Όλα εδώ πληρώνονται...

...κι όλοι από εκεί πληρώνονται. Τοις μετρητοίς. Ακόμα και με πεσμένη την ισοτιμία.

Eκατομμύρια βασιλόφρονες της ποπ

«Tι; Ψάχνεις; Θέλεις να πολλαπλασιαστείς επί δέκα, επί εκατό; Ψάχνεις για οπαδούς; Ψάξε για μηδενικά!», Φρειδερίκος Νίτσε, Αποφθέγματα.
Εντυπωσιακή εικόνα: οι πύλες ανοίγουν.
Χιλιάδες πρόθυμοι θεατές ορμούν για να πιάσουν το καλύτερο στασίδι μπροστά στη σκηνή.
Πρόσωπα με έκδηλα τα σημάδια της έξαψης και της ανυπομονησίας. Ο ένας πίσω από τον άλλον.
Πρόσω ολοταχώς για το εσωτερικό του γηπέδου.
Στο μουσικοχορευτικό συσσίτιο που προσέφερε η Μαντόνα συνέρρευσαν ομοίως πλούσιοι και φτωχοί. Νέοι και μεγαλύτεροι.
Οπαδοί της «μουσικής» της 50άχρονης κυρίας και ανίδεοι διαβάτες των μίντια που πιάστηκαν στα δίχτυα της αδιάκοπης διαφημιστικής καμπάνιας που βομβαρδίζει εδώ και μήνες τα αυτιά και τα μάτια όλων μας με γκρεκοαμερικάνικα μηνύματα υποταγής στη «βασίλισσα της ποπ».
Μια συγκινησιακή πανούκλα από την ανάποδη (όπως την όριζε ο Ράιχ).
Οι ευλαβείς προσκυνητές είναι εκεί - ώρες πριν ξεκινήσει η πολυδάπανη λειτουργία όπου χοροστάτησε η πάλαι ποτέ καθολική και νυν καμπαλίστρια κ. Τσικόνε.
Η καλλιτέχνιδα αλλαξοπίστησε μάλλον για να εξασφαλίσει καλύτερους όρους διαπραγμάτευσης του ψυχοσωματικού της «πακέτου» και να κάνει ακόμα περισσότερα τα μηδενικά στις καταθέσεις της.
Κι αυτά τα μηδενικά, γνωρίζει άριστα η κυρία, δεν μπορούν και δεν θέλουν να της τα προσφέρουν οι μονάδες.
Το γνωρίζουν και όσοι πουλάνε στο παγκόσμιο κοινό εικόνες και ήχους από ζεστές και πρόθυμες σάρκες.
Το σχετικά δύσκολο της υπόθεσης δεν είναι να βρεθεί το πρόσωπο που θα καταστεί αδιαμφισβήτητο είδωλο.
Η δυσκολία έγκειται στη δημιουργία ή ορθότερα στην κατασκευή εκατομμυρίων απρόσωπων και άβουλων καταναλωτών που θα ακολουθούν τα τηλεοπτικά φώτα σαν κοπάδια σαρδέλας που χορεύουν αρμονικά μέσα στα ημιφωτισμένα νερά του ωκεανού.
Αυτές οι απρόσωπες κατασκευές θα σφραγίσουν με το επιβλητικό πλήθος τους εκλογικά αποτελέσματα, τη μοίρα εθνών, κοινοτήτων και κρατών, την ευμάρεια της «βασίλισσας» αγοράς.
Οι απρόσωποι, τέλος, θα θρηνούν και θα διαμαρτύρονται για την άδικη μοίρα τους…

Ζάπινγκ στα κόμματα

Μια από τις πρώτες συμβουλές που ακούς μόλις ασχοληθείς με τα λεγόμενα «θερμά μέσα» είναι η ακόλουθη:

«Προς Θεού μην προκαλέσεις τον τηλεθεατή ή ακροατή και τους πεις αν δεν είναι ευχαριστημένος να προτιμήσει άλλο σταθμό. Θα αντιδράσει με αστραπιαίο ζάπινγκ και αλλαγή συχνότητας».

Είναι σωστή η συμβουλή. Ο τηλεθεατής και ο ακροατής, σε αντίθεση με τον παραδοσιακό ψηφοφόρο, αν του την «χαλάσεις» έστω και για λίγο, πάει αλλού.

Υπάρχουν κι αλλού πορτοκαλιές, όπως λέει ο Λυμπερόπουλος στη διαφήμιση της πορτοκαλάδας.

Συνεπώς, αν δέχεσαι παράπονα ή αιτήματα ακροατών-τηλεθεατών πρέπει είτε να αλλάξεις τη ρότα σου ή να τους πεις με τον ευγενέστερο δυνατό τρόπο ότι «δεν είναι άμεσα εφικτή η ικανοποίηση του αιτήματός τους» αλλά θα το εξετάσεις.

