Οὔτε μέ τόν Φιλιππάκη οὔτε μέ τόν Παπαδῆμο

Ἡ ταχύτερη δίαιτα γιά τό μυαλό ἐπιτυγχάνεται ὅταν ἀσχολεῖσαι μέ ὑποθέσεις πού δέν σέ ἀφοροῦν. Δέν ἀδυνατίζει, φυραίνει ὁλότελα!

Ἡ ἀρένα εἶναι ἕτοιμη. Εἶναι τό διαδίκτυο μέ τά εὐρύχωρα μέσα κοινωνικῆς δικτύωσης (twitter,blogs, facebook). Τα ὄπλα παρέχονται ἀφειδῶς, χωρίς διακρίσεις, σέ τιμή προνομιοῦχο καί μέ πολλές δόσεις. Ἕνας ὑπολογιστής καί μία σύνδεση στό ἴντερνετ εἶναι προσβάσιμα ἀγαθά γιά φτωχούς, μεσοαστούς καί πλουσίους. Ἀνοήτους καί «ξύπνιους». Καπάτσους, πονηρούς, εὐήθεις, δολίους, λαμογίους καί ἀθώους. Οἱ αἰτίες πολέμου εἶναι ἀφανεῖς, ὅσο καί τά εἰσοδήματα ἐκείνων πού διοργανώνουν τίς «ἐπικές» μάχες ἐντυπώσεων. Οἱ προφάσεις πολλές. Ὅσες ἀντέχει κάθε ἄμισθος ὁπλίτης ψηφιακῶν πολέμων. Τά στρατόπεδα σχηματίζονται ἐν ριπῇ ὀφθαλμοῦ. 

Μόλις ρίξουν τό δόλωμα, ἡ ἀφελής καί

Ἡ Τουρκία προοδεύει συγκρουόμενη

«Δέν εἶναι σύμπτωση ὅτι ὁ μουσουλμανικός κόσμος δημιούργησε κάποια ἀπό τά σπουδαιότερα ἔργα ἐπιστήμης, τέχνης καί γνώσεων στή διάρκεια καί ἔπειτα ἀπό τίς δύο μεγάλες ἐπιθέσεις στά ἐδάφη του, δηλαδή τίς Σταυροφορίες καί τή μογγολική εἰσβολή. Οἱ Σταυροφόροι πῆραν τήν Ἱερουσαλήμ τό 1099 καί μάτωσαν τήν ἱερή γῆ μέ πρωτοφανή τρόπο. Οἱ Μογγόλοι κατέστρεψαν ὅ,τι ἔβρισκαν μπροστά τούς καί τελικά ἀποδεκάτισαν τήν κάποτε ἰσχυρή αὐτοκρατορία τῶν Ἀββασιδῶν τό 1258, μέ τούς δρόμους τῆς Βαγδάτης αἱματοβαμμένους γιά μέρες ὁλόκληρες.
Ἡ ενδομουσουλμανική πολιτική διαμάχη συνεχίστηκε μέ σχεδόν ἀμείωτη ἔνταση κατά τόν 12ο καί τόν 13ο αἰώνα καί ἔπειτα. Ἀλλά τίποτα ἀπό αὐτά δέν ἐμπόδισε τήν ἐμφάνιση καί ἄνθηση ἑνός μακρύ καταλόγου μουσουλμάνων αὐθεντιῶν σέ ὅλους τούς τομεῖς τῶν διανοητικῶν καί πνευματικῶν ἐπιστημῶν. […] Οἱ διανοούμενοι καί πνευματικοί ἡγέτες τῆς Οὔμμα μετέτρεψαν τίς κρίσεις σέ εὐκαιρία γιά νά γίνουν πιό δημιουργικοί, πιό ἀνθεκτικοί καί πιό ὑπεύθυνοι. Δέν περίμεναν τίς πολιτικές καί στρατιωτικές κρίσεις νά λυθοῦν γιά νά παράγουν τά ἔργα τους».

Ἀπόσπασμα ἀπό ἄρθρο τοῦ ἐκπροσώπου τῆς Προεδρίας τῆς Τουρκίας Ἰμπραχίμ Καλίν στήν «Daily Sabah», ὅπως μεταφράστηκε στά ἑλληνικά καί ἀναρτήθηκε στήν ἐπίσημη ἱστοσελίδα τῆς Τουρκικῆς Ραδιοφωνίας Τηλεόρασης (διεύθυνση http://www.trt.net.tr/greek/). Τό ἄρθρο τιτλοφορεῖται «Ὁ νοητικός καί πνευματικός κατακερματισμός τοῦ μουσουλμανικοῦ κόσμου» καί ἀναρτήθηκε στίς 21/5/2017. Ἡ ἀρχική δημοσίευση στην «Daily Sabah» ἔγινε στίς 28/4/2017.

