εχέφρων και οι αποδείξεις αμάχητες αρκεί μία μνεία για να δεχθεί την πραγματικότητα, το ακριβές ενός περιστατικού, μιας αφήγησης. Αρκεί, όμως, μία φορά για να εντάξει ο θεατής ή αναγνώστης το δίδαγμα της αληθείας στην καθημερινότητά του; Όχι. Οι άνθρωποι, όπως μας υποδεικνύει και

Λύση διαρχίας για την ΝΔ

Η ισχύς εν τη ενώσει. Γιατί να υπάρχει ένας, μόνος και μαγκούφης πρόεδρος στο κόμμα και να μην διορίσουν οι οπαδοί ένα ανδρόγυνο;

8 Φεβρουαρίου 2004. Μια κορυφαία στιγμή της νεότερης Ιστορίας μας. Μας ήρθε φορώντας γόβες, ένα ελαφρά ιλαρό χρώμα στις παρειές της, τάνγκα και μπαντάνα αμερικανού ράπερ. Μιλάμε για την εκλογή του Γιώργου Ανδρέα Παπανδρέου στο ύπατο εθνοδιαλυτικό αξίωμα: την αρχηγία της πασοκάρας. Ήταν ντέρμπι. Αντίπαλος του Γιώργου το άλλο του μισό – δηλαδή κανείς. Ο επιδέξιος κωπηλάτης μάζεψε περισσότερο από ένα εκατομμύριο ψηφοφόρους. Πήγαν όλοι στις πράσινες κάλπες με τα στήθια φουσκωμένα από περηφάνεια, αισιοδοξία και βούληση για ακόμα μία πολύτιμη εμπειρία πολιτικής φάρσας. Μερικοί εξ αυτών σατανικά σκεπτόμενοι δεξιοί, αθεράπευτοι...

Believe in magic, believe in lore legend and myth