Σε καμία περίπτωση δεν θα στραβώσεις μαζί τους τόσο πολύ ώστε να ξεστομίσεις το αυτοκτονικό: «αν δεν σας αρέσει μαντάμ αλλάξτε σταθμό!».

Αν το κάνεις η μαντάμ θα αποσυντονίσει τη συχνότητά σου για μεγάλο χρονικό διάστημα, ίσως επ’ αόριστον.

Αυτό λοιπόν το εγκληματικό σφάλμα που αποφεύγουν ακόμα και οι δόκιμοι δημοσιογράφοι, το έκανε με τσαμπουκαλεμένο ύφος κιόλας, ο πρωθυπουργός στη ΔΕΘ δύο φορές!

Επιπλέον, επειδή φάνηκε να του αρέσει η πρώτη πιστολιά που έριξε ο ίδιος στο πόδι του, την επομένη ημέρα πυροβόλησε και το δεύτερο!

«Δεν πρόκειται να υποθηκεύσω την προοπτική της χώρας στο βωμό μιας πρόσκαιρης κυβερνητικής δημοτικότητας». Κώστας Καραμανλής προς τους εκπροσώπους των παραγωγικών ομάδων (ΔΕΘ, 6 Σεπτεμβρίου 2008).

«Δεν θα θυσιάσω το συμφέρον του τόπου και τη συνέπεια στις κυβερνητικές προτεραιότητες χάρη μιας πρόσκαιρης δημοτικότητας. Αυτή είναι η πυξίδα μας». Συνέντευξη Τύπου, ΔΕΘ 7 Σεπτεμβρίου 2008.

Με τούτα και μ’ εκείνα, ο εν δεινή οικονομική και ψυχολογική κρίση ευρισκόμενος ψηφοφόρος αποφάσισε να ξεκολλήσει –αφού προκλήθηκε- και να κάνει ζάπινγκ στα κόμματα.

Περαστικά κύριε πρόεδρε και συγχαρητήρια στους συμβούλους σας.

Δημοσκόπηση στη Μόρντορ με κάλπη (ψηφοφόρος ο Γκόλουμ)

Αν ζεις στην Ελλάδα δεν χρειάζεται να δεις (στο σινεμά) ούτε τον άρχοντα των δαχτυλιδιών ούτε τα χρονικά της Νάρνια ούτε να το ρίξεις στην ανάγνωση συγγραφέων όπως ο Άρθουρ Μάχεν, ο Λόρδος Ντάνσανι, ο Όγκαστ Ντέρλεθ και ο Χάουαρντ Φίλιπς Λάβκραφτ.

Επειδή απουσιάζει εμφανώς και το ηρωικό στοιχείο, είναι παντελώς άχρηστο να διαβάσεις Ρόμπερτ Χάουαρντ, τον αυτόχειρα δημιουργό του υπερήρωα Κόναν του Βαρβάρου και του σκοτεινού πλην δίκαιου ήρωα Σόλομον Κέην.

Το παράξενο δεν το αναζητείς. Σε βρίσκει εκείνο – κάθε απόγευμα στα κεντρικά δελτία ειδήσεων.

Η Νάρνια-Ελλάς είναι η παραμυθοχώρα όπου οι κάτοικοι-ξωτικά και τα χόμπιτ βρίσκονται διαρκώς σε κατάσταση άτακτης υποχώρησης διότι τους επιτίθενται αδηφάγα τρολς, γκόμπλινς, και ούρουκ χάι.

Τα Εντς συχνά πυκνά γίνονται παρανάλωμα του πυρός και του στρατηγού ανέμου (στη μυθολογία του Τόλκιν τα Εντς είναι ομιλούντα… δέντρα).

Τα αφελή χόμπιτς εξαπατώνται διαρκώς από τους πειναλέοντες καλικατζαρέους και πάνε κάθε τέσσερα χρόνια και τους ψηφίζουν, παρόλο που η διαδικασία είναι βιτρίνα και στην πραγματικότητα πρόκειται για στυγνή τυραννία!

Επίσης, οι σκοτεινές δυνάμεις της Μόρντορ, όπως ο υπέργηρος Σόρον και ο μοχθηρός Σάρουμαν, ανά τακτά χρονικά διαστήματα βάζουν γραβατωμένα γεννήματα της αβύσσου να ρωτήσουν τους υποτελείς ποιος δήμιος τους αρέσει περισσότερο.

Κάνουν κι άλλες ερωτήσεις. Πότε οι ατυχείς υποτελείς άλλαξαν προτίμηση δημίου, ποιος δαίμονας θεωρούν ότι μπορεί να τους ρουφήξει λιγότερο αίμα και τα λοιπά.

Η Μόρντορ αποκαλεί τούτο τον τραγέλαφο «δημοσκοπήσεις» και πληρώνει χρυσάφι τις ερωτήσεις που υποβάλλουν τα χαμογελαστά Νάζγκουλ.

