Ἐδῶ τὸ καλὸ Proficiency!

Ὁ σταθμάρχης ποὺ ἔγινε μπαοῦλο στὸ ξύλο ἀπὸ τοὺς νεαροὺς μυλόρδους θὰ εἶναι τυχερὸς ἂν δὲν πάει φυλακή.

Οἱ ἐνθουσιασμοὶ καὶ ἡ ὀργὴ τῶν Ἑλλήνων καταναλωτῶν εἰδήσεων γεννιοῦνται στὶς ἀβύσσους τῆς πραγματικότητας καὶ ξεθυμαίνουν στὶς τηλεοπτικὲς παραλίες. Μόλις φτάσουν σὲ ἀνακριτές, εἰσαγγελεῖς καὶ δικαστήρια δὲν ἔχουν τὴν ἰσχὺ οὔτε κἂν ξεθυμασμένου ἀναψυκτικοῦ. Ὁ… νόμος εἶναι νόμος γὰρ καὶ πάντα πρέπει νὰ τηρεῖται – εἰδικὰ αὐτὸς ποὺ εὐνοεῖ τοὺς παραβάτες. Τὰ παλικάρια, μὲ τὸν πατέρα ποὺ καμαρώνει γιὰ τὶς ἐπιδόσεις τους εἰς τὴν ἀγγλικὴν καὶ τὴ μητέρα ποὺ ρίχνει τὶς εὐθῦνες γιὰ τὸ περιστατικὸ στὸν ξυλοφορτωθέντα σταθμάρχη τοῦ Μετρό, κυκλοφοροῦν ἐλεύθερα ἀνάμεσὰ μας. Τοὺς ἐπιβλήθηκαν περιοριστικοὶ ὅροι, κι ἀπὸ δῶ πᾶν’ κι οἱ ἄλλοι. Τηρήθηκε καὶ στὴ δικὴ τους

περίπτωση ἡ παράδοση τοῦ νομικοῦ μας πολιτισμοῦ.

Στὴν Ἑλλάδα τοῦ νόμου, τῆς τάξεως καὶ τῆς «δικαιοσύνης» ὁ Γιῶργος Παπακωνσταντίνου τῆς λίστας Λαγκὰρντ κυκλοφορεῖ ἐλεύθερος καὶ χαμογελαστός, κοροϊδάρες! Τὸ Χρηματιστήριο δὲν ἦταν σκάνδαλο, πελατάκια φορολογούμενοι. Γιὰ τὰ Ίμια οὐδεὶς πῆγε φυλακή, ἐθνικὰ ὑπερήφανοι ψηφοφόροι. Τὸ ἴδιο καὶ γιὰ τὴν ὑπόθεση Ὀτσαλάν. Στὰ ἔργα τῶν Ὀλυμπιακῶν Ἀγώνων δὲν ἀκούσαμε καὶ δὲν εἴδαμε κάνα σκάνδαλο, ὦ ἀνοιχτομάτηδες συνωμοσιολόγοι! Γιὰ τὸ «Θεσσαλονίκη– Πολιτιστικὴ Πρωτεύουσα τῆς Εὐρώπης 1997» οὐδεὶς πῆγε στὸ μπαλαοῦρο. Δολοφόνοι καὶ ἔμποροι ναρκωτικῶν ἀποφυλακίζονται, κλέφτες ποὺ τοὺς πιάνουν μία καὶ δυὸ καὶ τρεῖς δὲν προφυλακίζονται. Οἱ μόνοι ποὺ εἶναι φυλακισμένοι στὴν χώρα μας εἶναι οἱ ἐξουθενωμένοι πολῖτες ποὺ, ὅποτε ἔχουν τὴν εὐκαιρία, στὶς ἐκλογές, ἀρνοῦνται τὸ δικαίωμὰ τους νὰ ἀποδράσουν. Ἐπιλέγουν νὰ βρίσκονται στὸ ἴδιο κελὶ μιᾶς χώρας– μπανανία, τὴν ἐξουσία τῆς ὁποίας κατέχουν οἱ ξένοι καὶ τὴ διαχείρισὴ της  κληρονομοῦν οἱ γόνοι τῶν ἰδίων οἰκογενειῶν. 

Ἡ πολιτικὴ τάξη τῆς χώρας αντιμὲτωπίζει μὲ εὐνοϊκὴ νομοθεσία τοὺς παραβατικούς, ἴσως λόγω μίας ἀκατανίκητης, ὑποσυνείδητης ταυτίσεως μὲ αὐτοὺς καὶ αἴσθησης συναδελφικῆς ἀλληλεγγύης. Ἐδῶ ποὺ τὰ λέμε τὸ νὰ φεσώνεις μία χώρα μὲ 400 δισ εὐρὼ, νὰ τῆς μειώνεις τὸν πληθυσμό, νὰ τὴ θέτεις ὑπὸ διεθνῆ κηδεμονία, νὰ τῆς κολοβώνεις τὴν γλῶσσα, νὰ τῆς γκριζάρεις τὰ σύνορα καὶ νὰ τὴν ἑτοιμάζεις γιὰ ὁλοκληρωτικὴ διάλυση ἀποτελεῖ ἐγκληματικὴ συμπεριφορά, ἐξαιρετικὰ μεγάλης κλίμακος. Ὁπότε, γιατὶ νὰ νομοθετήσεις αὐστηρὰ γιὰ τοὺς μικρομὲσαίους ἐγκληματίες; Ὅμοιος στὸν ὅμοιο ποὺ λένε…