Μιά Ἱστορία πού ἐπαναλαμβάνεται

Ὁ βασιλιάς τῆς Πολωνίας Γιάν Σομπιέσκι ἀντιμετωπίζει τόν μεγάλο βεζίρη Καρᾶ Μουσταφᾶ στό πεδίο τῆς μάχης. Ἔνθετη: Τό ἐξώφυλλο τοῦ βιβλίου τοῦ John Stoye «1683. Ἡ πολιορκία τῆς Βιέννης ἀπό τούς Τούρκους».

Σκιά της ἡμισελήνου πάνω ἀπό την Εὐρώπη. Ὅλα φαίνονται καινούργια, ἀλλά δέν εἶναι. Ὅλα ἔχουν  ξαναγίνει. Ὅλα θά ξαναγίνουν.

Στήν «κυριακάτικη δημοκρατία» διαβάσαμε ὅτι «σέ 20 χρόνια οἱ χριστιανοί θά εἶναι μειοψηφία στή γηραιά ἤπειρο!». Ταυτόχρονα βλέπουμε τόν Ἐρντογάν νά φισκάρει τήν Εὐρώπη μέ βαποριές ὁμοθρήσκων του, νά ἀγοράζει S-400 ἀπό τήν Ρωσία, νά κάνει νταηλίκια σ’ ὅλους τούς σπιθαμιαίους ἡγέτες καί ηγετίσκους της Ε.Ε., οἱ ὁποῖοι λεκτικά τόν «ἀποδοκιμάζουν», ἀλλά οὐσιαστικά δέν ἔχουν σταματήσει νά τόν καλοπιάνουν οὔτε ἡμέρα.

Οἱ Εὐρωπαῖοι ξυπνοῦν μόνο ὅταν ἀκούσουν τίς κλαγγές ὅπλων ἔξω ἀπό τίς πύλες των πόλεών τους. Ἐνδεικτικά παρατίθεται ἀπόσπασμα ἀπό τη σελ. 105 ἀπό τό ἐξαιρετικό βιβλίο τοῦ John Stoye «1683. Ἡ πολιορκία της Βιέννης ἀπό τους Τούρκους. Ἡ μεγάλη ἀναμέτρηση μεταξύ σταυροῦ καί ἡμισελήνου»: «Ἡ Αὐτοκρατορία, ἡ Βουργουνδία, ἡ Γαλλία, ἡ Ἰταλία καί ἡ Ἱσπανία ἀποτελοῦσαν τίς κυρίαρχες ἀνησυχίες των Αὐστριακῶν Αψβούργων γιά πολλές γενεές. Ὅλοι τους ἔστρεφαν περιοδικά καί ἀπρόθυμα τήν προσοχή τους γιά νά
ἀσχοληθοῦν μέ προβλήματα τοῦ Δούναβη καί τῶν Βαλκανίων. Μέ ἀνάλογο τρόπο, αὐτή την ἐποχή ἡ ἀπειλή ἀπό τίς φιλοδοξίες τοῦ Καρᾶ Μουσταφᾶ ὑποτιμήθηκε· ἀργότερα ὅμως μέ τη Βιέννη πολιορκούμενη στήν πραγματικότητα, οἱ πολιτικοί τῶν Ἀψβούργων εἶχαν δίκιο ὅταν σκέπτονταν ὅτι ἡ ἀπόκρουση τοῦ ὀθωμανικοῦ στρατοῦ ἐξαρτιόταν ἀπό τήν συμπαράταξη τῶν δυνάμεων στήν Δυτική Εὐρώπη (και στήν Πολωνία) καί ἀπό τήν διπλωματία τους σέ αὐτές τίς χριστιανικές αὐλές».

Τήν προηγούμενη ἑβδομάδα ἐνημερωθήκαμε ὅτι στή Βιέννη οἱ μουσουλμάνοι μαθητές ξεπέρασαν σέ ἀριθμό τούς καθολικούς. Ἡ Βιέννη πού ἔπεσε εἶναι ἡ ἴδια πόλη πού ἀντιστάθηκε ἐπιτυχῶς στήν πολιορκία των Ὀθωμανῶν τό 1683.

Τώρα οἱ συνθῆκες γιά τήν ἀναμέτρηση (πού θά γίνει εἴτε τό ἐπιθυμοῦμε εἴτε όχι) εἶναι ἀκόμα πιό ἀντίξοες. Ὁ πρῶτος ἀντίπαλος πού πρέπει νά ἀντιμετωπίσουν ὅλοι ὅσοι θέλουν νά διατηρήσουμε τήν ἐλευθερία μας καί τον ἐθνικό καί θρησκευτικό χαρακτήρα τῆς Δύσης εἶναι ἡ πανούκλα τῆς πολιτικῆς ὀρθότητας. Αὐτό εἶναι το υπερόπλο τοῦ ἀντιπάλου. Ἀφοπλίζει τούς εὐρωπαϊκούς πληθυσμούς πρίν κἄν σκεφτοῦν ὅτι πρέπει νά πολεμήσουν.