Γράφοντας όλα τούτα θυμήθηκα ότι:

Σύμφωνα με την τελευταία δημοσκόπηση της Alco, ο Γιώργος Παπανδρέου αξιολογείται από τους ερωτηθέντες ως «καλύτερος πρωθυπουργός» από τον Κώστα Καραμανλή.

Ο Γιώργος Παπανδρέου δεν έχει διατελέσει ποτέ του πρωθυπουργός ώστε να μπορεί να συγκριθεί με τον Καραμανλή αλλά αυτό είναι από άλλο ανέκδοτο που θυμίζει Ντάγκλας Άνταμς.

Μαύρα κοράκια - κόκκινα κοράκια και γαλάζια κοκοράκια

«Eπέλεξαν να αφήσουν εμάς τους παλιομοδίτες εκτός πολιτικής για να φέρουν μέσα κάποια golden boys». Βύρων Πολύδωρας, 17/09/2008

Σημειωτέον οι λέξεις “Golden Boys” προφέρονται Γκόλντεν Μπόιζ και μεταφράζονται ως «Χρυσά Αγόρια».

Μόλις άκουσα τις δηλώσεις του σκοταδόψυχου ποιητή κ. Πολύδωρα αιφνιδιάστηκα. Νόμιζα ότι έλεγε το ρώσικο ιδιωματισμό “Galuboy” (προφέρεται Γκάλουμποϊ και η ελεύθερη μετάφρασή του είναι «Gay».

Ο ιδιωματισμός Γκάλουμποϊ αν μεταφραστεί κατά λέξη σημαίνει «Γαλάζιο Αγόρι» και για έναν παράξενο λόγο οι Ρώσοι έχουν συνδέσει το γαλάζιο χρώμα με την ομοφυλοφιλία ενώ εμείς οι Έλληνες ταυτίζουμε τοιούτες καταστάσεις με το ροζ.

Ησύχασα πάντως μόλις συνειδητοποίησα ότι ο πολυσχιδής κ. Πολύδωρας χρησιμοποίησε αγγλικό και όχι ρωσικό ιδιωματισμό για να περιγράψει ορισμένα παλικάρια στην παράταξή του.

Δυστυχώς η μνήμη μου δεν με βοηθάει να θυμηθώ αξιοσημείωτες «αντικυβερνητικές» δηλώσεις του κ. Πολύδωρα την εποχή που κυβερνούσε και σύμφωνα με τις δηλώσεις του «εξέτιε ποινή» στο υπουργείο Δημόσιας Τάξης.

Η υπουργική πολυθρόνα μάλλον χαρακτηρίζεται για την αναλγητική της δράση και το υπουργείο Υγείας πρέπει να επιτρέψει τη συνταγογράφησή της από τους γιατρούς των ασφαλιστικών ταμείων.

Οι πονεμένες καρδιές μ’ ένα ωραίο υπουργείο ανακουφίζονται. Το ίδιο κι ο πολιτικός πονόδοντος.

Ο Έλλην Ρίλκε κ. Πολύδωρας νιώθει επίσης ότι η Νέα Δημοκρατία έχει απωλέσει τον «ηθικοπατριωτικό της χαρακτήρα» και έχει δίκιο.

Από τότε που έφυγε από το υπουργείο του ο ίδιος, που είναι βεραμάν πατριώτης, έπεσε ο μέσος όρος κι έτσι δικαιολογείται ο αφανισμός του Παύλου Μελά και του Ίωνα Δραγούμη που κρύβει επιδεξιότατα στα σπλάχνα του το υπουργικό συμβούλιο της κυβέρνησης.

Επιπλέον η διακοπή της ενασχόλησής του κ. Πολύδωρα με την προστασία των καθαρτηρίων και ωφελίμων πυρκαγιών από τα ρυπαρά ελληνικά δάση, τον ωφέλησε.

Τον βοήθησε να διαπιστώσει πως η κ. Μπακογιάννη «ερμηνεύει τα συμφέροντα του Ερντογάν και του Γκρουέφσκι».

Τώρα το έμαθε ο άνθρωπος;

Η ωραιοτάτη εικόνα προέρχεται από το (φουλ στο χιουμοριστικό illustration) blog http://salata.files.wordpress.com/

Η Ελλάδα έγινε αγνώριστη!

Ο κ. Σουφλιάς είναι υπουργός Χωροταξίας, Περιβάλλοντος και Δημοσίων Έργων. 

Το ξέρουμε. 

Δυστυχώς το ξέρουν και οι παμφάγοι εργολάβοι και διοδιούχοι και μοντάρουν όποτε τους καπνίσει υπερμεγέθεις αυξήσεις, ίσα με το μπόι του Καρίμ Αμντούλ Τζαμπάρ. 

Παγκοίνως γνωστό και τούτο.

Ο κ. Σουφλιάς συχνά αυτοσαρκάζεται επειδή δεν ακούει πολύ καλά. 

