Τρίτη, Αυγούστου 25, 2009

Πότε θα σταματήσει η συμφορά



Η ζωή διδάσκει χρεώνοντας πανάκριβα δίδακτρα για κάθε μάθημα.
Επίσης, το κόστος των μαθημάτων πολλαπλασιάζεται γεωμετρικά και γίνεται δυσβάχταχτο όταν ο μαθητής είναι ανεπίδεκτος μαθήσεως και χρειαστεί επαναλήψεις.
Ένα από τα μαθήματα, στη διδακτέα του ύλη περιλαμβάνει και την ακόλουθη απλή διαπίστωση:
Όταν νοσεί η πολιτεία επηρεάζονται όλοι.
Δεν μπορεί να μείνει κάποιος αλώβητος από τη νόσο που πλήττει το κοινωνικό σύνολο.
Στην αρχαία Ελλάδα, οι μεγάλοι τραγωδοί προσπάθησαν να περάσουν αυτό το κρίσιμης σημασίας μήνυμα στους πολίτες με τα έργα τους στα οποία είτε είχαμε τη σωτήρια μεσολάβηση του από μηχανής θεού είτε την απαραίτητη «Κάθαρση».
Στο αξιοθρήνητο μόρφωμα που αποκαλείται ελληνικό κράτος είμαστε όλοι κοινωνοί μιας κατάστασης που από μακρού χρόνου έχει ξεπεράσει τα όρια της παρακμής.
Υπάρχει μια συνάθροιση προσώπων χωρίς στόχους, έρμα, ιδεολογικούς προσανατολισμούς και δεσμούς.
Σχεδόν όλοι, ελάχιστες οι εξαιρέσεις, έχουν ορίσει το πέρασμά τους από τη γη ως μία πάση θυσία επίτευξη κάποιου «βολέματος», κάποιας «επικράτησης» έναντι των άλλων.
Ο αμοραλισμός, η προχειρότητα, η υποκρισία και η προσκόλληση στην ύλη, είναι τα καύσιμα με τα οποία κινούνται τα ανθρωπόμορφα μηχανάκια στην διαδρομή της λογιζόμενης ως «επιτυχία» τους.
Μια «επιτυχία» που περνάει πάνω από τον αφανισμό των άλλων.
Αρχικά ο «επιτυχημένος» κι ο «κατάλληλος», μόλις αντικρίσουν τα πρώτα δείγματα εκπλήρωσης της φαύλης αποστολής τους, επιχαίρουν.
Νομίζουν ότι η καταστροφή, η ήττα, η αρρώστεια που έπεσε πάνω στις κεφαλές των «άλλων», δεν τους αφορά.
Η συνέχεια, ωστόσο, τους διαψεύδει οικτρά.
Το κακό πάντοτε επιστρέφει. Με τη μια μορφή ή την άλλη.
Τρανή απόδειξη είναι η στάχτη που καλύπτει τις μέχρι πρότινος καταπράσινες πλαγιές και εκτάσεις της Ανατολικής Αττικής.
Είναι μια συμφορά που επέστρεψε και δεν θα πάψει αν δεν μεσολαβήσουν οι νόρμες που θεσμοθέτησε το αρχαιοελληνικό Δράμα.
Ο από μηχανής Θεός και η «Κάθαρση».

8 σχόλια:

Theodore είπε...

Ναι τα ζωα.
Νομιζανε οτι θα αναπνεανε αυτοι τον καθαρο αερα,κι εμεις οι χαχολοι,που μενουμε στας Κυψελας και στα Πατησια,θα πεθαιναμε.
Τωρα πηραν τ αρ@ιδια μας.
Το θρασος ειναι δε,οτι θελουν απο μας τους φτωχους,να τους φτιαξουμε τα σπιτια τους,που καηκαν,ενω ηταν αυθαιρετα,φυτεμενα μες το δασος.

Παναγιώτης Λιάκος είπε...

Αγαπητέ Θεόδωρε αυτό το σκεπτικό που παραθέτεις είναι δηλητηριώδες. Έχει μίσος και δεν οδηγεί πουθενά. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να επιχαίρει κάποιος για μια καταστροφή στην πατρίδα του. Τα δάση δεν μας φταίνε για την αυθαιρεσία των αφρόνων.

Theodore είπε...

Και γιατι παρακαλω εχει μισος;
Αυτοι δεν ειναι αμεσα,ή εμμεσα,υπευθυνοι για το κακο που εγινε,τωρα,ή περυσι,ή προπερσι;
Γιατι να τους λυπηθω;
Δεν πηγαν να αγορασουν οικοπεδο,που ηταν δασος;
Αν δεν ηταν αυτοι,θα εβαζε τη φωτια ο αλλος;
Και γιατι δεν την εβαζε το 50 και το 60;
Γι αυτο,οχι μονο δεν πρεπει να παρουν φραγκο οι καραγκιοζηδες,αλλα να γκρεμιστουν και τα σπιτια οσων δεν καηκαν,εφοσον ειναι παρανομα.
Μονον τοτε θα σταματησουν οι φωτιες.
Αν αυτη την απλη αληθεια δεν την καταλαβαινεις,τοτε λυπαμαι.

