Ἡ Ἐλευθερία ποὺ μᾶς στέρησαν II

Πῶς πρέπει νὰ ἀποκαλοῦνται τὰ καθεστῶτα ποὺ ἀπαγορεύουν τὴν κυκλοφορία στοὺς πολῖτες καὶ τὴν ἄσκηση ἐπαγγελματικῆς δραστηριότητας; 

Στὰ χαρτιά, ἡ κυβέρνηση τῆς Ἑλλάδας εἶναι, καθὼς λένε, φιλελεύθερης ἰδεολογίας. Στην οὐσία ἀπαγορεύει στοὺς πολῖτες της νὰ ἔχουν εἰσόδημα. Πάντα συμβαίνει αὐτὸ ὅταν τὸ σύστημα ἐξουσίας θέλει νὰ ἀλλάξει τὴν πληθυσμιακὴ σύνθεση μίας χώρας. Στὴν ἀρχὴ υπερφορολογοῦν τὴν ἐθνοτικὴ ὁμάδα ποὺ ἔχουν βάλει στὸ μάτι κι ἔπειτα τὴν θέτουν ἐκτὸς ἀγορᾶς. Χαρακτηριστικὸ παράδειγμα εἶναι ὁ ἐφάπαξ εἰδικὸς φόρος κεφαλαίου (ἀποκλήθηκε Βαρλὶκ Βεργκισί) ποὺ ἐπιβλήθηκε στὴν Τουρκία τὸ 1942 καὶ στόχευε στὴν ἐξόντωση κυρίως τῆς ἑλληνικῆς, ἀλλὰ καὶ τῆς

ἀρμενικῆς καὶ τῆς ἑβραϊκῆς κοινότητας τῆς χώρας.

Τώρα, ἡ κυβέρνηση, μὲ πρόσχημα τὸν κορωνοϊό, βυθίζει τὴ μεσαία τάξη, τὴ ραχοκοκαλιὰ τῆς κοινωνίας καὶ τῆς οἰκονομίας, στὰ χρέη καὶ ὑπόσχεται ρύθμιση τους ἐνῶ χαμογελάει αὐτάρεσκα ὅταν πετάει ἀπὸ τὸ «ἑλικόπτερο» φιλοδωρηματάκια γιὰ τοὺς ὑπαλλήλους καὶ τοὺς ἐπιχειρηματίες ποὺ ἐξοντώνει οἰκονομικὰ ἀπαγορεύοντὰς τους νὰ λειτουργήσουν. 

Τὰ σοῦπερ μάρκετ, ὅπου στὸ καθένα συρρέουν καθημερινὰ συνοικίες ὁλόκληρες μποροῦν νὰ λειτουργοῦν – τὸ μέγεθος τῆς τσέπης τῶν ἐπιχειρηματιῶν καὶ τῶν πολυεθνικῶν ποὺ τὰ κατέχουν εἶναι μέγα… πολιτικὸ ἐπιχείρημα. Τὰ μαγαζάκια, ὅμως, ποὺ περιμένουν 10-20 πελάτες τὴν ἡμέρα μπὰς καὶ βγοῦν τὰ ἔξοδα καὶ μείνει κάποιο κέρδος, ἀπαγορεύεται νὰ λειτουργήσουν. Γιὰ κάποια ἀπ’ ὅλα ὑπάρχει ἐπιλογή, ποὺ τοὺς ἐπιτρέπει νὰ ἐπιτύχουν κλάσμα τοῦ τζίρου τους, ὅταν ὁ πελάτης θὰ ἀποφασίσει νὰ προπληρώσει κι ἔπειτα νὰ κάνει τὸν μεταφορέα τοῦ προϊόντος (τὸ περιβόητο click-away). Ἡ κυβέρνηση δὲν ἀρκεῖται στὴν ἀφαίρεση τῶν ἐλευθεριῶν τῶν πολιτῶν ἀλλὰ φαίνεται νὰ ἡδονίζεται μὲ τὸν ἐξευτελισμὸ τους. Γι’ αὐτὸ κάθε τόσο, ἐπιθετικὰ παπαγαλάκια μὲ μικρόφωνα στὰ χέρια, στημένα μπροστὰ σὲ κάμερες, ἐπιτίθενται σὰν ὕαινες γιὰ νὰ «κατασπαράξουν» λεκτικὰ δυὸ τρεῖς γέροντες ποῦ κάθονται σ’ ἕνα παγκάκι ἤ σὲ παρέα νεαρῶν, ποὺ βαρέθηκαν τὴν κλεισούρα καὶ βγῆκαν σὲ μία πλατεῖα νὰ ἀνταλλάξουν μερικὲς κουβέντες. Ὁ λαὸς πρέπει νὰ ξεμείνει ἀπὸ χρήματα, ἀπὸ αὐτοπεποίθηση, ἀπὸ παρέες καὶ ἀξιοπρέπεια. Δὲν πρέπει νὰ τοῦ ἀπομείνει τίποτε ἄλλο παρὰ ἐξάρτηση ἀπὸ μία κυβέρνηση, ποὺ τὸν ἐξαθλιώνει καὶ τοῦ μοιράζει χαρτζιλίκια κάνοντας την… φιλάνθρωπη.

Ἐπιστημονικὸς ἀνθελληνισμός.