Πασίγνωστο. 

Αυτό που δεν γνωρίζαμε ούτε εμείς και υποθέτουμε πως αγνοεί κι ο ίδιος ο υπουργός είναι ότι έχει μυωπία. 

Αν δεν έχει είναι ανεξήγητο πως του ξεφεύγουν τόσο κακόγουστες και σαχλεπίσαχλες μπαλαφάρες που δεν θα ενέκρινε ούτε ο πλησιέστερος συγγενής του δημιουργού τους.

Προσφάτως βλέπουμε σε κάθε μικρή ή μεγάλη γωνιά του Ελλαδικού Τύπου καταχωρήσεις του ΠΕΧΩΔΕ με γενικό τίτλο «Η Ελλάδα Αλλάζει». 

Και το σύμπαν αλλάζει από μόνο του χωρίς να το κουλαντρίζει κάποιος Σουφλιάς, αλλά ας το προσπεράσουμε. 

Το ζήτημά μας είναι η γελοιωδέστατη διαδικτυακή καμπάνια του ΠΕΧΩΔΕ για την «Ελλάδα που Αλλάζει». 

Προσέξτε τη μορφή στην δεύτερη και την τρίτη εικόνα του post από το φλασάκι του ΠΕΧΩΔΕ που έχει κατακλύσει τα portals και... προσωποποιεί την Ελλάδα!

Τι σας θυμίζει;

1. Τον Αλογοσκούφη αν ήτανε γραία μπαμπουίνα που συγκρούστηκε με ωτομοτρίς.

2. Κομπάρσα στο X-FILES με δυνάμεις τηλεκίνησης, ESP, δοκτορά στα φαινόμενα poltergeist καθώς και στο remote viewing.

3. Την Amy Winehouse έπειτα από 99 χρόνια και 20 βαποριές κόκα αργότερα.

4. Τον Φρέντι Κρούγκερ με περούκα.

5. Βλάσφημη διασταύρωση του Αντώνη Πανούτσου με τον James Hetfield.

Έτι δε, οι εικόνες είναι της πλάκας, ο... γκουγκλεμάπας χάρτης της χώρας δεν κάνει ούτε για τη λεκάνη (αποχωρητηρίου) κουλουπού κουλουπού, πουρουπουπού.    

Anyway, καλό θα ήτο να ενημερωθούμε πόσο πάει το μαλλί της καμπάνιας της Ελλάδας που «αλλάζει» μια και ημείς θα πληρώσουμε την λυπητερή. Καλό θα ήταν να μάθουμε την αλήθεια για την κρατική διαφήμιση: 

Μπορώ να ψωνίσω κράτος από αλλού; Υπάρχουν πολλά κράτη στην Ελλάδα που ανταγωνίζονται το ένα το άλλο;

Αν ένα υπουργείο κάνει κάποιο έργο υπάρχει περίπτωση να μην το μάθεις ότι έγινε και να τρέχεις σε άλλες γαίες για να το απολαύσεις;

Πάντα απορούσα ο αδαής για ποιο λόγο διαφημίζονται τα υπουργεία ενώ δεν έχουν να ανταγωνιστούν κανέναν. Απορούσα μέχρι που ενημερώθηκα ότι τα υπουργεία τα διοικούν υπουργοί που θέλουν να εκλεγούν ώστε να ξαναγίνουν υπουργοί και –ποιος ξέρει- πρωθυπουργοί.

Ωστόσο, δεν έχουν καταλάβει οι ταλαίπωροι θνητοί ότι μέχρι σήμερα δεν έχει πέσει ούτε μία ψήφος σε κάλπη επειδή ο ψηφοφόρος είδε σποτάκι στην τηλεόραση που διαφήμιζε έργο υπουργείου, άρα του υπουργού, άρα προτιμήστε τον, άρα δόξα και τιμή και ψήφος δαγκωτή.

Όσα κρατικά σποτάκια κι αν δεις στο χαζοκούτι, όσες υπουργικές ρεκλάμες κι αν σου λερώσουν τα δάχτυλα με τα μελάνια τους, αποκλείεται να πιστέψεις ότι ο υπουργός έκανε το τάδε ή το δείνα έργο με παρά από την τσέπη του, αλλά αυτό είναι από άλλο ανέκδοτο.

Αυτά για τώρα και προσοχή στους δρόμοι...

Ατόπημα η παραίτηση Βουλγαράκη (μεσημεριάτικα Παρασκευής)

Μια που τον ξεσκίσανε τα  ΜΜΕ μπορούσε να ανακοινώσει την υποβολή της παραίτησής του στις 21:01, μόλις ένα λεπτό έπειτα από το πέρας των κεντρικών δελτίων ειδήσεων, ώστε να υποβάλλει σε καψωνάκια του εξυπνάκηδες νιουζκάστερς που τον κογιονάριζαν επί δύο εβδομάδες.