Μία ἀπό τίς βασικότερες καί πιό ἐπικίνδυνες πλάνες πού ἀναπαράγονται στήν ἑλληνική δημόσια σφαῖρα γιά τήν κατάστάση τῆς γείτονος εἶναι ἡ ὑπόθεση πώς θά…

Στην μνήμη τοῦ ἀθανάτου βασιλέα μας, Κωνσταντίνου ΙΑ' Παλαιολόγου

Ἀπό τά ἀπομνημονεύματα τοῦ ἀρχιστρατήγου Θεοδώρου Κολοκοτρώνη: «Ἡ ἐπανάστασις ἡ ἐδική μας δὲν ὁμοιάζει μὲ καμμιὰν ἀπ᾿ ὅσες γίνονται τὴν σήμερον εἰς τὴν Εὐρώπην. Τῆς Εὐρώπης αἱ ἐπαναστάσεις ἐναντίον τῶν διοικήσεών των εἶναι ἐμφύλιος πόλεμος. Ὁ ἐδικός μας πόλεμος ἦτον ὁ πλέον δίκαιος, ἦτον ἔθνος μὲ ἄλλο ἔθνος, ἦτον μὲ ἕνα λαόν, ὁποὺ ποτὲ δὲν ἠθέλησε νὰ ἀναγνωρισθεῖ ὡς τοιοῦτος, οὔτε νὰ ὁρκισθεῖ, παρὰ μόνο ὅ,τι ἔκαμνε ἡ βία. Οὔτε ὁ Σουλτάνος ἠθέλησε ποτὲ νὰ θεωρήσει τὸν Ἑλληνικὸν λαὸν ὡς λαόν, ἀλλ᾿ ὡς σκλάβους. Μίαν φοράν, ὅταν ἐπήραμεν τὸ Ναύπλιον, ἦλθε ὁ Ἅμιλτον νὰ μὲ ἰδεῖ· μοῦ εἶπε ὅτι: "πρέπει οἱ Ἕλληνες νὰ ζητήσουν συμβιβασμόν, καὶ ἡ Ἀγγλία νὰ μεσιτεύσει". Ἐγὼ τοῦ ἀποκρίθηκα ὅτι: "Αὐτὸ δὲν γίνεται ποτέ, ἐλευθερία ἢ θάνατος. Ἐμεῖς, Καπετὰν Ἅμιλτον, ποτὲ συμβιβασμὸν δὲν ἐκάμαμεν μὲ τοὺς Τούρκους. Ἄλλους ἔκοψε, ἄλλους ἐσκλάβωσε μὲ τὸ σπαθί καὶ ἄλλοι, καθὼς ἡμεῖς, ἐζούσαμεν ἐλεύθεροι ἀπὸ γενεὰ εἰς γενεά. Ὁ βασιλεὺς μας ἐσκοτώθη, καμμία συνθήκη δὲν ἔκαμε· ἡ φρουρά του εἶχε παντοτινὸν

Νεοπλατωνισμός ἐναντίον Survivor

Δεξιά, βλέπουμε σελίδα μέ εἰκαστικό ἀπό τό βιβλίο τοῦ Ἰαμβλίχου «Περί τῆς Νικομάχου Γερασηνοῦ Ἀριθμητικῆς Εἰσαγωγῆς» (γερμανική ἔκδοση τοῦ 1688). Ἀριστερά, ὁ Σάκης Τανιμανίδης, παρουσιαστής τοῦ Survivor.