Ανώνυμος είπε...

……και τι σε πειράζει εσένα αγαπητέ Θεόδωρε αν αποζημιωθούν μερικές δεκάδες όλο κι’ όλο ιδιοκτήτες αυθαιρέτων για τις ζημιές που έπαθαν οι άνθρωποι; Μήπως δεν υπάρχουν τα χρήματα; Εδώ όλοι σχεδόν οι Έλληνες θα πληρώσουμε το κατιτίς μας για να «τακτοποιήσουμε» τους ημιυπαίθριους που έκτισαν και μας πούλησαν οι εργολάβοι με τις ευλογίες της πολεοδομίας. Τι σόι κράτος πρόνοιας άλλωστε έχουμε;

Theodore είπε...

Τωρα,πραγματικα πιστευεις,οτι πρεπει εγω ο φτωχος,να πληρωσω για καποιους,που ενεργωντας παρανομα,πηγαν και φυτεψαν σπιτια μεσα σ ενα δασος,ελπιζοντας να ζησουν αυτοι,ενω εγω ο τάλας,που μενω στην Κυψελη,να πεθανω;
Και τοτε,τι μαθημα θα δοθει στους υπολοιπους παρανομους,που περιμενουν με "το οπλο παρα ποδα";
Αν δεν καταλαβουν εμπρακτως,οτι η παρανομια δεν ευλογειται,πως θα σταματησει το κακο;
Και οχι μονον αυτο,αλλα για μενα,πρεπει να γκρεμιστουν ΟΛΑ τα αυθαιρετα που φανηκαν καθαρα τωρα,που καηκαν τα δεντρα.
Τοτε να δεις τι ωραια που θα τηρειται ο νομος.
Αλλα βλεπεις,οτι υπαρχουν κατι ψυχικαρηδες,σαν κι εσενα,που δεν καταλαβαινουν,το συμφερον τους.
Εισαι σαν κατι αλλους μπατιρηδες,που δεν τους κοβουν αποδειξεις στα μαγαζια,και κανουν το κοροιδο,και δεν καταλαβαινουν οτι αυτο,ανεβαζει τις τιμες,και τους στερει και τα λιγα που εχουν.
Γιατι αυτος που κερδιζει μαυρα λεφτα,δεν τον νοιαζει να δινει ο,τι τιμη του ζητανε,αφου του περισσευουν,με αποτελεσμα να μην τον φτανουν να αγορασει ακομα και γαλα.
Χωρια που δεν αφηνουν το κρατος να αποκτησει κανα εσοδο,με αποτελεσμα να μην εχει να δωσει αυτα που πρεπει να δωσει.
Και οι πονηροι,να εχουν τις βιλαρες,και να μας κοροιδευουν ολους.

Athanassios είπε...

Οι φραγκάτοι, δεν θα αγχωθούν και ιδιαίτερα για αυτό που συνέβη γιατί έχουν την οικονομική άνεση να τα επισκευάσουν.
Σε ότι αφορά τους υπόλοιπους, όσοι αγόρασαν μέσα στο δάσος δεν είναι άμοιροι ευθυνών όπως αντίστοιχα και κάποιο κράτος το οποίο εισπράττει φόρο-δια της νομιμοποίησης αυθαιρέτων- κάποια ΔΕΗ ρευματοδοτεί, κάποιος ΟΤΕ χορηγεί τηλεφωνική σύνδεση, κάποια εταιρεία ύδρευσης υδροδοτεί και ο δήμος εισπράττει ΤΑΠ χωρίς να υποχρεώνεται να χορηγεί βεβαίωση είσπραξης τελών ακινήτου περιουσίας κλπ,κλπ,κλπ.
Ο "παράνομος" πήγε και έστησε το σπίτι του στο δάσος και οι λοιποί "νόμιμοι" τα παίρνουν, νόμιμα;

Και επιτέλους ας κοιτάξει ο καθένας μας τη δική του σωστή στάση απέναντι σε κάθε ζήτημα της καθημερινότητάς μας ώστε κάποτε ως σύνολο να αποτελέσουμε το πλήθος εκείνο που θα δημιουργεί και δεν θα καταστρέφει.

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ Θεόδωρε πολύ φοβάμαι ότι δεν αντελήφθεις το νόημα του σχολίου μου. Άδικα αρπάχτηκες. Ξαναδιάβασέ το με λίγη προσοχή. Και ο νοών νοείτω.

Ευδοκία είπε...

Ωραίο το αρχαιοελληνικό δράμα και τα διδάγματά του... αλλά πότε ως νεοέλληνες μελετήσαμε ουσιαστικά και αφομοιώσαμε τα μηνύματά του καθώς και τις παραινέσεις των τραγικών ποιητών που προφανώς κατανοούσαν το καταστροφικό γονίδιο των συμπολιτών τους και προσπαθούσαν να τους ταρακουνήσουν μήπως αντιληφθούν την φύση τους και προχωρήσουν στον επαναπροσδιορισμό της? Αυτό το γονίδιο είναι τελικά διαχρονικά ορμητικό και ανεξέλεγκτο!