Αν ήταν ακόμα πιο εκδικητικός θα μπορούσε να το κάνει τα μεσάνυχτα της Παρασκευής ή το μεσημέρι του Σαββάτου ώστε να υποχρεώσει τις Κυριακάτικες εφημερίδες σε ανατυπώσεις, Β΄εκδόσεις και λοιπά πολυδάπανα.

Πρωτάρηδες βρε παιδί μου...

«Ό,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό»

«Ό,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό», δήλωσε ο υπουργός κ. Βουλγαράκης.

Άραγε ισχύει η φράση του; Ας εξετάσουμε ορισμένες περιπτώσεις που έμειναν στην ιστορία.

Την πρώτη μας τη χάρισε ο τραγωδός Σοφοκλής με την «Αντιγόνη» του και μου την υπενθύμισε ο καλός συνάδελφος Παναγιώτης Φρούντζος.

Η Αντιγόνη αποφασίζει να θάψει το νεκρό αδελφό της Πολυνείκη, παρά την αντίθετη εντολή του Κρέοντα, βασιλιά της Θήβας.

Ο Κρέων ήταν βασιλιάς. Ήταν ο νόμος. Ήταν ηθικός;

Η Αντιγόνη κινείται στα πλαίσια του θεϊκού νόμου (σεβασμός στους νεκρούς – αγάπη στον αδελφό), παραβιάζοντας τον ανθρώπινο. Ήταν ανήθικη;

Ο Σωκράτης καταδικάστηκε νόμιμα σε θάνατο από τους Αθηναίους, οι οποίοι εκπροσωπούσαν τη λαϊκή βούληση και όριζαν τη νομιμότητα. Ήταν ηθικοί οι Αθηναίοι;

Ο Χριστός σταυρώθηκε έπειτα από νόμιμες διαδικασίες. Σύμφωνα με την υπουργική λογική η απόφαση ήταν «ηθική».

Η επανάσταση του 1821 ήταν εκτός των νόμων της Οθωμανικής αυτοκρατορίας που κατείχε την περιοχή των Βαλκανίων. Η ποινή για τους εξεγερμένους ήταν θάνατος.

Συνεπώς, ήταν ηθικό το σούβλισμα του Αθανασίου Διάκου.

Ηθική πράξη, συμφώνως τω νόμω, ήταν και η κατάδοση των επαναστατημένων Ελλήνων από τους Πηλιογούσηδες της εποχής.

Από τον Ιούνιο του 1941, όταν Βούλγαροι, Ιταλοί και Γερμανοί μοιράζονται τα κομμάτια της κατεχόμενης Ελλάδας έχουμε την περιβόητη «Ελληνική Πολιτεία» των δοσιλογικών κυβερνήσεων.

Τότε ο νόμος επέβαλε συνεργασία με τους ναζί, διώξεις, εκτελέσεις, καταδόσεις αντιστασιακών, αντιφρονούντων, Εβραίων.

Είναι νομίζω περιττό να αναφέρει κάποιος αν ήταν ηθική τούτη η επονείδιστη συμπεριφορά.

Είναι απόπειρα στρεψοδικίας και εμφανής σοφιστεία η ταύτιση της εφαρμογής του νόμου με την ηθική.

Ίσως να είναι χρήσιμη λογική στους χρήζοντες πάσης φύσεως παραθύρων, τηλεοπτικών και νομικών.

Ωστόσο, πρέπει να σημειωθεί ότι ακόμα και οι πλέον κακόπιστοι θα περίμεναν καλύτερα επιχειρήματα από τους διαχειριστές της εξουσίας.

Ακόμα κι αν προσπαθείς να καλύψεις σφάλματα καλύτερα να το κάνεις με στιλ.

*Εικόνα:Νικηφόρος Λύτρας, Η Αντιγόνη εμπρός στο νεκρό Πολυνείκη (1865). Λάδι σε καμβά, 100 εκ. x 157 εκ. Εθνική Πινακοθήκη της Ελλάδας - Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου. Πηγή wikipedia 

Daily Star «Έλληνες Γίγαντες» ο Ολυμπιακός!

Η Τσέλσι ζητάει να αγοράσει τον Ντιόγκο από τον Ολυμπιακό έναντι 23,5 εκατομμυρίων ευρώ. Η εφημερίδα Daily Star (Κυριακή, 7 Σεπτεμβρίου 2008, σελ. 71) χαρακτηρίζει τον Ντιόγκο "hitman" (φονιά).
Η μεγάλη αλήθεια, ωστόσο, του δημοσιεύματος είναι η έκφραση που χρησιμοποιεί για να περιγράψει τον Ολυμπιακό: “Greek Giants” («Έλληνες Γίγαντες»). Τίποτα λιγότερο.

Γλώσσα: το ανίκητο υπερόπλο

Ο Καύκασος δεν βγάζει πλανητικό πρωταθλητή. Ξεχάστε το.