Ἡ μεγαλύτερη ἡγεμονική δύναμη στή χώρα εἶναι ἡ γκρίνια. Ἔχει ἀναρίθμητους ὀπαδούς, πού πάντοτε ὀμνύουν στήν ἀξία τῆς χαράς…

Ἡ φράση «Μνημόνια μέχρι τήν Ἀποκάλυψη» ἤ «Μνημόνια μέχρι τό 2217» ἔχει μπει στήν καθημερινότητά μας - μέ μικρές παραλλαγές στό ἔτος ἀπαλλαγῆς ἀπό τίς δανειακές συμβάσεις. Ἄλλοι θέλουν ἕναν ἐπιπλέον αἰώνα παραμονῆς, ἄλλοι ποντάρουν στό ἀπροσδόκητον τῆς Ἀποκαλύψεως καί τῆς Δευτέρας Παρουσίας τοῦ Κυρίου κι ἄλλοι θέλουν τά Μνημόνια γιά μερικές χιλιετίες ἀκόμα. Ὁ λόγος; Ποιός ἄλλος, ἐκτός ἀπό τό γεγονός ὅτι τά γοῦστα τῶν πολλῶν δέν τούς κάνουν; Τους φαίνονται τσίπικα, φτηνά, ἄνευ σημαντικοῦ περιεχομένου.

Το Μνημόνιο μέχρι τό Χ ἔτος τό ἀκοῦς ἐπειδή οἱ χούλιγκαν συμπεριφέρθηκαν σάν χούλιγκαν καί δώσανε καί ρίξανε ἁλμυρό μπερντάχι στόν τελικό Κυπέλλου στήν μπάλα, ἀλλά τό εἰσπράττεις καί στίς συνομιλίες ποῦ ἀφοροῦν το Survivor. Βλέπουν πολλοί τοῦτο τό ριάλιτι; Τό σχολιάζουν κιόλας; Μνημόνιο μέχρι νά ξεβαρεθεί ὁ Σόιμπλε! Λές καί εἶναι ἀναμενόμενο τά ἑκατομμύρια τῶν ἑκατομμυρίων νά ἀπασχολοῦνται μέ τά «Θεολογούμενα Ἀριθμητικά» τοῦ Ἰαμβλίχου ἤ μέ τόν σχολιασμό τοῦ Πρόκλου γιά τόν πλατωνικό Τίμαιο. 

Μακάρι νά ἦταν πλειοψηφικές τοῦτες οἱ ἀνησυχίες καί νά

Οὔτε μέ Πράσινους οὔτε μέ Γαλάζιους

Λεπτομέρεια ἀπό τό ἔφιππο ἄγαλμα τοῦ Μάρκου Αὐρηλίου πού βρίσκεται στόν λόφο τοῦ Καπιτωλίου στήν Ρώμη.

Ἀπό ἐκείνον πού μέ ἀνέθρεψε διδάχτηκα νά μήν ὑποστηρίζω οὔτε τούς Πρασίνους οὔτε τούς Γαλάζιους οὔτε τόν μονομάχο μέ τή μικρή ἀσπίδα οὔτε αὐτόν μέ τή μεγάλη». 

Μάρκου Αὐρηλίου, «Τα εἰς ἑαυτόν», βιβλίο Α', 5:1-2., ἐκδόσεις Κάκτος, Ἀθήνα 1998, σελ. 31

Ὁ Μάρκος Αὐρήλιος (121-180μ.Χ.) ἦταν Ρωμαῖος, ἀλλά κατόρθωσε νά ἐντάξει ἑαυτόν στό πάνθεον τῶν Ἑλλήνων φιλοσόφων. Ἐνσάρκωνε τό πλατωνικό πρότυπο τοῦ φιλοσόφου πού βασιλεύει καί τοῦ βασιλέα πού φιλοσοφεῖ. Το κλασικό πλέον ἔργο του «Τα εἰς ἑαυτόν» τό ἔγραψε στά ἑλληνικά κατά τή διάρκεια τῶν πολεμικῶν ἐκστρατειῶν του. Ἦταν ἕνα κείμενο ἀπό ἐκεῖνον γιά ἐκεῖνον. Ἔγραφε γιά νά διαβάζει καί νά θυμᾶται τόν ἑαυτό του, γιά νά ὑπενθυμίζει στό Ἐγώ του ὅσα τό πνεῦμα του εἶχε εἰσπράξει ἀπό ἄλλους, ἀλλά καί εἶχε ἀνακαλύψει μόνος του στίς ἀτέλειωτες περιπλανήσεις στόν δυσπρόσιτο χῶρο τῶν καθαρῶν ἰδεῶν. 

Στά διαλείμματα τῶν μαχῶν, ὁ Μάρκος Αὐρήλιος ἐμψυχωνόταν καί γαλήνευε σημειώνοντας καί ἀναγιγνώσκοντας ὅσα ἡ συνείδησή του θεωροῦσε ὅτι θά τόν βοηθοῦσαν νά ἐξοικειωθεῖ μέ τήν ἰδέα τοῦ