Όσοι Σαακασβίλι κι αν προκύψουν οι Άγγλοι (έχοντας ως βιτρίνα τους αδαείς Αμερικανούς) θα νικούν τους Ρώσους και τους Κινέζους κατά κράτος.

Ούτε τα τανκς, οι έξυπνες βόμβες ή τα πυρηνικά μπορούν να «ντοπάρουν» μια υπερδύναμη για να κόψει πρώτη το νήμα του αγώνα για την παγκόσμια επικράτηση.

Τα όπλα και το χρήμα είναι οι εφεδρείες στον παγκόσμιο πόλεμο που ξεκίνησε από την πρώτη ημέρα που αντίκρισε τον ήλιο το ανθρώπινο είδος.

Επιβεβαιώνουν την ισχύ αλλά δεν μπορούν να τη δημιουργήσουν – ούτε καν να την αυξήσουν.

Μια υπερδύναμη που σέβεται τον εαυτό της και δεν θεωρεί συγκυριακή την τοποθέτησή της στο χάρτη των ισχυρών πρέπει να διαθέτει, να εξελίσσει και να προστατεύει τα δύο ζωτικότερα όργανά της.

Τον πληθυσμό και τη γλώσσα της.

Χωρίς ανθρώπινο δυναμικό δεν υπάρχει έθνος και χωρίς γλώσσα ακμαία, διαδεδομένη και ακατάλυτη δεν υπάρχει συνεκτική κοινωνία με συλλογικές επιδιώξεις και οραματισμούς.

Οι Εγγλέζοι επέβαλαν τη γλώσσα τους σε πλανητικό επίπεδο.

Τα πιο ευπώλητα τραγούδια έχουν αγγλικούς στίχους. Το σενάρια των χολιγουντιανών ταινιών που συγκεντρώνουν τα βλέμματα ολόκληρου του κόσμου είναι γραμμένα και εκφωνημένα στην αγγλική.

Διεθνής διπλωματική γλώσσα έχει καταστεί η αγγλική. Θεωρείται αυτονόητο πως ένας βιετναμέζος πρεσβευτής θα συνομιλήσει με κάποιον υπουργό της Ουγκάντα στα αγγλικά.

Η γλώσσα του εμπορίου, του... μάρκετινγκ και των υπολογιστών είναι η αγγλική.

Τα παιδιά των απανταχού κοτσαμπάσηδων και υποτακτικών της παγκόσμιας υπερδομής εκπαιδεύονται γενιτσαρικά σε πανεπιστήμια της υπερδύναμης.

Αυτοί που μας κυβερνούν σήμερα ή προτίθενται να μας κυβερνήσουν έχουν τόσο κακή σχέση με την ελληνική που δείχνουν να μην σκέφτονται ελληνικά αλλά αγγλικά. (Εξαίρεση αποτελούσε ο Σημίτης που σκεφτόταν γερμανικά).

Είναι αδύνατον να αναπτυχθούν άμυνες (και στη συνέχεια αντεπίθεση) απέναντι στη μονοκρατορία των Άγγλων αν δεν αναστήσουμε τα ελληνικά.

Οι δοσίλογοι Ράλληδες και ο ενταφιασμός της Ελληνικής

«Η καθαρεύουσα ως πρωτότοκος απεβίωσε και υπογράφομεν σήμερον την πράξιν του ενταφιασμού της». Γιώργος Ράλλης, υπουργός Παιδείας της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας.

Ο κατάλληλος άνθρωπος είχε βρεθεί στην κατάλληλη θέση.

Έκανε πασιχαρής την εν λόγω δήλωση στη Βουλή στις 30 Απριλίου του 1976, όταν πέρασε παμψηφεί ο νέος εκπαιδευτικός νόμος (ο γνωστός 309) με τον οποίο η δημοτική καθιερώθηκε σε όλες τις βαθμίδες των σχολείων της γενικής εκπαίδευσης.

Τότε, ο γιος του κατοχικού πρωθυπουργού, εφαρμόζοντας ρητή οδηγία του Καραμανλή του πρεσβύτερου χρίστηκε αρχιερέας της εξωδίου ακολουθίας της ελληνικής γλώσσας.

Είναι αξιοσημείωτη η φορτισμένη (έως εκδικητική έκφραση) που χρησιμοποίησε ο –κατά δήλωσίν του- νεκροθάφτης της καθαρεύουσας Ράλλης: «ενταφιασμός».

Δεν μπορούμε να τον αδικήσουμε.

Σ’ αυτή τη γλώσσα συνέτασσε τις κολακείες του προς τους Γερμανούς ο πατέρας του.

Σ’ αυτή τη γλώσσα συντάσσονταν τα φύλλα εφημερίδας της δοσίλογης κυβέρνησής του.

Αυτή τη γλώσσα χρησιμοποιούσε για να οδηγεί με φιρμάνια τους πατριώτες αντιστασιακούς στα εκτελεστικά αποσπάσματα των Ναζί κατακτητών.

Ο γιος του κατοχικού Ιωάννη Ράλλη, ο Γιώργος, πέρασε το νόμο «ενταφιασμού» της καθαρεύουσας στο ΦΕΚ που είχε το συμβολικό αριθμό 100.

Άξια λόγου είναι και η ημερομηνία που πέρασε ο νόμος. 30 Απριλίου.

Μια από τις ημέρες του χρόνου που σύμφωνα με την ευρωπαϊκή παράδοση τελούνται τα οργιαστικά «μαύρα Σάββατα» των μαγισσών.

Η νύχτα της 30ης Απριλίου που οδηγεί στο ξημέρωμα της πρωτομαγιάς είναι η λεγόμενη «Βαλπουργία Νύχτα».

30 Απριλίου έγραφε το ημερολόγιο την ημέρα που αυτοκτόνησε ο Αδόλφος Χίτλερ.

Τότε επέλεξε ο Ράλλης να μας αυτοκτονήσει γλωσσικά μια και από εκεί άρχισε ο κατήφορος.

Ενταφιάστηκε πρώτα η καθαρεύουσα. Στη συνέχεια ακολούθησε το πολυτονικό.

Το πρόγραμμα για το ξεθεμέλιωμα του λογισμικού που χρησιμοποιεί ο νους, η γλώσσα δηλαδή, ήταν γρήγορο.

Οι στόχοι του εν πολλοίς αδιαφανείς αν και γνωρίζοντας τους αυτουργούς κάλλιστα μπορούμε να το υποθέσουμε.

Καλώς ή κακώς ελάχιστοι επί της γης βαδίζοντες θυμούνται τους νεκρούς.

Στις εφημερίδες που διάβασα σήμερα δεν περιλαμβανόταν καμία είδηση για παρέμβαση νεκρού στο δημόσιο βίο.

Μόνο επετειακά θα τους θυμηθεί κάποιο μέσο ενημέρωσης για να μας πει πως συμπληρώθηκαν τόσα χρόνια από την απώλεια του τάδε.

Οι νεκροί λησμονιούνται. Τους θυμούνται μόνο οι πληγωμένοι. Εκείνοι που αιμορραγούν από την πληγή που τους άφησε η απώλεια του μεταστάντος ή όσοι πληγώθηκαν και υπέφεραν από εκείνους όσο ζούσαν και δεν είχαν περάσει στο βασίλειο της αιώνιας ανατολής.

Οι τάφοι χορταριάζουν και καταστρέφονται.

Οι βροχές, οι πλημμύρες και οι σεισμοί διαλύουν τα έσχατα ίχνη της ταυτότητας των αποδημησάντων.

Οι ζωντανοί κυβερνούν τα ύδατα, τους ουρανούς και τις θάλασσες του κόσμου.

Την ελληνική γλώσσα οι Ράλληδες και οι όμοιοί τους την σκότωσαν όταν μπορούσαν. Να προσπαθήσουμε να την αναστήσουμε, έστω και τώρα που είναι αργά.

(Όποτε βρεθεί κέφι και χρόνος θα ασχοληθούμε με την υπόθεση του πολυτονικού.

Το ΠΑΣΟΚ είν' εδώ (γκρικαμερικάνικο)

3 του Σεπτέμβρη σήμερα και η Νέα Δημοκρατία έχει κάθε λόγο να τιμά την επέτειο της ίδρυσης ενός κόμματος που κατόρθωσε να τη φέρει στα πράγματα το ’89 και το 2004.

Δίχως το ΠΑΣΟΚ η Νέα Δημοκρατία δεν θα κατόρθωνε να εκλέξει ούτε διαμερισματικό σύμβουλο στο Οίτυλο Λακωνίας, μια εξόχως δεξιόστροφη περιοχή της Ελλάδας.

Άνευ Γιώργου Παπανδρέου (συγκίνηση, συντριβή και οδυρμός στο ακροατήριο) ο Κώστας Καραμανλής θα είχε αποχαιρετήσει το Μέγαρο Μαξίμου ήδη από το σκάνδαλο των υποκλοπών.

Όμως, ο Γιώργος είναι πονηρός, παρόλο που δείχνει το ακριβώς αντίθετο.

Είναι αποφασισμένος να διασύρει τον Καραμανλή παρατείνοντας την κωμικοτραγική κυβερνητική θητεία της Νέας Δημοκρατίας μέχρι ο ήλιος να βγάλει κέρατα.

Ο φερόμενος ως επικεφαλής της «αριστερής» αντιπολίτευσης έχει βάλει στόχο να εκμηδενίσει το κύρος του πρωθυπουργού της φερόμενης ως «δεξιάς» κυβέρνησης.

Θα τον αφήσει να νομίζει ότι κυβερνάει, να ξανακυβερνάει, και να ματαξανακυβερνάει μέχρι να πεινάσει ακόμα και το τελευταίο λαμόγιο που θα έχει απομείνει στη χώρα.

Θα τον αφήσει να «διατάζει» στελέχη με κόρες της παντρειάς που πρέπει να τις προικίσουν οι λεφτάδες μέχρι να δει όλα τα DVD από το οικείο βιντεοκλαμπάδικο της Ραφήνας.

Όποτε κάποιος υπουργός της συνωμοταξίας Αλογοσκούφη θα εξαγγέλλει φορομπηχτικά μέτρα που θα κάνανε ρεντίκολο ακόμα και τον πλέον μοχθηρό σουλτάνο επί τουρκοκρατίας, τότε θα εμφανίζεται ο Γιώργος που θα κυκλοφορεί άσχετα βιντεάκια α’ προβολής αλλά β’ πολιτικής διαλογής.

Αν δεν υπήρχε Γιώργος Παπανδρέου ο Κώστας Καραμανλής δεν θα ήταν πρωθυπουργός.

Και αντίστροφα: μόνο με κυβερνήσεις με επιδόσεις όπως αυτή του Καραμανλή μπορεί να ξαναέρθει το ΠΑΣΟΚ στα πράγματα.

Ναι φίλες και φίλοι. Για το ταγκό χρειάζονται δύο χορευτές και στην περίπτωσή μας έχουμε το ιδανικό ντουέτο αλλά το κακό είναι πως το λογαριασμό καλούνται να πληρώσουν άλλοι.

Εμείς οι υπόλοιποι…

Παραλογοσκούφης, γεροντάδες με παράδες και ο «όλως τυχαίως» Βαρθολομαίος

Τελέψανε οι διακοπές και μπροστά μας στέκονται, ως συνήθως, οι ψηφισμένοι εισπράκτορες του ψευτορωμαίικου με τις φοροδαγκάνες απλωμένες και τα σαγόνια ακονισμένα για ακόμα περισσότερα φράγκα.

Έχουμε και το κτηματολόγιο αλλά γι’ αυτό ο καλός θεούλης έβαλε το χεράκι του.

Το μοναστήρι νάναι καλά!

Αντί να πληρώνουμε λογιστές μπορούμε να απευθυνθούμε στον πλησιέστερο καλόγερο. Μαθαίνω ότι τα πάνε μια χαρά με τα ακίνητα.

Κι αφού οι ηγούμενοι κονομάνε όσα οι προηγούμενοι (κυβερνώντες) ώρα είναι ν’ αρχίσουμε τις εξομολογήσεις στους φοροτεχνικούς.

Γάμους, κηδείες και βαφτίσια θ’ αρχίσουν οι οικονομολόγοι.

Σε γενικές γραμμές ο μακαρίτης ο Χριστόδουλος κατηγορείτο ότι αναμειγνύετο με τις κρατικές υποθέσεις αλλά άλλοι έχουν τη χάρη.

Παρ εξάμπλ, αλλοδαποί παπάδες δεν ασχολούνται μόνο με τις κρατικές αλλά τις διακρατικές!

Ο οικουμενικός πατριάρχης Βαρθολομαίος, αν δεν κάνω λάθος, είναι αλλοδαπός.

Είναι τούρκος πολίτης και έχει υπηρετήσει ευδοκίμως τον τουρκικό στρατό.

Στις 21 Αυγούστου ο κύριος Βαρθολομαίος πήγε στο Άγιο Όρος. Όλως τυχαίως η πρώτη του δήλωση είχε να κάνει –εμμέσως πλην σαφώς- με το μακεδονικό.

Μόλις έφτασε στο αεροδρόμιο Μακεδονία ο Βαρθολομαίος δήλωσε ευτυχής επειδή βρίσκεται πάλι «στην Ελλάδα και στη γη της Μακεδονίας».

Πάλι όλως τυχαίως, δυο ημέρες αργότερα, ο αμερικανός Νίμιτς (α’ ανδρικός ρόλος στο ρόλο του διαμεσολαβητή του ΟΗΕ) βρέθηκε στο Άγιο Όρος.

Οι δύο άντρες συναντήθηκαν και συζήτησαν για το ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων!

Για μια επιπλέον φορά όλως τυχαίως τα ίδια ΜΜΕ που αρέσκονταν να κατασπαράζουν τον Χριστόδουλο αν έκανε κάποια πατριωτική δήλωση έκαναν τουμπέκα την παρείσφρηση του Βαρθολομαίου στα εθνικά μας ζητήματα.

Κατά τα λοιπά ο κ. Βαρθολομαίος πήγε στο Όρος για να ξωπετάξει από τη Μονή Εσφιγμένου τους μοναχούς που δεν τον αναγνωρίζουν.

Αν έκαναν μπίζνες δεν θα ενοχλείτο ο αγαπητός μας πατριάρχης.

Τέτοιες νοοτροπίες τις καταλαβαίνει…

Καλό μήνα και βοήθειά μας.